Οι παρατράπεζες απλώνουν τα πλοκάμια τους σε όλο τον κόσμο

Την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg παρουσίασε εκτενές ρεπορτάζ γύρω από μια σκιώδη τράπεζα της Κίνας που μεταβίβαζε δυσθεώρητα ποσά στο εξωτερικό κατά παράβασιν της κινεζικής νομοθεσίας.

Δύο μήνες νωρίτερα, τον Αύγουστο, ρεπορτάζ των Financial Times αναφερόταν στην επιστολή 11 σκιωδών τραπεζών της Κίνας προς κομματικούς αξιωματούχους της επαρχίας Χεμπέι, που ζητούσαν την ενίσχυση του κράτους για να μην καταρρεύσει ο κλάδος. Και πριν από λίγες ημέρες,

δημοσίευμα της Wall Street Journal ανέφερε πως οι κινεζικές τράπεζες «στρέφονται στον σκιώδη τραπεζικό τομέα επιζητώντας την ανάπτυξη» και τόνιζαν τους κινδύνους που εγκυμονεί μια τέτοια κίνηση. Και, βέβαια, πολλοί οικονομικοί αναλυτές έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τους κραδασμούς που θα μπορούσε να προκαλέσει στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην παγκόσμια οικονομία μια κατάρρευση του σκιώδους χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κίνας.

Τι συμβαίνει στην Κίνα

Οπως προκύπτει ανάγλυφα από την έκθεση για «το Παγκόσμιο Σκιώδες Τραπεζικό Σύστημα το 2015», που έδωσε προ ημερών στη δημοσιότητα το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSB), το σκιώδες τραπεζικό σύστημα της Κίνας όχι μόνον είναι μικρό ως προς το μέγεθος της οικονομίας της, αλλά πραγματικά ωχριά μπροστά στα αντίστοιχα ποσοστά των ανεπτυγμένων οικονομιών. Αντιπροσωπεύει, άλλωστε, ένα σχεδόν αμελητέο μερίδιο στο παγκόσμιο σκιώδες τραπεζικό σε αντίθεση με το αμερικανικό σκιώδες τραπεζικό που, όπως συμβαίνει συνήθως και με τα άλλα οικονομικά μεγέθη, καταλαμβάνει τη μερίδα του λέοντος από την πίτα. Εκείνο που όντως μπορεί να θεωρηθεί απειλή είναι η γρήγορη ανάπτυξη του σκιώδους τραπεζικού της Κίνας που, όπως προκύπτει από την εν λόγω έκθεση, μόλις το 2010 αντιπροσώπευε το 2% του παγκόσμιου σκιώδους τραπεζικού συστήματος, αλλά το μερίδιό του είχε ήδη αυξηθεί στο 8% το περασμένο έτος.

Αιτία της ταχύτατης αυτής ανάπτυξης είναι κυρίως ο επιθετικός τρόπος με τον οποίο αντέδρασε το Πεκίνο στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, όταν διοχέτευσε στην αγορά πακέτο τόνωσης της οικονομίας ύψους 586 δισ. δολαρίων. Εμμεσο συνεπακόλουθό του ήταν μια τάση των επιχειρήσεων να εγκαταλείψουν τις τράπεζες που υπόκεινται στις αναγκαίες ρυθμίσεις και να στραφούν στις σκιώδεις τράπεζες, που δεν είναι αναγκασμένες να σέβονται όρια στις χορηγήσεις πιστώσεων, στις προκαταβολές κ.λπ.

Στην Κίνα, πάντως, το μέγεθος του σκιώδους τραπεζικού συστήματος παραμένει συγκριτικά περιορισμένο σε σχέση με την οικονομία της, καθώς αντιπροσωπεύει το 30% του κινεζικού ΑΕΠ. Την ίδια στιγμή, το σκιώδες τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, όπως προκύπτει από την έκθεση του Συμβουλίου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αντιπροσωπεύει το 150% του αμερικανικού ΑΕΠ.

Το πάθημα δεν έγινε μάθημα

Και μολονότι έχει οριακά συρρικνωθεί το ποσοστό του στο παγκόσμιο σκιώδες τραπεζικό από το 41% στο 40%, στις ΗΠΑ καταγράφεται πάντα το μεγαλύτερο σκιώδες τραπεζικό στον κόσμο με ενεργητικό 14,2 τρισ. δολ. το περασμένο έτος. Σε ό,τι αφορά τους κινδύνους που εγκυμονεί το σύνολο του σκιώδους τραπεζικού ανά τον κόσμο, ο καθηγητής Νταν Στάινμποκ επισημαίνει πως το μέγεθός του καταδεικνύει ότι οι ιθύνοντες «δεν διδάχθηκαν τίποτε από την παγκόσμια κρίση»: συνολικά το ενεργητικό των «παρατραπεζών», των υπόγειων τραπεζών και των κάθε είδους «διαμεσολαβητών» ανέρχεται στο 128% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Μόλις κατά 2% κάτω από το προηγούμενο ρεκόρ του 130% στο οποίο βρισκόταν λίγο πριν από την κατάρρευση των χρηματοπιστωτικών συστημάτων το φθινόπωρο του 2008!

http://www.kathimerini.gr/