Γνώρισα τον Νότη Παρασκευόπουλο μετά την πτώση του Γιώργου Παπανδρέου από την εξουσία. Το μόνιμο θέμα συζήτησης ανάμεσα μας ήταν πώς κυβερνούσε ο Παπανδρέου. Από αυτά που μου έλεγε αντιλαμβανόμουν ότι δεν κυβερνούσε.
Ο Παρασκευόπουλος είναι συγκοινωνιολόγος και συμβούλευε pro bono τον Παπανδρέου για την υπέρβαση της μεγαλύτερης αδυναμίας όλων των ελληνικών πολιτικών διοικήσεων: του follow up, Της υλοποίησης, δηλαδή, των ιδεών και των εξαγγελιών θέτοντας σαφείς στόχους, χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμούς.
Δεν έγινε τίποτα. Με απλά λόγια, ο ΓΑΠ, σε αντίθεση με τον Σημίτη, «δεν το είχε». Αντίθετα, έμοιαζε περισσότερο με τον Καραμανλή τον νεότερο. Συνεχίσθηκε και επί των ημερών του η λαμπρά παράδοση του τόπου να ανήκει ο κάθε υπουργός στη... δική του κυβέρνηση. Ο κάθε υπουργός
δρούσε ανάλογα με τον χρόνο που ο ίδιος σχεδίαζε να παραμείνει στο υπουργείο και ο χρόνος αυτός καθόριζε τις προτεραιότητες, τους στόχους, τη λογική διανομής των κονδυλίων και τα χρονοδιαγράμματα.
Εδώ και ένα χρόνο ο Παρασκευόπουλος έχει «πιάσει» τη νέα κυβέρνηση (που ασφαλώς σε αυτό τον τομέα είναι πολύ καλύτερη από εκείνη του Παπανδρέου) και επιχειρεί να την πείσει να μην επαναλάβει τα λάθη της προηγούμενης.
Αλλά δεν αρκείται σε αυτό. Με μία ομάδα φίλων -είμαι και εγώ ανάμεσα σε εκείνους που θεωρούν την πρωτοβουλία απαραίτητη- δημιούργησε ένα δικτυακό εργαλείο (www.emeisοipolites.gr) που συγκεντρώνει πληροφορίες για 32 σημαντικές κυβερνητικές δράσεις. Από τη γρηγορότερη απόδοση της δικαιοσύνης έως τη διαφθορά στο δημόσιο, την τεχνική εκπαίδευση και τη χρήση της τηλεματικής στις συγκοινωνίες ή την άρση των εμποδίων στις εξαγωγές. Ο στόχος είναι -μέσα από την καταγραφή της κατάστασης και με τη συνδρομή πληροφοριών από πολίτες που ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη δράση- να καταδεικνύεται το πού ακριβώς βρίσκεται η πραγματικότητα σε σχέση με την πολιτική ρητορική.
Όλα τα κυβερνητικά σχέδια και εκείνα που αποτυπώνονται στη δράση του «Εμείς οι πολίτες» έχουν, βεβαίως, ένα εγγενές πρόβλημα, εξαιτίας του τρόπου που είναι σχεδιασμένα από την ίδια την κυβέρνηση: Λείπουν τα χρονοδιαγράμματα και σχεδόν παντού οι προϋπολογισμοί. Αυτά τα δύο να μπορούν ίσως να εξηγήσουν γιατί καμία ελληνική κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να συγκροτηθεί σαν «ομάδα διοίκησης έργου».
protagon.gr
Δεν έγινε τίποτα. Με απλά λόγια, ο ΓΑΠ, σε αντίθεση με τον Σημίτη, «δεν το είχε». Αντίθετα, έμοιαζε περισσότερο με τον Καραμανλή τον νεότερο. Συνεχίσθηκε και επί των ημερών του η λαμπρά παράδοση του τόπου να ανήκει ο κάθε υπουργός στη... δική του κυβέρνηση. Ο κάθε υπουργός
δρούσε ανάλογα με τον χρόνο που ο ίδιος σχεδίαζε να παραμείνει στο υπουργείο και ο χρόνος αυτός καθόριζε τις προτεραιότητες, τους στόχους, τη λογική διανομής των κονδυλίων και τα χρονοδιαγράμματα.
Εδώ και ένα χρόνο ο Παρασκευόπουλος έχει «πιάσει» τη νέα κυβέρνηση (που ασφαλώς σε αυτό τον τομέα είναι πολύ καλύτερη από εκείνη του Παπανδρέου) και επιχειρεί να την πείσει να μην επαναλάβει τα λάθη της προηγούμενης.
Αλλά δεν αρκείται σε αυτό. Με μία ομάδα φίλων -είμαι και εγώ ανάμεσα σε εκείνους που θεωρούν την πρωτοβουλία απαραίτητη- δημιούργησε ένα δικτυακό εργαλείο (www.emeisοipolites.gr) που συγκεντρώνει πληροφορίες για 32 σημαντικές κυβερνητικές δράσεις. Από τη γρηγορότερη απόδοση της δικαιοσύνης έως τη διαφθορά στο δημόσιο, την τεχνική εκπαίδευση και τη χρήση της τηλεματικής στις συγκοινωνίες ή την άρση των εμποδίων στις εξαγωγές. Ο στόχος είναι -μέσα από την καταγραφή της κατάστασης και με τη συνδρομή πληροφοριών από πολίτες που ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη δράση- να καταδεικνύεται το πού ακριβώς βρίσκεται η πραγματικότητα σε σχέση με την πολιτική ρητορική.
Όλα τα κυβερνητικά σχέδια και εκείνα που αποτυπώνονται στη δράση του «Εμείς οι πολίτες» έχουν, βεβαίως, ένα εγγενές πρόβλημα, εξαιτίας του τρόπου που είναι σχεδιασμένα από την ίδια την κυβέρνηση: Λείπουν τα χρονοδιαγράμματα και σχεδόν παντού οι προϋπολογισμοί. Αυτά τα δύο να μπορούν ίσως να εξηγήσουν γιατί καμία ελληνική κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να συγκροτηθεί σαν «ομάδα διοίκησης έργου».
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου