Εθνική Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος

Με καθυστέρηση δεκαετιών η ελληνική βουλή καθιέρωσε το 2004 την Εθνική Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων που έπεσαν θύματα της χιτλερικής θηριωδίας.

Δυστυχώς  η φετινή ημέρα μνήμης συνοδεύεται από τα αποτελέσματα  των εκλογών: αυτά επιβεβαίωσαν με τον πιο εμφατικό τρόπο  ότι υπάρχουν Έλληνες και Ελληνίδες που πριμοδοτούν εκλογικά τους νοσταλγούς του χιτλερισμού και της απανθρωπίας των κρεματορίων.

 Η παρουσία της χιτλερικής Χρυσής Αυγής στα έδρανα του εθνικού κοινοβουλίου αποτελεί όνειδος για το έθνος και τις ιστορικές του παραδόσεις. Απέναντι στους νοσταλγούς των μαζικών εγκλημάτων, του φυλετικού και θρησκευτικού μίσους, οφείλουμε όλοι να είμαστε ενωμένοι και χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Η «Σοσιαλιστική Προοπτική» υπενθυμίζει σε όλους τους πολίτες της πατρίδας μας τα δεινά που υπέστησαν όλοι οι Έλληνες, ιδιαίτερα όμως οι Έλληνες εβραϊκού θρησκεύματος από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, και τους καλεί να αναλογισθούν τις ευθύνες τους απέναντι στις νέες γενιές και το μέλλον του τόπου: να απομονωθούν τώρα από την ελληνική κοινωνία οι νοσταλγοί του Χίτλερ και των μαζικών εγκλημάτων.

ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ –ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΑ

http://www.sosialistiki-prooptiki.gr/

Ο «τρίτος δρόμος» του ΣΥΡΙΖΑ για τις ιδιωτικοποιήσεις

Ενα «τρίτο δρόμο» φαίνεται να επιλέγει η νέα κυβέρνηση στο κεφάλαιο ιδιωτικοποιήσεις, με κύρια χαρακτηριστικά τη συνέχισή τους αλλά σε επιλεγμένους μόνο τομείς όπως κάποια ακίνητα, και πιθανώς μικρό αριθμό επιχειρήσεων που πάντως δεν είναι στρατηγικού χαρακτήρα.

Εν αναμονή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης τα ερωτήματα είναι πολλά, και συμπυκνώνονται σε ένα συνονθύλευμα εκτιμήσεων από επιχειρηματίες, επενδυτές και αναλυτές που επιχειρούν να ανιχνεύσουν την επόμενη ημέρα.

* Καταργείται άραγε οριστικά το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) και αν ναι, τι θα απογίνει με το 30 ατόμων προσωπικό του; 

* Τι αλλαγές σχεδιάζει η νέα κυβέρνηση στο μοντέλο των αποκρατικοποιήσεων και που θα κατευθύνονται από εδώ και πέρα τα έσοδα;

* Και τι θα γίνει με τις κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «αμαρτωλές» συμβάσεις όπως αυτή του Ελληνικού; Θα ακυρωθούν, ακόμη και όταν αυτό συνεπάγεται πολύχρονες δικαστικές εμπλοκές με τους επενδυτές και τον κίνδυνο καταβολής αποζημιώσεων;

Αν και η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δεν είναι καθόλου προφανής, και παρά την ακραία ρητορική αρκετών στελεχών της Κουμουνδούρου, πολλοί παρατηρούν ότι τις τελευταίες εβδομάδες υπήρξε ένα στρογγύλεμα των θέσεων της Κουμουνδούρου, υπό το φόβο για διατάραξη διακρατικών σχέσεων και για "άτσαλες" αποχωρήσεις επενδυτών.

Ακτινογραφώντας λοιπόν τις μέχρι τώρα δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, το ΤΑΙΠΕΔ θα κλείσει, αλλά η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας θα συνεχίσει να γίνεται από έναν διαφορετικό φορέα που θα ονομαστεί «Ταμείο Κρατικής Περιουσίας το αρχικό κεφάλαιο του οποίου θα αποτελείται από δημόσια περιουσία», χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει αν στον οργανισμό αυτό θα εισφερθούν μόνο ακίνητα ή και κρατικές επιχειρήσεις προς πώληση. 

Αγνωστο είναι επίσης αν το Ταμείο θα στελεχωθεί από το προσωπικό που απαρτίζει σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ, αν και κάποιοι δεν το αποκλείουν καθόλου.

Το βασικό ωστόσο ερώτημα είναι το αν η τρόικα θα δεχθεί μια τέτοια μονομερής ενέργεια (σσ: ας μην ξεχνάμε ότι τα όποια έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις κατευθύνονται στην εξυπηρέτηση του δ. χρέους) ή αν η κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ θα αποτελέσει μέρος της συνολικότερης διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές, άρα θα εξαρτηθεί και από άλλες παραμέτρους.

Οσο για το που θα κατευθύνονται τα έσοδα από το συγκεκριμένο Ταμείο, με βάση τα όσα είπε πριν από μερικές ημέρες η βουλευτής Ν.Βαλαβάνη, θα εξυπηρετούν την κάλυψη της μαύρης τρύπας του ασφαλιστικού συστήματος (όχι του χρέους), μαζί με εκείνα από την μελλοντική έρευνα και εκμετάλλευση υδρογοναθράκων. Πρόκειται ωστόσο για δήλωση ενός στελέχους, χωρίς να περιλαμβάνεται στα όσα αναφέρονται στον ιστότοπο του ΣΥΡΙΖΑ.

Μένει όλα τα παραπάνω να τα δούμε, ένα όμως είναι βέβαιο. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, λιγότερο ή περισσότερο, η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας θα συνεχιστεί, αντικαθιστώντας τη «μισητή» λέξη ιδιωτικοποιήσεις με ένα άλλο όνομα. 

Τι θα γίνει με τις υπογεγραμμένες συμβάσεις;

Το άλλο μεγάλο ερώτημα είναι τι θα γίνει με τις ήδη υπογεγραμμένες συμβάσεις, και ειδικά εκείνες που έχουν χαρακτηρισθεί ως «αμαρτωλές».

Τέτοια περίπτωση είναι του Ελληνικού, όπου η Περιφερειάχρης Αττικής Ρ. Δούρου κατέθεσε μέσα στο Δεκέμβριο συμπληρωματικά στοιχεία στο Ελεγκτικό Συνέδριο, ζητώντας να ακυρωθεί προηγούμενη απόφασή του, με την οποία άνοιγε ο δρόμος για την επένδυση. Εκρεμμεί επίσης η έγκριση του ειδικού χωροταξικού σχεδίου (ΕΣΧΑΔΑ).
 
Παρόμοια επίσης είναι και η περίπτωση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος στον Αστέρα Βουλιαγμένης, όπου εκκρεμεί ακόμη η έγκριση από το Συμβούλιο της Επικρατείας του σχεδίου ανάπλασης, δηλαδή του ΕΣΧΑΔΑ. Τόσο το επενδυτικό σχήμα του Ελληνικού (Lamda Development- κινεζική Fosun -Al Mabaar από το Αμπου Ντάμπι), όσο και εκείνο για τον Αστέρα (εταιρείες από Κουβέιτ, Αμπου Ντάμπι και η τουρκική Dogus) έχουν δικαίωμα απαχώρησης εφόσον το Δημόσιο δεν τους εγκρίνει εγκαίρως το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τα ακίνητα.

Σημειωτέον δε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στηρίξει πολλές «επιτροπές κατοίκων» που αντιτίθενται στις συγκεκριμένες ιδιωτικοποιήσεις, και τώρα που έγινε κυβέρνηση μένει να φανεί η στάση που θα κρατήσει απέναντί τους. Αλλωστε το ΤΑΙΠΕΔ έχει μέχρι σήμερα δεχθεί πάνω από 90 προσφυγές κατά σχεδόν όλων των διαγωνισμών από “επιτροπές κατοίκων” και διάφορους φορείς απ' όλη την Ελλάδα.

Διακρατικές συμφωνίες με χώρες εκτός ΕΕ

Απ' όλα τα παραπάνω πάντως γίνεται σαφές ότι η νέα κυβέρνηση αναζητά ένα δικό της «τρίτο δρόμο» για τις ιδιωτικοποιήσεις. Το αναρτημένο στην ιστοσελίδα πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι «διερευνούμε δυνατότητες να αναπτύξουμε ισότιμες σχέσεις και με χώρες εκτός Ευρωπαικής Ενωσης (Κίνα, Ρωσία, χώρες του αραβικού κόσμου και της Λατινικής Αμερικής), επιδιώκοντας διακρατικές συμφωνίες και συμβάσεις μεταξύ δημοσίων επιχείρησων και οργανισμών για αναπτυξιακούς σκοπούς».

