Από την Απολογία του Σωκράτη, το πρώτο μανιφέστο περί ελευθερίας του λόγου στην ανθρώπινη Ιστορία, μέχρι τη Μάγκνα Κάρτα, τον Βολταίρο και τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του Ανθρώπου, βασικό συστατικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ταυτότητας και κουλτούρας- ίσως ένα από τα ελάχιστα πανευρωπαϊκά- αποτελεί η βαθειά πίστη και προσήλωση στην αξία της ελευθερίας του λόγου.Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης κατακτήθηκε στη Δύση με αγώνες και θυσίες και ποτέ δεν ήταν δεδομένο ούτε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αλλά ούτε και στα αστικά κοινοβουλευτικά ευρωπαϊκά κράτη, πολύ λιγότερο δε στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που δοκιμάστηκαν μεταπολεμικά από τις διώξεις εναντίον της Αριστεράς και την βαθειά πολική και ιδεολογική διαίρεση των λαών του.
Πώς όμως σήμερα, με την αλματώδη ανάπτυξη των social media, την πλατιά διάδοση του διαδικτύου και τις δυνατότητες που δίνει στον καθένα να απευθυνθεί σε μαζικό κοινό αυτό το δικαίωμα θα παραμείνει στην υπηρεσία του λαϊκού συμφέροντος, του κοινού καλού και δε θα στραφεί εναντίον του ίδιου του δυτικού πολιτισμού και της Δημοκρατίας, που το εξέθρεψε;
Το ζήτημα είναι βαθειά πολιτικό και ήδη έχει αρχίσει η συζήτηση στην Ευρώπη σχετικά με το αν πρέπει να δίνεται το δικαίωμα να εκθέτουν τις απόψεις τους σε ΜΜΕ, Forum, διάφορες οργανώσεις, φορείς, κινήματα, κόμματα, πολιτικές ομάδες, με αντιδημοκρατικό, φασιστικό, ρατσιστικό, εθνικιστικό, αντιανθρωπιστικό προσανατολισμό λόγο, αλλά και δράση. Σε ποιον συμφέρει να έχουν νεοναζιστικές και φασιστικές/ εθνικιστικές ομάδες βήμα είναι ηλίου φαεινότερο…. Το αντιαριστερό τους μένος, η σταθερή τους προσήλωση σε ό,τι αντιδιεθνιστικό, η λυσσαλέα αντίδρασή τους απέναντι σε απεργιακές, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, η προπαγάνδα τους κατά του συνδικαλισμού γενικά καταδεικνύει και στον πιο καλοπροαίρετο ποιων συμφέροντα υπηρετούν τέτοιες οργανώσεις... Μόνο ο λαός και τα κινήματά του μπορούν και έχουν το χρέος να τις απομονώσουν και να στηλιτεύσουν τη δράση τους.
Ο A. Bhattacharyya απαντά ήδη από το 2007 σε όσους στη Μεγάλη Βρετανία ήταν υπέρ της πρόσκλησης των νεοναζιστών του British National Party (BNP) αλλά και αρνητών του Ολοκαυτώματος σε πολιτικές δημόσιες συζητήσεις και forum :
Πώς όμως σήμερα, με την αλματώδη ανάπτυξη των social media, την πλατιά διάδοση του διαδικτύου και τις δυνατότητες που δίνει στον καθένα να απευθυνθεί σε μαζικό κοινό αυτό το δικαίωμα θα παραμείνει στην υπηρεσία του λαϊκού συμφέροντος, του κοινού καλού και δε θα στραφεί εναντίον του ίδιου του δυτικού πολιτισμού και της Δημοκρατίας, που το εξέθρεψε;
Το ζήτημα είναι βαθειά πολιτικό και ήδη έχει αρχίσει η συζήτηση στην Ευρώπη σχετικά με το αν πρέπει να δίνεται το δικαίωμα να εκθέτουν τις απόψεις τους σε ΜΜΕ, Forum, διάφορες οργανώσεις, φορείς, κινήματα, κόμματα, πολιτικές ομάδες, με αντιδημοκρατικό, φασιστικό, ρατσιστικό, εθνικιστικό, αντιανθρωπιστικό προσανατολισμό λόγο, αλλά και δράση. Σε ποιον συμφέρει να έχουν νεοναζιστικές και φασιστικές/ εθνικιστικές ομάδες βήμα είναι ηλίου φαεινότερο…. Το αντιαριστερό τους μένος, η σταθερή τους προσήλωση σε ό,τι αντιδιεθνιστικό, η λυσσαλέα αντίδρασή τους απέναντι σε απεργιακές, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, η προπαγάνδα τους κατά του συνδικαλισμού γενικά καταδεικνύει και στον πιο καλοπροαίρετο ποιων συμφέροντα υπηρετούν τέτοιες οργανώσεις... Μόνο ο λαός και τα κινήματά του μπορούν και έχουν το χρέος να τις απομονώσουν και να στηλιτεύσουν τη δράση τους.
Ο A. Bhattacharyya απαντά ήδη από το 2007 σε όσους στη Μεγάλη Βρετανία ήταν υπέρ της πρόσκλησης των νεοναζιστών του British National Party (BNP) αλλά και αρνητών του Ολοκαυτώματος σε πολιτικές δημόσιες συζητήσεις και forum :