Την επιστολή που έστειλε μια άνεργη ξενοδοχοϋπάλληλος, μητέρα ενός μωρού, η οποία απειλήθηκε με διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος, δημοσιοποίησε η Επιτροπή Αγώνα Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζόμενων στον Επισιτισμό Ρεθύμνου.
Η Επιτροπή Αγώνα απαιτεί να ισχύσουν για όλους τα μέτρα μείωσης ενοικίου, αναστολή καταβολής δόσεων δανείων και ρυθμίσεων στην εφορία, να σταματήσουν άμεσα όλοι οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις, οι εντολές για διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος, ύδρευσης, κινητής και σταθερής τηλεφωνίας.
Ολόκληρη η επιστολή της ξενοδοχοϋπαλλήλου:
Είναι γνωστό ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές όπου εξαιτίας της νέας πανδημίας βιώνουμε καθημερινά πρωτόγνωρες καταστάσεις αλλά και πρωτοφανείς συνθήκες διαβίωσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ωστόσο, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που μου συνέβη αναφορικά με τη ΔΕΗ και να μοιραστώ ανοιχτά τους προβληματισμούς μου σχετικά με όλη αυτή την κατάσταση.
Αρχικά, να αναφέρω πως είμαι κάτοικος του Ν.Ρεθύμνου και μητέρα ενός μωρού δεκατριών μηνών. Εργάζομαι εποχιακά σε ξενοδοχειακή μονάδα της πόλης και ο σύζυγός μου σε χώρο εστίασης, επομένως είναι κατανοητό πως και οι δύο ανήκουμε στους άμεσα εργασιακά πληγέντες αυτής της κρίσης. Με την ανακοίνωση των πρώτων μέτρων καταπολέμησης του νέου κορονοϊού, αναδύθηκαν νέα αισθήματα πανικού και άγχους αφενός λόγω του φόβου που επικράτησε, κι αφετέρου επειδή μείναμε άνεργοι και οι δύο και μάλιστα χωρίς οικονομικό απόθεμα, καθότι ο εργοδότης του άντρα μου, παρόλο που εκείνος εργάστηκε κανονικά μέχρι το γενικό lock-down, του έδωσε ένα συμβολικό χρηματικό ποσό έναντι του μισθού του και τα δικά μου χρήματα από το ταμείο ανεργίας είχαν προ πολλού τελειώσει.
Μέσα σε όλη αυτή την αβεβαιότητα, αναμένοντας ακόμα τα οικονομικά βοηθήματα του κράτους, κι ενώ εκκρεμούσε ένας λογαριασμός της ΔΕΗ για να πληρωθεί, εκδόθηκε και ο επόμενος, με αποτέλεσμα να είναι δύο συνολικά οι λογαριασμοί προς εξόφληση. Η συνέχεια ήταν να αρχίσω να δέχομαι απειλές περί διακοπής ρεύματος εάν δεν διευθετούσα άμεσα τις οφειλές μου. Χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό και ίχνος αλληλεγγύης ενόχλησαν αρκετές φορές σε διάστημα μόλις λίγων ημερών, και μάλιστα ενώ ουδέποτε είχαμε ξανά υπάρξει με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εν λόγω υπηρεσία. Και το ακόμα πιο παράδοξο είναι πως σύμφωνα με τα νέα μέτρα και με την Κεντρική Υπηρεσία του Ρεθύμνου να παραμένει κλειστή, δεν υπήρξε καμία δικλείδα για οποιαδήποτε ρύθμιση από την πλευρά του καταναλωτή.
Εάν αποπληρώθηκε ή όχι τελικά το «χρέος» μου, ουδεμία σημασία έχει σε τελική ανάλυση. Στη δική μου περίπτωση, οι λογαριασμοί εξοφλήθηκαν από τις τελευταίες μας οικονομίες, τι γίνεται όμως σε ανάλογες περιπτώσεις άλλων συμπολιτών μου ;
Διότι αναρωτιέμαι, αν τελικά κάποιος δεν τα καταφέρει με τους τρέχοντες λογαριασμούς του, όντως θα του κόψουν το ρεύμα; Θα μείνουν άνεργοι και εργαζόμενοι χωρίς ρεύμα να μαγειρέψουν, φως να ζήσουν; Είναι τουλάχιστον ντροπιαστικό να τρομοκρατείται ο κόσμος με τέτοιες απειλές, όταν τα πάντα γύρω μας αποσταθεροποιούνται, όταν η πλειονότητα των πολιτών ζει σε συνθήκες πρωτοφανούς εγκλεισμού κι όταν αρκετές οικογένειες δεν έχουν ούτε τα βασικά αγαθά για τη διαβίωσή τους.
Μιλάνε καθημερινά για «προστασία του πολίτη» ενώ απειλούν ταυτόχρονα με διακοπές ρεύματος, μιλάνε για «μέτρα στήριξης», όταν είναι τελείως ξεκάθαρο πως αυτά προορίζονται μόνο για τη διάσωση μεγάλων επιχειρήσεων, αφήνοντας αβέβαια τα εργασιακά δικαιώματά μας απέναντί τους. Αναφέρουν πως θα βγούμε όλοι νικητές κι ενωμένοι μετά από αυτό, όταν γνωρίζουμε πως αυτοί που ήδη ευνοούνται από την κρίση της πανδημίας, θα είναι και αυτοί που θα κερδίσουν ακόμα περισσότερα μετά τη λήξη της.
Ας μην μπερδευόμαστε λοιπόν. «Μένουμε σπίτι» δεν σημαίνει ότι μένουμε και σιωπηλοί. Χρειάζεται να αντιδράμε σε ό,τι μας στερεί την υγεία, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά μας. Μένουμε σπίτι λοιπόν, χωρίς να μένουμε στην ανασφάλεια και το σκοτάδι.
Κ.Ν., μια εργαζόμενη με αξιοπρέπεια και αισιοδοξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου