Δημοσκόπηση MRB: Πρώτη η ΝΔ, σταθερά τρίτος ο ΣΥΡΙΖΑ, εύστοχη η παρέμβαση Τσίπρα - Ανεβαίνει ο Βελόπουλος

Στην τρίτη θέση δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ άλλη μία δημοσκόπηση, της MRB αυτή την φορά, που έγινε για λογιαρασμό του OPEN. Τα ευρήματα δείχνουν σταθερά πρώτη τη ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ να ακολουθεί στη δεύτερη θέση, ενώ τάσεις ανόδου καταγράφει η Ελληνική Λύση, η οποία φαίνεται να περνά το ΚΚΕ.

Τα ποσοστά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακολουθούν πτωτική τροχιά, μετά και το επεισοδιακό συνέδριο το οποίο στιγματίστηκε από την παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, κίνηση που έκριναν θετικά οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ σε αντίθεση με το γενικό κοινό.

Καταλληλότερος πρωθυπουργός παραμένει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ αναφορικά με την εξεταστική για τα Τέμπη, οι περισσότεροι θεωρούν πως δεν θα ρίξει φως στα αίτια του δυστυχήματος με τους 57 νεκρούς.

Φόβος στην κυβέρνηση ότι Τέμπη, Παιδεία και ακρίβεια μπορεί να φέρουν… κίνημα

Δύσκολο και πολύπλοκο είναι το επόμενο δεκαήμερο για την κυβέρνηση, καθώς το Μέγαρο Μαξίμου επιθυμεί να τελειώνει με όλα τα εκκρεμή θέματα προκειμένου να προχωρήσει πάνω σε καθαρό δρόμο μέχρι και τις ευρωεκλογές.

Ωστόσο οι μεγάλες κινητοποιήσεις που έγιναν για το θέμα των Τεμπών, το νομοσχέδιο για την Παιδεία αλλά και τα θέματα της ακρίβειας δεν δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες στα κυβερνητικά στελέχη ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά και χωρίς επιμέρους προβλήματα.
Συσσωρευμένη δυσαρέσκεια
Στο στρατόπεδο της Ν.Δ. δεν κρύβουν άλλωστε τον προβληματισμό τους μήπως από την ιστορία των Τεμπών, που έχει ευαισθητοποιήσει μία ευρύτερη μάζα πολιτών, αναδειχθεί ένα νέο κίνημα κατά της κυβέρνησης. Μήπως, δηλαδή, αποτελέσει τη σπίθα για να ανάψει μία μεγαλύτερη φωτιά, που θα συμπεριλάβει όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση και το φάντασμα της Ακροδεξιάς

Τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο, οι αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωκοινοβουλίου σε κάθε κράτος-μέλος οργανώνουν δημοσιογραφικές αποστολές στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, προκειμένου οι συμμετέχοντες να ενημερωθούν για την κοινοτική πολιτική, αλλά και να συνομιλήσουν με αξιωματούχους της Ενωσης. 

Εκτός από την εξαιρετική φιλοξενία των διοργανωτών, ταξιδεύοντας στα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης των αποφάσεων, έρχεται κανείς σε επαφή με κάτι πολύ σημαντικότερο: Με τη φούσκα μέσα στην οποία ζουν, σχεδόν αμέριμνοι, αυτοί που σχεδιάζουν και υλοποιούν τις αποφάσεις που αφορούν εκατομμύρια Ευρωπαίους. Ο μετέωρος βηματισμός του Θεόδωρου Κουρεντζή Πατήστε εδώ Οσο περνούν τα χρόνια, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών αποκτά όλο και περισσότερους αντιπάλους. Δεν είναι μόνο ότι δυσκολεύεται

Κατώτατος μισθός: Πόσο θα αυξηθεί από 1η Απριλίου – Το ποσό που έχει ήδη «κλειδώσει»

Στα 823 ευρώ έχει «κλειδώσει» μέχρι στιγμής ο κατώτατος μισθός σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του enikonomia.gr με τις διαβουλεύσεις να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, που σημαίνει ότι όπως όλα δείχνουν η τελική αύξηση θα είναι πάνω από αυτό το ποσό.

Η οριστική εισήγηση προς το υπουργικό συμβούλιο να αναμένεται να γίνει από την υπουργό Εργασίας και Κοινωνική Ασφάλισης Δόμνα Μιχαηλίδου προς το υπουργικό συμβούλιο στις 22 Μαρτίου, προκειμένου η αύξηση του κατώτατου μισθού να ισχύσει από την 1η Απριλίου.

Του Δημήτρη Χριστούλια

Στην περίπτωση που ο κατώτατος μισθός αυξηθεί από τα 780 ευρώ μικτά στα 823 ευρώ μικτά, αυτό σημαίνει ότι οι καθαρές αποδοχές για όσους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνουν τις ελάχιστες αποδοχές θα φτάσουν στα 700 ευρώ, που σημαίνει αύξηση 5,5%.

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Προσωπική υπόθεση το Έγκλημα των Τεμπών, υπόθεση όλων των Ελλήνων

«Τα Τέμπη είναι για μένα προσωπική υπόθεση. Είναι προσωπική υπόθεση όλων των Ελλήνων. Είναι μία υπόθεση από την οποία κρίνεται συνολικά το πολιτικό σύστημα, η Κοινοβουλευτική λειτουργία και η Δημοκρατική λειτουργία. 

Αυτή τη στιγμή είναι υπόλογο και το πολιτικό σύστημα και η Δικαιοσύνη, για το πώς θα σταθούν απέναντι σε αυτό το πολύ υψηλό καθήκον, την πολύ υψηλή υποχρέωση. Να φανερωθεί η αλήθεια στην κοινωνία και να υπάρξει λογοδοσία και τιμωρία» είπε για την επέτειο του εγκλήματος των Τεμπών στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στην εκπομπή του Παύλου Τσίμα.

«Μπροστά στα μάτια μας, μπροστά στα μάτια ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας, κάποιοι προσπαθούν να εφαρμόσουν τις γνωστές πρακτικές συσκότισης, παρασιώπησης και υπόθαλψης, θεωρώντας ότι μπορούν να το κάνουν όταν υπάρχει δολοφονία 57 ανθρώπων,

Δεν αντιμετωπίζουμε την Παιδεία ως αγορά, αλλά ως κοινωνικό αγαθό

Σχεδόν προκλητική θεωρούν στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής την επίθεση που δέχονται από την κυβέρνηση, με αφορμή την στάση του κόμματος στο νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια.

Επιμένοντας ότι εκείνοι στην πράξη, λένε δύο μεγάλα ‘ναι’, αφενός σε ένα ισχυρό δημόσιο πανεπιστήμιο, αφετέρου στην ίδρυση πραγματικά μη κρατικών – μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, και ένα ‘όχι’ στο σχέδιο νόμου του Κυριάκου Πιερρακάκη, που εκτιμούν ότι δεν ικανοποιεί καμία από τις δύο αυτές δικές του θέσεις, δεν αντιλαμβάνονται την επίθεση που δέχονται ως να έκαναν εκείνοι …κωλοτούμπα.
«Ο κ.Ανδρουλάκης δεν είπε ποτέ ότι το ΠΑΣΟΚ θα υπερψηφίσει ένα σχέδιο νόμου που δεν θα ικανοποιεί τις δικές μας απαιτήσεις για την ανώτατη εκπαίδευση», είπε μιλώντας στα

Μαθήματα από τα Τέμπη

Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Eνας χρόνος συμπληρώνεται από το εθνικό δράμα των Τεμπών και μαζί με όλα τα συγκλονιστικά που έχουμε ακούσει από γονείς θυμάτων, τραυματίες και επιβάτες της μοιραίας αμαξοστοιχίας IC62, μάθαμε το εξής: στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, οποιαδήποτε στιγμή, μπορεί να συμβεί η πιο απροσδόκητη τραγωδία. Σωρεία ανθρώπινων λαθών και παραλείψεων βρήκαν «πρόσφορο έδαφος σε ένα περιβάλλον συνολικής περιφρόνησης κανονισμών και διαδικασιών». Μέσα σε λίγες λέξεις αποτυπώνεται εναργώς η δυστοπική πραγματικότητα για όλα αυτά που (δεν) έγιναν, με αποτέλεσμα εκείνο το μοιραίο βράδυ η χώρα να μετρά 57 νεκρούς, η πλειοψηφία των οποίων ήταν νέοι  και νέες. Πρόκειται για ένα από τα συμπεράσματα της Επιτροπής Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνώμων, η οποία συγκροτήθηκε από τις οικογένειες των θυμάτων.

Ακρίβεια: «Βούλιαξαν» 5 δισ. ευρώ οι καταθέσεις τον Ιανουάριο – Βύθιση και σε νέα δάνεια

Μεγάλη μείωση των καταθέσεων του ιδιωτικού τομέα αλλά και των τραπεζικών δανείων καταγράφει τον Ιανουάριο η Τράπεζα της Ελλάδος.

Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία της ΤτΕ, οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα βούλιαξαν πλέον των 5 δισ. ευρώ, στα 189,67 δισ. ευρώ από 194,78 δισ. ευρώ.

Αντίστοιχα, καταγράφεται αρνητική πιστωτική επέκταση κατά 4,47 δισ. ευρώ, με το σύνολο της χρηματοδότησης να διαμορφώνεται στα 190,7 δισ. ευρώ, από 195,32 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο.

Υπενθυμίζεται ότι τον Δεκέμβριο οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα είχαν αυξηθεί κατά 6,3 δισ. ευρώ (3,2 δισ. ευρώ για τις επιχειρήσεις και 3,1 δισ. ευρώ για τα νοικοκυριά). Αντίστοιχα, η χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα είχε σημειώσει άνοδο κατά 3,9 δισ. ευρώ.

Ιφιγένεια Μουμτζή – Ειρήνη Λεριού: Δύο ακτιβίστριες επιστήμονες που αναλαμβάνουν ειδικές αποστολές στο πλευρό του Κασσελάκη

«Μια κοινωνία ισότητας, συμπερίληψης και αλληλεγγύης» οραματίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και προς αυτή την κατεύθυνση πρόκειται να εργαστεί η νέα ομάδα συμβούλων που παρουσίασε ο Στέφανος Κασσελάκης μαζί με τη βασική του συνεργάτιδα Διάνα Βουτυράκου.

Πρόκειται για επιστήμονες οι οποίοι έχοντας την κατάλληλη κατάρτιση -ο καθένας στον τομέα του- θα συμβουλεύουν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να δημιουργήσουν μαζί του ένα «σύγχρονο, κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο θα αποτελεί ασπίδα για όλες τις ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας».

Ανάμεσά τους δυο γυναίκες, δύο ακτιβίστριες επιστήμονες που αν κρίνει κανείς απο το βιογραφικό τους, πρόκειται να συνδράμουν αποφασιστικά στο νέο think tank ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνοντας ειδικές αποστολές στο πλευρό του Στέφανου Κασσελάκη.
Ειρήνη Λεριού

Μη κρατικά ΑΕΙ: Σε ποια έννομη τάξη;

Το νομοσχέδιο για τα «μη κρατικά» ΑΕΙ προκάλεσε μια δημόσια συζήτηση με θεωρητικό υπόβαθρο τη σχέση εθνικής, ενωσιακής και διεθνούς έννομης τάξης και κυρίως τη σύγκρουση ως προς την προτεραιότητα εφαρμογής μεταξύ αφενός μεν του εθνικού Συντάγματος, αφετέρου δε του Δικαίου της Ε.Ε. Συγκρούονται δυο προσεγγίσεις. Κατά τη μια, το άρθρο 16 του ελληνικού Συντάγματος πρέπει να ερμηνεύεται σε αρμονία προς το Δίκαιο της Ε.Ε. προκειμένου να διασφαλίζεται η ομαλή συνύπαρξη διαφορετικών εννόμων τάξεων όταν ένα ζήτημα εμπίπτει στο πεδίο και των δυο. Πρέπει άλλωστε να λαμβάνεται υπόψη η θεμελιώδης εθνική συνταγματική απόφαση για τη συμμετοχή στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (άρθρο 28), αλλά και το ποιο δικαστήριο έχει τον τελευταίο λόγο και ποια μπορεί να είναι πρακτικά η έκβαση μιας μετωπικής σύγκρουσης. Αυτή είναι η νομική όψη του ζητήματος ανεξαρτήτως των ουσιαστικών προϋποθέσεων του

ΣΥΡΙΖΑ: Γιατί η Δούρου έμεινε σιωπηλή;

Εδώ σχεδόν και μία εβδομάδα μας απασχολούν οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό είναι εξαιρετικά λογικό αφού παρακολουθούμε πράγματα τα οποία βλέπουμε για πρώτη φορά.

Να σας πούμε κάτι που συζητήθηκε στα δημοσιογραφικο-πολιτικά τραπέζια χθες Δευτέρα. Και τι είναι αυτό; Η στάση της Ρένας Δούρου στο συνέδριο. Και εξηγούμε: η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τελείως αμέτοχη σε όσα συνέβησαν και δεν πήρε απολύτως καμία θέση.
Ούτε υπέρ των εκλογών, ούτε κατά, ούτε σχολίασε την ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα. Να προσθέσουμε κάτι παραπάνω; Ότι βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν ρωτήθηκαν από το topontiki.gr για τη στάση της κ. Δούρου μας απάντησαν: «η σιωπή κάποιες φορές είναι βολική».

Να πληρώσει ο Πούτιν τον λογαριασμό

Φίλες, φίλοι,

Ο Πούτιν δεν συμφωνεί με αυτό.
Η G7 μπορεί να χρησιμοποιήσει περίπου 300 δισ. ευρώ σε παγωμένα ρωσικά κεφάλαια για να στηρίξει την αντίσταση της Ουκρανίας. Ο γενναίος λαός της αντιστέκονται στον Πούτιν εδώ και σχεδόν 2 χρόνια, αλλά έχει εξαντληθεί και χρειάζεται βοήθεια.

Για να έχεις μια ιδέα για το τι μπορεί να σημαίνουν 300 δισ. ευρώ για τον Πούτιν, σχεδιάζει να ξοδέψει πάνω από 100 δισ. ευρώ για τον στρατό φέτος.
Δηλαδή σχεδόν 70% περισσότερο απ’ το 2023, κάνοντας ξεκάθαρο στον κόσμο πως είναι αποφασισμένος να συνεχίσει αυτόν τον παράνομο πόλεμο.
Πρέπει να σταματήσουμε τον Πούτιν. Οι ηγέτες της G7 θα συναντηθούν σύντομα για να συζητήσουν αυτό το σχέδιο. Ενώ όμως οι μισές απ’ τις χώρες της G7 είναι έτοιμες να προχωρήσουν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες διστάζουν.

Πόσο δημοκράτες είναι οι υπέρμαχοι της βίας;

Πριν πάµε στο θέμα μας, θέλω να ξεκινήσω με λίγη στατιστική, που όπως πρέπει να έχετε καταλάβει τη χρησιμοποιώ σαν οδηγό παντού. Εστω ότι έχουμε ένα κουτί γεμάτο μπαλάκια αγνώστου χρώματος. Δεν έχουμε τρόπο να δούμε τα μπαλάκια αυτά, αλλά μπορούμε να τα βγάζουμε ένα ένα. Ξεκινάμε, και το πρώτο μπαλάκι είναι μαύρο. Συνεχίζουμε και όσο βγάζουμε μπαλάκια είναι όλα μαύρα. Το εύλογο συμπέρασμα είναι ότι τα περισσότερα μπαλάκια (μπορεί και όλα) μέσα στο κουτί πρέπει να είναι μαύρα. Σωστά; Βεβαίως, διότι αφού μέχρι στιγμής δεν είδαμε κανένα μπαλάκι άλλου χρώματος, η πιθανότητα να υπάρχει άλλο χρώμα συνεχώς μικραίνει, μέχρι που μηδενίζεται.

Βλέπετε, η στατιστική βασίζεται σε απλή κοινή λογική. Δυστυχώς, η λογική δεν είναι ούτε κοινή ούτε απλή. Οπως το διατύπωσε ο μεγάλος George Bernard Shaw: «Common sense is not a

