Αυτοί που λένε: «Δεν έχω τι να ψηφίσω»

Oταν ο νεαρός επιχειρηματίας από τη Ρόδο παρουσίασε τα παπούτσια με το λογότυπο του ΠΑΣΟΚ, η Χαριλάου Τρικούπη τον πήγε στα δικαστήρια. Θεώρησαν ότι το προϊόν προσβάλλει την ιστορία και το status του κινήματος. Οταν ο ίδιος επιχειρηματίας παρουσίασε το ζευγάρι με το σήμα και τα χρώματα της Νέας Δημοκρατίας, ο Μητσοτάκης τον έφερε στο Μαξίμου, δοκίμασε τα παπούτσια και τρόλαρε, στο TikTok, τον Αδωνι Γεωργιάδη. «Τα λιγουρεύεστε»; Δεν ξέρω ποιος θα φορέσει αυτά τα παπούτσια. Ενδεχομένως να πατήσουν καμιά χορευτική πίστα στη Μύκονο σε after election πάρτι της ΔΑΠ. Ομως η διαφορά είναι εμφανής. Αυτό που για το ΠΑΣΟΚ ήταν προσβλητικό, για τη Νέα Δημοκρατία ήταν ευκαιρία για ένα επικοινωνιακό στιγμιότυπο προς το νεανικό ακροατήριο.Μητσοτάκης από Αργος: Να αποκρούσουμε το απολιτίκ lifestyle της

αντιπολίτευσης Πατήστε εδώ Την ίδια στιγμή υπάρχουν βάσιμες υποψίες για κλωνοποίηση του Κασσελάκη. Ο άνθρωπος είναι παντού, τα κανάλια πρέπει να προσαρμόσουν κάμερες επάνω του για να τον παρακολουθούν σε κάθε του κίνηση. Το πρωί τον βλέπεις στη θέση του οδηγού, δίπλα σε κάτι ελιές, να μιλάει για το ελαιόλαδο και το βράδυ τον ακούς να δίνει εξηγήσεις για την παρουσία του στα μπουζούκια, στον Αργυρό. «Τι τρέχει αν λούζουν με λουλούδια τον πρόεδρο ενός κόμματος;» Προς Θεού, τίποτα. Εν προκειμένω το «ραίνουν» θα ήταν πιο δόκιμο. Παραλλήλως εμφανίζεται αξύριστος, όπως κάθε σωστός πολιτικός που τρέχει όλη μέρα και δεν διαθέτει χρόνο για την προσωπική του περιποίηση. Οι υπόλοιποι ας με συγχωρήσουν. Είναι σαν να μην υπάρχουν, στο πεδίο της επικοινωνίας. Ξεχωρίζει μόνο το σποτ του Βελόπουλου με ένα αγγελάκι (!) που καλεί τη ψηφοφόρο να σηκωθεί από τον καναπέ και να πάει να ψηφίσει. Remaining Time-0:01 Fullscreen Mute Παρακολουθούμε, λοιπόν, την πιο αμήχανη προεκλογική περίοδο όλων των εποχών κατά την οποία δεν ακούς τίποτα ουσιαστικό. Ο Μητσοτάκης, που έχει 120 βουλευτές περισσότερους από την αξιωματική αντιπολίτευση, αναφέρεται στη σταθερότητα χωρίς να μας εξηγεί ποιος και πώς μπορεί να αλλάξει ή, έστω, να διαταράξει την παρούσα κατάσταση. Ο Κασσελάκης μας μιλάει για τον εαυτό του. Διότι ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πλέον, το κόμμα έχει μετατραπεί σε κέλυφος που ανοίγει και αποκαλύπτει τη λάμψη του προέδρου του. Κάτι σαν μαργαριτάρι. Και ο Ανδρουλάκης δεν έχει το δημοσκοπικό εκτόπισμα για να σταθεί απέναντι στον Μητσοτάκη, αλλά ούτε και το επικοινωνιακό για να αντιπαρατεθεί στον Κασσελάκη. Αν θέλετε, ρωτήστε τον εαυτό σας. Τι έχει συγκρατήσει, μέχρι στιγμής, από την προεκλογική περίοδο; Ποιο πολιτικό γεγονός, ποια πολιτική δήλωση του έκανε εντύπωση; Βρίσκετε κάτι; Οχι. Αλλά, μεταξύ μας, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Δεν υπάρχει κοινό για να συμμετάσχει σε πολιτική κουβέντα. Κάθε μέρα όλο και κάποιος δημοσιογράφος διαπιστώνει, με υποκριτικά μελαγχολική διάθεση, ότι δεν συζητάμε για τα μεγάλα ευρωπαϊκά θέματα. Σωστή διαπίστωση, αλλά της διαφεύγουν οι αστερίσκοι. Πρώτον, αν αρχίσεις να συζητάς για τα αμιγώς ευρωπαϊκά ο τηλεθεατής θα πιάσει το τηλεκοντρόλ. Και δεύτερον, οι περισσότεροι υποψήφιοι δεν είναι εις θέση να κάνουν τη σχετική κουβέντα. Φτιάχνουν όμως κάτι εντελώς παρωχημένα σποτ με τα οποία μας διαβεβαιώνουν ότι με το που πατήσουν το πόδι τους στις Βρυξέλλες θα αλλάξουν τα πάντα. Κόψε κάτι ρε μεγάλε. Το χαριτωμένο της υπόθεσης είναι ότι βλέπεις ερασιτεχνικές καμπάνιες που επιχειρούν να εισάγουν αμερικανιές στην πολιτική επικοινωνία, με ένα απολαυστικό φαιδρό αποτέλεσμα. Ο Κασσελάκης εγκαλείται ως απολιτίκ. Μα, αν είναι ο λαός απολιτίκ γιατί να μην είναι και ο Κασσελάκης; Το βράδυ των αποτελεσμάτων όλοι θα στέκονται στο υψηλό ποσοστό αποχής καθώς, βάσει προβλέψεων, η κάλπη θα βγάλει μόνο νικητές. Ομως αλήθεια, όταν η προεκλογική περίοδος είναι τόσο αδιάφορη, όταν οι συζητήσεις γεννούν τα πιο βαθιά χασμουρητά, για ποιο λόγο να μπει κάποιος στα έξοδα και να πάει στο χωριό; Είναι και κάτι ακόμα. Το σημαντικότερο. Σε αυτές τις εκλογές ακούς όλο και περισσότερους ανθρώπους να δηλώνουν ότι δεν έχουν τι να ψηφίσουν. Παλαιότερα υπήρχαν διλήμματα. Τότε άκουγες το «δεν ξέρω τι να ψηφίσω». Τώρα, για ένα κομμάτι του εκλογικού σώματος, όλες οι επιλογές δείχνουν ανεπαρκείς. Και αυτό συμβαίνει επειδή, τελικά, η διαμαρτυρία ταυτίστηκε με τη γραφικότητα. 

https://www.protagon.gr/apopseis/aftoi-pou-lene-den-exw-ti-na-psifisw-44342943600