«Διαπραγματευόμαστε σκληρά και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να υπερβούμε τις κόκκινες γραμμές», τόνιζαν με έμφαση, οι κυβερνητικοί διαπραγματευτές: Κατρούγκαλος, Σταθάκης, Τσακαλώτος, Χουλιαράκης πριν και κατά την διάρκεια της 1ης αξιολόγησης. Ακόμη και ο πρωθυπουργός δεν έχανε ευκαιρία να τονίζει πως υπάρχουν ζητήματα, όπως η μη μείωση των κύριων συντάξεων, στα οποία η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει πίσω. Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε και τα πρώτα αποτελέσματα των αποφάσεων, που από κοινού έλαβαν η κυβέρνηση και η τρόικα, αρχίζουν να φαίνονται. Ας δούμε λοιπόν πόσο κρατήθηκαν οι κόκκινες
γραμμές και πόσο τηρήθηκαν οι διαβεβαιώσεις που έδιναν τότε οι κυβερνητικοί διαπραγματευτές, μαζί και ο πρωθυπουργός.
1. Η μείωση των συντάξεων δεν περιορίστηκε μόνο στις επικουρικές αλλά συμπεριέλαβε και τις κύριες. Αιτία: η μείωση του αφορολογήτου ποσού από 9500 ευρώ σε 8600 ευρώ. Ήδη μέσα σε ένα έτος πολλοί συνταξιούχοι είχαν απώλειες της τάξεως των 150 ευρώ.
2. Όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια: ενέδωσαν πλήρως στις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών και δεν κατόρθωσαν να προστατέψουν ούτε την πρώτη κατοικία, με τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί.
3. Ο ΕΝΦΙΑ: όχι μόνο παρέμεινε αλλά μονιμοποιήθηκε σαν φόρος ακίνητης περιουσίας έως το 2030 τουλάχιστον, υπολογιζόμενος επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα από Τσακαλώτο και Χουλιαράκη.
4. Παρά τις συνεχείς διαψεύσεις της κυβέρνησης, οι τράπεζες με την ανακεφαλαιοποίηση που έγινε περιήλθαν στα χέρια ξένων επενδυτικών οίκων, μαζί βέβαια με την υποθηκευμένη ακίνητη περιουσία των περισσοτέρων Ελλήνων.
5. Με την συγκρότηση του Νέου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, για 99 έτη, ολόκληρη η περιουσία του ελληνικού Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων οργανισμών όπως ΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, κινδυνεύουν να ιδιωτικοποιηθούν άμεσα. Η κυβέρνηση, όπως και στην περίπτωση των συντάξεων έτσι και με την ΕΥΑΘ αγνόησε πλήρως το ΣτΕ. Υπενθυμίζουμε ότι το ΣτΕ με τις αποφάσεις του, για μεν τις συντάξεις, υποχρέωνε την κυβέρνηση να τις επαναφέρει στα επίπεδα του 2012, για δε την ΕΥΑΘ απαγόρευε την ιδιωτικοποίησή της.
6. Με το πρόσχημα της μη περικοπής μισθών και συντάξεων, ανέβασαν τη φορολογία στα ύψη, ενώ ταυτόχρονα ψηφίζουν σκληρούς νόμους, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Γνωρίζουν βέβαια, ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις δυσβάσταχτες φορολογικές τους υποχρεώσεις, αλλά αυτό δεν τους ενδιαφέρει. Με το 3ο μνημόνιο και τις αξιολογήσεις, κυβέρνηση και δανειστές (τοκογλύφοι), επιχειρούν έναν βίαιο «εκσυγχρονισμό» που θα επιτρέψει τη συσσώρευση και την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η ρήση, ότι η κρίση μπορεί να αποτελέσει και ευκαιρία, βρίσκει την εφαρμογή της στην Ελλάδα αποικία των τοκογλύφων και του γερμανικού κεφαλαίου, με τη μόνη διαφορά ότι αυτή η ευκαιρία δεν αφορά την εργατική και μεσαία τάξη που καθημερινά εξαθλιώνονται, αλλά το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο αυγατίζει τα κέρδη του. Η περίπτωση Λάτση με το Ελληνικό, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στην περίπτωση της ρύθμισης του χρέους, την οποία η κυβέρνηση είχε αναγάγει σε πρωταρχικό ζήτημα και «απαιτούσε» από τους δανειστές, αμέσως μετά την 1η αξιολόγηση, να ακολουθήσουν διαπραγματεύσεις για την διευθέτησή του. Όχι βέβαια την ονομαστική του μείωση, την οποία οι δανειστές την εξόρκιζαν και εξακολουθούν ακόμα να την εξορκίζουν, αλλά την επιμήκυνσή του. Σήμερα κανείς δεν μιλά γι’ αυτό το ζήτημα, οι κυβερνητικοί έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους και η γραμμή Σόιμπλε έχει επικρατήσει πλήρως.
Σε λιγότερο από δύο μήνες αρχίζουν οι «διαπραγματεύσεις» για την 2η αξιολόγηση, στην οποία περιλαμβάνονται τα εργασιακά. Οι δανειστές, όπως είναι γνωστό, απαιτούν από την κυβέρνηση να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τις ομαδικές απολύσεις, τις συλλογικές συμβάσεις, το lock out εκ μέρους των εργοδοτών (δηλ. την κήρυξη ανταπεργίας από αυτούς) και την ουσιαστική κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος.
Η κυβέρνηση, στα λόγια, ανθίσταται και πάλι. Ο κ. Κατρούγκαλος πάλι μιλά για κόκκινες γραμμές. Κανείς όμως πλέον δεν πιστεύει ούτε αυτόν, ούτε κανένα από τους υπολοίπους στην διαπραγματευτική ομάδα. Άλλωστε, όπως είναι παγκοσμίως γνωστό, όταν σε επαινεί η αντίπαλη πλευρά σε μια διαπραγμάτευση, κάτι δεν πάει καλά για σένα. Όλοι περιμένουν τα χειρότερα. Οι εργαζόμενοι θα δουν για μια ακόμη φορά τα δικαιώματά τους να σφαγιάζονται στον βωμό της εξυπηρέτησης των τοκογλύφων και του ντόπιου παρασιτικού κεφαλαίου, που εξακολουθεί να τους απομυζά χωρίς αιδώ, με την ενεργό συμπαράσταση της «αριστερής» κυβέρνησης αλλά και της ΓΣΕΕ του Παναγόπουλου. Παρόλα αυτά, η «αριστερή» ελληνική κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να ισχυρίζεται ότι έχει λαϊκή εντολή για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Ας έχει, ίσως αυτό το γεγονός, δηλ. ο χλευασμός από την μεριά της κυβέρνησης, της νοημοσύνης του ελληνικού λαού, αποτελέσει την θρυαλλίδα που θα ενεργοποιήσει την λαϊκή αντίδραση, η οποία θα σώσει την χώρα μας από την καταστροφή.
http://sosialistiki-prooptiki.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου