Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη!

 Του Ξενοφώντα Μπρουντζάκη

Εκτός από μια χώρα εντυπωσιακή, είμαστε και χώρα των εντυπώσεων. Για παράδειγμα, με την υπόθεση των πλειστηριασμών και τα επαναστατικά συνθήματα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» που κυριάρχησαν στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο, οι γραφικότητες ανέδειξαν και μιαν ενδιαφέρουσα πτυχή που επιβεβαιώνει τον σταθερό κανόνα ότι πίσω από κάθε ευγενική ιδέα, αγαθή πρόθεση και ηθικοπλαστική διακήρυξη περί αλληλεγγύης κλπ, κρύβεται και κάτι άλλο. Οι μισητοί μας φίλοι Αμερικανοί έχουν μιαν αλάνθαστη αρχή, λιγότερο αλληλέγγυα αλλά περισσότερο φερέγγυα: Follow the money!
Αν ακολουθήσουμε κι εμείς το χρονικό των πλειστηριασμών – από αυτά που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας – δίχως την αχλύ των ιδεολογικών μεταφυσικών συνεπαρμών, θα συναντήσουμε έναν στυγνό απαγωγέα και ταυτόχρονα αγνό παρθένο ιδεολόγο άκτιβιστή που δίνει αγώνες για να μην
πέσει «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Η περίπτωση έγινε γνωστή από την υπόθεση της απαγωγής του Λεμπιδάκη. Ωστόσο, το φαινόμενο με τους δραστήριους γενικότερα ακτιβιστές δεν περιορίζεται σε ένα μεμονωμένο επεισόδιο, ούτε είναι η πρώτη φορά που διάφορες προσωπικότητες των συλλογικοτήτων εμπλέκονται σε …απαλλοτριώσεις, ποινικά κολάσιμες υποθέσεις και άλλες επαναστατικές ενέργειες. Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε …ονόματα και περιπτώσεις.
Πριν λίγες μόλις μέρες, ο σύλλογος των συμβολαιογράφων έδωσε στη δημοσιότητα πεπραγμένα αυτής της πολύ αγωνιστικής συλλογικότητας που αποτρέπει τους πλειστηριασμούς κατά των «φτωχών». Ενδεικτικά, την Τέταρτη 11 Οκτωβρίου 2017, οι σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών, αδιάφθοροι ιδεολόγοι, ανιδιοτελείς λαϊκοί αγωνιστές, απέτρεψαν μια σειρά πλειστηριασμών. Συγκεκριμένα: για πλοίο υπό ιταλική σημαία ιδιοκτησίας κυπριακής εταιρείας, για συνολικές οφειλές 12.336.000 €, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και απαιτήσεις ναυτεργατών. Για οικόπεδο και κτίριο γραφείων, καθώς και για κάθετη ιδιοκτησία (τμήμα οικοπέδου χωρίς κτίσμα) στον δήμο Χαλανδρίου, ιδιοκτησίας ανωνύμου εταιρείας, για συνολικό ύψος οφειλών 21.150.000 €, από τα οποία 9.000.000 € ήταν απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου. Για τέσσερις οριζόντιες ιδιοκτησίες στον δήμο της Αθήνας, στην περιοχή Ψυρρή, ιδιοκτησίας φυσικού προσώπου, για συνολικές οφειλές 2.500.000 €. Για μεζονέτα στη Βούλα Αττικής, για χρέη ανωνύμου εταιρείας, για συνολικές οφειλές της 3.093.643 €.
Θα ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρον να δημοσίευαν και περιπτώσεις πλειστηριασμών για υποθέσεις αποδεδειγμένα ανήμπορων πολιτών που τυχόν ματώθηκαν.
Το πολιτικό σύστημα διαχρονικά λειτουργούσε με όρους λαϊκισμού και φτηνής δημαγωγίας. Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ξεπέρασε κάθε όριο υποκρισίας και πολιτικού κυνισμού, αν συνυπολογίσει κανείς ότι τους πλειστηριασμούς που κατήγγειλε εντόνως και δυναμικά (όλοι σε αυτή τη χώρα ζούμε κι ας έχουμε κοντή κι επιλεκτική μνήμη) τους προχωράει ευδοκίμως … χρησιμοποιώντας υπέρ της σημειολογικά τους παλιούς συντρόφους και συγκυβερνήτες – και επιπλέον δεν ανοίγει και μύτη! Στήνεται η παράσταση, δίνεται το σόου κι όλοι μοιάζουν να είναι ευχαριστημένοι απ’ τις δουλειές που πάνε σε καιρό κρίσης μια χαρά – ας είναι καλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Α, και οι ΑΝΕΛ!
Είπαμε: όταν ακολουθείς το δρόμο του χρήματος …και της βουλευτικής έδρας (δεν αναφέρομαι σε μισθούς γιατί υπάρχει ιδεολογικό ζήτημα), μιαν άκρη όσο να ‘ναι την βρίσκεις.
 https://eleutheriellada.wordpress.com/2017/10/17/%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%80%ce%af%cf%84%ce%b9-%cf%83%ce%b5-%cf%87%ce%ad%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b6%ce%af%cf%84%ce%b7/#more-91817