Ελληνική Σουρεαλιστική Αριστερά

Οσο καλοσκηνοθετημένο κι αν ήταν το σκηνικό, όση ελεύθερη κι αν ήταν η κίνηση του ομιλούντος, όσο σωστά ραμμένο πάνω του κι αν ήταν το κοστούμι, ο «μικρός ο ξένος που δεν είναι του χεριού τους» έμοιαζε από την αρχή σαν να μην πίστευε λέξη από αυτά που λέει. Πώς να γινόταν αλλιώς, αφού όλα αυτά που εδώ και μέρες προετοίμαζε να πει ήταν εξ αρχής νεκρά. Τα επισκίασε ο Τσίπρας. Κι έτσι, από το πρώτο δευτερόλεπτο, όλοι περίμεναν να ακούσουν την ακροτελεύτια πρόταση του νυν αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ: «Βρείτε μου αντίπαλο. Βρείτε μου αντίπαλο και πάμε». Όλα ήταν όσο σουρεαλιστικά έπρεπε. Εξίσου σουρεαλιστική, όμως, ήταν και η παρέμβαση της τελευταίας στιγμής του Τσίπρα. Πλησιάζοντας στο τέλος της μακροσκελούς ανάρτησης θα περίμενε κανείς από τον φυσικό ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει είτε τον εαυτό του, είτε έστω κάποιον άλλο ως έτοιμο προς διαδοχή. Δεν το έκανε. Αρα τι ακριβώς κάνει ο Τσίπρας;

ΝΔ: Προβλέπει διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, επιστροφή στο 3% και θεωρεί ότι ο Τσίπρας… “κάηκε”

Μπορεί επίσημα η κυβέρνηση να εμφανίζεται απρόθυμη, για λόγους πολιτικής… ευπρέπειας, να σχολιάσει τα όσα συμβαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ, παρασκηνιακά ωστόσο κυβερνητικοί παράγοντες χλεύαζαν την κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά τον νέο εμφύλιο που ξέσπασε μέσα στο συνέδριο του κόμματος.

Παράλληλα σημείωναν ότι στην όλη ιστορία υπάρχει μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εξέλιξη, η οποία αφορά τον νυν και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως λένε είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο Στέφανος Κασελάκης ελέγχει το κόμμα και κανείς δεν τον αμφισβητεί. Την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας υπέστη για πρώτη φορά μία μεγάλη ήττα, δεδομένου ότι ζήτησε να στηθούν κάλπες και το αίτημά του απορρίφθηκε.

Με το βλέμμα στις κάλπες του Ιουνίου και κατόπιν τις …εθνικές

Στοχοπροσηλωμένο στις κάλπες των ευρωεκλογών σε πρώτη φάση και των εθνικών εκλογών σε δεύτερη, παραμένει το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, που αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ως την τελευταία ίσως ευκαιρία να επιστρέψει αυτό ως πρωταγωνιστής στην πολιτική ζωή του τόπου, παίζοντας τον καθοριστικό ρόλο στην ανασυγκρότηση της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, αυτής που θα αποτελέσει την εναλλακτική, προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης, απέναντι στη συντήρηση της ΝΔ.

Για αυτόν τον λόγο, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει ζητήσει ξεκάθαρα ένα πράγμα. Τη δύναμη να το κάνει, αναλαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση, την επομένη των ευρωεκλογών. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής έχει μιλήσει για ‘ασυμμετρία’ στο πολιτικό σύστημα, όταν ένα κόμμα έχει 41% και το

Υπάρχει σωτηρία για τον ΣΥΡΙΖΑ;

Και είπε ο Τσίπρας να προσφύγουν στη βάση. Και ο Κασσελάκης σήκωσε το γάντι και διέταξε να στηθούν οι κάλπες. Ολοι στη βάση. Αλλά πόσοι έχουν απομείνει στη βάση; Διότι όταν συγκρίνουν τη συμμετοχή της δεύτερης αναμέτρησης με τα νούμερα της πρώτης, τότε το ζύγι θα βγει λειψό και κατά πολύ ελαφρύτερο. Γιατί να πάει να ψηφίσει εκείνος που στήριξε Αχτσιόγλου ή Τσακαλώτο; Θα κάτσει σπίτι αγκαλιά με τα ποπκόρν και τις αναλύσεις στο Kontra. Αλλά και ποιος ο λόγος να προσέλθει στην κάλπη το απλό μέλος που παρακολουθεί το ριάλιτι; Από ένα σημείο και μετά, θα αισθάνεται συμμέτοχος στη φάρσα. Ομως δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, δεν υπάρχει εναλλακτική. Οταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, τότε χρειάζεται ψαλίδι. Ο Κασσελάκης σηκώνει το γάντι που έριξε ο Tσίπρας: «Βρείτε μου αντίπαλο και πάμε» Πατήστε εδώ Ο Τσίπρας δεν μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό. Να ζητούσε πλήρη στήριξη του προέδρου που εγκαλεί και ο ίδιος για ναρκισσισμό; Οχι. Να τον προέτρεπε σε αποχώρηση όταν εξελέγη με ευρύ

ΠτΔ: Ο ηρωικός αγώνας του ουκρανικού λαού αποτελεί πηγή έμπνευσης και θαυμασμού

«Στεκόμαστε πάντα δίπλα στον Ουκρανικό λαό» τονίζει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου με αφορμή την συμπλήρωση δυο χρόνων από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, υπογραμμίζοντας ότι «ο ηρωικός αγώνας του ουκρανικού λαού για ελευθερία, εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα αποτελεί πηγή έμπνευσης και θαυμασμού για όλους μας».

Ειδικότερα, στη δήλωσή της, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρει:

«Συμπληρώνονται φέτος δύο χρόνια αντίστασης της Ουκρανίας κατά της απρόκλητης ρωσικής εισβολής.
Ο ηρωικός αγώνας του ουκρανικού λαού για ελευθερία, εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα αποτελεί πηγή έμπνευσης και θαυμασμού για όλους μας. Στεκόμαστε πάντα δίπλα του.

ΣΥΡΙΖΑ: 10 Μαρτίου προτείνει ο Κασσελάκης, στις 31 επιμένει η Γεροβασίλη – Ποιος ο λόγος της διαφωνίας για τις εκλογές

Η πρώτη μάχη ανάμεσα στον Στέφανο Κασσελάκη και την Όλγα Γεροβασίλη, που θα τεθούν στην αφετηρίας της κούρσας για την αρχηγία στον ΣΥΡΙΖΑ, θα δοθεί όπως φαίνεται για την ημερομηνία της εσωκομματικής αναμέτρησης. Ο κ. Κασσελάκης πρότεινε από το βήμα του συνεδρίου την 10η Μαρτίου, δηλαδή σε δύο εβδομάδες, ώστε η διαδικασία να μην πάει πολύτιμο χρόνο από την προετοιμασία του κόμματος για τις ευρωεκλογές.

Η κυρία Γεροβασίλη διαμήνυσε λίγο αργότερα ότι σύμφωνα με το καταστατικό – το οποίο, όπως είπε «σκοπίμως ξέχασε ο κ. Κασσελάκης- χρειάζεται ένας μήνας για να στηθούν κάλπες. Το διάστημα αυτό οδηγεί στην Κυριακή 31 Μαρτίου, καθώς μεσολαβεί το τριήμερο της 25ης Μαρτίου, μέσα στο οποίο προφανώς δεν είναι δόκιμο να γίνουν εσωκομματικές εκλογές.

Τι τελικά σκεφτόταν ο Τσίπρας με τον Κασσελάκη;

Παρακολουθώντας κάποιος τη φαρσοκωμωδία του ΣΥΡΙΖΑ και παρατηρώντας κάποιες λεπτομέρειες του πρόσφατου παρελθόντος, μοιραία οδηγείται σε μια απορία, τουλάχιστον ως προς την ιλιγγιώδη ταχύτητα της κατάρρευσης. Οσο ο Κασσελάκης μένει μόνος ή, έστω, με τους λίγους νεόκοπους Συριζαίους και «σολάρει», θυμάται κανείς τον αγώνα που έδωσαν για αυτόν ο Παύλος Πολάκης, ο Νίκος Παππάς, ο Γιώργος Τσίπρας και οι άλλοι, που τώρα πλακώνονται μαζί του και μεταξύ τους. Και θυμάται επίσης εκείνη τη χαριτωμένη και κάπως αμήχανη επινίκια συνάντηση του Κασσελάκη με τον Αλέξη Τσίπρα. Και όσο τα θυμάται κανείς αυτά, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί. Τι να σκέφτεται άραγε ο Τσίπρας και κάποιοι άλλοι, παρακολουθώντας όλα αυτά τα ευτράπελα των ημερών; Μπορεί να μη σκέφτεται «Πώς μπλέξαμε έτσι με αυτόν τον σατανά»; Και μπορεί να μην ψάχνουν να δουν πώς θα