Μία ημέρα πριν από τη διεξαγωγή του α’ γύρου στις γαλλικές εκλογές, ο διάσημος Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας αναφέρεται στην ανάδυση των δεξιών λαϊκιστών σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, επιρρίπτοντας ευθύνες στην πολιτική που ακολουθεί η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ.
Μιλώντας στην εφημερίδα του Αμβούργου «Die Zeit», o Χάμπερμας επισήμανε πως «ήταν η ανικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων να συνεργαστούν στις Βρυξέλλες, η οποία καταρχάς επέτρεψε την ανάδυση των δεξιών λαϊκιστών. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η -υπό την καθοδήγηση της γερμανικής κυβέρνησης- επιβληθείσα πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, η οποία δεν επέλυσε τη συνεχιζόμενη ακόμα οικονομική κρίση, αλλά επιτάχυνε τη διεύρυνση του χάσματος των εθνικών
οικoνομιών μεταξύ βορρά και νότου και διέσπασε βαθιά την Ευρώπη».
Συνεχίζοντας, ο Γερμανός φιλόσοφος υπογράμμισε πως «σημαντικό δεν είναι το ερώτημα «υπέρ» ή «κατά» των Βρυξελλών, αλλά μόνο το «πώς» μία συνεργασία πρέπει να προωθηθεί. Το να λες «συνεχίζουμε έτσι» με λαούς υπό δημοκρατική απαγόρευση / κηδεμονία, οι οποίοι ανακαλούνται στην τάξη μέσω οικονομικών κινήτρων, επισφραγίζει τη διάλυση. Εδώ να προσθέσω ακόμα δύο φράσεις-κλειδιά: Θέλουμε ένα κοινό ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο προς το συμφέρον των μονοπωλίων ή θέλουμε μετά το Brexit και τον Τραμπ έναν ευρωπαϊκό πυρήνα ικανό να δρα σε παγκόσμιο επίπεδο, επειδή τα εθνικά μας κράτη από μόνα τους είναι πολύ αδύναμα να υπερασπιστούν τον ελεύθερο τρόπο ζωής μας και ο οποίος (ευρωπαϊκός πυρήνας) θα μπορούσε να επηρεάσει την πολιτική διαμόρφωση ενός χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, ο οποίος έχει γίνει άγριος;».
Μιλώντας στην εφημερίδα του Αμβούργου «Die Zeit», o Χάμπερμας επισήμανε πως «ήταν η ανικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων να συνεργαστούν στις Βρυξέλλες, η οποία καταρχάς επέτρεψε την ανάδυση των δεξιών λαϊκιστών. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η -υπό την καθοδήγηση της γερμανικής κυβέρνησης- επιβληθείσα πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, η οποία δεν επέλυσε τη συνεχιζόμενη ακόμα οικονομική κρίση, αλλά επιτάχυνε τη διεύρυνση του χάσματος των εθνικών
οικoνομιών μεταξύ βορρά και νότου και διέσπασε βαθιά την Ευρώπη».
Συνεχίζοντας, ο Γερμανός φιλόσοφος υπογράμμισε πως «σημαντικό δεν είναι το ερώτημα «υπέρ» ή «κατά» των Βρυξελλών, αλλά μόνο το «πώς» μία συνεργασία πρέπει να προωθηθεί. Το να λες «συνεχίζουμε έτσι» με λαούς υπό δημοκρατική απαγόρευση / κηδεμονία, οι οποίοι ανακαλούνται στην τάξη μέσω οικονομικών κινήτρων, επισφραγίζει τη διάλυση. Εδώ να προσθέσω ακόμα δύο φράσεις-κλειδιά: Θέλουμε ένα κοινό ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο προς το συμφέρον των μονοπωλίων ή θέλουμε μετά το Brexit και τον Τραμπ έναν ευρωπαϊκό πυρήνα ικανό να δρα σε παγκόσμιο επίπεδο, επειδή τα εθνικά μας κράτη από μόνα τους είναι πολύ αδύναμα να υπερασπιστούν τον ελεύθερο τρόπο ζωής μας και ο οποίος (ευρωπαϊκός πυρήνας) θα μπορούσε να επηρεάσει την πολιτική διαμόρφωση ενός χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, ο οποίος έχει γίνει άγριος;».
http://papaioannou-giannis.net/2017/04/22/%CE%B3-%CF%87%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B7-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%BB-%CE%B4%CE%B9%CE%AD%CF%83%CF%80%CE%B1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου