Προβλήματα στη Ν.Δ ή πρόβες «Μεγάλου Συνασπισμού»;

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Με αφορμή τις διαφοροποιήσεις Δένδια,  επανέρχεται το σενάριο, που αποτελεί μόνιμη εναλλακτική του συστήματος.

Ξαφνικά έλαμψε στο πολιτικό στερέωμα το «άστρο» του Νίκου Δένδια. Ο φερόμενος ως εκπρόσωπος της μετριοπάθειας στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας έκανε αισθητή την παρουσία του δίνοντας μία διαφορετική διάσταση στην εικόνα της Ν.Δ. Σε σημείο που αξίζει να αναρωτηθεί κανείς το που μπορούν στο άμεσο μέλλον να φτάσουν οι «ανακατατάξεις» στο πολιτικό σκηνικό που έχει προδιαγράψει ο ΣΥΡΙΖΑ.  Η Ν.Δ Κατά ένα περίεργο τρόπο ο Νίκος Δένδιας, επιλέχθηκε να είναι ο κεντρικός εισηγητής της Νέας

Δημοκρατίας στην κοινοβουλευτική συζήτηση για την Συμφωνία των Πρεσπών. Ενώ υπήρχαν σαφως πιο συμβατοί για να εκφράσουν την οξεία κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με πρώτο και καλύτερο τον αντιπρόεδρο Άδωνι.

Στην ίδια συνεδρίαση ο Νίκος Δένδιας βρέθηκε καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ , όταν αρνήθηκε να συζητήσει την πρόταση αντισυνταγματικότητας του νόμου επειδή την κατέθεσε η Χρυσή Αυγή λέγοντας:΅ «Αρνούμαι να τοποθετηθώ επί ενστάσεως ενός κόμματος που οι ιδεολογικοί του πρόγονοι παρέδωσαν στους Βούλγαρους τη Μακεδονία».

Όμως ο Νίκος Δένδιας δεν έμεινε εκεί: Ακολούθησε μια συνέντευξή του τις επόμενες μέρες με την οποία θέλησε να κάνει διακριτό το πολιτικό του στίγμα: «Δεν είμαστε γκρουπούσκουλο με εθνικιστικές κραυγές και λαϊκισμούς. Η γραμμή της κεντροδεξιάς δεν αποτυπώθηκε σε όλες τις ομιλίες των βουλευτών. Δεν θα μασήσω τα λόγια μου, υπάρχουν κι άλλες τάσεις μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Προσπαθούμε να είμαστε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, όμως υπάρχουν όρια». Σημείωσε μάλιστα πως «η κυρίαρχη τάση μέσα σε αυτό το κόμμα  (σ.σ την Ν.Δ) είναι μια κεντροδεξιά τάση του μέτρου και της αντίληψης του μέσου ανθρώπου». Ο Νίκος Δένδιας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σημειώνοντας πως «εάν χάσουμε τον ανοιχτό ευρωπαϊκό μας χαρακτήρα την “πατήσαμε”» και ότι «προσπαθεί να μας ετερο-προσδιορίσει ο κ. Τσίπρας. Φανταστείτε να καταντήσουμε να ετερο- προσδιοριζόμαστε έτσι,  όπως εκείνος θέλει. Θα περιοριστούμε σε ένα κομματίδιο του 18%».

Αν και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ δήλωσε πως «δια του στόματός «μιλάει» ο Κυριάκος Μητσοτάκης» ο γραμματέας της Ν.Δ (και έμπιστος του Κυριάκου Μητσοτάκη) Λευτέρης Αυγενάκης ήρθε να τον διαψεύσει. Με μία ανάρτησή του στο twitter επισήμανε πως «η δήλωση Δένδια ήταν ατυχής» αν και στην συνέχεια αμφότεροι δήλωσαν πως υπήρξε παρεξήγηση και «είμαστε όλοι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη».

Η υπόθεση αυτή δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη από τον «στρατευμένο» φιλοκυβερνητικό τύπο και είχε την ανάλογη προβολή στις ιστοσελίδες και τις εφημερίδες του χώρου.

Εξηγήσεις

‘Ένα σημαντικό ερώτημα είναι το πώς μπορούν να εξηγηθούν όλα αυτά με την προεκλογική αντιπαράθεση να «ανεβάζει στροφές» και την Νέα Δημοκρατία να βρίσκεται σε πολιτικό και οργανωτικό αναβρασμό στην λογική της «τελικής ευθείας».

Σε ένα πρώτο επίπεδο, μια εξήγηση θα μπορούσε να είναι η ανάγκη προσωπικής προβολής και διακριτότητας. Βλέπετε ο Ν.Δένδιας κατεβαίνει στο Νότιο Τομέα της Αθήνας και θα ψάξει τον σταυρό κόντρα στην Σοφία Βούλτεψη, την ‘Αννα Καραμανλή και τον Κώστα Κυρανάκη. Όμως οι εν λόγω «ανταγωνιστές» ούτως ή άλλως έχουν διαφορετικό πολιτικό στίγμα με εξαίρεση ίσως των Χάρη Θεοχάρη που όμως σαφώς υπολείπεται οργανωτικών δυνατοτήτων του Νϊκου Δένδια που έχει «στημένο» μηχανισμό.

Με μια λιγότερο κοντόφθαλμη και βαθύτερη οπτική όμως μπορεί κανείς να επισημάνει ότι πίσω από το κλίμα πόλωσης που θα κυριαρχήσει τους επόμενους μήνες, δεν κόβονται οι «γέφυρες» συνεννόησης ανάμεσα στα δύο μεγάλα στρατόπεδα αυτού που αποκαλείται «νέος δικομματισμός». Ιδίως από την στιγμή που παραμένουν «ενεργοί» και αρκετοί συνδετικοί κρίκοι.

• Κυριότερος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, που θα προταθεί ξανά για την κορυφαία πολιτειακή θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ.
• Στην «εθνική συνεννόηση» θυμίζουμε κινήθηκε και το περίφημο μήνυμα του Κώστα Καραμανλή για την Συμφωνία των Πρεσπών. Αν και χαρακτήριζε τεκμηριωμένη την κριτική της Νέας Δημοκρατίας σημείωνε πως η κυβέρνηση να διαμορφώσει με δική της πρωτοβουλία συνθήκες στοιχειώδους εθνικής συνεννόησης. Δεν είναι επιτρεπτό εθνικά θέματα τέτοιας σημασίας να οδηγούν σε οξύτητα που ευνοεί διχαστικό κλίμα».
• Στην εξίσωση έχουν θέση και οι «μουγκοί» της Νέας Δημοκρατίας, που δεν συμβάλλουν στο κλίμα ακραίας αντιπαράθεσης όπως ο «αθέατος αντιπρόεδρος» της Ν.Δ ο Κωστής Χατζηδάκης. Επίσης και τα μέλη της Κ.Ο της Ν.Δ που – σε αντίθεση με την «σαμαρική» πλειοψηφία της- τάσσονται υπέρ των συναινετικών λύσεων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Γιώργος Βλάχος και ο Μάξιμος Χαρακόπουλος.
• Στην κατηγορία μπορεί να ενταχθεί ακόμη και ο Ε.Βενιζέλος, η «δεξιότερη» εκδοχή του ΚΙΝ.ΑΛ που έχει πολλές φορές δημόσια ταχθεί υπέρ του «μεγάλου συνασπισμού» με γνώμονα το «μέτωπο της λογικής». Μόνη προϋπόθεση που θέτει είναι η «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ.
• Άγνωστο είναι το πολιτικό μέλλον του Σταύρου Θεοδωράκη που επίσης κινείται ανάμεσα στους … «δύο κόσμους». Σενάρια τα οποία διέψευσε τον ήθελαν να συζητά για θέση στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
• Τέλος ας μην παραλείψουμε και τον Ευάγγελο Αντώναρο, που κυκλοφορεί ώς «καραμανλικός» στην πολιτική πιάτσα. Έχει σαφές μέτωπο με τους προερχόμενους από το ΛΑΟΣ στο εσωτερικό της Ν.Δ και θρυλείται ότι θα αποπειραθεί να δημιουργήσει κεντροδεξιό πολιτικό φορέα.

Υπάρχει και …«μετά τις εκλογές»

Πολλά στοιχεία συνηγορούν ότι θα οδηγηθούμε σε μία αμφίρροπη πολιτική αναμέτρηση. Ακόμη όμως και αν αυτό δεν συμβεί οι κυριαρχικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες είναι βέβαιο ότι ανήκουν στο παρελθόν. Από τις επόμενες κάλπες δεν είναι απίθανο να προκύψει ένα «θολό πολιτικό τοπίο» ενώ είναι σχεδόν βέβαιο πως αυτό θα συμβεί από τις μεθεπόμενες που θα γίνουν με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.

Έτσι είναι φανερό πως αν και σήμερα Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε καθεστώς μετωπικής σύγκρουσης σε -λίγους ή πολλούς – μήνες από τώρα, θα είναι αυτές οι δυνάμεις που θα κληθούν να απαντήσουν στο ερώτημα της κυβερνητικής διαχείρισης. Κι αυτό θα το κάνουν με «προίκα» την ευρεία πολιτική σύμπνοια που δομήθηκε το καλοκαίρι του 2015 με την κοινή ψήφο τους στην «ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας» αλλά και τον διακηρυγμένο από αμφότερους δυτικό προσανατολισμό στην χώρα. Τα υπόλοιπα …βρίσκονται. Αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλες γέφυρες.

https://eleutheriellada.wordpress.com/2019/02/01/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BD-%CE%B4-%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85/#more-101350