Όπως γράφει κάπου και ο ιστορικός Mark Mazower στο βιβλίο του για τα Βαλκάνια, στην ιστορία τους υπήρξαν μια διασταύρωση πολιτισμών, ανάμειξη φυλών, σύνδεσμος Ανατολής και Δύσης, χριστιανών και μουσουλμάνων, καθολικών και ορθόδοξων. Ταυτόχρονα είναι και υπήρξαν μια μόνιμη ζώνη πολέμου με διαρκείς μάχες, μίσος, εθνικισμούς και μερικές από τις πιο φρικιαστικές στιγμές της ιστορίας της ανθρωπότητας. Τα Βαλκάνια ήταν κάποτε το συνώνυμο μεγάλων πολυεθνών κρατικών οντοτήτων αλλά τώρα έγινε το συνώνυμο πολυδιασπασμένων κρατών. Η Αλβανία τη Τρίτη που μας πέρασε σείστηκε ολόκληρη από έναν σεισμό 6,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, τον μεγαλύτερο των τελευταίων δεκαετιών, ο οποίος άφησε πίσω του νεκρούς (δεν αναφέρω τον αριθμό γιατί δυστυχώς ακόμη αλλάζει
συνεχώς), εκατοντάδες τραυματίες και τεράστιες υλικές καταστροφές. Αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, σωστικά συνεργεία προσπαθούν ακόμα να σώσουν όσο περισσότερους εγκλωβισμένους σε κτίρια, την ώρα που το έδαφος συνεχίζει να τρέμει από τους μετασεισμούς.
Οι εικόνες που ακολούθησαν στην τραγωδία είναι συγκλονιστικές. Γυναίκες να χτυπούν τα μέτωπά τους αδυνατώντας να χωνέψουν ότι μέσα σε μια στιγμή έχασαν τους ανθρώπους τους, άντρες δακρυσμένοι να κοιτούν τα χαλάσματα, οικογένειες να παιρνούν τη μεγαλύτερη ψυχική πίεση ολόκληρης της ζωής τους περιμένοντας να μάθουν την τύχη των 20 αγνοουμένων και με κάθε λεπτό που περνάει βαριά και μαζί πάρα πολύ γρήγορα να σβήνει σιγά-σιγά τις ελπίδες τους ότι θα είναι σώοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου