Μία «φτηνή τσούλα» είσαι, βλάκα μου!

Μαρία Μπελιμπασάκη, Αλέξανδρος Παπαμιχάηλ, Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, Nίκος Σκαρβέλης, Νόρα Δράκου, Αννα Ντουντουνάκη, Δημήτρης Δημητρίου, Τζέλη Σκαρλάτου, Δημήτρης Αντωνιάδης, Παναγιώτης Γκιώνης, Μαρία Περβολαράκη, Ευαγγελία Ψάρρα…

Σου λένε τίποτα αυτά τα ονόματα; Μπα, δε νομίζω!

Ίσως τα άκουσες κάποια στιγμή, αλλά δεν χρειάστηκε να μάθεις, σε ποιο άθλημα αγωνίζονται, πως τα βγάζουν πέρα, που ζούνε, που διασκεδάζουν, τι κάνουν οι γονείς τους…

Και ξέρεις γιατί δε χρειάστηκε; Γιατί δεν ανέβηκαν στο βάθρο, δεν έγινα τροφή για τους πεινασμένους δημοσιογράφους, δεν έγιναν αγαπημένο θέμα των εραστών της

κλειδαρότρυπας!

Μπορεί να κατάφεραν να πάνε σε μια ή και περισσότερες ολυμπιάδες, μπορεί να μην είχαν σπουδαίους χορηγούς μπορεί να μάτωσαν να πόνεσαν να έκαναν το όνειρο τους πραγματικότητα, αλλά ποιος τους χέζει…

Δεν κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο! Άρα, δεν είναι άξιοι προσοχής…

Και τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές θα λες «τι γράφει ο μαλάκας; εγώ δεν είμαι έτσι…»! Και όμως έτσι είσαι βλάκα μου… Ίσως όχι εσύ, αλλά ο διπλανούς σου που ίσως διαβάζει «τι γράφει αυτός ο μαλάκας» (δηλαδή εγώ!)

Γιατί έτσι είναι η κουλτούρα σου, γιατί έτσι είναι η ζωή σου ολόκληρη γιατί έτσι σε μεγάλωσαν και έτσι σκέφτεσαι!

Πάντα με τον νικητή, πάντα με τον σελέμπριτι πάντα με τον φραγκάτο έστω και αν για να φτάσει εκεί που έφτασε σε κορόιδεψε, σου είπε ψέματα, σε χρησιμοποίησε, έστω και αν για να πετύχει αυτά που πέτυχε πάτησε επί πτωμάτων!

Ναι… Τιμώ, σέβομαι και θαυμάζω την Κορακάκη, τον Πετρούνια, τον Γιαννιώτη, την Στεφανίδη (βλέπεις βλάκα μου, ακόμα και εγώ τα πρώτα ονόματα που έβαλα είναι αυτά που έκαναν ντόρο… μη μου λες λοιπόν παπάρες) αλλά υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν άνθρωποι που μάτωσαν για να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα!

Επειδή δεν ανέβηκαν στο βάθρο και δε μάθαμε τι χρώμα βρακί φοράνε, δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλοί! Απλά βρέθηκαν στο δρόμο τους κάποιοι άλλοι καλύτεροι…

Και για πες μου εσύ «που δεν είσαι έτσι»:

Που ήσουν όταν επέστρεψε ο Ηλιάδης από το Ρίο ηττημένος από τον πρώτο γύρο, χωρίς μετάλλιο, έχοντας αποφασίσει να εγκαταλείψει μία τεράστια καριέρα; Που ήσουν τώρα που δεν ανέβηκε στο βάθρο, αλλά που όφειλες να τους πεις ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα αυτά που σου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια;

Ήσουν με τους άλλους, τους νικητές ξεχνώντας ότι όταν ο Ηλιάδης έφερνε τα «χρυσά» τον γυρόφερνες σαν… φτηνή τσούλα, μπας και κλέψεις λίγο από τη δόξα του!

Μάθε λοιπόν βλάκα μου να σέβεσαι και να τιμάς την προσπάθεια και όχι μόνο την πρωτιά! Γιατί η προσπάθεια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία… Είναι αυτό που σε κάνει να συνεχίζεις, και ας μην ήρθαν οι κάμερες να σε προϋπαντήσουν και ας έμεινες ένα όνομα στον πίνακα των συμμετεχόντων και ας μην σου πάρουν ποτέ συνέντευξη…

Και όταν ξεπεράσεις το σύνδρομο του πρωτοσέλιδου τότε και μόνο τότε θα έχεις το δικαίωμα να μου πεις: «εγώ μαλάκα, δεν είμαι έτσι…»!

 https://eleutheriellada.wordpress.com/