Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η Ελλάδα διανύει μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο.
Αυτό που ονομάζουμε εθνολαϊκιστικό μέτωπο δεν έχει πεθάνει πολιτικά. "Ζαλίστηκε" μετά τον εξευτελισμό που υπέστη από την "κωλοτούμπα" των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2015 αλλά υπάρχει και εκφράζει ένα ισχυρό ρεύμα της ελληνικής κοινωνίας έστω και με αντιφάσεις και ασυναρτησίες.
Το 2010 αναδείχθηκε στο προσκήνιο εξαιτίας της χρεοκοπίας και το 2020 είναι πιθανό να επανεμφανιστεί με βάση τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό. Βέβαια, το
ρεύμα αυτό δύσκολα μπορεί να εκφραστεί από αυτούς που το εξέφρασαν την περασμένη δεκαετία, αλλά όταν υπάρχει ζήτηση θα προκύψει και η προσφορά…
Τουτέστιν όταν υπάρχουν έτοιμοι πελάτες θα βρεθεί και ο "πλασιέ” που θα προσπαθήσει να τους πουλήσει αυτό που θέλουν να αγοράσουν, έστω και αν πρόκειται για "δηλητηριώδη" φύκια για μεταξωτές κορδέλες...
Μερικές από τις βασικές πολιτικές και ιδεολογικές συνιστώσες αυτού του ρεύματος σε σχέση με τα ελληντουρκικά είναι οι εξής:
α) Η Τουρκία συνεχώς κερδίζει...
Η συμφωνία Ερντογάν, Σάρατζ (εκπροσωπεί την κυβέρνηση της Λιβύης που αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας) είναι σημαντικής σημασίας ήττα της Ελλάδας, με διπλωματικές και πιθανές στρατιωτικές συνέπειες.
Σχόλιο: Η συμφωνία Ερντογάν - Σάρατζ αποτελεί κίνηση απελπισίας καθώς είναι μια συμφωνία με μια από τις φατρίες του εμφυλίου στη Λιβύη. Η συμφωνία είναι επισφαλής γιατί αν κερδίσει η άλλη πλευρά που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας θα ακυρωθεί. Αν στα πλαίσια των σχεδίων νεοθωμανικής αναβίωσης του Ερντογάν και του αποκλεισμού του που επιχειρείται από τις συμπράξεις Ελλάδας, Ισραήλ, Κύπρου, Αιγύπτου, η απάντηση του Ερντογάν είναι η σύμπραξη με το Σάρατζ, τότε είναι μια ένδειξη αδυναμίας και αποτυχίας και όχι το αντίθετο...
β) Η ελληνική αδυναμία...
Η Ελλάδα εμφανίζεται σαν μια αδύναμη χώρα εξαρτημένη από τις βουλές και τις διαθέσεις πατρώνων της οι οποίοι παρουσιάζονται σαν σύμμαχοι.
Σχόλιο: Η Ελλάδα δεν εμφανίζεται σαν μια αδύναμη χώρα, είναι μια αδύναμη χώρα σε σχέση με την Τουρκία….
Από άποψη πληθυσμού η Ελλάδα είναι περίπου το 1/8 της Τουρκίας όταν στην τελευταία πολεμική αναμέτρηση το ’22 ο ελληνικός πληθυσμός ήταν μεγαλύτερος από τον μισό τουρκικό πληθυσμό.
Το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι το ¼ αυτού της Τουρκίας. Η Τουρκία λόγω της διαφοράς μεγεθών έχει τετραπλάσιες αμυντικές δαπάνες σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά η Ελλάδα έχει υψηλότερες κατά κεφαλήν αμυντικές δαπάνες.
Η στασιμότητα, δημογραφική γήρανση και συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού είναι ένα χαρακτηριστικό όλων των ανεπτυγμένων κοινωνιών της Δύσης.
Ενδεχομένως, αν δεν είχαμε επαναστατήσει κατά της "οθωμανίας" και είχαμε εξισλαμιστεί να είχαμε ανάλογη δημογραφική έκρηξη με την Τουρκία, αλλά αυτό για ένα έθνος που σφυρηλατήθηκε με το σύνθημα "Ελευθερία ή Θάνατος" δεν αποτελεί επιλογή.
Ο εξισλαμισμός ή υποταγή σε μια ισλαμική χώρα δεν αποτελεί επιλογή ούτε για τους εθνολαϊκιστές ούτε για τους ευρωπαϊστές. Σε τούτο μάλλον έχει συντελεστεί αρκετή πρόοδος σε σχέση με το 1453.
Η δημογραφική γήρανση και συρρίκνωση και τα φαινόμενα οικονομικής παρακμής που τις συνοδεύουν είναι ένα χαρακτηριστικό των πολιτισμών στη φάση της υπερανάπτυξης. Το στοίχημα ως Δύση είναι να πετύχουμε τη δημογραφική ανανέωση μέσω της ενσωμάτωσης χωρίς πολιτισμική κατάρρευση και μεσαίωνα όπως συνέβη με την κατάρρευση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Τούτο όμως δεν μπορεί να γίνει από την Ελλάδα μόνη της. Είναι ζήτημα που αφορά όλη τη Δύση. Η Ε.Ε. ως ισχυρή πολιτική και οικονομική οντότητα έχει ελπίδες να διαμορφώσει όρους δημογραφικής και οικονομικής ανάταξης με επιβολή ελέγχου στις μεταναστευτικές ροές.
γ) Ο "ενδοτισμός"...
Είναι ο ενδοτισμός των ελληνικών κυβερνήσεων ο οποίος οξύνει την Τουρκική επιθετικότητα.
Απάντηση: Την τουρκική επιθετικότητα την οξύνουν:
1) Η πληθυσμιακή έκρηξη της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες. Η Τουρκία το 1960 είχε πληθυσμό 27 εκατ. έναντι 8,3 εκατ. της Ελλάδας. Το 2020 έχει 83 εκατ. έναντι 10 εκατ. της Ελλάδας.
2) Η διαφορά του δημογραφικού δυναμισμού. Το 1950 ο μέσος όρος ηλικίας του τουρκικού πληθυσμού ήταν τα 19,7 έτη και του ελληνικού τα 25,5 έτη. Το 2020 για την Τουρκία θα είναι τα 31,6 έτη και για την Ελλάδα τα 45,6 έτη.
3) Η εξέλιξη της διαφοράς της οικονομικής δυναμικότητας. Το 1980 η Τουρκία είχε ΑΕΠ περί τα 68,7 δισ. δολ. και η Ελλάδα περί τα 56,8 δισ. δολ. Το 2018 η Τουρκία είχε περί τα 800 δισ. δολ. και η Ελλάδα περί τα 200 δισ. δολ.
Η εξέλιξη της διαφοράς μεταξύ του πληθυσμού, της μέσης ηλικίας των κοινωνιών, του ΑΕΠ επιτρέπουν στην Τουρκία να εξασφαλίζει εξοπλιστική υπεροπλία με μικρότερο κατά κεφαλήν κόστος.
Η εξέλιξη της διαφοράς δυναμικού είναι που οξύνει την τουρκική επιθετικότητα. Απερίσκεπτες συμπεριφορές από ελληνικής πλευράς θα μπορούσαν να έχουν ολέθριες συνέπειες, όπως π.χ. το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου οδήγησε στην τουρκική εισβολή.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες δεν ήταν καθόλου ενδοτικές. Εκτός της Κυπριακής τραγωδίας διατηρούν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα όπως προβλέπονταν από συνθήκες όπως της Λωζάνης. Ούτε στα ζητήματα τα οποία δεν αποσαφήνιζαν οι συνθήκες έχει γίνει κάποια υποχώρηση.
Οι Τούρκοι αμφισβητούν με παραβιάσεις όπως είναι αναμενόμενο και οι ελληνικές δυνάμεις αναχαιτίζουν. Η Ελλάδα επιπλέον έχει εξοπλίσει τα νησιά, έχει καταφέρει να εισέλθει η ίδια στην Ε.Ε. και να βάλει και την Κύπρο παρά το γεγονός πως δεν έχει επιλυθεί το Κυπριακό.
Εσχάτως η Ελλάδα από κοινού με την Κύπρο και το Ισραήλ έχει υπογράψει τη συμφωνία για τη δημιουργία του αγωγού East Med κάτι που προϋποθέτει πως οι ΑΟΖ των τριών χωρών εφάπτονται, κάτι που αμφισβητεί η Τουρκία.
Όλα αυτά δεν δείχνουν κάποιο ενδοτισμό, αλλά ευθεία αμφισβήτηση των τουρκικών διεκδικήσεων παρά τη διαφορά ισχύος σε πολλά επίπεδα.
δ) Οι "κακοί" σύμμαχοι...
H συμμετοχή της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ, η εξάρτηση από ΗΠΑ και η συμμετοχή στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. την ζημιώνουν στα ζητήματα των ορίων εθνικής κυριαρχίας. Επιπλέον, υποστηρίζουν πως το ίδιο ισχύει και από τη σύμπλευση με το Ισραήλ…
Απάντηση: Το ΝΑΤΟ ενδιαφέρεται για τη σταθερότητα της ισχύος του στην περιοχή και γι’ αυτό δεν έχει αφήσει να εκδηλωθούν οι διαφορές μεταξύ δυο μελών του.
Αν η Ελλάδα δεν ήταν στο ΝΑΤΟ και δεν διέθετε τη σχέση που διαθέτει με τις ΗΠΑ τα πράγματα θα ήταν χειρότερα.
Υποθέστε πως η Ελλάδα δεν ήταν στο ΝΑΤΟ και ήταν η Τουρκία.
Υποθέστε ακόμη πως η Ελλάδα είχε περάσει στο Ανατολικό στρατόπεδο υπό την αμυντική ομπρέλα της ΕΣΣΔ η οποία κατέρρευσε το ’90.
Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας θα ήταν ευκολότερο να υλοποιηθούν μέσα στις συνθήκες διάλυσης που επικράτησαν τότε σε όλες τις χώρες του "Συμφώνου της Βαρσοβίας".
Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. είναι αποτρεπτικός παράγων των τουρκικών διεκδικήσεων. Ακόμη και τώρα που η Ε.Ε. δεν διαθέτει αμυντικό βραχίονα και κάποια σαφή δέσμευση υπεράσπισης των συνόρων των χωρών μελών, δύσκολα κάποιος μπορεί να αμφισβητήσει έμπρακτα τα σύνορα μιας χώρας μέλους της Ε.Ε.
Με δεδομένες τις δημογραφικές εξελίξεις και τα μεγέθη της Ελλάδας η ταχεία οικονομική, πολιτική και αμυντική ολοκλήρωση της Ε.Ε. φαντάζει σαν η μοναδική αξιόπιστη λύση για τη διατήρηση της ακεραιότητας της χώρας αλλά και αντιμετώπισης των μεταναστευτικών πιέσεων.
Η δεύτερη καλύτερη λύση είναι η μετατροπή της χώρας σε μια στρατιωτικοποιημένη κοινωνία όπως το Ισραήλ, με απογαλακτισμό των ενόπλων δυνάμεων από τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία.
ε) Εθνική αμυντική βιομηχανία
Η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει αμυντική βιομηχανία και να σταματήσει να αγοράζει ακριβά συστήματα από τρίτους.
Σχόλιο: Το κριτήριο με το οποίο πρέπει να εξοπλίζονται οι ένοπλες δυνάμεις είναι ο τρόπος που θα εξασφαλίσουν τα αποτελεσματικότερα συστήματα που υπάρχουν στη διεθνή αγορά με το χαμηλότερο δυνατόν κόστος.
Όταν οι αρμόδιοι επιλέγουν κάποιο οπλικό σύστημα σαν απαραίτητο, όλες οι εταιρείες που αναπτύσσουν τέτοια συστήματα θα πρέπει να τα παρουσιάζουν και να κάνουν προσφορές. Αν μεταξύ αυτών υπάρχουν και ελληνικές εταιρείες τόσο το καλύτερο. Η μέγιστη ισχύς των ενόπλων δυνάμεων όμως επιτυγχάνεται όταν επιλέγεται το καλύτερο από πλευράς κόστους αποτελεσματικότητας.
Η εμπειρία από τη λειτουργία κρατικών αμυντικών βιομηχανιών ή εθνικών προμηθευτών δεν είναι καλή στην Ελλάδα. Όποτε επιχειρήθηκε το αποτέλεσμα ήταν αργομισθίες, παρασιτισμός και χαμηλής ποιότητας και αποτελεσματικότητας προϊόντα σε ιδιαίτερα ακριβές τιμές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η απόφαση το 2015 να δαπανηθούν 500 εκατ. για να εκσυγχρονιστούν 4 "σακαράκες" (αεροπλάνα ναυτικής συνεργασίας) ηλικία 40 ετών σήμερα. Με τα μισά από αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να αγοράσουν σύγχρονα αεροπλάνα, αλλά στην περίπτωση αυτή δεν θα είχε απασχόληση η κρατική αμυντική βιομηχανία όπου η κομματοκρατία απασχολεί την πελατεία της.
Αν η Ελλάδα θέλει αμυντική ή άλλου είδους υψηλής τεχνολογίας βιομηχανία ας δημιουργήσει τις κατάλληλες ευνοϊκές συνθήκες να γίνουν τέτοιες επενδύσεις στη χώρα (π.χ. ας μηδενίσει -έστω να μειώσει- τη φορολογία και ας δημιουργήσει σταθερούς κανόνες λειτουργίας για τις επιχειρήσεις).
ζ) Οι "καλοί" σύμμαχοι...
Η άποψη των εθνολαϊκιστών όπως και το 2010 με την αναζήτηση ασφαλών λιμανιών στη Ρωσία και δανεικών στην Κίνα, διατείνεται πως πρέπει να αναπτύξουμε πολύπλευρες διεθνείς συμμαχίες με δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ρωσία, Συρία, Παλαιστίνη, Ιράκ, Ιράν.
Aπάντηση: Η Ελλάδα βρίσκεται πολύ μακριά από την Κίνα και τη Ρωσία και η μόνη χρησιμότητα που έχει για τις χώρες αυτές είναι η ιδιότητά της ως μέλος της Ε.Ε.
Η Κίνα χρησιμοποιεί την Ελλάδα σαν πύλη εισόδου των εξαγωγών της στην Ε.Ε. και επενδύει στην Ελλάδα προκειμένου η τελευταία μαζί με κάποιες άλλες νότιες χώρες να "μπλοκάρουν" αποφάσεις της Ε.Ε. που δεν συμφέρουν την Κίνα.
Το ίδιο ισχύει και για τη Ρωσία που εξάγει πρώτες ύλες στην Ε.Ε. και ενδεχομένως θα επιτύγχανε καλύτερους όρους αν διαπραγματευόταν με κάθε χώρα χωριστά και όχι με μια υπερδύναμη 450 εκατ. καταναλωτών.
Τα περί πολιτικών και αμυντικών συμμαχιών με Παλαιστίνη, Ιράκ, Ιράν κλπ μόνο ως αστεία μπορεί να εκληφθούν…
η) Η παγίδα…
Στη ρεαλιστική πτέρυγα της χώρας μας διαμορφώνεται η άποψη της προσφυγής στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης για την επίλυση των διαφορών που υπάρχουν με την Τουρκία ή ορισμένων εξ αυτών.
Για να συμβεί αυτό όμως θα πρέπει και η Τουρκία να συμφωνήσει στην προσφυγή η οποία όμως δεν φαίνεται διατεθειμένη να κάνει κάτι τέτοιο.
Στην περίπτωση που συμφωνούσε και η Τουρκία όμως οι ειδικοί θεωρούν πολύ πιθανό πως η απόφαση σε κάποια σημεία θα δικαίωνε τις ελληνικές διεκδικήσεις και σε κάποια άλλα αυτές της Τουρκίας. Θεωρείται απίθανο η όποια απόφαση σε μια τέτοιας έκτασης ηπειρωτική ενδοχώρα να μην έδινε σε κάποια σημεία θαλάσσιες προβολές πέρα από τα όρια των ελληνικών νησιών.
Η ελληνική κοινή γνώμη (όπως και η Τουρκική αντίστοιχα) έχουν γαλουχηθεί με τη βεβαιότητα πως μας ανήκει το 100% αυτών που διεκδικούμε. Κάθε υποχώρηση από το 100% θα θεωρούνταν προδοσία.
Αυτός είναι ο λόγος που οι κυβερνήσεις στις δυο ακτές του Αιγαίου αφήνουν το θέμα άλυτο, πετώντας το σαν καυτή πατάτα στα χέρια της επόμενης...
https://www.sahiel.gr/2020/01/ethnolaikismos-auti-i-mastiga.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου