Τα συμπεράσματα μιας ενδιαφέρουσας έρευνας του «Pew Research Center» για τη στάση της «κοινής γνώμης» απέναντι στο ΝΑΤΟ βλέπουν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα μ’ αυτά, μόλις το 37% των Ελλήνων εκφράζουν θετική γνώμη για το ΝΑΤΟ, ενώ σε ποσοστό 51% έχουν αρνητική.
Ο μέσος όρος όσων εκφράζονται θετικά για το ΝΑΤΟ σε 16 χώρες – μέλη της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας είναι 53% και 27% αρνητική. Ωστόσο, οι απόψεις του ΝΑΤΟ και τα συναφή ζητήματα ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό στις χώρες που ερωτήθηκαν, ιδίως όσον αφορά τις υποχρεώσεις του άρθρου 5 της 75ετούς
συνθήκης, η οποία δηλώνει ότι μια επίθεση εναντίον ενός έθνους μέλους θεωρείται επίθεση εναντίον όλων των μελών.
Ποσοστά σχεδόν αντίστροφα με αυτά που καταγράφονται στην Ελλάδα. Εξίσου αρνητική απέναντι στο ΝΑΤΟ είναι και η «κοινή γνώμη» στην Τουρκία, σε ποσοστό 55%, έναντι 21% όσων εκφράζουν θετική γνώμη.
Το ποσοστό αυτό εξηγείται βέβαια και από το γεγονός ότι οι σχέσεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με την Τουρκία διανύουν μια αντιφατική περίοδο, με εναλλαγή εντάσεων και συγκλίσεων στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό δεν ισχύει όμως για την Ελλάδα, όπου όλα τα αστικά κόμματα, με πρώτα βιολιά την κυβέρνηση της ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, «πίνουν νερό» στο όνομα της «συνεργασίας» με τις ΗΠΑ και της αναβάθμισης της ελληνικής εμπλοκής στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, παρουσιάζοντας το ΝΑΤΟ ως «προστάτη» τάχα και «εγγυητή» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν ότι ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο κι ότι στη συνείδηση της πλειοψηφίας – ανεξάρτητα από το βαθμό ριζοσπαστικοποίησης – το ΝΑΤΟ έχει καταγραφεί ως μια επικίνδυνη συμμορία, που καμία σχέση δεν έχει με τα πραγματικά συμφέροντα του λαού.
Και ενώ έτσι έχουν οι αντιλήψεις των Ελλήνων για το ΝΑΤΟ οι αμερικανοί και οι δικοί «μας» ηγέτες κάνουν τη δουλειά τους στα πλαίσια του. Χαρακτηριστικά είναι όσα διατύπωσε ο κ. Πρέσβης.
Ως «στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία» για να ξεδιπλωθούν τα επιχειρηματικά και στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, που βάζουν το λαό σε μεγάλους κινδύνους, αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ τα λιμάνια της χώρας, όπως έκανε σαφές ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Τζέφρι Πάιατ, μιλώντας στα «Νέα» για το αμερικανικό «ενδιαφέρον» για τα λιμάνια Αλεξανδρούπολης, Βόλου και Καβάλας.
Όπως είπε, «υπάρχει σημαντικό αμερικανικό ενδιαφέρον για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης, του Βόλου και της Καβάλας».«Και όπως έχω συζητήσει με τους υπουργούς κ. Πλακιωτάκη, Καραμανλή και Γεωργιάδη, εμείς ελπίζουμε ότι η διαδικασία αυτή θα κινηθεί σύντομα τις επόμενες βδομάδες», πρόσθεσε.
«Η επιτυχημένη απομάκρυνση από τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις της βυθισμένης βυθοκόρου από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αυξάνει την εμπορική αξία του λιμανιού και δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν την Αλεξανδρούπολη ως στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο για την ανάπτυξη αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και την περιοχή της Βαλκανικής μέσω της ανανεωμένης MDCA.»
Στόχος των ΗΠΑ, βέβαια, είναι η Ρωσία, και σε αυτό το πλαίσιο αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά το πόσο επικίνδυνη είναι η Συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ για την επέκταση των στρατιωτικών βάσεων, για την οποία ο Πάιατ δηλώνει πως «έχω εργαστεί πάνω σε αυτά τα θέματα με δύο διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις», υπενθυμίζοντας ότι τη Συμφωνία είχε επεξεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ώσπου να την κυρώσει για τα τυπικά η ΝΔ.
Πάνω σε αυτά τα «έργα», ο Πάιατ έσπευσε να χαρακτηρίσει την Ελλάδα «στρατηγικό εταίρο των ΗΠΑ», επαναλαμβάνοντας ότι οι σχέσεις των δύο κρατών «βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο τους». Δήλωσε εξάλλου πως η Ελλάδα για τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ «παίζει ήδη περιφερειακό ρόλο ως εγγυήτρια της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας και της διαφοροποίησης των ενεργειακών πηγών». Σκιαγραφώντας δε τις επιδιώξεις των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο και στα ενεργειακά αποθέματα, είπε ότι «σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων επέστρεψε στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ΗΠΑ αποδύονται σε μια ολοκληρωμένη κυβερνητική προσπάθεια για ειρήνη και ευημερία στην περιοχή».
Αναφορικά με τα Ελληνοτουρκικά, στη γνωστή τακτική του Πόντιου Πιλάτου είπε για τις ΑΟΖ πως «θέματα σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών πρέπει να λύνονται με διάλογο μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών, όχι με μονομερείς ενέργειες», ουσιαστικά πιέζοντας ξανά την Αθήνα να κάτσει με την Άγκυρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο κρεβάτι του Προσκρούστη και βασικό επίδικο τη «συνοχή» του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Άλλωστε, ειδικά για την Τουρκία και τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα, ο Πάιατ θύμισε πως ο Κυρ. Μητσοτάκης, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον τόνισε ότι «η Ελλάδα, όπως και οι ΗΠΑ, ενδιαφέρεται έντονα για μια Τουρκία που συμπεριφέρεται ως καλός γείτονας, προσδεμένος στην ευρωατλαντική μας κοινότητα και θεσμούς όπως το ΝΑΤΟ»…
Εξάλλου, αναφερόμενος στο μνημόνιο Αγκύρας – Τρίπολης, ο Πάιατ επανέλαβε «τη νομική ερμηνεία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι τα νησιά – περιλαμβανομένων των μεγάλων νησιών, όπως η Κρήτη – έχουν τα ίδια δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες με τις ηπειρωτικές περιοχές». Διόλου τυχαία οι Αμερικανοί επιλέγουν να εστιάσουν στα «μεγάλα» νησιά και την Κρήτη, αποφεύγοντας τις αναφορές στα μικρότερα, όπως το Καστελόριζο, ανοίγοντας έτσι την πόρτα και για τις «ερμηνείες» του Διεθνούς Δικαίου προκειμένου να προχωρήσουν οι επικίνδυνες διευθετήσεις. Επίσης ο πρέσβης απέφυγε ξανά να χαρακτηρίσει παράνομο το μνημόνιο Αγκυρας – Τρίπολης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου