Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας

Του Δημήτρη Νίκογλου

Ορμώμενος από τις επιλογές της πολλά υποσχόμενης αριστερής τούτης κυβέρνησης και των προγενέστερων κυβερνήσεων που καλέστηκαν δια ψήφου να βοηθήσουν αυτόν τον τόπο, συμπεραίνω σήμερα πως όλοι τους λειτούργησαν ανώριμα και βεβιασμένα ως προς την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και της ορθής λειτουργίας του δημοσίου γενικότερα.  
Με μεγάλη ευκολία μας παρουσιάζουν μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις ως ζημιογόνες και με συνοπτικές διαδικασίες (έτσι ονομάζουν το ξεπούλημα) τις  περνούν σε χέρια ιδιωτών, και αφού περάσουν στα χέρια ιδιωτών κατά  έναν μαγικό τρόπο γίνονται κερδοφόρες. Κάθε νοήμων άνθρωπος νομίζω θα έχει καταλάβει πως δεν υπάρχουν και οι καλύτερες προθέσεις ως προς την καλή λειτουργία

του δημοσίου, μα και η κακή λειτουργία του δημοσίου έχει όνομα, και γι αυτό θα αναφέρω το γνωστό και χιλιοειπωμένο.. Το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι.  
- Θα αναλάβει ποτέ κανείς την ευθύνη της αποτυχίας του σε αυτόν τον τόπο; 
Θα πληρώσει ποτέ κανείς για τα λάθη του; Πολλές φορές τα λάθη κάποιον μας κοστίζουν ακριβά και το τίμημα αυτό το πληρώνουμε όλοι εμείς, απλά αυτοί που εξαιρούνται πολλές φορές της πληρωμής είναι οι υπαίτιοι.

Εδώ δεν θα παραλείψω να πω πως, ότι δημόσιο είναι δικό μας, είναι όλων μας, και για τον λόγο αυτό θα πρέπει όλοι μας να ανησυχούμε και να νοιαζόμαστε διότι δημόσιο σημαίνει περιουσία μας.

Ορθή λειτουργία του δημοσίου δεν σημαίνει πάντα λοβιτούρα, δεν σημαίνει πάντα αποτυχία. Ίσως η προκατάληψη που έχουμε για το δημόσιο και την λειτουργία αυτού μας κάνει εκ των προτέρων εισαγγελείς με καταδικαστικές αποφάσεις περί αυτού. 

Το δημόσιο χρήζει εξυγίανσης σήμερα και όχι ξεπουλήματος, το ξεπούλημα είναι η εύκολη λύση, είναι η λύση που ευκαιριακά μας απαλλάσσει όλων των ευθυνών μας ως προς την λειτουργία του. 

Για μένα προσωπικά δεν υπάρχει πώληση δημοσίου προς ιδιώτη, είτε οργανισμού είτε γης ή οτιδήποτε άλλου.  Η όποια συναλλαγή μεταξύ δημοσίου και ιδιώτη είναι καθαρό ξεπούλημα και θα έπρεπε να λογοδοτούν οι συναλλασσόμενοι ενόποιων όλων. 

Η δημόσια περιουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κομμάτι από εμάς, ένα κομμάτι φτιαγμένο από ιστορία, ένα κομμάτι φτιαγμένο από κατακτήσεις , ένα κομμάτι που μας το άφησαν ως παρακαταθήκη οι προηγούμενοι να το παραδώσουμε και εμείς αλώβητο στους επόμενους και αυτοί με την σειρά τους στους μεθεπόμενους.
Πολλές φορές τα συμφέροντα και δη τα οικονομικά συμφέροντα ορισμένων ανθρώπων πολιτικών και μη είναι τέτοια, που το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου το έχουν γραμμένο στα παλαιά των υποδημάτων τους .

Δημόσιο για μερικούς ημέτερους είναι το όχημα που τους ωθεί στην εύκολη και χωρίς κόπο
ευημερία, απλά δεν σκέφτηκαν ποτέ πως το δημόσιο είναι για όλους και όχι για ορισμένους.
 Η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα οργανισμών και υπηρεσιών θα πρέπει να είναι μέλημα όλων μας, και με την δική μας προτροπή να είναι το ίδιο το δημόσιο ο ανταγωνιστής του όποιου ιδιώτη "κατακτητή" ..

Ας κρατήσουμε λοιπόν με αξιοπρέπεια αυτό που βρήκαμε με την ονομασία δημόσιο, και αν δεν μπορούμε να το γιγαντώσουμε, αν μη τι άλλο ας μην το ξεπουλήσουμε.. 

Blogger Dimitris Nikogloy