Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020

Αγωγοί ανταγωνισμού, άξονες πολέμου

Του Γιώργου Κρεασίδη
▸ Βήμα προς την όξυνση η υπογραφή του East Med, που προωθεί τα συμφέροντα της ελληνικής ολιγαρχίας, του Ισραήλ, των ΗΠΑ και των πολυεθνικών
Η εσπευσμένη αναχώρηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπένζαμιν Νετανιάχου μετά τις υπογραφές για τον αγωγό East Med την Πέμπτη, λόγω της δολοφονίας από τις ΗΠΑ του Ιρανού στρατηγού Κασέρ Σουλεϊμανί, ήρθε να θυμίσει ότι αυτή η υπόθεση είναι δεμένη με τους κινδύνους που φέρνουν οι οικονομικοί ανταγωνισμοί και η ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή. Η κρατική τρομοκρατία των ΗΠΑ με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Σουλεϊμανί, επικεφαλής των επίλεκτων δυνάμεων «Αλ Κουντς» (Ιερουσαλήμ) των
Φρουρών της Επανάστασης, οξύνει την κρίση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν με απρόβλεπτες συνέπειες. Θα ήταν αφέλεια να θεωρηθεί o East Med μακριά από τους σχεδιασμούς που ανάβουν τη φωτιά του πολέμου στη Μ. Ανατολή.
Η τριμερής συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ για τον αγωγό East Med, σε αντίθεση με όσα δηλώνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και επαναλαμβάνονται κουραστικά στα ΜΜΕ, κάθε άλλο παρά είναι μια προσοδοφόρα επένδυση για την κοινωνία, με οικολογική μάλιστα διάσταση, που συμβάλλει στη σταθερότητα της ειρήνης στην περιοχή.
Πρώτα από όλα η σημασία της είναι κυρίως πολιτική και διπλωματική, δεδομένου ότι η υλοποίηση του έργου θα κριθεί τα επόμενα χρόνια. Αποτελεί απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και της κυπριακής πλευράς, στη συμφωνία που έσπευσε να υπογράψει ο Ερντογάν με τον παραπαίοντα Λίβυο πρωθυπουργό Σαράτζ. Τη θαλάσσια ζώνη που η συμφωνία αυτή εμφανίζει να μοιράζονται Τουρκία και Λιβύη, τη διαπερνά ο σχεδιαζόμενος αγωγός East Med. Για το Ισραήλ, πέρα από τα σχεδιαζόμενα κέρδη, είναι ένα βήμα στην προσπάθεια να διαγράψει ολοκληρωτικά τα αναφαίρετα δικαιώματα, την προοπτική και τη βιωσιμότητα μιας ελεύθερης Παλαιστίνης.
Την Τρίτη ο Μητσοτάκης συναντά τον Τραμπ, με δώρο τις νέες βάσεις και τα δισ. για τα F-35
Η βιωσιμότητα και η υλοποίηση του έργου θα εξαρτηθούν από πολλούς παράγοντες. Ένας πρώτος είναι η αστάθεια στην Αν. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή. Δεύτερος, είναι η πραγματική αξία, πέρα από τις υπεραισιόδοξες δηλώσεις, των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Κοιτασμάτων, τόσο στις ΑΟΖ που διεκδικεί το Ισραήλ, όσο και στις αντίστοιχες γύρω από την Κύπρο, η έρευνα και η τυχόν αξιοποίηση των οποίων σκοντάφτει στη σύγκρουση για τις ζώνες εκμετάλλευσης. Καθοριστική κρίνεται η συμμετοχή της Ιταλίας, αφού αν περιοριστεί σε θετικές δηλώσεις, θεωρώντας πιο σημαντικές τις οικονομικές σχέσεις με την Τουρκία, το έργο ουσιαστικά θα είναι μη βιώσιμο.
Η ελληνική άρχουσα τάξη επιδιώκει με τη συμφωνία τη δική της αναβάθμιση σε γεωπολιτικό επίπεδο διεκδικώντας ρόλο στο ενεργειακά δίκτυα, αλλά και μερίδιο στα επιχειρηματικά κέρδη μέσα από τα σχήματα που αναδύονται στην επιχείρηση εκμετάλλευσης των ΑΟΖ, από την Energean που εξασφάλισε βασικό ρόλο στο σχεδιαζόμενο έργο μέχρι τη Σωληνουργία Κορίνθου που προωθείται. Κεντρικός στόχος είναι η καλύτερη θέση στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό με τις πλάτες των ΗΠΑ, παραβλέποντας τα μαθήματα της ιστορίας, αλλά και την εμπειρία ότι οι λυκοσυμμαχίες των ΗΠΑ δεν έχουν ούτε αρχές ούτε σταθερότητα.
Ο East Med εντάσσεται μέσα στην προσπάθεια των ιμπεριαλιστών και ειδικά των ΗΠΑ να ελέγξουν (μαζί με τους συμμάχους τους) τους ενεργειακούς πόρους και τους δρόμους ενέργειας στην περιοχή, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Καθόλου τυχαία ο αγωγός εμφανίζεται σαν συμβολή της απεξάρτησης της ΕΕ από την αγορά φυσικού αερίου της Ρωσίας, που αποτελεί στρατηγικό στόχο της Ουάσινγκτον. Σε αυτό το πλαίσιο οι ΗΠΑ βλέπουν θετικά τον East Med, γι αυτό και τις προηγούμενο διάστημα ψηφίστηκε στο Κογκρέσο και σχετικός νόμος. Αντίστοιχη είναι η στάση της ΕΕ. Πέρα από τις σκοπιμότητες της ισραηλινής άρχουσας τάξης, εξυπηρετεί σαν προοπτική και το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου, της πιο ισχυρής αραβικής χώρας που συμπορεύεται με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Όσα δηλώνει η κυβέρνηση της ΝΔ περί οικολογικής ενεργειακής λύσης δεν είναι παρά φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Αφορούν την ολέθρια επιλογή ΗΠΑ, ΕΕ και πολυεθνικών ενέργειας να περάσουν σαν το αντίδοτο της κλιματικής κρίσης την εξάρτηση των οικονομιών από το φυσικό αέριο και τους υδρογονάθρακες, ενώ η κατάχρησή τους βρίσκεται ψηλά στον κατάλογο των αιτίων της.
Η κυβέρνηση της ΝΔ σε γραμμή πλήρως ευθυγράμμισης με τον επικίνδυνο και τυχοδιωκτικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ έσπευσε να υπογράψει τη συμφωνία και βιάζεται παράλληλα να ψηφίσει τη νέα συμφωνία για τις αμερικάνικες βάσεις. Δεν πρόκειται απλά για μια ακόμα ανανέωση καθώς πέρα από τη βάση της Σούδας, θεσμοθετείται η παρουσία των ΗΠΑ σε Λάρισα, Στεφανοβίκειο, αλλά και στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Ο Μητσοτάκης πάει την Τρίτη στις ΗΠΑ κουβαλώντας αυτά τα «δώρα» στον Τραμπ, ενώ δεν παρέλειψε να δηλώσει πως αν βρεθούν τα κονδύλια από τη λεηλασία των εργαζομένων, θα μπει η Ελλάδα στο πρόγραμμα των αμερικάνικων πολεμικών αεροσκαφών F-35. Σε αυτή τη γραμμή η ΝΔ έχει τις πλάτες του επίσημου πολιτικού συστήματος και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο όλοι πιστώνουν ότι άνοιξε το δρόμο για την τριμερή συμφωνία του East Med. Ο ΣΥΡΙΖΑ συναινεί πλήρως στη στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ. Τη συναίνεσή τους στο αγωγό (και όχι μόνο) δίνουν ΚΙΝΑΛ και Ελληνική Λύση.
Σε αυτό το τοπίο στην κατεύθυνση υπεράσπισης της ειρήνης, των εργαζομένων και της αλληλεγγύης των λαών κινείται η σημαντική πρωτοβουλία της κοινής ανακοίνωσης του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και του τουρκικού Κόμματος Εργασίας. Επείγει η ανάπτυξη με πρωτοβουλίες της μαχόμενης Αριστεράς του αντιπολεμικού κινήματος, ενάντια στο σχέδια της ελληνικής αστικής τάξης και τον ιμπεριαλισμό, την εθνικιστική έξαρση, τους εξοπλισμούς και τη λεηλασία της φύσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υπάρχει στα αλήθεια woke ατζέντα στην Ελλάδα;

Συνομιλώντας με τον Πασκάλ Μπρικνέρ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι η αμερικανική εκδοχή της woke κουλτούρας δεν υπάρχει στην Ευρώπη και στη...