Πατάει γκάζι ο Τσίπρας στον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα

του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Πώς μία αξιολόγηση – «διαπραγμάτευση» με τους δανειστές, που περιλαμβάνει ένα ακόμη πακέτο σκληρών μέτρων και νομοθετήματα κατάργησης συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, θα περάσει …στα μαλακά; Αυτό είναι το μόνο πράγμα που απασχολεί αυτή την περίοδο τα κυβερνητικά επιτελεία. Μάλιστα ένας επιπλέον πονοκέφαλος για την ηγετική κυβερνητική ομάδα είναι το πώς θα εντάξει «στα γεμάτα» στη συγκεκριμένη αποστολή όλα τα κυβερνητικά στελέχη. Κάπου εδώ «κολλάει» και το συνοφρυωμένο ύφος με το οποίο απευθύνθηκε στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στους υπουργούς του. Το ουσιαστικό μήνυμα είναι πως …κανείς δεν θα γλιτώσει

από τη “ρετσινιά” του υπουργού που εφάρμοσε νεοφιλελεύθερα μέτρα. Μήνυμα σαφές κυρίως για όσους θέλουν να διατηρήσουν όσο γίνεται αλώβητο το προφίλ τους.

Στην ουσία της διαπραγμάτευσης τώρα, πολλά θα ακουστούν για τη συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ, ενώ τα σενάρια περί ανασχηματισμού θα απασχολούν ανά τακτά διαστήματα την επικαιρότητα. Όμως ούτε ανασχηματισμός θα γίνει άμεσα, όπως φαίνεται, ούτε πρόκειται να διαφοροποιηθούν οι πολιτικές που θα κληθεί να συμφωνήσει και να υλοποιήσει η κυβέρνηση από την διαπραγμάτευση ΕΕ και ΔΝΤ. Αντιθέτως.

Το μότο του «όπου να’ ναι βγαίνουμε από τα μνημόνια», θα είναι κυρίαρχο το επόμενο διάστημα. Με ορίζοντα τον Αύγουστο του 2018 οπότε τυπικά λήγει το τρέχον πρόγραμμα, η κυβέρνηση θα περάσει σειρά αντιλαϊκών μέτρων με τον ίδιο τρόπο που γίνεται όλα τα προηγούμενα χρόνια: Την υπόσχεση πως θα είναι τα τελευταία. Σε αυτόν τον άξονα κινήθηκε και η δημόσια ομιλία του πρωθυπουργού στο υπουργικό Συμβούλιο . Όπως είπε «έχουμε ήδη αφήσει πίσω μας τα μνημόνια. Και θα έχουμε μπροστά μας έναν ακόμη χρόνο, τον πιο δημιουργικό της θητείας μας». Στο κυβερνητικό αφήγημα έχει πλέον υιοθετηθεί πλήρως η γλώσσα των μνημονιακών διαχειριστών. Έτσι η βαριά φορολογία στα λαϊκά στρώματα εμφανίζεται ως επιτυχία τήρησης των στόχων του προγράμματος. Οι διαλυμένες εργασιακές σχέσεις και το εξαιρετικά χαμηλό κόστος εργασίας ως «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα». Όπως χαρακτηριστικά επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας «τα έσοδα βρίσκονται σε θετική πορεία, γεγονός που μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι για μία ακόμη χρονιά θα βρισκόμαστε πάνω από τους στόχους του προγράμματος». Μάλιστα, υποσχέθηκε ότι θα επαναληφθούν οι «μποναμάδες» των περσινών Χριστουγέννων, όταν σε κάποιους από τους συνταξιούχους που κόπηκαν δύο συντάξεις δόθηκε μία ως παροχή.

Παράλληλα, ως μεγάλο κέρδος παρουσιάζεται η προθυμία μερίδων του κεφαλαίου να επενδύσουν στην Ελλάδα. Αποσιωπάται πώς τα κίνητρά τους αφορούν κυρίως το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η ανυπαρξία εργασιακών δικαιωμάτων. Αντιθέτως ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε …δικαιωμένος για την κυβερνητική πολιτική λέγοντας ότι υπάρχει «αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον, που πλέον μεταφράζεται σε συγκεκριμένα σχέδια, τα οποία προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς πάντα, όμως, με απόλυτη προσήλωση στην κείμενη νομοθεσία». Γιατί άραγε οι επενδυτές να μην είναι …προσηλωμένοι στη νομοθεσία αυτή; Πρόκειται για όσα έχουν νομοθετηθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε συνεργασία με τους δανειστές. Δηλαδή μια νομοθεσία ακριβώς στα μέτρα τους, με προοπτικές να ενσωματωθεί στις ανάγκες τους ακόμη περισσότερο. Άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε στο υπουργικό συμβούλιο πως «οι δείκτες ζωτικών οικονομικών δραστηριοτήτων για την ελληνική οικονομία, όπως ο τουρισμός, η βιομηχανία, οι εξαγωγές, καταγράφουν δυναμική άνοδο». Ποιοι είναι αυτοί οι δείκτες; Μα οι μόνοι δείκτες που ενδιαφέρουν τις επιχειρήσεις: Η κερδοφορία τους.

Από την σκοπιά των λαϊκών στρωμάτων, την καλύτερη μεταφορά της πραγματικότητας την έκανε ο πρωθυπουργός όταν παρομοίασε την κατάσταση της χώρας με …ναυάγιο. Στο μήνυμά του δηλαδή για την επέτειο της 20ης Σεπτεμβρίου. Την ημερομηνία που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε το 2015 τις εκλογές, αφού μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ τότε (νυν Δημοκρατική Συμπαράταξη), τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι δέσμευσαν το λαό της χώρας σε λιτότητα δεκαετιών. Όπως είπε ο Αλ.Τσίπρας «βρισκόμαστε στη μέση της θητείας, μπορούμε πια να βλέπουμε καθαρά τον ορίζοντα. Είμαστε ακόμη στο νερό και κολυμπάμε, αλλά το κεφάλι μας είναι έξω. Παίρνουμε ανάσες και βλέπουμε καθαρά τη στεριά».
Σκάσε και κολύμπα, δηλαδή…

http://prin.gr/?p=16478