Να σταματήσουμε να είμαστε αντικείμενα διαχείρισης της πολιτικής, καταναλωτές των πολιτικών
των κομμάτων και ας γίνουμε οι ίδιοι υποκείμενα της πολιτικής!
Ας αρνηθούμε να πληρώνουμε το οτιδήποτε προς το υπάρχον ακόμα "κράτος τους"!
Ας μη θεωρούμε φτώχεια την έλλειψη των χρημάτων "τους", το να μη μπορούμε να αγοράζουμε τα προϊόντα "τους"!
Ας μη δεχθούμε σαν ανεργία την έλλειψη μισθωτών θέσεων εργασίας στις επιχειρήσεις τους!
Ας απορρίψουμε την "ανάπτυξή τους" και το καταστροφικό μέλλον που ετοιμάζουν για τις μελλοντικές γενιές και τη φύση!
Ας μη ξοδευόμαστε πια μόνο σε ειρηνικές ή μη ειρηνικές πορείες, συλλαλητήρια και "μητροπολιτική βία", που "αυτοί" είτε μπορούν και αγνοούν, είτε τις αντιμετωπίζουν με όλο και μεγαλύτερη κρατική βία, προκαλώντας τη διαιώνιση του κύκλου της βίας. Ας δρούμε με μεθόδους αυτοάμυνας και αντιστρέφοντας τα μέσα της οικονομικής ασφυξίας πάνω μας, να πετύχουμε την κατάρρευση των λειτουργιών των μηχανισμών του κράτους τους!
Ας αρχίσουμε να οργανωνόμαστε σε κοινότητες, δίκτυα συνεργασίας και αλληλεγγύης, ομάδες παραγωγών, συναιτερισμούς και συνεργατικές ομάδες, να μετατρέπουμε τις επιχειρήσεις που κλείνουν, σε επιχειρήσεις κοινωνικής, αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας με αυτοδιαχείριση από τους εργαζόμενους σε αυτές και παραγωγή που να ικανοποιεί τις κοινωνικές βιοτικές ανάγκες. Να δημιουργήσουμε νέες μονάδες παραγωγής κοινωνικής βάσης. Να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας με αυτοπαραγωγή και αχρήματες ανταλλαγές, δημιουργώντας "τοπικά νομίσματα" και εναλλακτικούς θεσμούς χρηματοδότησης, κ.λπ, κ.λπ.!
Ας δημιουργήσουμε κινήσεις πολιτών με τη μορφή "δημοκρατίας εν δράσει", που παρεμβαίνοντας στη τοπική κοινωνία και στη τοπική αυτοδιοίκηση θα δημιουργήσουν θεσμούς άμεσης δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα και θα μετατρέψουν τους σημερινούς ΟΤΑ σε θεσμούς αυτοκυβέρνησης!
Ας απορρίψουμε "το παγκόσμιο χωριό" και τη παγκοσμιοποίηση και ας στραφούμε προς την αποκεντρωμένη, τοπικοποιημένη, οικολογική αμεσοδημοκρατική κοινωνία της ισοκατανομής πόρων και εξουσιών!
Ας αρχίσουμε να οικοδομούμε τις δομές της σε σχέση απόρριψης, αντιπαράθεσης και ρήξης με τις δομές του κράτους τους!
Ας αποφασίσουμε να κάνουμε τα πρώτα βήματα για τη μετάβαση στη μετά την "ανάπτυξη" και τον καπιταλισμό εποχή!
Τι περιμένουμε; Δεν υπάρχουν «σωτήρες»!
Αποδείχθηκε στην πράξη ότι όλο το πολιτικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της αριστεράς και των εναπομεινάντων πρασίνων, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Και δε θα το αντιμετωπίσουμε όσο η πλειοψηφία των νεοελλήνων-που ανήκει στη μεσαία τάξη-δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει ελπίδα επιστροφής στο προ των μνημονίων καταστροφικό καταναλωτικό μοντέλο και όσο οι "πολιτικά σκεπτόμενοι" δε βλέπουν ότι η πολιτική της ανάθεσης στο υπάρχον κομματικό σύστημα της διαχείρισης των κοινών υποθέσεων, θα πρέπει να ξεπερασθεί. Όσο δε σταματάμε να είμαστε διαχειριζόμενα αντικείμενα, καταναλωτές-όπως έχουμε συνηθίσει-των προγραμμάτων των κομμάτων που βρίσκονται ή διεκδικούν την εξουσία.
Ας "ξεβολευθούμε"-όσοι βολεύονται ακόμα-και ας γίνουμε οι ίδιοι υποκείμενα της πολιτικής!
Να διαμορφώσουμε ένα νέο είδος πολιτικής που θα στοχεύει στην ευζωία μας και θα στηρίζεται όχι πλέον στη διαμεσολάβηση, αλλά στη συμμετοχή, στη αυτοεκπροσώπηση, στην αυτοοργάνωση!
Ήλθε ο καιρός, που τα κοινωνικά κινήματα της αλληλεγγύης, του συνεργατισμού, της αντίστασης στην καταστροφή του περιβάλλοντος, και γενικότερα της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης, του ελευθεριακού κοινοτισμού, της ριζοσπαστικής οικολογίας και προστασίας του κλίματος, της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας, θα χρειασθεί να γίνουν και πολιτικά, και συνδεόμενα μεταξύ τους να μετατραπούν σε ενιαίο πολιτικό κίνημα μετάβασης σε μετακαπιταλιστική κοινωνία . Σε ένα κίνημα δηλαδή που θα διεκδικήσει την αλλαγή πορείας της ελληνικής κοινωνίας «εδώ και τώρα». Δεν υπάρχει χρόνος για μετάθεσή της στο απώτερο μέλλον.
Μπορούμε να ξεκινήσουμε από την Ελλάδα, όχι μόνο επειδή είναι ο «ναυαγός» του σημερινού μοντέλου της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αλλά γιατί δοκιμάσθηκε και η "εναλλακτική λύση" της αριστεράς στις σημερινές συνθήκες με παταγώδη αποτυχία.
Αυτή η νέα ριζοσπαστική πολιτική θα χρειασθεί να αγνοήσει όλα τα μέχρι τώρα ανυπόστατα για την ευζωία μας κριτήρια, όπως το ΑΕΠ, τα χρέη κ.λπ. και να νοηματοδοτήσει με νέες έννοιες και αξίες, την καθημερινότητα του "μέσου" πολίτη. Να δημιουργήσει μια νέα ατομική και κοινωνική συνείδηση, η οποία θα κατανοήσει ότι επιτέλους δε μπορεί η ανθρωπότητα να καταναλώνει και να εξαφανίζει σταδιακά τους πόρους ενός πεπερασμένου πλανητικού οικοσυστήματος.
Ούτε να αυτοκτονεί "με το πηρούνι και το κουστούμι της". Αλλά να επιδιώξει μια αξιοβίωτη ζωή που θα συνοψίζεται στα εξής απλά συνθήματα:
-Αντί του σημερινού όλο και πιο γρήγορα και επιφανειακά: πιο αργά και σε βάθος
-Αντί του όλο και περισσότερα: ποιότητα, επάρκεια, τα λιγότερα είναι συνήθως αρκετά
-Αντί του όλο και πιο ανταγωνιστικά: συνεργατικά και αλληλέγγυα
-Αντί του όλο και πιο μεγάλα, όλο και πιο μακριά και παγκοσμιοποιημένα: πιο μικρά, πιο κοντά και τοπικά
-Αντί μια χρήσης και με ημερομηνία λήξης: πιο γερά και επανάχρηση
-Αντί για το απρόσωπο και ομογενοποιημένο της μαζικής παραγωγής: πιο όμορφα και προσωπικά
-Αντί μόνο για όποιον έχει χρήματα και μέσω της αγοράς: πιο δίκαια, για τον καθένα που το έχει ανάγκη, από τον καθένα που μπορεί!
Να διαμορφώσουμε «από τα κάτω» ένα απαραίτητο ρεαλιστικό και ελκυστικό πολιτικό πρόγραμμα για την ευζωία για το ξεπέρασμα της σημερινής κατάρρευσης και συγχρόνως για τη μετάβαση σε μια μετακαπιταλιστική κοινωνία, που θα στηριχθεί:
-στην οικονομία των βιοτικών αναγκών και στα "κοινά" όσον αφορά στο περιεχόμενο,
-στον συνεργατισμό-συνεταιρισμό όσον αφορά στις σχέσεις παραγωγής,
-στη συλλογική-κοινοτική-δημοτική ιδιοκτησία όσον αφορά στα μέσα παραγωγής,
-στην εγγύτητα, τις μικρές αποστάσεις και την ελεύθερη ενέργεια των ΑΠΕ, όσον αφορά στο μικρότερο δυνατό οικολογικό αποτύπωμα
-Στην άμεση δημοκρατία όσον αφορά στις αποφάσεις και τους πολιτικούς θεσμούς
http://tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου