Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Άφησαν τα μίση και πάνε... για τη λύση


Μπορεί η Άνγκελα Μέρκελ στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρωθυπουργό στην καγκελαρία να παρέπεμψε στο Eurogroup τις κρίσιμες αποφάσεις για τη χρηματοδότηση, το σίγουρο όμως είναι ότι η σημαντική βελτίωση κλίματος που εξέπεμψε η συνάντηση των δύο στο Βερολίνο άφησε την αίσθηση μιας «υπόσχεσης» για απεμπλοκή στο θέμα της ρευστότητας, στον βαθμό που και η Αθήνα έριξε γέφυρες «συνεννόησης».
Η Μέρκελ τη Δευτέρα, όπως και τις προηγούμενες μέρες, επέμεινε ότι τις αποφάσεις στο ζήτημα της ρευστότητας δεν τις παίρνει η Γερμανία, είπε μάλιστα ότι η Γερμανία είναι μία χώρα κι έχει μία ψήφο στο Eurogroup. Αυτό βεβαίως δεν είναι απολύτως ακριβές, αν αναλογιστεί κανείς τις χώρες της Βαλτικής που επηρεάζει η Γερμανία και άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες που συμπλέουν με αυτήν ή την Πορτογαλία και την Ισπανία, που έχουν τους δικούς τους πολιτικούς
λόγους για να αντιτίθενται στην Ελλάδα και το πράττουν όσο έχουν τις «πλάτες» του ισχυρού.
Επομένως, ένα «σήμα» από τη Γερμανία ότι αλλάζει το κλίμα απέναντι στην Ελλάδα και κυρίως απέναντι στη νέα κυβέρνηση, ότι δηλαδή πρέπει η προσπάθεια να επικεντρωθεί στην εξεύρεση λύσης που να ικανοποιεί και την ελληνική πλευρά και όχι να την «τιμωρεί», προφανώς διαμορφώνει ένα διαφορετικό έδαφος εν όψει του Eurogroup, το οποίο δύσκολα θα ανατρέψει την εικόνα σύγκλισης που επέτρεψε να διαφανεί η γερμανική ηγεσία.

Προς επιτάχυνση;
Η Μέρκελ έδειξε ενώπιον του γερμανικού κοινού - στο οποίο όλο το προηγούμενο διάστημα έχει καλλιεργηθεί αρνητική γνώμη για την Ελλάδα και τη νέα κυβέρνηση - ότι αποδέχεται τον Τσίπρα ως ισότιμο συνομιλητή, του οποίου τις θέσεις ακούει και συζητάει, και όχι ως «ακραίο» και προς πειθάρχηση «στοιχείο».
Επίσης, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενδεικτική της προοπτικής που άνοιξε η συνάντηση στο Βερολίνο ήταν η δήλωση του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς - τακτικού συνομιλητή της Γερμανίας - στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» ότι «προβλέπει» πως «μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα επιτευχθεί μία νέα συμφωνία, η οποία θα είναι επαρκής για την εκταμίευση της πιο επείγουσας χρηματοδότησης».
Πάντως, εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν πλευρές, όπως η Αριστερή Πλατφόρμα, που αντιμετωπίζουν με καχυποψία τη γερμανική ηγεσία και θεωρούν ότι η Μέρκελ ουσιαστικά παρέπεμψε τον Τσίπρα στον «άκαμπτο» πολιτικά Σόιμπλε, και με βάση αυτήν την εκτίμηση συνιστούν στην κυβέρνηση εγρήγορση κι ετοιμότητα εν όψει του Eurogroup.
Όλο το βάρος πλέον αναμένεται να πέσει στην προεργασία που θα γίνει στις Βρυξέλλες με τους «θεσμούς», προκειμένου η Ελλάδα να φτάσει στο Eurogroup (το αργότερο ώς τη Δευτέρα) πλήρως προετοιμασμένη ώστε να πάρει το «πράσινο φως» επί των μεταρρυθμίσεων και στη συνέχεια για την πρώτη εκταμίευση. Εν τω μεταξύ την αίσθηση επιτάχυνσης έδωσε χθες η πληροφορία ότι σήμερα θα πραγματοποιηθεί έκτακτο Euro Working Group - ώς το μεσημέρι δεν το είχε επιβεβαιώσει το ελληνικό ΥΠΟΙΚ.

Το «μυστικό» δείπνο
Η κυβέρνηση διά του κυβερνητικού εκπροσώπου δηλώνει «ευχαριστημένη» για το αποτέλεσμα της συνάντησης, ενώ μια πρώτη θετική αποτίμηση που έδωσε το Μαξίμου στηρίζεται στην κοινή συνέντευξη Τύπου και όχι στο πεντάωρο δείπνο που ακολούθησε. Προς το παρόν οι πληροφορίες είναι ελάχιστες για το τι ακριβώς συζήτησαν οι δύο ηγέτες με τους συνεργάτες τους, αν συζητήθηκαν οι μεταρρυθμίσεις και σε ποια έκταση και επίσης αν και πώς συζητήθηκε το θέμα της ρευστότητας.
Στις επίσημες τοποθετήσεις τους πριν από το δείπνο και οι δύο πλευρές έδειξαν να επιμένουν ότι η συζήτηση αφορά την εξεύρεση κοινών τόπων - αλλά και τον προσδιορισμό των προς γεφύρωση διαφορών, όπως είπε ο πρωθυπουργός - και την αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης και όχι τη λύση στο θέμα της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας.
Τα σημεία που κρατά ως θετικό απολογισμό μέχρι στιγμής η Αθήνα είναι, καταρχήν, ότι ο πρωθυπουργός έθεσε ενώπιον της Μέρκελ δύο δύσκολα θέματα για τους Γερμανούς:
♦ Τη διαφθορά, με ευθεία αναφορά στη Siemens και στην ανάγκη να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα πεπραγμένα της στην Ελλάδα με τη συνδρομή της γερμανικής Δικαιοσύνης.
♦ Το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις ως πληγές που παραμένουν ανοιχτές από την περίοδο του ναζιστικού ολοκληρωτισμού, τον οποίο, όπως είπε, υπέστησαν και ο ελληνικός αλλά και ο γερμανικός λαός.
Επίσης έθεσε το θέμα της λιτότητας και των συνεπειών της (διεύρυνση κοινωνικών ανισοτήτων, εκτίναξη της ανεργίας, διόγκωση του χρέους, σημαντική απώλεια ΑΕΠ) ως συνέπεια της αποτυχίας του προηγούμενου προγράμματος.
Επιπλέον, από το Μαξίμου επισημαίνεται το γεγονός ότι ο Τσίπρας διεκδίκησε και πέτυχε πολιτική διαπραγμάτευση «ξεφεύγοντας» από το τεχνοκρατικό επίπεδο, ενώ χαρακτηρίζεται «αναμενόμενο» το γεγονός ότι τονίστηκε από την πλευρά της Μέρκελ πως οι αποφάσεις θα ληφθούν στο Eurogroup. Ταυτόχρονα, επισημαίνεται ότι η συνάντηση κινητοποίησε ευρύτερες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, και τέλος υπογραμμίζεται η αναφορά της καγκελαρίου σε «ισοσκελισμένο προϋπολογισμό», κάτι που για την Αθήνα αποτελεί παραδοχή η οποία «αφήνει ανοιχτό το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος» (σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ενδεχομένως;).

Παραχωρήσεις
Οι «παραχωρήσεις» που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας, πέρα από μια σειρά κινήσεων καλής θέλησης και αβροφροσύνης, όπως η αναφορά στο «άδικο» για τη Μέρκελ εξώφυλλο του «Spiegel», ήταν κυρίως οι εξής δύο:
♦ Ότι για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα υπάρχουν και ενδογενείς αιτίες και ελληνικές ευθύνες, οι οποίες δεν αντιμετωπίστηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, καθώς και πως αυτό που πρέπει να κάνει η νέα κυβέρνηση είναι όχι να γκρεμίσει «ό,τι θετικό έγινε τα προηγούμενα χρόνια», αλλά να αλλάξει το «μείγμα πολιτικής» προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ελληνικές παθογένειες.
♦ Ότι για τα δεινά της Ελλάδας μπορεί να φταίει το προηγούμενο πρόγραμμα, αλλά δεν φταίει η Γερμανία και σε αυτό το πλαίσιο προέτρεψε να εργαστούν οι δύο πλευρές ώστε να σπάσουν τα «στερεότυπα» που υπάρχουν στη μία χώρα για την άλλη.
Επίσης, ως ένδειξη καλής θέλησης, θα πρέπει να καταγραφεί το ότι ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε μεν στις ελληνικές αξιώσεις για το κατοχικό δάνειο και τις επανορθώσεις, τις αποσυσχέτισε όμως από τη διεκδίκηση λύσης στο τρέχον οικονομικό πρόβλημα της χώρας και τις προέβαλε ως ζήτημα διμερών σχέσεων.
Το γεγονός ότι μίλησε για αξίωση αποκατάστασης στο ηθικό και όχι στο υλικό πεδίο μένει να φανεί αν ήταν ελιγμός ή υποχώρηση...
http://www.topontiki.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Πολιτική θεολογία και Συνταγματική ηθική»

Η «πολιτική θεολογία» είναι μια διαδεδομένη αλλά αμφίσημη έννοια που χρησιμοποιείται με διαφορετικό περιεχόμενο αφενός σε θύραθεν συμφραζόμε...