Το έχουν πει άλλωστε στις κατά καιρούς τοποθετήσεις τους οι βουλευτές Ν.Βαλαβάνη και Θ. Δρίτσας. Η πρώτη επιστρέφοντας προ μηνών από ταξίδι στο Αζερμπαιτζάν, και αφού είχε συναντηθεί με τον πρόεδρο της χώρας Αλίγιεφ, ανέφερε για τον ΔΕΣΦΑ τον οποίο διεκδικεί η αζέρικη Socar ότι «θα πρέπει να αναζητηθούν λύσεις σε μια κατεύθυνση διακρατικών συνεργασιών, αν είναι δυνατόν σε συνεργασία με το Μπακού». 

Εννοώντας δηλαδή ότι δεν τίθεται θέμα εξαγοράς της εταιρείας που ελέγχει τα ελληνικά δίκτυα φυσικού αερίου, η οποία και θα παραμείνει υπό Δημόσιο έλεγχο, παρά μόνο μιας μειοψηφικής συμμετοχής ή κάποιου άλλου είδους συνεργασία με ξένο πάρτνερ. Το ερώτημα είναι αν ένα τέτοιο μοντέλο θα ενδίεφερε σοβαρά ένα ξένο επενδυτή.

Περί επανεξέτασης της συμφωνίας με την κινεζική Cosco για το σταθμό εμπορευματοκιβωτίων είχε μιλήσει από την πλευρά του και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Δρίτσας, χωρίς και εκείνος να δώσει περαιτέρω διευκρινήσεις.
http://www.tanea.gr/

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Εβραίων στην Ελλάδα

Η ύπαρξη στρατοπέδων συγκέντρωσης στην Ελλάδα της κατοχής δεν έχει διερευνηθεί ακόμη ούτε όπως ούτε όσο της άξιζε. Θέμα ταμπού σε όλες τις εποχές (κάνουμε πως δεν ξέρουμε πως ακριβώς χρησιμοποιήθηκε η Μακρόνησος δεκαετίες πριν γίνει επίσημος τόπος εξορίας) αποκτά ιδιαίτερες διαστάσεις στα χρόνια του ναζισμού και η εκκωφαντική σιωπή που επιβάλλεται μετά την "απελευθέρωση", στην Ελλάδα της δωσίλογης δήθεν εθνικοφροσύνης. Της Ελένης Καρασσαβίδου

Υπήρχαν φυσικά και στρώματα του πληθυσμού (άξια του πιο βαθιού σεβασμού) που έδωσαν μια φοβερή αντιναζιστική μάχη με πρόταγμα την πιο ελπιδοφόρα αλληλεγγύη. Αλλά σίγουρα υπήρχε και η άλλη, εξίσου πλατιά, πλευρά που όλοι(για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) φρόντισαν να καταγγείλουν αλλά και να μειώσουν.

Κι αν η επίσημη ιστορική και πολιτική αφήγηση αφήνουν συνειδητά έξω από το κάδρο της ρητορικής τους ό,τι θα ξεβόλευε την εδραία άποψη περί φιλότιμου και φιλόξενου και δημοκρατικού λαού στα πλαίσια της λεγόμενης "εθνικής ιδεολογίας"(θύμα της οποίας υπήρξε και ο πατριωτισμός, χλευασμένος και άδικα ταυτισμένος με ό,τι κατ' ουσίαν τον ακύρωνε, όπως συμπιεζόταν στις συμπληγάδες κακοφορμισμένων και μισοκατανοημένων ιδεολογιών, δεν συμβαίνει το ίδιο και με την μικροϊστορία και την κύρια κιβωτό της,την αυτοβιογραφία.

Ικανή συχνά να εκφράσει -έστω κι έμμεσα αφού ο λόγος παραμένει κυρίως κτήμα των αστικών στρωμάτων- την ιστορία των από κάτω και των απέξω (ιδίως αν "πέσει" σε χέρια έντιμα) η αυτοβιογραφία παρεμβαίνει κι αφήνει από χαραμάδες να εισέρχεται το βαθύ σκοτάδι, καταλύοντας αν έχεις αυτιά ν' ακούσεις, κάθε επίσημο ή ανεπίσημο εξωραϊσμό.

Μια σχετική μαρτυρία για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα της κατοχής λοιπόν μπορεί να βρεθεί στις σελίδες αυτοβιογραφίας του σημαντικού ποιητή που δωρίζοντας στο Δήμο (στον κόσμο, "ο πλούτος μου προήλθε από τον κόσμο και σε αυτόν πρέπει να επιστρέψει" έγραψε, φράση που δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν όσοι "αρπάζουν" σήμερα χρήματα αποκομμένοι από την παραγωγική βάση της κοινωνίας) μια βιβλιοθήκη κι ένα Πολιτιστικό Κέντρο, ίσως το πιο πλέον δραστήριο Πολιτιστικό Κέντρο στην Ελλάδα έκανε την χειρονομία εκείνη που τον κατέστησε και μετά θάνατον έναν διαρκώς παρόντα πολίτη.

Ο Γ. Θ. Βαφόπουλος, περί του οποίου ο λόγος, (τα 30 χρόνια από τον θάνατο του οποίου δεν απασχόλησαν το κλεινόν άστυ όσο θα έπρεπε) πέρα από τις (επιμέρους) συγκεκριμένες αναφορές του στους δικαιωμένους μεταπολεμικά δωσίλογους, περιγράφει στην 180η και 181η σελίδα των Σελίδων Αυτοβιογραφίας του μια (όπως αναφέρει) "Δάντικη Κόλαση" λίγο έξω από την Λαμία:

Λίγα χιλιόμετρα έξω από την Λαμία, το τρένο είχε πάλι σταθεί, κοντά σε μιαν ερημιά, όπου η ψυχή μου δοκιμάσθηκε από τη φοβερή σκηνή μιας Δάντικης κόλασης. Δεν είναι σχήμα λόγου τούτη η πολυμεταχειρισμένη έκφραση. Εκεί κάτω στη μικρή χαράδρα, μπροστά στο σταματημένο τραίνο, παιζόταν η τελευταία πράξη ενός επεισοδίου από την κόλαση του μεγάλου Φιορεντίνου.Ήσαν στημένα μερικά παραπήγματα, όπου πριν από λίγους μήνες ίσως στεγαζόταν κάποιο "τάγμα εργασίας" των ταλαίπωρων Εβραίων.

Τώρα είχαν απομείνει κάμποσα ζωντανά ξεφτίδια, που φαίνεται πως κάποτε ήταν άνθρωποι. Σκελετωμένα σώματα, με ίχνη πάνω τους από κουρέλια,μόλις που σαλεύανε από την ανημποριά. Και τα πρόσωπα, δίχως ανθρωπιά, έμοιαζαν μορφές πληγωμένων ζώων που ξεψυχούσανε. Προσπαθούσαν να περπατήσουν και τρίκλιζαν, σκοντάφτανε πάνω στις πέτρες και τότε έτρεχε ο φύλακας τους, ένας Εβραίος εξωμότης (σσ έχει γράψει αρκετά και για τους Έλληνες εξωμότες, φαινόμενο άλλωστε πανανθρώπινο), και κατέβαζε πάνω στο κουρελιασμένο σώμα το Γερμανικό μαστίγιο. Κ' οι στρατιώτες της φρουράς καπνίζανε με απάθεια κι' ούτε καν καταδέχονταν να ρίξουν ένα βλέμμα επιδοκιμασίας, που τόσο πολύ το αποζητούσε ο ομόφυλος εξωμότης.

Μερικά από τα ανθρώπινα εκείνα υπολείμματα, στέκονταν ασάλευτα αντίκρυ στο τραίνο, μ' ένα βλέμμα κι εκείνο ασάλευτο, με την αντρική τους φύση γυμνή μπρος στα μάτια των επιβατών. Είχεν απολείπει τους ζωντανούς εκείνους νεκρούς η ανθρωπιά, η απάθεια του ζώου τους είχε φορέσει την μάσκα της, η φυσική "αιδώς", που ξέρει αυθόρμητα ν'αντιδρά, ήταν κι εκείνη πεθαμένη μέσα τους.

..Και παρά κάτω, στο βάθος της μικρής χαράδρας, ένα στενόμακρο σανίδι ζευγάρωνε τις δυο της πλευρές. Κι ήσαν υποχρεωμένες τούτες οι κινούμενες σκιές, με την απειλή του τουφεκιού, να κατεβαίνουν ως τη μικρή χαράδρα, να στέκονται πάνω στο σανίδι κι' από εκεί να κάμνουν την φυσική τους ανάγκη. Κ' η χαράδρα ήταν τώρα βαθύς οχετός, όπου είχαν ταφεί πολλοί "τεκμηκότες" Εβραίοι, όπου μ' ένα παραπάτημα πέφτανε τούτα τα ανθρώπινα κουρέλια.Οι μεγάλοι σφαγείς της ιστορίας ποτέ δεν είχαν επινοήσει έναν τέτοιου είδους τάφο για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Τούτο φαίνεται πως ήταν προνόμιο του δικού μας "πολιτισμένου" αιώνα.

Είχα κουρνιάσει σε μια γωνιά του βαγονιού, με κλεισμένα μάτια από ντροπή και οδύνη. Ένιωθα πως ήμουν κ' εγώ ένας συνένοχος στο μεγάλο εκείνο έγκλημα, γιατί δεν είχα το κουράγιο ν' ακολουθήσω τους συνανθρώπους μου τούτους στον τάφο της μεγάλης ντροπής. Κ' η ντροπή μαζί με την οδύνη μου κορυφώθηκαν, όταν ένιωσα να φεύγει το τραίνο από τη σκηνή της δάντικης τραγωδίας. Και να συναποκομίζει το άλλο φθηνό ανθρώπινο φορτίο, που’ χε το μέγα προνόμιο να’ χει πάνω του κολλημένη την ετικέτα της "αρείας φυλής".

Τελικά η φθήνια, φθήση της μνήμης, εξαπλώθηκε κι επιβραβεύτηκε μεταπολεμικά. Οι τοπικές κοινωνίες (και κάποιοι ήξεραν αφού το τρένο δεν σταμάτησε να κάνει διαδρομές και οι αγρότες όπως κι οι βοσκοί κι άλλοι, δεν σταμάτησαν τις πέριξ γεωργικές ασχολίες) δεν μίλησαν.

Μια πλάκα δεν μπήκε ποτέ σε κανέναν από αυτούς τους τάφους της ντροπής, όπου ο άνθρωπος γινόταν δωρεάν εργατικό δυναμικό (ο καπιταλισμός στην πιο άγρια του μορφή που έγραψε κι ο Μπρεχτ, παρόλο που ο ολοκληρωτισμός σε διαφορετικές όμως μορφές που δείχνουν ότι ο ναζισμός δεν σχετικοποιείται, προσέβαλλε όλες τις ιδεολογίες).

Ό,τι μπορεί να ρίξει σε κείνα τα πλάσματα που είχαν κάποτε όνειρα και φοβίες όπως κι εμείς λίγο λυτρωτικό φως, είναι η φράση του Ιούλιου Τζούσικ, μπροστά στις άδικες κάνες, κι ενώ ξημέρωνε -με τη βοήθεια νέων ανθρώπων όπως αυτός που έδωσαν τα πάντα και έχασαν τα πάντα- η λευτεριά για όλους, ακόμη και τους φασίστες. Φράση που διαπερνά τον χρόνο κι φτάνει πια ως ευθυτενής παράκληση, και στα δικά μας αυτιά: Ένα μονάχα σας ζητώ.

Να μην ξεχάσετε ποτέ!

http://tvxs.gr/

Μέρκελ σε Τσίπρα: «Αναλαμβάνεις πρωθυπουργός σε μια δύσκολη στιγμή»

Του ευχήθηκε «επιτυχία και δύναμη», λέγοντας πως είναι αντιμέτωπος με μεγάλη ευθύνη - «Χάσιμο χρόνου κάθε απόπειρα επαναδιαπραγμάτευσης στα φορολογικά», λέει ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ

Ενώ η Γερμανίδα Καγκελάριος ευχήθηκε σήμερα «επιτυχία και δύναμη» στον Αλέξη Τσίπρα, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως ο νέος πρωθυπουργός είναι αντιμέτωπος με μεγάλη ευθύνη στην Ελλάδα, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βολφγκαγκ Σόιμπλε, χαρακτήρισε χάσιμο χρόνου οποιαδήποτε απόπειρα επαναδιαπραγμάτευσης «στα φορολογικά ζητήματα».

Η κυρία Μέρκελ έστειλε σήμερα συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας στο οποίο εκφράζει την ελπίδα της ότι η συνεργασία μαζί του να συμβάλει στην εμβάθυνση των παραδοσιακά καλών σχέσεων των δύο λαών επισημαίνοντας, όμως, πως αναλαμβάνει την εξουσία σε μια δύσκολη περίοδο.
«Αναλαμβάνετε σε δύσκολη στιγμή, κατά την οποία βρίσκεστε ενώπιον μιας μεγάλης ευθύνης. Ελπίζω ότι η συνεργασία μαζί σας θα ενισχύσει περαιτέρω και θα εμβαθύνει την παραδοσιακά καλή και βαθιά φιλία μεταξύ των λαών μας», αναφέρει η καγκελάριος της Γερμανίας και εύχεται «καλή δύναμη και καλή επιτυχία» στον Αλέξη Τσίπρα.

Όμως, πριν από τα συγχαρητήρια της Μέρκελ είχαν έρθει τα «καρφιά» του Σόιμπλε ο οποίος κατά τη διάρκεια παρέμβασής του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αξιολόγησε θετικά τις ως σήμερα παρεμβάσεις της τρόικας σε χώρες της Ευρωζώνης και είπε πως είναι χάσιμο χρόνου οποιαδήποτε απόπειρα επαναδιαπραγμάτευσης «στα φορολογικά ζητήματα».

Επί του θέματος αυτού, ο Γερμανός υπουργός άφησε να εννοηθεί ότι κατά το παρελθόν, οι ελληνικές αρχές δεν ανταποκρίθηκαν θετικά στις ευρωπαϊκές παραινέσεις για αλλαγές στο φορολογικό σύστημα.

Ο κ. Σόιμπλε αναγνώρισε ότι ο ελληνικός λαός έχει υποφέρει περισσότερο από άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, σημειώνοντας παράλληλα ότι αυτό οφείλεται στα λάθη της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, σε βάθος χρόνου. Ως προς τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα αφού ανέφερε ότι η ετυμηγορία του ελληνικού λαού είναι σεβαστή, σημείωσε ότι η νέα κυβέρνηση είναι ένας «ενδιαφέρων συνδυασμός» διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων.

Αναφερόμενος στις εκλογές της Κυριακής, χαρακτήρισε το αποτέλεσμα εντυπωσιακό και σημείωσε ότι ο νέος κυβερνητικός σχηματισμός είναι ενδιαφέρων. «Κάθεται πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Αυτό είναι πολύ ωραίο και αξιοπαρατήρητο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Β. Σόιμπλε, σημειώνοντας ωστόσο, ότι το ζητούμενο είναι να λυθούν τα προβλήματα της Ελλάδας, διότι ο ελληνικός λαός υποφέρει περισσότερο από τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, τουλάχιστον στον Δυτικό χώρο, όπως είπε. Συνεχίζοντας, ο Β. Σόιμπλε ανέφερε ότι αυτή η κατάσταση οφείλεται στις αποτυχίες των πολιτικών ελίτ στην Ελλάδα επί πολλές δεκαετίες.

Ο Β. Σόιμπλε, ανέφερε, επίσης, ότι ο ίδιος, ως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, μαζί με τους άλλους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, έχουν προσφέρει πολύ μεγάλη βοήθεια για τη στήριξη της Ελλάδας, η οποία όμως αξιοποίησε περιορισμένα αυτήν τη βοήθεια. Πρόσθεσε ότι δεν μπορούμε να λέμε πως το πρόγραμμα της Ελλάδας δεν ήταν σε καλό δρόμο, γιατί η χώρα πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα. Τόνισε, επίσης, ότι ο ελληνικός λαός έχει μπροστά του έναν δύσκολο δρόμο, αλλά τουλάχιστον έχει μπει στον σωστό δρόμο.

Τέλος, ανέφερε ότι οι αποφάσεις που έχει λάβει η ΕΚΤ σε σχέση με την Ελλάδα είναι απολύτως εναρμονισμένες με την εντολή που έχει η τράπεζα. 
http://www.protothema.gr/

Οι «δελφίνοι» ακονίζουν μαχαίρια στο ΠΑΣΟΚ

Ποιοι μπαίνουν στη κούρσα στης διαδοχής

Τις εξελίξεις για την επόμενη μέρα επιχειρούν να δρομολογήσουν στο ΠΑΣΟΚ μετά την εκλογική συντριβή.

Το ΠΑΣΟΚ επιταχύνει τις διαδικασίες για το συνέδριο του κόμματος, τη διοργάνωση του οποίου προανήγγειλε και ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος και όπως τόνισε θα είναι «εφ' όλης της ύλης», δηλαδή θα περιλαμβάνει και την αρχηγία του κόμματος.

Αυτό που δεν έχει ξεκαθαρίσει και αυτό το οποίο αναρωτιούνται στο ΠΑΣΟΚ είναι αν ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα διεκδικήσει την επανεκλογή του.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται να βάλει υποψηφιότητα για την αρχηγία η Φώφη Γεννηματά, ο Ανδρέας Λοβέρδος αλλά και ο Κώστας Σκανδαλίδης.

http://www.newsbeast.gr/

Ποιοί είναι οι υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα

Τα στελέχη που θα συμπεριληφθούν στην κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.












Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες του Βήματος ο κ. Νίκος Παππάς θα είναι υπουργός Επικρατείας με αρμοδιότητα και στον επικοινωνιακό τομέα της κυβέρνησης.




Ο μέχρι τώρα εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πάνος Σκουρλέτης φέρεται να αναλαμβάνει το υπουργείο Εργασίας.







Στο οικονομικό επιτελείο θα είναι ο κ.Γιάννης Δραγασάκης ως επιπτεύων, ο κ.Γιάνης Βαρουφάκης και ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος.






Το υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού θα αναλάβει ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς.
Αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού θα είναι ο Νίκος Ξυδάκης. 





H κυρία Ράνια Αντωνοπούλου βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγήτρια στο Bard College, διευθύντρια του τμήματος έρευνας για την ισότητα των φύλων του Levy Economics Institute στη Νέα Υόρκη, ΗΠΑ και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Εργασίας αναμένεται να είναι αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας. 





Τα άλλα υπουργεία

Το υπουργείο Ανάπτυξης αναλαμβάνει ο Γ. Σταθάκης.

Αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας ο Θοδωρής Δρίτσας.







Εχει σχεδιαστεί η δημιουργία ενός νέου υπουργείου Μετανάστευσης, για τη θέση της επικεφαλής ακούγεται το όνομα της Τασίας Χριστοδουλοπούλου.

Στο υπουργείο Εξωτερικών πιθανότερο ενδεχόμενο είναι αυτή τη στιγμή η ανάθεσή του στον Ν. Κοτζιά, με υφυπουργό τη κυρίαΝάντια Βαλαβάνη.






Το υπουργείο Αμυνας αναλαμβάνει ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Πάνος Καμμένος. Αναπληρωτής υπουργός ο κ.Τόσκας.

Το υπουργείο Υγείας αναλαμβάνει ο Π. Κουρουμπλής, ενώ αναπληρωτής υπουργός Υγείας θα είναι ο κ. Ανδρέας Ξανθός. Σύμφωνα με πληροφορίες τον Τομέα της κοινωνικής ασφάλισης αναλαμβάνει ο Δημήτρης Στρατούλης.






Ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης αναλαμβάνει το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών







Στο υπουργείο Δικαιοσύνης θεωρείται πολύ πιθανή η τοποθέτηση του Π. Νικολούδη, σημερινού επικεφαλής της Αρχής καταπολέμησης του μαύρου χρήματος.






Κεντρικό ρόλο αναμένεται ότι θα παίξει ο Ν. Βούτσης (είτε ως πρόεδρος της Βουλής, είτε ως αναβαθμισμένος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος).

http://www.tovima.gr/

Φιντέλ: Δεν εμπιστεύομαι τις ΗΠΑ, αλλά δεν απορρίπτω την προσέγγιση

Ο ιστορικός ηγέτης της κουβανικής επανάστασης και πρώην πρόεδρος της χώρας Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος δεν έχει εμφανιστεί δημοσίως για περισσότερο από ένα χρόνο, έγραψε τη Δευτέρα μια επιστολή στην οποία αναφέρει μεν ότι δεν εμπιστεύεται τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά δεν απορρίπτει την προσέγγιση με την Ουάσιγκτον.

«Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν έχω ανταλλάξει ούτε μία λέξη με αυτούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει απόρριψη της ειρηνικής λύσης στη σύγκρουση», δήλωσε ο 88χρονος πρώην αρχηγός της Κούβας, σε επιστολή του που μεταδόθηκε από την κρατική τηλεόραση.

«Κάθε ειρηνική ή συμπεφωνημένη λύση στα προβλήματα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των λαού μας ή κάθε λαού της Λατινικής Αμερικής που δεν συνεπάγεται βία ή τη χρήση βίας πρέπει να αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες», αναφέρει η επιστολή του Φιντέλ Κάστρο.

«Θα υπερασπιστούμε τη συνεργασία και τη φιλία με όλους τους λαούς του κόσμου, μεταξύ των οποίων και η πολιτική μας αντίπαλος», συμπληρώνει ο Κουβανός ιστορικός ηγέτης.

Η Κούβα και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν στις 17 Δεκεμβρίου, ότι θα αποκαταστήσουν τις διπλωματικές σχέσεις τους.
http://www.skai.gr/

Συμβιβασμό Ελλάδας - δανειστών «βλέπουν» Γερμανοί οικονομολόγοι

Οι περισσότεροι Γερμανοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα αναζητήσει έναν συμβιβασμό για το χρέος με τους ευρωπαίους εταίρους, που συμφέρει εν τέλει και τις δύο πλευρές.

Με ψυχραιμία αντέδρασαν οι ευρωπαϊκές αγορές στη νίκη του Αλέξη Τσίπρα στις ελληνικές εκλογές, προφανώς διότι κάθε άλλο αποτέλεσμα θα αποτελούσε έκπληξη. Παρά τις ριζοσπαστικές προεκλογικές εξαγγελίες, η νέα ελληνική κυβέρνηση θα αναζητήσει, όπως όλα δείχνουν, τον συμβιβασμό με τους ευρωπαίους εταίρους, ίσως και επειδή λείπουν από τα κρατικά ταμεία οι πόροι για την εφαρμογή των πρώτων κοινωνικών προγραμμάτων που υποσχέθηκε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής τράπεζαςCommerzbank Γιόργκ Κρέμερ δήλωσε σχετικά στην Deutsche Welle: «Η χρηματοδότηση των πρώτων κοινωνικών προγραμμάτων θα είναι δύσκολη. Στο προοίμιο των εκλογών αρκετοί Έλληνες δεν πλήρωσαν φόρους και έτσι τα έσοδα του Δημοσίου, σύμφωνα με στοιχεία του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, ήταν τον Ιανουάριο κατά 1 δισ. ευρώ χαμηλότερα απ’ ό,τι αναμενόταν».

Χωρίς φρέσκο χρήμα στα ταμεία το ελληνικό Δημόσιο δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Ήδη το πρώτο τρίμηνο του 2015 η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει πιστώσεις και τόκους γύρω στα 4,5 δισ. ευρώ, ενώ το καλοκαίρι θα πρέπει να εξυπηρετηθεί το χρέος με 3,5 δισ. τον Ιούλιο και περίπου 3 δισ. τον Αύγουστο.

Πιθανή μια επιμήκυνση και μείωση τόκων

Σχεδόν όλοι οι ειδικοί στη Γερμανία εκτιμούν πάντως ότι ελληνική κυβέρνηση και πιστωτές θα συμφωνήσουν μετά από διαπραγματεύσεις και θα αποτρέψουν το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Διότι ένα Grexit θα οδηγούσε το πιθανότερο σε πτώχευση του ελληνικού Δημοσίου και μαζικές αναλήψεις καταθέσεων.

Επιπτώσεις θα υπήρχαν ωστόσο και για τους πιστωτές, εκτιμά ο οικονομολόγος Γιόργκ Κρέμερ. «Σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να διαγραφούν όλες οι πιστώσεις, περίπου 250 δισ. ευρώ που δόθηκαν στην Ελλάδα. Στη Γερμανία η Άγκελα Μέρκελ θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις στους ψηφοφόρους της, ενώ την ίδια στιγμή θα ενισχυόταν το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία. Και οι διεθνείς πιστωτές δεν επιθυμούν τέτοιου είδους εξελίξεις», εξηγεί.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank θεωρεί ότι ένας συμβιβασμός θα μπορούσε να έχει τη μορφή επιμήκυνσης της αποπληρωμής και μείωσης των επιτοκίων.

Όμοια άποψη έχει και ο Γερμανός καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου Τόμας Στράουμπχαρ, ο οποίος τονίζει ότι μόνο με λιτότητα και περικοπές η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει από την κρίση. «Κύριο χαρακτηριστικό στις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να είναι από την μια η λιτότητα, από την άλλη όμως η ανάπτυξη. Μόνο με ένα συνδυασμό νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής μπορούμε να φθάσουμε μακροπρόθεσμα σε μια λύση», επισημαίνει.

http://www.naftemporiki.gr/

Η Νέα Δημοκρατία καλείται να εκφράσει Ευρώπη και Πατρίδα

Γράφει ο Όμηρος Τσάπαλος

Η Νέα Δημοκρατία έδωσε έναν δύσκολο αγώνα εκλογικής επιβίωσης και βγήκε από αυτόν λαβωμένη, νικημένη αλλά σίγουρα όχι «τελειωμένη», όπως πίστευαν πολλοί με το άκουσμα των πρώτων αποτελεσμάτων. Κατάφερε να συγκρατήσει τα εκλογικά της ποσοστά στα ίδια σχεδόν επίπεδα με αυτά του 2012, έχοντας ασκήσει μια πρωτόγνωρη περιοριστική πολιτική και με ένα Μνημόνιο στις πλάτες της που μετρούσε ήδη δυόμιση χρόνια σκληρής δημοσιονομικής εφαρμογής. Κατάφερε δηλαδή, όντας Κυβέρνηση, να μην πάθει αυτό που το ΠΑΣΟΚ έπαθε τρία περίπου χρόνια πριν. Να καταποντιστεί χάνοντας τα 2/3 της εκλογικής του δύναμης.

Ωστόσο, τα ποσοστά αυτά δεν προήλθαν μόνο από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας αλλά από ανθρώπους του Κέντρου, της Κεντροαριστεράς και του λεγόμενου Φιλελεύθερου-Μεταρρυθμιστικού χώρου, οι οποίοι δεν επρόκειτο σε καμία περίπτωση να ψήφιζαν Δεξιά αλλά αναγκάστηκαν λόγω του φόβου της ανόδου στην εξουσία του απρόβλεπτου κ. Τσίπρα και του αβέβαιου ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, η εκλογική αυτή συγκράτηση των ποσοστών δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως μια καθαρή συντήρηση δυνάμεων της παράταξης αλλά ως το πρώτο μεγάλο βήμα προσέγγισης μέχρι σήμερα αντίθετων προς την Νέα Δημοκρατία ψηφοφόρων και ταυτόχρονα αφετηρία επαναπροσέγγισης των πολιτών εκείνων που σκόπιμα γύρισαν την πλάτη στο κόμμα που ψήφιζαν επί δεκαετίες.

Οι εκλογές τελείωσαν και η στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθηθεί από εδώ και στο εξής θα πρέπει να βασιστεί σε τρία ξεκάθαρα δεδομένα. Πρώτον, ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η δύναμη εκείνη που σε όλο το πολιτικό φάσμα εκφράζει και εγγυάται πλέον καλύτερα και ισχυρότερα από τον οποιονδήποτε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Δεύτερον, ότι είναι η παράταξη η οποία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η ιδεολογική της κυριαρχία από κανέναν άλλον όμορο ιδεολογικό κομματικό φορέα της Κεντροδεξιάς, εντός ή εκτός Βουλής. Τρίτον, ότι η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να συσπειρώσει ένα μικρό ποσοστό πολιτών που μέχρι πρότινος ψήφιζαν Χρυσή Αυγή και Ανεξάρτητους Έλληνες, όπως και τον ΛΑΟΣ. Κατάφερε δηλαδή να «στεγανοποιήσει» σε μεγάλο βαθμό την δεξιά της πτέρυγα.

Με βάση αυτά τα τρία δεδομένα (που μπορούν να θεωρηθούν και προίκα της Νέας Δημοκρατίας από τις προχθεσινές εκλογές), η παράταξη θα πρέπει να ασχοληθεί όχι μόνο με την Δεξιά αλλά και με το Κέντρο της. Θα πρέπει να υιοθετήσει μια νέα πολιτική στρατηγική «ανοίγματος» προς το Κέντρο όπου θα βασίζεται όχι σε αμιγώς ιδεολογικά κριτήρια αλλά σε διακυβεύματα και εθνικούς στόχους που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το προσεχές διάστημα.

Ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής κατάφερε και γιγάντωσε την Νέα Δημοκρατία ακριβώς επειδή δεν σκέφτηκε στενά ιδεολογικά αλλά εθνικά. Επειδή πρόταξε την ανάγκη ενός ισχυρού κόμματος εξουσίας που να διασφαλίζει την εθνική ενότητα, την ομαλή μετάβαση στο δημοκρατικό πολίτευμα, την ομαλή λειτουργία των νεοπαγών μεταπολιτευτικών θεσμών και την αταλάντευτη πίστη στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Ενέπνευσε πλήθος πολιτικών προσωπικοτήτων και ανθρώπων των Γραμμάτων και των Επιστημών, διαφορετικών ιδεολογικών προελεύσεων, να τον ακολουθήσουν στο όραμα που ο ίδιος είχε προτάξει ως εθνική αναγκαιότητα. Και στο τέλος νίκησε και άφησε στους επόμενους μια ευρωπαϊκή παράταξη ικανή να κυριαρχήσει στον πολιτικό χάρτη για τα επόμενα τριάντα χρόνια.

Αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε και σήμερα. Μια ισχυρή παράταξη κεντροδεξιού μεν προσανατολισμού που θα εκφράζει Ευρώπη και Πατρίδα αλλά και που θα σηματοδοτεί την επιστροφή στην Κοινωνία. Μια παράταξη με ανανεωμένη νοοτροπία. Που να εμπιστεύεται νέους ανθρώπους, νέους επιστήμονες, νέους πολιτικούς που εκφράζουν τα διαφορετικά κομμάτια της κοινωνίας και που αποζητούν όμως πράγματα κοινά. Με ταυτότητα που οφείλει να εδράζεται στις βασικές αρχές του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, όπως τον εξέφρασε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, και που θα συστεγάζει εκπροσώπους από την πατριωτική δεξιά μέχρι της παρυφές της δημοκρατικής αριστεράς. Που θα ορίζει το κόμμα ως θεματοφύλακα των ευρωπαϊκών αξιών στην χώρα, θα τονίζει την λαϊκή του βάση και προέλευση, αλλά δεν θα ξεχνά και την σύγχρονη πραγματικότητα στην Ευρώπη.

Ένα ισχυρό κόμμα ευρωπαϊκού προσανατολισμού, με ένα σωστό μείγμα φιλελεύθερης και συντηρητικής πολιτικής και με ισχυρή λαϊκή βάση προερχόμενη όχι από τα συνδικάτα και τις κομματικές φατρίες αλλά από τα ίδια τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας, είναι το ζητούμενο. Είναι το ζητούμενο για τον νέο ισχυρό, πολυσυλλεκτικό, δυναμικό κεντροδεξιό πόλο στην Ελλάδα, που θα δίνει προτεραιότητα στο μέλλον και όχι στην αυτιστική συντήρηση του παρελθόντος.

Η Νέα Δημοκρατία και ο Πρόεδρος της Αντώνης Σαμαράς έχουν την μοναδική ευκαιρία να συσπειρώσουν όλες τις υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις αυτού του τόπου. Αρκεί να σκεφτούν εθνικά και όχι κομματικά και με οδηγό την πολιτική φιλοσοφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

http://www.rizopoulospost.com/

Το ξέσπασμα του Λεβέντη και το μήνυμα του Γκλέτσου στον Τσίπρα

Αδιαμφισβήτητα, ο Βασίλης Λεβέντης και ο Απόστολος Γκλέτσος, είναι οι δυο μεγάλες εκπλήξεις των φετινών εκλογών. Και αυτό γιατί τα δύο κόμματα που δεν εντοπίζονταν στις δημοσκοπήσεις έφθασαν... μια ανάσα από το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου, ενός πρώην πρωθυπουργού δηλαδή που έλαβε 2,49%. Ο μεν Βασίλης Λεβέντης πήρε 1,79% (100.826 ψήψους), ενώ ο δε Γκλέτσος, 1,77% (100.000 ψήφους).
Ο Βασίλης Λεβέντης που στην Α' Θεσσαλονίκης πέρασε μπροστά από το ΠΑΣΟΚ κάτι το οποίο για 500 ψήψους παραλίγο να συμβεί και στη Β' Θεσσαλονίκης, μιλώντας στον Ελεύθερο Τύπο, ανέφερε ότι αυτό συνέβη γιατί κάθε Σάββατο επί τρεις μήνες, εμφανιζόταν σε ένα κανάλι της Βορείου Ελλάδας με αποτέλεσμα ο κόσμος να γνωρίσει τις θέσεις και τις απόψεις της Ενωσης Κεντρώων. Το μεγάλο του παράπονο ήταν ότι τα αθηναϊκά Μέσα Ενημέρωσης τον έχουν αποκλείσει με αποτέλεσμα να μην τυγχάνουν πανελλήνιας προβολής οι απόψεις του. «Εάν με είχαν καλέσει έστω μια φορά να μιλήσω για τις θέσεις μας τότε πιστεύω πως θα είχαμε καταφέρει να πιάσουμε το 5%...», υποστηρίζει.
Οσον αφορά τα άλλα κόμματα, ο κ. Λεβέντης είναι χειμμαρώδης. «Το ΠΑΣΟΚ πέθανε», «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σκουπιδοτενεκές των Πασοκτζήδων. Είναι μια αυταπάτη, οι Ευρωπαίοι δεν θα επιτρέψουν να συνεχιστεί το γλέντι», «Το Ποτάμι είναι όργανο διαπλοκή» και η «ΝΔ έχει συντηρητική αντίληψη. Ο Σαμαράς δεν προχώρησε τις μεταρρυθμίσεις στην ελληνική κοινωνία», λέει.

Το ποστοστό της Τελείας θα ήταν μεγαλύτερο αν σε κάποια εκλογικά κέντρα δεν έλειπαν ψηφοδέλτια του κόμματος, εκτιμά ο επικεφαλής του κόμματος, Απόστολος Γκλέτσος. Ο δήμαρχος Στυλίδας σκοπεύει να αξιοποιήσει την επιχορήγηση που λαμβάνουν τα κόμματα που αποσπούν ποσοστό μεγαλύτερο του 1,5% για να συνεχίσει τον αγώνα του για να μπει στη Βουλή. Μάλιστα, μιλώντας στον Ελεύθερο Τύπο, θέλησε να στείλει ένα μήνυμα στον Ελληνα πρωθυπουργό με διάθεση... μέντορα: «Να σκέφτεται πολύ πριν πάρει μια απόφαση, να τη ζυγίζει πάρα πολύ και ο σκοπός να μην αγιάζει τα μέσα. Αυτό πρέπει να το καταλάβει πολύ βαθιά, γιατί στα 40 του χρόνια εδεχομένως να μην το ξέρει».
http://www.iefimerida.gr/

Σαμαράς, κατώτερος των περιστάσεων αλλά και των εκλεγμένων πρωθυπουργών

Ο Αντώνης Σαμαράς, δεν έκανε τον κόπο να παραδώσει το Μέγαρο Μαξίμου στο νέο πρωθυπουργό. Δεν είχε ούτε τη μεγαλοθυμία, ούτε την ευγένεια, ούτε την πολιτική ευπρέπεια να ακολουθήσει τα ήθη και τα έθιμα του Κοινοβουλευτισμού. Δεν ξέρω αν είναι πτοημένος από την ήττα ή επιδεικνύει για μία ακόμη φορά πολιτική ασέβεια και μικρότητα μαζί.

Ως σήμερα ο Σαμαράς φρόντιζε να δείχνει πως αντιλαμβάνεται το κράτος και τη διοίκηση ως ιδιοκτησία του. Ήταν πολλές φορές που η αντιπαράθεσή του με τους πολιτικούς του αντιπάλους είχε τη χροιά αντιπαλότητας με κάποιον εσωτερικό εχθρό της χώρας.

Σήμερα όμως ο Σαμαράς ξεπέρασε τα όρια. Αφού ξεφτέλισε τον κοινοβουλευτισμό, αφού υποβάθμισε τις δημοκρατικές διαδικασίες, αφού ταύτισε τη Βουλή με το καφενείο της, έπιασε πάτο σε αυτό που λέγεται υποτυπώδης συμπεριφορά πολιτικής ευπρέπειας. Απέδειξε απλώς πως δεν την έχει. Κατώτερος όχι μόνο των περιστάσεων αλλά και όλων των εκλεγμένων πρωθυπουργών που φρόντισαν τουλάχιστον να διαιωνίσουν τα πολιτικά ήθη.

https://eleutheriellada.wordpress.com/

Επιτυχής τοποθέτηση βηματοδότη στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη

Συμπτωματική βραδυκαρδία παρουσίασε ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος εισήχθη την Κυριακή σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, καθώς είχε λιποθυμικά επεισόδια μετά την άσκηση του εκλογικού του δικαιώματος στα Χανιά. Όπως έγινε γνωστό τη Δευτέρα, για την αντιμετώπιση της βραδυκαρδίας αποφασίστηκε η τοποθέτηση βηματοδότη, η οποία ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Σε ανακοίνωση του γραφείου του επίτιμου προέδρου της ΝΔ τονίζεται πως η κατάσταση της υγείας του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος αναμένεται να βγει την Τρίτη από το νοσοκομείο, δεν εμπνέει καμία ανησυχία.
http://papaioannou-giannis.net/

Κρούγκμαν: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι λιγότερο ακραίος από τις Βρυξέλλες

Ως ένα κόμμα του οποίου οι προτάσεις βασίζονται σε συμβατικές οικονομικές θέσεις, παρά τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου τα οποία μιλάνε για ένα κόμμα της άκρας αριστεράς, χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν.

Την ίδια ώρα οι φαινομενικά σοβαροί αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο βασίζονται σε ακραία δόγματα όπως η επεκτατική λιτότητα, τονίζει στο προσωπικό του μπλογκ.

«Για άλλη μια φορά: τα κλασικά οικονομικά εγχειρίδια λένε πως η εστίαση στη μείωση του ελλείμματος σε μια αδύναμη οικονομία, όπου η μείωση των επιτοκίων σε μηδενικά επίπεδα περιορίζει την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής, είναι μια πολύ κακή ιδέα. Και να 'ναι κανείς δεν θα το πιστέψει, τα εγχειρίδια αποτέλεσαν έναν πολύ καλό οδηγό στην οικονομία μετά την οικονομική κρίση» γράφει ο ίδιος.

«Αυτός είναι ένας λόγος που εκνευρίζομαι όταν οι άνθρωποι που έχουν κυβερνήσει στην Ελλάδα ή αυτοί στις Βρυξέλλες, περιγράφονται ως τεχνοκράτες. Οι πραγματικοί τεχνοκράτες θα προειδοποιούσαν για την ύφεση που φέρνει η λιτότητα και δεν θα έσπευδαν να επικαλεστούν αμφιλεγόμενες έρευνες για να στηρίξουν πολιτικές που πιθανότατα θα ήθελαν για άλλους λόγους» υποστηρίζει.

Οι προβλέψεις της τρόικας κατά τη συγκρότηση του προγράμματος διάσωσης διαψεύστηκαν οικτρά από όσα πραγματικά συνέβησαν στην ελληνική οικονομία, επισημαίνει ο κ. Κρούγκμαν. Όπως αναφέρει, η αρχική συμφωνία προέβλεπε μια σύντομη, σχετικά ρηχή ύφεση, που θα ακολουθούνταν από ανάκαμψη, και ότι η ανεργία θα κορυφωθεί στο 15%. Στην πραγματικότητα, η ελληνική οικονομία βυθίστηκε σε μια άνευ προηγούμενου ύφεση και η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 28%.

Γιατί πήγαν τα πράγματα τόσο άσχημα; Σύμφωνα με τον Aμερικανό οικονομολόγο η ΕΚΤ και η Κομισιόν υιοθέτησαν το δόγμα της επεκτατικής λιτότητας και πίστεψαν ότι η μείωση των δαπανών δεν θα έπληττε την ελληνική οικονομία.

«Αυτό που έχει σημασία είναι πως τώρα έχουμε τους ίδιους ανθρώπους που έκαναν τελείως λάθος για τον αντίκτυπο της λιτότητας να κάνουν κήρυγμα στους Έλληνες σχετικά με την ανάγκη να είναι ρεαλιστές» γράφει ο κ. Κρούγκμαν.

Όσον αφορά το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, ο κ. Κρούγκμαν εκτιμά πως αν τελικά συμβεί θα είναι επειδή οι Βρυξέλλες και η Φρανκφούρτη επέλεξαν να κρατήσουν όμηρο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και η Ελλάδα αρνήθηκε να πληρώσει ρήτρα.
http://www.voria.gr/

Σαρώνει το πλουσιοκόριτσο

"Μια πολύ μεγάλη έκπληξη συντελείται στην Περιφέρεια Αττικής με τον Μ. Βορίδη να προηγείται οριακά και να κινδυνεύει να χάσει την πρωτιά από την Γεωργία Μαρτίνου. Είναι προφανές και διαπιστώνεται σε μια ακόμα εκλογική περιφέρεια ότι αν και σε αυτές τις εκλογές ψήφισε ΝΔ μόνο σκληρός πυρήνας του κόμματος, εν τούτοις οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι δεν επέλεξαν μαζικά τους σκληρούς δεξιούς. Για να κινδυνεύει να χάσει την πρώτη θέση και ο Βορίδης που έπαιζε χωρίς αντίπαλο καταλαβαίνετε με τι κριτήρια ψήφισαν οι Νεοδημοκράτες..."
Ποια είναι όμως η Γεωργία Μαρτίνου; Διαβάζουμε σε ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Ερης Βαρδάκη στο ΒΗΜΑ για τη ζωή της>
Χειμώνας, 6.00 το πρωί. eνα μικρό αυτοκίνητο ακολουθεί ένα απορριμματοφόρο στους δρόμους της Βουλιαγμένης. Κάθε φορά που αυτό στρίβει, το IX παραμένει κολλημένο ακριβώς πίσω του. «Εχει αρχίσει να με εκνευρίζει. Πάω να δω τι θέλει» λέει ο δημοτικός υπάλληλος στον συνάδελφό του. Οταν κατεβεί το τζάμι, θα αντικρίσει το πρόσωπο μιας νεαρής κοπέλας που του χαμογελά. Στη θέση του συνοδηγού ένα μπλοκάκι με πυκνογραμμένες σημειώσεις. «Καλημέρα. Ηρθα να δω πώς γίνεται η δουλειά» θα του πει ευγενικά. Εκείνος, χωρίς την αρχική ορμή του, θα ψιθυρίσει: «Καλημέρα σας, κυρία αντιδήμαρχε».
Από τη Βούλα στην Κερατέα
Από το βράδυ της 6ης Μαΐου, η Γεωργία Μαρτίνου, κόρη του εφοπλιστή Θανάση Μαρτίνου, είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου. Εκλέχθηκε κάτω από τον Μάκη Βορίδη στην περιφέρεια Αττικής, με 11.079 σταυρούς – αφήνοντας πίσω της ιστορικά στελέχη της ΝΔ, όπως ο Πέτρος Δούκας. Παρ'ότι ήταν ένα από τα πολλά νέα πρόσωπα της Βουλής, δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τη δημοσιότητα όσο πιο θορυβώδεις συνάδελφοί της. Η εκλογή της αποτέλεσε έκπληξη, ακόμη και για τους έμπειρους πολιτικούς παρατηρητές. Πολλοί προέβλεπαν ότι η ανομοιογενής περιφέρεια Αττικής μπορούσε να αποτελέσει το πολιτευτικό Βατερλό της κόρης ενός από τους πιο πλούσιους έλληνες εφοπλιστές και ότι η πρώην αντιδήμαρχος Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης ίσως να μην μπορούσε να σταθεί στη «ροκ» Κερατέα. Η Μαρτίνου, όμως, κατάφερε να πείσει με το low profile της, υιοθετώντας μια ανεπιτήδευτη εμφάνιση και επαναλαμβάνοντας τη φράση που είχε αναρτήσει στη σελίδα της στο Facebook: «Δεν περιμένω να ζήσω από την πολιτική. Δεν θέλω να αποδράσω ούτε να αδιαφορήσω. Θέλω να εργαστώ και να παλέψω γιατί νοιάζομαι».
Ο φωτογραφικός φακός στην ορκωμοσία της 28ης Ιουνίου, στη Βουλή – όπου παρουσιάστηκε φορώντας ένα απλό τζιν και μπαλαρίνες – τη συνέλαβε να υπερπηδά ένα έδρανο προκειμένου να φτάσει στη θέση της. Η πρώτη αυτή φωτογραφία, που εμφανίστηκε στις παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως.
Η «ακτιβίστρια» της οικογένειας
Λίγο καιρό πριν από τις εκλογές, στις 3 Σεπτεμβρίου 2011: ένας γάμος κοσμικός, όπως απαιτούσε η περίσταση. Σύσσωμος ο εφοπλιστικός και επιχειρηματικός κόσμος έχει δώσει το «παρών» στον γάμο της Μαρίνας, της μικρής κόρης του Θανάση Μαρτίνου, ενός εκ των μεγαλύτερων εφοπλιστών της χώρας. Η μεγαλύτερη αδελφή της, Γεωργία, αν και δεν ήταν η νύφη, αποτέλεσε το κυρίαρχο θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια. Αντιδήμαρχος, τότε, Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, η «ακτιβίστρια» της οικογένειας, όπως την αποκαλούν λόγω της αγάπης της για την οικολογία, άκουσε πολλές φορές «και στα δικά σου». «Περίεργο κορίτσι. Προσωπική ζωή δεν έχει. Εξω δεν βγαίνει, κοσμική δεν είναι, μόνο με την εξαδέλφη της Ιωάννα Μαρτίνου κάνει παρέα» θα σχολιάσουν οι καλεσμένοι, υπερθεματίζοντας: «Σπίτι - δήμος, δήμος - σπίτι, και κυνηγητό με τα σκουπιδιάρικα τα ξημερώματα. Πλέον, ούτε στη ναυτιλιακή του πατέρα της, όπου δούλευε, πηγαίνει». Ακόμη και αν ουδείς το είπε ευθέως, για τους περισσότερους, πριν από περίπου έναν χρόνο, η Μαρτίνου δεν αποτελούσε κάτι άλλο από ένα ακόμη πλουσιοκόριτσο που δεν μπορούσε να βρει την επιβεβαίωση στις τσάντες Hermès και την αναζήτησε στην ενασχόληση με τα κοινά. Ενα καπρίτσιο, μέχρι να ανακαλύψει το επόμενο χόμπι. Αποδείχθηκε πως τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι.
Αυτή που μοιάζει με «Συριζαία»
«Μα αυτή δεν μοιάζει με Νεοδημοκράτισσα. Αυτή μοιάζει με Συριζαία». Οι δύο κυρίες δεν μπορούν να κρύψουν την έκπληξή τους παρακολουθώντας την απλά ντυμένη και μονίμως αμακιγιάριστη Μαρτίνου, καθώς πλησιάζει στο μικρόφωνο, στην ομιλία της στην Κερατέα. Θα αρχίσει διστακτικά, σταυρώνοντας, σχεδόν ντροπαλά, τα χέρια της πίσω από την πλάτη. Είναι κοινό μυστικό ότι ενώ τα πηγαίνει περίφημα στις κατ’ ιδίαν επαφές με τους πολίτες, οι δημόσιες ομιλίες δεν την ευχαριστούν ιδιαίτερα. «Με το ζόρι την πείσαμε να φωτογραφηθεί για το πολιτικό της φυλλάδιο. Γενικά, η Γεωργία αντιπαθεί τις κοσμικότητες και τις δημόσιες σχέσεις» λέει στο BHmagazino άτομο που βρέθηκε κοντά της στον προεκλογικό αγώνα. «Ακόμη και στην ομιλία της στη Βάρκιζα, ως την τελευταία στιγμή προσπαθούσε να αποφύγει να μιλήσει στο μικρόφωνο» συμπληρώνει.
Ωστόσο, δεν θα έπαιρνε πολύ χρόνο στη Μαρτίνου να ξεπεράσει την αρχική αμηχανία και, χωρίς να διαβάζει από κάποιο χαρτί, να κερδίσει το κοινό της Κερατέας. «Θέλω και εγώ να κάνω μνεία στη γιαγιά μου» θα πει κάποια στιγμή. «Η γιαγιά μου μού έμαθε την προσφορά. Από αυτήν έμαθα να είμαι δυνατή και από αυτήν είμαι μισή Αρβανίτισσα» θα προσθέσει. Η αίθουσα θα ξεσπάσει σε χειροκροτήματα. Το όνομα της γιαγιάς της, της Αθηνάς, γνωστής και ως «Νουνού» στους ναυτιλιακούς κύκλους, εμπνέει σε όλους σεβασμό. Η γηραιά σήμερα Αθηνά Μεθενίτη, η οποία δεν έχει χάσει καθόλου την ενεργητικότητά της συμμετέχοντας ακόμη σε κυνηγετικές εξορμήσεις, θεωρείται η σιδηρά κυρία της ελληνικής ναυτιλίας.
Από το παλαιοπωλείο στη ναυτιλιακή
Η ιστορία της οικογένειας Μαρτίνου ξεκινά από ένα παλαιοπωλείο στο Μοναστηράκι, στην οδό Πανδρόσου 50, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα, υπό τη διεύθυνση της θείας της Γεωργίας Μαρτίνου, Ελένης. Ο Γιάννης Μαρτίνος, ο παππούς της οικογένειας, υπήρξε ένας από τους πιο επιτυχημένους αντικέρ και προμηθευτής σπάνιων έργων τέχνης των μεγαλύτερων συλλεκτών της Αθήνας. Τα πρώτα χρήματα της οικογένειας εξοικονομήθηκαν από εκεί, «τη σπηλιά του Αλαντίν», όπως ονόμαζαν πολλοί το παλαιοπωλείο. Η σύζυγός του Αθηνά, ωστόσο, αδελφή εφοπλιστών, πίστευε ότι το μέλλον βρίσκεται στη θάλασσα. Το 1970 ίδρυσε τη ναυτιλιακή Thenamaris, η οποία ως τα τέλη της ίδιας δεκαετίας γιγαντώθηκε. Τα τρία αγόρια της οικογένειας, Θανάσης, Κωνσταντίνος και Ανδρέας, ασχολήθηκαν, όπως ήταν φυσικό, με τα ναυτιλιακά, ενώ η κόρη της, Ελένη, κράτησε την γκαλερί.
Σήμερα, καθένα από τα αδέλφια Μαρτίνου έχει δημιουργήσει τη δική του αυτοκρατορία, με τον πατέρα της Γεωργίας, Θανάση, να είναι ιδιοκτήτης της Eastern Mediterranean. Η εταιρεία διαχειρίζεται 19 δεξαμενόπλοια και 14 φορτηγά πλοία, συνολικής μεταφορικής ικανότητας περίπου 3 εκατομμυρίων τόνων, απασχολώντας 120 εργαζομένους στα γραφεία της και σχεδόν 1.200 ναυτικούς στα πλοία. Βέβαια, όπως όλα τα αδέλφια Μαρτίνου, και ο Θανάσης έχει επενδύσει στην τέχνη, αλλά και στη γη  είναι ιδιοκτήτης μεγάλων εκτάσεων στα νότια προάστια της Αθήνας, καθώς και σε νησιά του Αιγαίου. Χαίρει του σεβασμού των εφοπλιστικών κύκλων και είναι ένας άνθρωπος εξαιρετικά σεμνός. Ευεργέτης του Πατριαρχείου, είναι γνωστός για τη φιλανθρωπική δράση του και τις δωρεές που πραγματοποιεί στο όνομα της πρωτότοκης κόρης του και αδελφής της Γεωργίας, Αθηνάς, την οποία έχασε πρόωρα, σε νεαρή ηλικία. Το όνομα της Αθηνάς έμεινε ζωντανό μέσα από φιλανθρωπίες της οικογένειας Μαρτίνου  το 2004, μάλιστα, εγκαινίασαν το Κολυμβητικό Κέντρο «Αθηνούλα Μαρτίνου» στη μνήμη της στο campus του Κολλεγίου Αθηνών στην Κάντζα.
Το κορίτσι του Κολλεγίου
Το 1993 η κοντοκουρεμένη Γεωργία Μαρτίνου φοιτά στη Γ΄ Λυκείου, στο τμήμα Γ4β του Κολλεγίου Αθηνών. Αντίθετα από ό,τι θα περίμενε κανείς, δεν είναι πρόεδρος της μαθητικής κοινότητας ούτε εμπλέκεται ιδιαίτερα ενεργά στα κοινά του σχολείου. Οι παλιοί συμμαθητές της, μάλιστα, κάνουν λόγο για ένα πολύ ήσυχο, χαμογελαστό και χαμηλών τόνων κορίτσι, που ξεχωρίζει για τις καίριες ερωτήσεις που κάνει κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Στον «Θησαυρό», το λεύκωμα των τελειοφοίτων του Κολλεγίου Αθηνών, στη σελίδα που είναι αφιερωμένη στη Μαρτίνου, η καλή της φίλη Μάιρα γράφει χαρακτηριστικά: «Είσαι ένα από τα πιο παράξενα παιδιά που έχω γνωρίσει. Τη μια στιγμή χαμογελάς και την άλλη θυμώνεις ζητώντας στη συνέχεια “Συγγνώμη, αλλά είμαι τσατισμένη”». Λίγο παρακάτω, η φίλη της Φωτεινή συμπληρώνει: «Το πλατύ και αφοπλιστικό χαμόγελό της, το βροντερό γέλιο της, η γεμάτη ζωντάνια διάθεσή της, η ειλικρίνειά της, ο αυθορμητισμός της, τα δυο ονειρεμένα μπλε ματάκια και τα ξανθά μαλλιά της είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της Γεωργίας που θα μου λείψουν».
Πέρασε 9η στη Σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα, όταν κάποιος ρωτάει τη Μαρτίνου τι έχει σπουδάσει, εκείνη απαντά αυθόρμητα «Μαθηματικά», τα οποία αποτελούν τη μεγάλη αγάπη της. Πράγματι, σπούδασε μαθηματικός στο Imperial College του Λονδίνου, ενώ αργότερα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πληροφορική, στο University College London. Ετσι, ο επαγγελματικός βίος της περιλαμβάνει διαφορετικούς σταθμούς, όπως το Τμήμα Προγραμματισμού της Unisystems, το μεσιτικό γραφείο Clarksons του Λονδίνου και φυσικά την οικογενειακή ναυτιλιακή επιχείρηση Eastern Mediterranean. Η μεγάλη άνω τελεία στην επαγγελματική ζωή της μπήκε πολύ νωρίς, μόλις το 2010, με τις δημοτικές εκλογές.
Κατά μάνα, κατά κόρη
Η Γεωργία Μαρτίνου δεν ήταν η πρώτη της οικογένειας που ασχολήθηκε με τα κοινά. Την αρχή είχε κάνει η μητέρα της, Μαρίνα, που είχε εκλεγεί το 1986 δημοτική σύμβουλος με την παράταξη του Γρηγόρη Κασιδόκωστα. «Ηταν πολύ πετυχημένη» αναφέρει στο BΗmagazino παλαιό στέλεχος της ΝΔ και προσθέτει: «Ηταν, μάλιστα, τόσο καλή, που υπήρξαν σκέψεις να κατεβεί ακόμη και για δήμαρχος. Η Μαρίνα, όμως, δεν ήθελε να ανακατευτεί περισσότερο».
Η Γεωργία, από την άλλη, ήθελε να ανακατευτεί όσο περισσότερο γινόταν και τα κατάφερε, αφήνοντας μάλλον αξιόλογο έργο πίσω της. «Με τη Γεωργία γνωριζόμαστε πολλά χρόνια» λέει στο BHmagazino ο Σπύρος Πανάς, δήμαρχος Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, και συμπληρώνει: «Πάντα διέφερε από όλους τους άλλους. Ηταν από μικρή σκεπτόμενη και σοβαρή. Ενώ δεν είχε εμπειρία στην τοπική αυτοδιοίκηση, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε αντιδήμαρχος, ξυπνούσε στις 6.30 το πρωί, μαζί με τους εργαζομένους, για να μάθει τη δουλειά από τη βάση, όπως ακριβώς δηλαδή έκανε και στην εταιρεία του πατέρα της. Προσωπική ζωή δεν είχε. Αφιέρωνε όλον τον χρόνο της στον δήμο. Μόλις μου ανακοίνωσε την πρόθεσή της να θέσει υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές, δεν σας κρύβω ότι η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν ότι χάνω έναν άνθρωπο πολύ ικανό. Αμέσως μετά, όμως, της είπα “προχώρα” και, επειδή πραγματικά το λέει η καρδιά της, εκλέχθηκε σε μια δύσκολη συγκυρία».
http://kourdistoportocali.com/

ΣΥΡΙΖΑ από ανάγκη

Μετά από σαράντα χρόνια Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, οι Έλληνες έφεραν στην κυβέρνηση ένα άλλο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, οι Έλληνες έκαναν πρωθυπουργό έναν νέο άνθρωπο, τον Αλέξη Τσίπρα, αν και δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι. Όπως και να το κάνουμε, αυτά είναι επαναστατικά για την συντηρητική ελληνική κοινωνία. Τόσο επαναστατικά, που ελάχιστοι τα πήραν είδηση.

Η αποχή ήταν πάλι πολύ υψηλή, ενώ, αν προστεθούν στην αποχή οι ψήφοι σε κόμματα που είναι κατά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και οι ψήφοι για χαβαλέ, είναι προφανές πως ο ένας στους δυο Έλληνες ψηφοφόρους δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα.

Βέβαια, αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στα πολιτικά κόμματα, κάνεις τουλάχιστον μια άλλη προσπάθεια για οργάνωση σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά αυτό δεν βλέπουμε να συμβαίνει, οπότε η χώρα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα που θα πρέπει να το αντιμετωπίσει.

Οι κοινωνίες δεν αλλάζουν με τις εκλογές αλλά απουσιάζει και το λαϊκό κίνημα, απουσιάζουν οι συλλογικότητες, οπότε πώς ακριβώς θα αλλάξει η χώρα μας; Με παρέμβαση του Θεού;

Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται επειγόντως ένα νέο Σύνταγμα -από τους πολίτες για τους πολίτες- γιατί, διαφορετικά, θα συνεχίσει να γερνάει και να βαλτώνει.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το μίσος της ελληνικής κοινωνίας για οποιαδήποτε αλλαγή αλλά θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε πως πρέπει να αλλάξουμε για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.

Όποιος δεν αλλάζει, εξαφανίζεται.

Στις χτεσινές εκλογές, οι Έλληνες έστειλαν στην αντιπολίτευση την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -αν και αυτό ήταν κάτι που θα έπρεπε να είχαν κάνει στις εκλογές του 2012- και έφεραν στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι τα τμήματα του πληθυσμού που έχουν πληγεί περισσότερο, αυτά που έκαναν κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είχαν και άλλη επιλογή· η Ελλάδα είναι πια σε αδιέξοδο και πάει από το κακό στο χειρότερο.

Η ανάθεση της κυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ -με την συνεργασία και την στήριξη μικρότερων κομμάτων- δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα. Άλλωστε, οι αναθέσεις ήταν που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία.

Για να υπάρξει ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ να καταφέρει κάποιες νίκες -μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί για την χώρα μας- θα χρειαστεί η στήριξη των πολιτών.

Αν κάποιος πιστεύει πως ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει στις Βρυξέλλες να διεκδικήσει το καλύτερο για την χώρα και τους πολίτες, και θα το καταφέρει, ενώ εμείς θα είμαστε αραχτοί στους καναπέδες, κάνει μεγάλο λάθος.

Για να υπάρχει η προοπτική της επιτυχίας, θα πρέπει εκατομμύρια Έλληνες να βρίσκονται στους δρόμους.

Όσοι κουράζονται στην ιδέα να στηρίξουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στους δρόμους, ας κάνουν για λίγο τον κόπο να σκεφτούν τι θα ακολουθήσει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Είμαστε πολίτες, είμαστε ενήλικες και έχουμε ευθύνες.

Και οι ευθύνες μας δεν τελειώνουν με μια ψήφο στις εκλογές, ούτε με την αποχή από τις εκλογές.

Η επιτυχία για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μονόδρομος.

Κι αυτή την επιτυχία θα πρέπει να την επιθυμούν πολλοί περισσότεροι από αυτούς που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επίσης, πρέπει να την επιθυμούν πολλά εκατομμύρια πολιτών της Ευρώπης, που βλέπουν στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μια ελπίδα και για το δικό τους μέλλον.

Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι ο αριστερός αλλά φιλοευρωπαϊκός ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τα αριστερά ευρωπαϊκά κόμματα.

Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η πολύ πιθανή νίκη της ακροδεξιάς στις γαλλικές εκλογές.

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πάει προς τα αριστερά, τα ακροδεξιά κόμματα θα την διαλύσουν.

Άρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση -αν δεν έχει αποφασίσει να βάλει λουκέτο στο μαγαζί- έχει συμφέρον να στηρίξει μέχρι ένα σημείο την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Πολλά θα κριθούν από την δική μας στάση. Από την στάση των πολιτών.

(Δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ αλλά, αν διαπιστώσω τις επόμενες ημέρες πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πραγματικά την πρόθεση να τηρήσει τους νόμους, να αναδείξει την Δικαιοσύνη, και να επιβάλει στην οικονομική ελίτ του τόπου να καταβάλει αυτά που της αναλογούν -και αποφεύγει συστηματικά να πληρώνει-, θα τον στηρίξω. Τουλάχιστον στον δρόμο. Γιατί στο μπλογκ θα του αλλάξω τα φώτα.)

https://eleutheriellada.wordpress.com/