κονίαμα στο έδαφος. Η επαπειλούμενη καταστροφή του μνημείου ήταν δεδομένη και
ενημέρωσα τον διευθυντή της Υπηρεσίας μου Δημοσθένη Σβολόπουλο ο οποίος έστειλε «εξαιρετικά επείγον» έγγραφο στην προϊσταμένη της Εφορείας Καλαμάτας Αννα Καραπαναγιώτου με το οποίο ζητούσε την άμεση διακοπή του έργου.
Από την ίδια ζητήθηκαν στοιχεία για το στέγαστρο, αλλά εκείνη, παρότι κατά το νόμο αρμόδια και επιβλέπουσα του έργου, παρέπεμψε στα διευθυντικά στελέχη της Κεντρικής Υπηρεσίας, χωρίς να απαντήσει ευθέως στα ερωτήματα.
Παράλληλα, σε ειδική υπηρεσιακή σύσκεψη, όταν εισηγήθηκα να σταματήσει το έργο γιατί καταστρέφονται αρχαία, η απάντηση του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Εκτέλεσης Έργων Μουσείων Κώστα Φρισήρα ήταν: “ο εργολάβος αποκλείεται να σταματήσει”. Εν τούτοις, ζητήθηκε από τον αρχιτέκτονα μελετητή Κώστα Κυριακίδη να αντικατασταθεί η θέση του υποστυλώματος με δύο άλλες εκτός του μνημείου Ο μελετητής συμφώνησε και παρουσίασε εγκαίρως τη νέα τροποποιημένη πρότασή του. Όμως η Γενική Διευθύντρια Αναστήλωσης Ευγενία Γατοπούλου την απέκρυψε και όταν εν συνεχεία έγινε γνωστή, αναγκαστικά «συζητήθηκε» αλλά εν τέλει απορρίφθηκε ως ανέφικτη από την προϊσταμένη του τμήματος έργων Ανδρονίκη Μιλτιάδου. Ετσι, ενώ όλοι οι αρμόδιοι ήταν ενημερωμένοι για την καταστροφή των αρχαίων, αδιαφόρησαν και ο εργολάβος ανεμπόδιστα προχώρησε στην ολοκλήρωση τουυ έργου του και μάλιστα υπό την επίβλεψη του αρχαιολόγου της Εφορείας Δημοσθένη Κοσμόπουλου.
Στην δεύτερη υπηρεσιακή σύσκεψη, τον Νοέμβριο του 2013, η Μαρία Βλαζάκη, συνεπικουρούμενη από τον Δημοσθένη Κοσμόπουλο, για να καλύψει νομιμοφανώς το καταστροφικό εγχείρημα, υποστήριξε αυθαίρετα και ατεκμηρίωτα ότι αυτοί οι πακτωμένοι στο έδαφος πίθοι είναι κινητά(;!) ευρήματα και γι’ αυτό μεταφέρθηκαν για να εκτεθούν στο Μουσείο της Χώρας. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε ότι πρόκειται για τους ίδιους πίθους που όταν ανακαλύφθηκαν, ο ανασκαφέας του Ανακτόρου Καρλ Μπλέγκεν, αναρωτήθηκε αν ήταν αυτοί από τους οποίους έφερε κρασί ο επιστάτης για να προσφέρει στους Ιθακήσιους φίλους που συνόδευαν τον Τηλέμαχο στο ταξίδι του προς το ανάκτορο του Μενέλαου στη Σπάρτη.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΗ
Δεν είναι όμως μόνον οι υπηρεσιακοί παράγοντες που επέτρεψαν την καταστροφή αρχαίων και προσπάθησαν να ξεχαστεί το θέμα για να μην αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι. Μετά την συνταξιοδότησή μου και αφού η κατασκευή του στεγάστρου είχε ολοκληρωθεί, κατέθεσα μηνυτήρια αναφορά κατά των υπευθύνων για την καταστροφή, όμως η Εισαγγελέας Μαρία Κωλέττη την έθεσε στο αρχείο, με αιτιολογία που συνίστατο σε απλή αντιγραφή και μάλιστα -αυτολεξεί με εισαγωγικά- των ισχυρισμών των μηνυομένων, ενώ τα παρατεθέντα από εμένα στοιχεία κρίθηκαν ότι αποτελούν “διαφορετική επιστημονική προσέγγιση η οποία δεν υιοθετήθηκε γεγονός που καθιστά τον μηνυτή μη αντικειμενικό ως προς την εξέλιξη του ζητήματος”!! Δηλ. η Εισαγγελέας, αντί να διερευνήσει -ώς ώφειλε- αν τα καταγγελλόμενα από εμένα τεκμηριώνουν την διάπραξη αδικήματος από τους μηνυόμενους – υπηρεσιακούς παράγοντες, υιοθέτησε άκριτα τους ισχυρισμούς τους και έθεσε στο αρχείο τη μηνυτήρια αναφορά μου, δεχόμενη ως θέσφατα, όλα όσα αυτοί προέβαλαν προς άμυνά τους. Χαρακτηριστικό που καταδείχνει την κατάφωρη ανεπάρκεια –αν μη τι άλλο- της εισαγγελικής έρευνας είναι το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε ούτε βεβαίως προσκομίστηκε από τους μηνυθέντες έστω και μία φωτογραφία από τις εργασίες τοποθέτησης των υποστυλωμάτων, ώστε να καταδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας το βάσιμο ή μή της μήνυσής μου.
Θάνος Παπαθανασόπουλος
Eπί τιμή προϊστάμενος του
Τμήματος Μνημείων Προϊστορικών Χρόνων της
Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
https://zantepsarou.blogspot.gr/2017/10/blog-post_469.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου