Συντάκτης: Νόρα Ράλλη
Σίγουρα θα ήταν πολύ πιο εύκολο. Και επικερδές. Και για τους δύο - επιχειρήσεις και καταναλωτές. Γιατί δηλαδή να είναι σχεδόν άδειο το ντεπόζιτο, να έχω περάσει από καμιά δεκαριά BP, ωστόσο να μη σταματάω, καθώς η εν λόγω εταιρεία ήταν υπεύθυνη για το «ατύχημα» στον Κόλπο του Μεξικού και τη διαρροή πετρελαίου στη θάλασσα τεράστιας ποσότητας «μαύρου χρυσού», που βρομάει και ζέχνει; Εφτά χρόνια έχουν περάσει από τότε. Δέκα χρειάστηκαν στην περίπτωση της πετρελαιoκηλίδας που «δημιούργησε» τάνκερ της Exxon στην Αλάσκα, για να συνέλθουν μόνο 2 είδη άγριας ζωής από τις επιπτώσεις της (συνολικά πέθαναν γύρω στα 675.000 θαλασσοπούλια, αλλά ποιος μετράει;).
Γιατί δηλαδή να μην ανήκω σε εταιρεία-πάροχο κινητής τηλεφωνίας, που έχει μπλεχτεί σε σκανδαλάρα με υποκλοπές και έναν θάνατο (αυτοκτονία είπαν); Γιατί να μην αγοράζω ρούχα από γνωστή αλυσίδα καταστημάτων που μοσχοπουλάνε, καθώς καταθέτει εκεί το χαρτζιλίκι της όλη η πιτσιρικαρία, επειδή χρησιμοποιεί ανήλικους πρόσφυγες για να ράβουν τα τσίτια της; Γιατί να μη γεύομαι τις νιφάδες δημητριακών με σοκολάτα πασίγνωστης βιομηχανίας, που αποδεδειγμένα χρησιμοποιεί μαύρους σκλάβους (σκλάβους κανονικούς, από τους παλιούς, που τους κάνουν ταινία στο Χόλιγουντ και παίρνει Οσκαρ) στις φυτείες της στην Αφρική;
Και τώρα, νέο κρούσμα. Πάνε και τα Μπένετον. Αυτή η αυτοκρατορία ενδυμάτων βρίσκεται στα χέρια του Κάρλο Μπένετον. Καρλίτο, για τους «μυημένους». Ο Κάρλο, λοιπόν, πριν από πολλά χρόνια (αρχές '90) αγόρασε μια τεράστια έκταση ενός εκατομμυρίου εκταρίων στην Παταγονία. Την ήθελε για τα γιδοπρόβατά του. Πρόβατα εκτρέφει, πολλά πρόβατα και από την κουρά των αμνών παίρνει το μαλλί και το κάνει «United Colors of Benetton» (δηλαδή «όλες οι φυλές του κόσμου ενωμένες»). Ελα, όμως, που η γη των αμνών δεν ήταν άδεια. Μια φυλή «των ενωμένων του κόσμου» ξέφυγε από το κοπάδι και διεκδίκησε όσα επί αιώνες τής ανήκαν.
Οι Μαπούτσε ζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Παταγονία, όπως και σε άλλες περιοχές της Ν. Αμερικής (κυρίως στη Χιλή). Τα εδάφη τους τα έχουν υπερασπιστεί ακόμη και ενάντια στους Ινκας και τους νίκησαν. Βέβαια, μετά, ήρθαν οι Ισπανοί κονκισταδόροι και τελείωσαν και τους μεν και τους δε... στο όνομα της βασίλισσας, της πατρίδας και του Θεού! Ωστόσο, από τους «δε», κάποιοι σώθηκαν. Βασικά, όχι μόνο σώθηκαν, αλλά οι Μαπούτσε κατόρθωσαν να παραμείνουν ανεξάρτητοι ώς το 1883. Μετά έγιναν ένα με τη Χιλή. Μετά ήρθε ο Πινοσέτ. Και μετά ξανάρχισε το πανηγύρι, με διωγμούς, βιασμούς, εκτελέσεις και μαζικές δολοφονίες. Και μετά τον δικτάτορα, ήρθαν οι βιομηχανίες...
Εδώ και χρόνια προσπαθούν να πάρουν πίσω τη γη που τους ανήκει. Οι «άνθρωποι της γης» (αυτό σημαίνει «Μαπούτσε») χωρίς τη γη δεν είναι άνθρωποι. Αυτό λένε. Οι άλλοι, όμως, τους λένε τρομοκράτες. Και τους κλείνουν φυλακή. Φορώντας πουκάμισο Μπένετον. Την ίδια στιγμή, παρακρατικοί («στρατοχωροφυλακή» ονομάζεται επισήμως) χτυπούν βάναυσα οικογένειες που προσπαθούν να εγκατασταθούν στις μπενετοκρατούμενες εκτάσεις (σ.σ. εκτάσεις στην περιοχή κατέχει και ο ιδιοκτήτης του CNN, Τεντ Τέρνερ, και ο Αμερικανός, βουδιστής, φιλάνθρωπος, ηθοποιός Ρίτσαρντ Γκιρ).
Αυτά στην Παταγονία. Παρόμοια συμβαίνουν και στη Βραζιλία. Εκεί, χρυσοθήρες πετσοκόβουν τους ιθαγενείς που ζουν στην κοιλάδα Τζαβάρι κοντά στα σύνορα με το Περού. Η περιοχή είναι το σπίτι φυλών που δεν έχουν καμία επαφή με τον πολιτισμό, απλώς δολοφονούνται από αυτόν στο όνομα του κέρδους. Την ίδια στιγμή, ήρθε στη δημοσιότητα ηχητικό ντοκουμέντο, στο οποίο ο πρόεδρος της Βραζιλίας έδινε τη συναίνεσή του για την εξαγορά σιωπής, εμπλεκόμενος σε σκάνδαλο διαφθοράς γύρω από εξορύξεις χρυσού και πετρελαίου.
Πέφτει μακριά το Μεξικό. Και η Αλάσκα και το Περού και η Παταγονία. Πολλά χιλιόμετρα συνείδησης και το εισιτήριο πανάκριβο... Αντε και δεν αγοράζω Benetton, δεν πίνω Coca Cola, δεν μιλάω μέσω Vodafone. Και λοιπόν; Λοιπόν, τίποτα. Ωστόσο, κάτι μου λέει πως θα αισθάνομαι κάπως, λίγο, αμυδρά πιο καθαρή. Και κάπως, λίγο, αμυδρά πιο ανάλαφρη. Και ίσως κάπως, λίγο, αμυδρά πιο ικανή για ένα βήμα πιο πέρα... από τη σιωπή των αμνών.
http://www.efsyn.gr/arthro/i-siopi-ton-amnon-0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου