Σε αδιέξοδο φαίνεται πως οδηγείται η Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, όπου οι
27 ηγέτες της ΕΕ καλούνται να συμφωνήσουν στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό της
περιόδου 2014-2020. Αρκετά κράτη-μέλη απειλούν με βέτο σε
περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν οι διεκδικήσεις τους από τα κοινοτικά κονδύλια.
Με καταψήφιση του προϋπολογισμού προειδοποίησε και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς αν συμφωνηθούν μεγάλες μειώσεις.
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στις Βρυξέλλες ήταν και η δήλωση της
Άγκελα Μέρκελ, η οποία άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην
επιτευχθεί συμφωνία.
Αν, όπως λένε, η τελεσφόρος συνδικαλιστική πρακτική πρέπει να αποτελείται από
ένα μείγμα μαχητικότητας, επιμονής, σοβαρότητας και πραγματισμού,τότε ας
αναζητήσουμε τέτοια παραδείγματα σε άλλες χώρες και όχι στον τόπο μας. Δυστυχώς
για τους εργαζόμενους, την οικονομία και την κοινωνία, από τη Μεταπολίτευση
μέχρι τις μέρες μας βρέθηκαν σε καίριες θέσεις συνδικαλιστές κομματικά
εξαρτώμενοι, αμοραλιστές και κοντόφθαλμοι. Εξαιρέσεις υπήρξαν αλλά πνίγηκαν στο
πέλαγος μιας πολιτικάντικης αντίληψης των κατά καιρούς κυβερνώντων- και όχι
μόνο- κομμάτων. Το άθλιο αλισβερίσι, κυρίως στο Δημόσιο και τους φορείς του,
οριζόταν από την πλευρά του κράτους-κόμματος με συνεχή επιδόματα, αθρόες
προσλήψεις και κάλυψη κάθε είδους παρανομιών, ενώ η αντιπαροχή των συνδικαλιστών
προς τους πάτρονές τους ήταν μια ψευδεπίγραφη «εργασιακή