Εδώ και κάποιο καιρό η κυβέρνηση της Βενεζουέλας έχει κάνει συστηματική πρόοδο με σκοπό την αναδιοργάνωση του συστήματος πληροφοριών της εθνικής αστυνομίας, σκοπεύοντας να ανακαλύψει και να αδρανοποιήσει τα αυτόνομα κοινωνικά κινήματα που εμφανίζονται στη χώρα.
Ο Νόμος περί Κατασκοπείας και Αντι-κατασκοπείας (προσωρινά απενεργοποιημένος) και η νέα Υπηρεσία Πληροφοριών της Βενεζουέλας (SEBIN στα ισπανικά) είναι μόνο δύο παραδείγματα. Με σκοπό να προωθήσουμε τις απαραίτητες γνώσεις πάνω στο θέμα ανάμεσα στους αγωνιστές, δημοσιεύουμε μια ενημερωτική ανασκόπηση για τις διαφορετικές τακτικές που χρησιμοποιεί το Κράτος αποσκοπώντας στο να διαλύσει το ανταγωνιστικό κοινωνικό κίνημα και να εγκληματοποιήσει όσους το ακολουθούν. Οι τακτικές κατασκοπείας του κράτους αναπτύχθηκαν και/ή
συστηματοποιήθηκαν από το πρόγραμμα κατασκοπείας COINTELPRO, την προβοκάτσια και τις πληροφορίες που χρησιμοποίησε το FBI για να καταστρέψει τις πολιτικές ομάδες ανυπακοής στις ΗΠΑ. Χρησιμοποιήθηκαν από τα περισσότερα κράτη του κόσμου και η Βενεζουέλα δεν είναι εξαίρεση σ’ αυτό. Αναφέρουμε μερικά παραδείγματα:
Παρακολούθηση: Υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας χρησιμοποιούν τις υπάρχουσες τεχνολογίες για να διεξάγουν ενδελεχή παρακολούθηση των αγωνιστών και να προετοιμάσουν τις αντίστοιχες διώξεις. Γι’ αυτό χρησιμοποιούν τις υπάρχουσες τεχνολογίες παρακολούθησης. Φωτογράφηση, βιντεοσκόπηση, παρακολούθηση με οχήματα, ανάγνωση email και αλληλογραφίας είναι κάποιες από τις πολλές τακτικές που χρησιμοποιούνται ενάντια στους κοινωνικούς μαχητές.
Γενικά, τα κινητά τηλέφωνα και τα μέρη που επισκέπτεται κάποιος συχνά δέχονται τη διείσδυση της αστυνομίας που «κρυφακούει» τις συζητήσεις για να «μοιραστεί τις πληροφορίες» και να τις συνδυάσει με άλλες. Ας μην ξεχνάμε ότι η CANTV της Βενεζουέλας (κρατική εταιρία που έχει το μονοπώλιο της σταθερής τηλεφωνίας) και οι πιο πολλές ιδιωτικές εταιρίες τηλεπικοινωνιών «δανείζουν» τέτοια στοιχεία στο Κράτος.
Διείσδυση: το Κράτος συνήθως βάζει μυστικούς πράκτορες σε λαϊκές διαδηλώσεις ή μέσα στις συζητήσεις με διπλό σκοπό: πρώτον, να σημειώνουν τα άτομα που συγκεντρώνονται και τις πληροφορίες που συζητιούνται στις συζητήσεις, και δεύτερον, να προωθούν έριδες ανάμεσα στους παρευρισκόμενους με σκοπό να ευτελίζουν τα ζητήματα. Λίγοι άνθρωποι πάνε σε μια συζήτηση χωρίς προηγούμενη γνώση της διαμάχης και των ανθρώπων που εμπλέκονται. Αφού οι υπηρεσίες πληροφοριών χρησιμοποιούν συνήθως σιωπηλούς ή «άβγαλτους» αστυνομικούς γι’ αυτή τη δουλειά, μια απλή συζήτηση μαζί τους συνήθως αποκαλύπτει ποιος είναι «φυτευτός» και ποιος δεν είναι.(Σημείωση: Αυτό δεν ισχύει πάντοτε, δεδομένου πως οι υπηρεσίες ασφαλείας χρησιμοποιούν ολοένα και πιο καταρτισμένο προσωπικό)
Ένα απλό κόλπο είναι η χρήση των πληροφοριοδοτών. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που είναι κοντά σε ομάδες, οι οποίοι πληρώνονται για να δίνουν πληροφορίες στις υπηρεσίες για να ασκηθούν διώξεις ή να εξακριβωθούν υποθέσεις. Είναι δύσκολο να εντοπιστούν και μερικές φορές έχουν κατηγορηθεί αγωνιστές λανθασμένα ότι ήταν πληροφοριοδότες. Αυτός ο τρόπος χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς ενάντια σε ένοπλες ομάδες τον προηγούμενο αιώνα. Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος, ομάδες δράσης τείνουν να είναι μικρότερες και να βασίζονται σε στενή συγγένεια και ακόμα και σε οικογενειακούς δεσμούς.
Μια άλλη μορφή διείσδυσης αφορά άτομα που παρακολουθούν μια συζήτηση για πρώτη φορά και πιέζουν για ακραίες ή βίαιες πράξεις ανεξάρτητα από το θέμα που συζητιέται. Ξεχωρίζουν από τους ανατρεπτικούς κομπασμούς τους και τις προτάσεις για τρελές ιδέες και σχέδια που σπάνια συμβαδίζουν με την πραγματικότητα.
Φήμες: Η χρήση πληροφοριοδοτών και μυστικών πρακτόρων συνεισφέρει στη διάχυση φημών που σκοπεύουν να διχάσουν ένα κοινωνικό μέτωπο ή συλλογικότητα. Αυτές οι αβάσιμες φήμες σκοπεύουν να δυσφημήσουν μια οργάνωση και τους αγωνιστές της.
Ψευδείς προκηρύξεις: Υπηρεσίες πληροφοριών συνήθως γράφουν αποπροσανατολιστικά πράγματα για να δημιουργήσουν σύγχυση ανάμεσα στους αγωνιστές και τις οργανώσεις συγγένειας. Η ιδέα είναι να φτιαχτεί μια αντίφαση μέσα στην ομάδα που θα προκαλέσει την αυτό-διάλυση. Για παράδειγμα, στη Χιλή ο Εισαγγελέας δημιούργησε μια ομάδα με το όνομα Frente Anarquista Revolucionario (FAR) [Επαναστατικό Αναρχικό Μέτωπο] που με προβοκατόρικο τρόπο αναλάμβανε την ευθύνη για λάθος πράξεις και δημιουργούσε μια πολεμική με ανεπίσημες Χιλιανές ομάδες, με σκοπό να τις καταστρέψει.
Παραπληροφόρηση των ΜΜΕ: Συγκεκριμένα ΜΜΕ δουλεύουν σε στενή συνεργασία με τις υπηρεσίες πληροφοριών. Γενικά προσπαθούν να δημιουργήσουν μια προκατειλημμένη άποψη για τους διαδηλωτές και τους αγωνιστές, κατηγορώντας τους για σαμποτάζ, ότι είναι «πράκτορες του εχθρού», «εκτός ελέγχου», ή «απροσάρμοστοι». Ένα παράδειγμα είναι το πρόγραμμα «La Hojilla» της Βενεζουελανής τηλεόρασης του οποίου ο παρουσιαστής -ένας γνωστός και παρασημοφορημένος πληροφοριοδότης των μπάτσων- υποκρίνεται τον δικαστή, τον εισαγγελέα και τον εκτελεστή των ανυπότακτων ενάντια στην τωρινή κυβέρνηση. Τα ΜΜΕ μεταδίδουν, επίσης, λανθασμένες πληροφορίες για κάποιον αγωνιστή, προσπαθώντας να δυσφημίσουν την αφοσίωσή του/της σε ό,τι αυτός/ή υπερασπίζεται.
Γι’ αυτό το λόγο η χρήση αντι-πληροφόρησης είναι ένα θεμελιώδες εργαλείο. Στη Βενεζουέλα – μια χώρα όπου η πλειοψηφία των ραδιο-ηλεκτρονικών μέσων είναι στα χέρια της τωρινής κυβέρνησης – η χρήση μπλογκ, Myspace, Twitter ή άλλων δίκτυων επικοινωνίας είναι ένα απαραίτητο εργαλείο σήμερα και θα είναι ακόμα περισσότερο στο μέλλον.
Παρενόχληση: Σε πολλές χώρες, οι υπηρεσίες πληροφοριών χρησιμοποιούν πίεση όπως το να πουν στο αφεντικό ότι κάποιος εργαζόμενος είναι «ριζοσπάστης» ή να διαδίδει πληροφορίες στους γνωστούς του/της για να τον/την κάνει να νιώθει άβολα ή ότι «διώκεται» μέσα στο έμπιστο περιβάλλον του/της. Κατηγορίες όπως «ομοφυλόφιλος», «βιαστής», «εξαρτημένος από ναρκωτικά» είναι κοινές. Μια άλλη μορφή παρενόχλησης είναι όταν το Κράτος καθορίζει την ταυτότητα ενός αγωνιστή και αποφασίζει να τον/την συλλάβει ή ανακρίνει με κάθε πρόφαση. Σε πολλές περιπτώσεις η σύλληψη χρησιμοποιείται για να «φυτευτούν» ναρκωτικά ή άλλα πράγματα που θεωρούνται παράνομα (μολότοφ, εκρηκτικά κτλ.). Ο στόχος είναι να τους κάνουν να παρατήσουν τους αγώνες τους.
Σαμποτάζ: Οι αστυνομικές υπηρεσίες (ή τα άτομα που συνδέονται μ’ αυτές) σαμποτάρουν τα σημεία συζητήσεων των αγωνιστών και κλέβουν επίσης και υλικό. Προσπαθούν να σπείρουν το φόβο και την απαισιοδοξία ανάμεσα στους συμπαθούντες.
Παραστρατιωτικοί: οι υπηρεσίες ασφαλείας σχηματίζουν παραστρατιωτικές ομάδες τις οποίες εξοπλίζουν με όπλα και τις εκπαιδεύουν να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά» που δεν μπορεί να κάνει η ίδια η υπηρεσία υπό την «θεσμοποιημένη νομιμότητα». Στη Βενεζουέλα, αυτό γίνεται από τα διεφθαρμένα «σώματα μάχης» ή τις διαφορετικές «λαϊκές κολλεκτίβες» που αστυνομεύουν τις φτωχές γειτονιές.
Φονική δύναμη: Όταν κάποιος σε ένα κοινωνικό κίνημα γίνεται γνωστός και κάθε άλλο μέσο ελέγχου ή εγκλωβισμού αποτύχει, τότε καταφεύγουν στη δολοφονία του ανυπότακτου είτε από τραμπούκους (που παρουσιάζονται σαν κοινοί εγκληματίες) ή σε υποτιθέμενες συμπλοκές που συνήθως ξεσκεπάζονται αν γίνει αντικειμενική έρευνα.
Κάποια μέτρα για να αποφευχθεί η διείσδυση
1) Σβήστε το κινητό σας τηλέφωνο πριν από μια συνάντηση: έχει αποδειχτεί ότι τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να μεταδίδουν πληροφορίες ακόμα κι όταν είναι κλειστά. Βάλτε τα σ’ ένα μέρος εκτός της περιοχής συζήτησης ή βάλτε τα στο ψυγείο. [Καλύτερα ακόμα, βγάλτε τη μπαταρία]. Τα BlackBerry χρησιμοποιούν GPS (Σύστημα Εντοπισμού Θέσης) που δίνει την ακριβή θέση που βρίσκεστε. Τα κινητά χρησιμοποιούνται για το μοίρασμα πληροφοριών και για τη δημιουργία κοινωνικού δικτύου του διαφωνούντα.
2) Πριν μπείτε στο χώρο συνάντησης, προσπαθήστε να κάνετε μια βόλτα και να κάνετε κατόπτευση του γύρω χώρου ώστε να εντοπίσετε κάποια ενδεχόμενη ύποπτη δραστηριότητα που μπορεί να δείχνει ότι υπάρχουν ασφαλίτες, συνήθως φαίνονται από την ιδιοσυγκρασία τους, τον τρόπο ομιλίας ή επειδή φαίνεται ότι είναι «εκτός κλίματος». Σπάνια θα σας κοιτάξουν στα μάτια και πολλές φορές διστάζουν να δώσουν εξηγήσεις.
3) Όταν στέλνετε ομαδικά email χρησιμοποιήστε το blind carbon copy (bcc) για τις διευθύνσεις, σε περίπτωση που κάποιο email φτάσει σε λάθος χέρια τότε δε θα εκτεθούν άλλοι άνθρωποι.
4) Κάντε τις επικοινωνίες σας από ένα ίντερνετ καφέ ή κάτι τέτοιο για να εμποδίσετε τις αρχές να λάβουν την IP σας (η ταυτότητα του υπολογιστή)
5) Η συγγένεια και η αμοιβαία εμπιστοσύνη ανάμεσα στους αγωνιστές σε κάθε κινητοποίηση είναι τα καλύτερα αντίδοτα ενάντια στη διείσδυση και την καταστολή. Καλύτερα λίγοι και ασφαλείς παρά πολλοί και ανασφαλείς.
6) Μη συνεισφέρετε στην επικρατούσα παραπληροφόρηση, μην κουτσομπολεύετε ή κυκλοφορείτε κακοπροαίρετες πληροφορίες.
7) Να είστε σε επαγρύπνηση –χωρίς να γίνετε παρανοϊκοί– για χαφιέδες και προβοκάτορες.
8) Αν νιώθετε ότι παρακολουθείστε πείτε το στους συντρόφους σας.
9) Ποτέ μη μιλάτε στην αστυνομία. Το Εθνικό Σύνταγμα εγγυάται το δικαίωμά σας να παραμείνετε σιωπηλοί. Μη συνεργάζεστε με τους μπάτσους. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, η συνεργασία με τον εισαγγελέα δεν σας αθωώνει και μόνο συμβολικά μειώνει την καταδίκη σας.
Πώς να διασφαλίσετε τον υπολογιστή σας
Σήμερα τα κομπιούτερ είναι το μέρος όπου οι αγωνιστές κρατάνε πολλά από τα γραπτά τους και τις προκηρύξεις τους. Στις πιο πολλές επιδρομές οι δυνάμεις ασφαλείας το πρώτο πράγμα που κατάσχουν είναι οι υπολογιστές, έτσι συνιστούμε τα ακόλουθα:
1) Κατεβάστε και ενημερώνετε τα firewall όπως το AVG (www.grisoft.com) ή το ZoneAlarm (www.zonealarm.com) που είναι δωρεάν για κατέβασμα και δουλεύουν με τα Windows.
2) Βάλτε ένα spyware detector όπως το Ad-ware στο κομπιούτερ σας. Μπορούν να κατεβούν δωρεάν από το http://www.lavasoft.de
3) Το σβήσιμο αρχείων από τον υπολογιστή δε σημαίνει ότι δε βρίσκονται πια μέσα στο σκληρό δίσκο. Υπάρχει ένα πρόγραμμα που λέγεται Clean Disk που τα σβήνει τελείως. Κατεβάστε το εδώ http://www.clean-disk-security.softonic.com
4) Κρυπτογραφήστε όλα τα ευαίσθητα ντοκουμέντα σας. Υπάρχει ένα πρόγραμμα που λέγεται PGP (www.pgp.com) που χρησιμοποιείται επιτυχώς από αγωνιστές σε πολλές χώρες.
5) Να αλλάζετε συχνά τους κωδικούς των email σας, συνίσταται να χρησιμοποιείτε 16ψηφιο κωδικό με γράμματα και αριθμούς. Ένα μικρό password είναι εύκολο να ανιχνευθεί. Μη χρησιμοποιείτε ημερομηνίες γέννησης, ή τα ονόματα μελών της οικογένειάς σας ή των κατοικίδιων.
6) Υπάρχει ένας δωρεάν πάροχος ιντερνέτ (www.riseup.net) που δίνει ελεύθερες και ασφαλείς διευθύνσεις email σε αγωνιστές.
Αποφύγετε την παράνοια
Μερικοί αγωνιστές γίνονται παρανοϊκοί, πράγμα που τους ακινητοποιεί τελείως, εγκαταλείπουν τον αγώνα και γίνονται παθητικά μέλη της κοινωνίας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω έτσι ώστε να μπορούμε να δρούμε έχοντας γνώση και να ελαχιστοποιούμε τα ρίσκα και τις αδυναμίες. Πρέπει να έχουμε συνείδηση του γεγονότος ότι κάθε δουλειά που κάνουμε για τη συλλογικότητα είναι πιθανός στόχος της αστυνομικής παρακολούθησης και είναι κομμάτι της κοινωνικής δυναμικής. Οι ένοπλοι μηχανισμοί ελέγχου και καταστολής έχουν δημιουργηθεί για να αντιμετωπίσουν κάθε είδος ανυπακοής, έτσι με το να είμαστε αγωνιστές γινόμαστε στόχος τους. Πάντως, έχουμε καλύτερες αξίες απ’ ότι αυτοί. Τις καταδίκες μας τις υπερασπιζόμαστε για μια θετική κοινωνική αλλαγή. Μην αφήσετε την κούραση και τον κόπο να σας σταματήσει!
https://anarchypress.wordpress.com/2017/06/15/%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%83-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου