Παρέμβαση Ομπάμα σε Μέρκελ: «Βρείτε τα!»

Όταν, προ ενός έτους περίπου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες κατευθύνονταν για τις Βρυξέλλες, προκειμένου να συμμετάσχουν σε μια Σύνοδο Κορυφής, που ουσιαστικά θα έδινε τα πρώτα δείγματα γραφής για το πως οι Ευρωπαίοι θα «διαχειρίζονταν» το ελληνικό πρόβλημα χρέους -τότε ακόμα στην αρχή του- ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί υποδεχόταν τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στη μικρή πόλη Ντοβίλ. Εκεί, όπου ουσιαστικά συμφωνούσαν οι δύο τους για τις επόμενες κινήσεις της ΕΕ στην επελαύνουσα κρίση χρέους.

Κάτι ανάλογο φαίνεται πως θα συμβεί και τώρα, καθώς η κυρία Μέρκελ είναι αυτή που θα υποδεχτεί την Τετάρτη στο Βερολίνο τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και από τη μεταξύ τους συνάντηση μοιάζει πιθανό, έως βέβαιο, να κριθεί η... αυριανή απόφαση της Συνόδου Κορυφής για το ελληνικό χρέος!!!

Μόνο που αυτή τη φορά παρενέβη και ο... αμερικανικός δάκτυλος, με τη μορφή μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα με την Άνγκελα Μέρκελ. Το τι διημείφθη στο συγκεκριμένο τηλεφώνημα δύσκολα θα το μάθουμε, σίγουρα όμως αποτέλεσε την αφορμή για να κλειστεί η συνάντηση Μέρκελ - Σαρκοζί, με τους αναλυτές διεθνώς να «ποντάρουν» πως απόψε, στο δείπνο των δύο ηγετών, θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις, που θα κληθεί στη συνέχεια να προσυπογράψει η Σύνοδος Κορυφής!

Το επίσης βέβαιο είναι ότι η Ουάσινγκτον φοβάται εξαγωγή της κρίσης χρέους από την Ευρώπη, κάτι που, εν πολλοίς, είχε αποτυπωθεί και στη χθεσινή πρόταση του ΔΝΤ για μια λύση επαναγοράς ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, με την παρέμβαση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης. Κάτι που προϋποθέτει αύξηση των κεφαλαίων του EFSF, παράμετρο που μέχρι χθες το βράδυ απέρριπτε το Βερολίνο.

Σήμερα όμως..;

Η καγκελάριος της Γερμανίας πάντως εξέφρασε την «πεποίθησή της» ότι θα υπάρξουν «καλά αποτελέσματα» στη σύνοδο των χωρών της ευρωζώνης, όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπός της στο

Σύνοδος θερινής νυκτός

Τι θα προκύψει στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ; Υπάρχουν οι αισιόδοξοι (ή μήπως αιθεροβάμονες;) που περιμένουν γενναίες αποφάσεις των ηγετών με για τη σωτηρία της Ελλάδας και της Ευρωζώνης από την κρίση του χρέους. Κάποιοι άλλοι ρεαλιστές (ή μήπως καταστροφολόγο;) θεωρούν ότι το πρόβλημα στην Ευρώπη είναι πια τόσο μεγάλο που κανείς δεν είναι σε θέση να το (δει) αντιμετωπίσει στο σύνολό του. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από το πως βλέπει κανείς τα πράγματα οι επαΐοντες συμφωνούν ότι από τη σημερινή Σύνοδο δεν θα προκύψει ούτε αναστεναγμός ανακούφισης, ούτε το κλάμα της καταστροφής.
Σε μια τέτοια περίπτωση όμως ο χρόνος τρέχει σε βάρος της Ευρωζώνης και για τους «καταστροφολόγους» όλες αυτές οι διαβουλεύσεις και οι διπλωματικές κωλυσιεργίες ακούγονται ως ο επιθανάτιος ρόγχος της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης.
Είναι άραγε υπερβολική μια τέτοια εκτίμηση; Το ερώτημα θα απαντηθεί από τον χρόνο. Όσο όμως ο χρόνος περνά η Ελλάδα υφίσταται τις συνέπειες της αδυναμίας (ή της καθυστέρησης) για μια ριζική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.
Πως μπορεί να συνοψιστεί το πρόβλημα του χρέους στην ευρωζώνη; Με τον ίδιο τρόπο που περιγράφεται και στις ΗΠΑ την μητρόπολη του νεοφιλελευθερισμού: Ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών. Με πιο απλά λόγια: Ο ελληνικός λαός, καλείται να συντηρήσει (με την ανεργία, τα μεροκάματα Κίνας, την άγρια φορολόγηση κλπ) τα υπερκέρδη του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Και δεν είναι μόνο ο ελληνικός λαός. Ακόμη και στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, στις ΗΠΑ και τη Γερμανία οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται ως προσάναμμα της οικονομίας. Στις ΗΠΑ 1 στους 7 Αμερικανούς πολίτες (της παγκόσμιας υπερδύναμης) σιτίζεται με κουπόνι από την πρόνοια. Στη Γερμανία οι εργαζόμενοι που επιβιώνουν με 400 ευρώ το μήνα είναι 7,5 εκατομμύρια!
Οι αριθμοί αυτοί ίσως δίνουν την απάντηση για το μέλλον που μας περιμένει, είτε οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφωνήσουν σήμερα στη Σύνοδό Κορυφής, είτε αφήσουν τις αποφάσεις για αργότερα. Για την Ελλάδα και στη μια και την άλλη περίπτωση, η καταστροφή ολοκληρώνεται με γρήγορα βήματα,

Γ. Στίγκλιτς: Πολιτικό το πρόβλημα της Ευρωζώνης

 

«Ο μόνος δρόμος για να ξεφύγει μια χώρα από τα ελλείμματά της είναι η ανάπτυξη»

Περισσότερο πολιτική και λιγότερο οικονομική χαρακτήρισε τη λύση που χρειάζεται για την έξοδο από την κρίση που πλήττει τις χώρες της Ευρωζώνης, ο διακεκριμένος νομπελίστας οικονομολόγος κ. Γιόζεφ Στίγκλιτς, σε εκδήλωση που διοργάνωσε απόψε το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (Ι.Ο.Β.Ε), με θέμα «Η κρίση του χρέους στην Ευρωζώνη και προτεινόμενες λύσεις».

«Το πρόβλημα της Ευρωζώνης δεν είναι οικονομικό είναι πολιτικό. Ακόμα και τα κριτήρια του Μάαστριχ να τηρούντο, το πρόβλημα θα υπήρχε», σημείωσε και απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για το τί πρέπει να γίνει, τόνισε πως «η ίδια η Ευρώπη εν πρώτοις πρέπει να συζητήσει για το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει στους κόλπους της».
Σε ότι αφορά το τραπεζικό σύστημα, ο κ. Στίγκλιτς εξήρε το ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, προτείνοντας να «κινήσει τις επιχειρήσεις».

«Οι τράπεζες εδώ και τώρα πρέπει να διοχετεύσουν κεφάλαια στην αγορά, δίνοντας έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κάτι που δεν γίνεται ούτε στις ΗΠΑ», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Λίγο αργότερα, κατά την διάρκεια της ομιλίας του στο «Μέγαρο Καρατζά» της Εθνικής Τράπεζας, ο κ. Στίγκλιτς τόνισε την αναγκαιότητα και τα πλεονεκτήματα μιας πραγματικά Ενωμένης Ευρώπης, λέγοντας: «Η Ευρώπη έχει καλύτερο λόγο χρέους προς ΑΕΠ από την Αμερική και εάν θα δανειζόταν ενωμένα θα είχε πολύ καλύτερους όρους από την Αμερική».

«Η Αγγλία κάνει λάθος που ακολουθεί αντιαναπτυξιακή πολιτική και θα μπει σε ύφεση» συνέχισε για να καταλήξει: «Ο μόνος δρόμος για να ξεφύγει μια χώρα από τα ελλείμματά της είναι η ανάπτυξη

«Eνώ όλοι οι λαοί της Ευρώπης τρέχουν πανταχόθεν να συναγωνισθούν υπέρ της σωτηρίας μας…»



Αναδημοσιεύουμε επιστολή του Οδυσσέα Ανδρούτσου προς τον Νεόφυτον Βάμβα, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο φιλολογικό περιοδικό ΠΑΝΔΩΡΑ, το 1858.
Ο Νεόφυτος Βάμβας εκείνη την εποχή, που στην Ελλάδα γινόταν προσπάθεια για την οργάνωση του Νεοελληνικού Κράτους ζούσε στην ασφάλεια των Ιονίων Νήσων.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος προσπαθεί να επισημάνει την ευθύνη του πνευματικού κόσμου για συμμετοχή στα κοινά και την αναγκαιότητα για παρεμβατική παρουσία των πνευματικών ανθρώπων στο Κράτος και στην Κοινωνία.

Αντιλαμβάνεται αυτήν την αναγκαιότητα και αυτή την ευθύνη με τον αντίθετο τρόπο από ό,τι την αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία του πνευματικού κόσμου σήμερα. Είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία των επιστημόνων και των καλλιτεχνών τα τελευταία τριάντα χρόνια διεγκωνίζετο χωρίς αξιοπρέπεια στους προθαλάμους των πολιτικών για μια καθηγητική έδρα, για μια θέση πρύτανη, για ένα προεδριλίκι κάποιου δημόσιου οργανισμού ή μιας ΔΕΚΟ, για ένα κρατικό βραβείο, για μια θέση στην Ακαδημία Αθηνών.

Παράλληλα έδιναν τα πάντα για να χωθούν στα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαική Ένωση προγράμματα, όχι για να δουλέψουν, αλλά για να αρπάξουν.

Οπότε, κατ’ ανάγκην σιωπούσαν κι έκαναν τα στραβά μάτια -πολλές φορές εκουσίως ή ακουσίως συμμετείχαν κιόλας- στην προσπάθεια για καταρράκωση και ευτελισμό της πνευματικής υπόστασης της χώρας και των κατοίκων της.
Διατηρούμε την ορθογραφία του Οδυσσέα Ανδρούτσου:

«Σεβάσμιε πατριώτα
Εις τας απροσδόκητους μεταβολάς των εθνών, μας παραγγέλουν οι οπαδοί του ορθού λόγου, ότι η μεγαλητέρα προσοχή χρειάζεται εις τους λειτουργούς της θρησκείας, εις τους νομοθέτας και εις τους εξ επαγγέλματος διδασκάλους της πολιτικής επιστήμης και κυρίως της ηθικής.
Κανείς να αρνηθή δεν ημπορεί, ότι το αδύνατον και πτωχόν ελληνικόν έθνος ευρίσκεται εις διάστημα δύο χρόνων, όχι εις απροσδόκητον μεταβολήν, αλλά και εις απίστευτον επανάστασιν. Είναι δε εκτός πάσης αμφισβητήσεως, ότι εξ αιτίας της κάκιστης ηθικής καταστάσεως του υστερείτο και εν καιρώ της τυρρανίας άξιων λειτουργών της θρησκείας, και ανδρών πεπαιδευμένων εις την πολιτικήν και ηθικήν επιστήμην. Εάν δε και ανεβλάστανε πούποτε τις, και ως από Θεού επέμπετο εις την τυρρανούμενην Ελλάδα, εύκολον ήτον οι σύμμαχοι και διδάσκαλοι των τυρράνων να καταμαράνουν την προθυμίαν αυτού με παντός είδους συκοφαντίας και απανθρώπους καταδρομάς.
Το χειρότερον όμως απ’όλα, ότι αφού οι δυστυχείς Έλληνες απεφάσισαν ή να αποχωρισθούν από τους Ασεβείς, ή να γένουν θυσία εις την λύσαν του τυρράνου, αφάνισαν υπο διάφορα προσχήματα δουλάρια, με φρονήματα ανδραποδώδη, και εκατάτρεξαν λόγω τε και έργω τους ολίγους μείναντας υπερασπιστάς εις την Γραικίαν.
Εκ τούτου λοιπόν ότι απεκτήσαμεν με την χύσιν τόσον αθώου αίματος, και με τας

Σκόρπιες λέξεις

Χρεοκοπία.
Αγανάκτηση.
Πατριωτισμός.
Καθήκον.
Δημοκρατία.
Εθνικό.
Επιβίωση.
Θυσίες.
Συναίνεση.
Απογοήτευση.
Κλέφτες.
Δάνειο.
Αγορές.
Σωτηρία.
Κρίση.
Ευθύνες.
Σκόρπιες λέξεις. Τεμαχισμένες. Διάσπαρτες. Συναισθηματικά φορτισμένες. Ατάκτως ερριμμένες στο μυαλό, τη σκέψη, τη συνείδησή μας. Άλλοτε για να υποδηλώσουν τον έκτακτο χαρακτήρα των ιστορικών στιγμών.
Άλλοτε βγαλμένες από τα χείλη όσων θέλουν να βιάσουν μία ελεύθερη βούληση. Και άλλοτε ειπωμένες από τα χείλη όσων θέλουν να ακρωτηριάσουν ελεύθερα συναισθήματα.

Εικόνες, επιθυμίες και όνειρα μίας κοινωνίας που πότε τσαλαβουτά στα νερά της υποκρισίας και πότε βυθίζεται στον πάτο της απελπισίας.

Βία λεκτική που ξεπερνάει σε σκληρότητα και αγριάδα ακόμα και την πιο στυγνή χειροδικία. Αφήνει σημάδια στις ψυχές των ανθρώπων και πληγές ανοιχτές. Ίδιες με το βάθος που έχει το μαύρο σκοτάδι μέσα στο δωμάτιο. Τα κλειστά παράθυρα εμποδίζουν το φως να μπει ξανά στη χώρα του φωτός. Τραγική ειρωνεία. Ή μήπως ειρωνική τραγωδία.

Δεν υπάρχει διαφορά σε παραστάσεις που έχουν μπερδευτεί οι ρόλοι.

Οι κομπάρσοι και ο χορός γίνονται πρωταγωνιστές. Θέλουν να αλλάξουν το κείμενο αλλά δε μπορούν. Οι λέξεις δεν απαλείφονται με γομολάστιχα. Μένουν εκεί γαντζωμένες για να υπαγορεύουν συμπεριφορές, να κάνουν το άσπρο μαύρο και να εξωραΐζουν την ασχήμια της απομόνωσης.
Το παρόν αποξενωμένο από το μέλλον. Περικυκλωμένο από σκιές που στέκουν αγέρωχα πάνω από ερειπωμένα κεφάλια. Κρεμασμένα από μία κλωστή. Τόσο λεπτή ώστε να έχουν το άγχος ότι θα σπάσει αν κοιτάξουν δεξιά ή αριστερά.

Τα μάτια όμως δεν εγκλωβίζονται στο φόβο. Κουνιούνται, ψάχνουν, αστράφτουν όταν δουν μια αστραπή. Δεν αντιστέκονται στην πρόκληση που δημιουργούν οι συνθηματικές αναλαμπές του φωτός. Τα βλέμματα και όχι τα λόγια είναι αυτά που φωνάζουν. Φωνάζουν με εικόνες

Με τέσσερις κόκκινες γραμμές στις αποσκευές

Με τέσσερις κόκκινες γραμμές μεταβαίνει σήμερα στις Βρυξέλλες ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου για συναντήσεις της τελευταίας στιγμής με παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε μια προσπάθεια να αρθεί το αδιέξοδο και να υπάρξει αύριο λύση στο ελληνικό πρόβλημα. Οι τέσσερις κόκκινες γραμμές που μεταφέρει στις αποσκευές του ο κ. Παπανδρέου επικυρώθηκαν το μεσημέρι από ευρεία διυπουργική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου.

Πρόκειται για:

1. Την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος.

2. Τη βιωσιμότητα του χρέους.

3. Το χαμηλότερο κόστος εξυπηρέτησης των δανείων.

4. Την προστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας.

Τις τέσσερις κόκκινες γραμμές μετέφερε ο Πρωθυπουργός στους πολιτικούς αρχηγούς κατά τις χθεσινοβραδινές τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε μαζί τους, με ζητούμενο και πάλι την εθνική συνεννόηση και τη διαμόρφωση έστω και την τελευταία στιγμή ενός εθνικού μετώπου. Αν και δεν έγιναν γνωστές πληροφορίες από επίσημες πηγές, φαίνεται ότι οι πολιτικοί αρχηγοί ζήτησαν από τον Πρωθυπουργό να μην αποδεχτεί την επιλεκτική χρεοκοπία, κάτι που πάντως δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης. Εχει τη σημασία του το γεγονός ότι αρμόδια κυβερνητική πηγή αρνήθηκε να διαψεύσει μια φράση του προέδρου του ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη μετά την τηλεφωνική συνομιλία με τον Πρωθυπουργό: Ο κ. Παπανδρέου φέρεται να είπε στον κ. Καρατζαφέρη ότι "αν δεν είναι ωφέλιμη η συμφωνία για μας, θα πάρω το αεροπλάνο και θα γυρίσω πίσω", υπονοώντας ότι θα αποχωρήσει από τις εργασίες της συνόδου.

"ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ". Μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου που μετείχε στη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου χθες υποστήριζε το βράδυ ότι "αν δεν υπάρξει απόφαση που να μας συμφέρει, θα πούμε όχι". Και πρόσθεσε "ένα είναι βέβαιο, δεν πάμε με κατεβασμένα χέρια". Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει να ενταχθεί και δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου που αποτυπώνει το διαφαινόμενο αδιέξοδο των Βρυξελλών, ότι "ακόμη και η χειρότερη λύση είναι λύση".

Στη διάρκεια της σύσκεψης, οι υπουργοί εισέπραξαν την έντονη ανησυχία του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου για το αποτέλεσμα της αυριανής συνόδου της Ε.Ε., ενώ το κλίμα βάρυνε ακόμη περισσότερο μετά τη διεξοδική ενημέρωση των μετεχόντων στη σύσκεψη από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο.

Η εντύπωση που αποκόμισαν αρκετοί υπουργοί ήταν πως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει σαφείς ενδείξεις για την επίτευξη μιας οριστικής λύσης, αλλά αντίθετα όλη η διαδικασία που εξελίσσεται παρασκηνιακά και θυμίζει έντονα μπρα - ντε - φερ φαίνεται να οδηγεί απλώς σε ένα "ισχυρό μήνυμα προς τις αγορές".

ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Η σύσκεψη, που χρωματίστηκε από μια αντιπαράθεση μεταξύ του Ε. Βενιζέλου και του υπουργού Υποδομών Γ. Ραγκούση, αλλά και μεταξύ Ε. Βενιζέλου και του υπουργού Υγείας Α. Λοβέρδου (αναφορικά με τους χειρισμούς Βενιζέλου και το πόσο αποτελεσματικά

Κάτσαμε στον (αμερικανικό- ισραηλινό) άξονα...

Οποιο σενάριο (και αν) επιλεγεί την ερχόμενη Πέμπτη στη Σύνοδο Κορυφής για την αντιμετώπιση της ευρωπαικής κρίση χρέους, η κατάσταση της Ελλάδας είναι δεδομένη και δεν πρόκειται να αλλάξει: Θα παραμείνει σε οικονομική, πολιτική και διπλωματική αστάθεια. Η αστάθεια αυτή αποτελεί την φυσιολογική και αναμενόμενη συνέπεια που αντιμετωπίζει μια χώρα περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας.
Περί της οικονομικής και πολιτικής αστάθειας γράφονται και λέγονται καθημερινά πολύ περισσότερα απ όσα ίσως απαιτούνται, καθώς η ελληνική κοινωνία βιώνει άμεσα την (οικονομική) καταστροφή και το (πολιτικό) αδιέξοδο. Για να αντιληφθεί κανείς τα περί διπλωματικής αστάθειας απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή και προσπάθεια, καθώς οι συνέπειες των (διπλωματικών) αμφιταλαντεύσεων δεν αποτυπώνονται (όταν αυτή η αποτύπωση συμβεί είναι αργά καθώς βιώνεται η απόλυτη καταστροφή) άμεσα στην καθημερινότητα.
Το παραδοσιακό και μόνιμο σημείο αστάθειας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είχε να κάνει με την ποιότητα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Δε θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι η πρώτη διπλωματική προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου, ήταν να αναθερμάνει τη διαδικασία για την επίλυση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων. Μέσα σε ελάχιστο διάστημα, ωστόσο, αυτή η επένδυση του Γ. Παπανδρέου απέτυχε. Ο λόγος της αποτυχίας είναι απλός: Η προσφυγή της Ελλάδας στο (αμερικανικό) ΔΝΤ και την εποπτεία, εξαφάνισε κάθε περιθώριο κινήσεων της ελληνικής διπλωματίας.
«Φίλοι» κατ εντολήν.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π» η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε (την Ανοιξη του 2010) από τις ΗΠΑ να πάρει θέσει υπέρ του Ισραήλ στην εν εξελίξει σφοδρή σύγκρουσή του με την Τουρκία . Οι ανταλλαγές επισκέψεων σε Τελ Αβίβ και Αθήνα σε υψηλότατο πολιτικό επίπεδο από τον περασμένο Αύγουστο, «πάγωσαν» την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών θέσεων και τοποθέτησαν την Ελλάδα δίπλα στον «μπράβο» των Αμερικανών στην περιοχή, Ισραήλ.
Η μοιρασιά των τεράστιων αποθεμάτων Φυσικού Αερίου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο ίσως να περιγράφει ένα από τα δισεπίλυτα προβλήματα που εντείνουν και πολλαπλασιάζουν τις τριβές μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο αν συνυπολογίσει κανείς ότι η Τουρκία αμφισβητεί το δικαίωμα της Κύπρου να αξιοποιήσει την θαλάσσια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της και «απαγορεύει» την αξιοποίηση της περιοχής του Καστελόριζου από την Ελλάδα. Στην παράμετρο αυτού του προβλήματος, θα πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Κύπρου έχουν αναλάβει εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων...
Πως θα εξελιχθούν οι αντιπαραθέσεις στην περιοχή δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανείς. Αυτό που είναι ευδιάκριτο, είναι η τάση της κλιμάκωσης.

Τι ζητά η Ελλάδα στη Σύνοδο – Ενημέρωση από Παπανδρέου, κόντρα Βενιζέλου - ΝΔ

Λύση «πακέτο» που θα καθιστά το χρέος διαχειρίσιμο, ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να βγει ξανά στις αγορές σε 2-3 χρόνια είναι η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης με την οποία προσέρχεται στη Σύνοδο Κορυφής . Για την πρόταση αυτή, ο πρωθυπουργός ενημέρωσε τηλεφωνικά τους αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, του ΛΑΟΣ, Γιώργο Καρατζαφέρη και του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Τα αποτελέσματα των συνομιλιών δεν έφεραν καμία αλλαγή στο πολιτικό τοπίο ως προς τις θέσεις των κομμάτων, ενώ σε παράλληλη πορεία, αναπτύχθηκε ένας νέος γύρος αντεγκλήσεων μεταξύ του υπουργού Οικονομικών και της ΝΔ για την άρνηση στήριξής της προς την κυβέρνηση με βαρύτατους χαρακτηρισμούς εκατέρωθεν και κυρίως την προσωπική κατηγορία του κ. Βενιζέλου προς τον κ. Σαμαρά «γιατί κόπτεται τόσο πολύ υπέρ των συμφερόντων των ιδιωτών;»…

Αναλυτικότερα:
Επικοινωνία με πολιτικούς αρχηγούς
Η πρόταση του πρωθυπουργού περιλαμβάνει χρονική επιμήκυνση του χρέους και επαναγορά του για να μειωθεί ουσιαστικά χαμηλότερο επιτόκιο, εξασφάλιση ρευστότητας και προστασίας για το τραπεζικό σύστημα. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το πλέον δύσκολο σημείο της διαπραγμάτευσης, είναι η συμμετοχή ιδιωτών στο πακέτο στήριξης και το οποίο όπως τόνισε ο κ. Παπανδρέου στους πολιτικούς αρχηγούς, αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για τη Γερμανία.
Στην τηλεφωνική συνομιλία του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της ΝΔ, ο κ. Σαμαράς επανέλαβε την αντίθεσή του στη συμμετοχή ιδιωτών στο πακέτο στήριξης και στην «επιλεκτική χρεοκοπία».
Σε 20λεπτη συνομιλία με τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, ο κ. Καρατζαφέρης, επίσης εξέφρασε τη διαφωνία του στη συμμετοχή ιδιωτών .
Η Γ.Γραμματέας του ΚΚΕ κ. Παπαρήγα, ζήτησε κατάργηση του χρέους και έξοδο της χώρας από την ΕΕ.
Ο πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ κ.Τσίπρας, τάχθηκε υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου, της διαγραφής μέρους τους χρέους και της μεταφοράς μέρους του χρέους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική

Πέντε σύμβουλοι της Μέρκελ υπέρ της «επιλεκτικής χρεοκοπίας»

Να υιοθετήσει τη λύση μιας «επιλεκτικής χρεοκοπίας» για την Ελλάδα προτρέπουν τη γερμανική κυβέρνηση οι λεγόμενοι 5 «σοφοί», όπως κάνουν σαφές σε άρθρο το οποίο δημοσιεύεται την Τετάρτη στη Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Ειδικότερα, αναφέρουν πως «μια απομείωση της ονομαστικής αξίας των ελληνικών ομολόγων που λήγουν κατά ποσοστό 50%, είναι αυτή που θα ευχόμασταν. Το ελληνικό χρέος θα μειωθεί με αυτόν τον τρόπο από το 160% του ΑΕΠ της στο 106%».
Οι ίδιοι εκτιμούν πως για να υπάρξουν εγγυήσεις στην κατεύθυνση μιας συντεταγμένης αναδιάρθρωσης, η μείωση των ποσών τα οποία οφείλει το ελληνικό Δημόσιο, θα πρέπει να συνδυαστεί με μια προσφορά ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες με ομόλογα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).
Σημειώνεται πως ο ρόλος του EFSF αποτελεί πεδίο διαφωνίας στους κόλπους της Ευρωζώνης αλλά και της Γερμανίας, όπου οι Φιλελεύθεροι (συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό) τάσσονται κατά της εξαγοράς ελληνικών ομολόγων από το ευρωπαϊκό ταμείο.
Αν δεν μειωθεί ο όγκος του ελληνικού χρέους, προειδοποιούν οι 5 «σοφοί», αυτό θα αποτελεί αυξανόμενο βάρος για χώρες της Ευρωζώνης με υγιή δημοσιονομικά, όπως η Γερμανία.

Οι πλανόδιοι μικροπωλητές των εθνικών και των λαϊκών συμφερόντων

Δύο δηλώσεις του προέδρου της ευρωζώνης Γιούνκερ. Η μια που έλεγε για την ελληνική κοιτίδα του δυτικού δημοκρατικού πολιτισμού. Και η άλλη που μιλούσε για μειωμένη εθνική κυριαρχία. Και οι δύο μαζί πιστοποιούν ότι οι πολιτικοί του συστήματος το έχουν πια μετατρέψει σε μια τεράστια επιχείρηση ιδεολογικής αισχροκέρδειας.
Πριν πέσει...
… η Ιρλανδία, η κυβέρνησή της μιλούσε για τους αγώνες που είχε δώσει ο ιρλανδικός λαός για να κατακτήσει την εθνική κυριαρχία του και δήλωνε απερίφραστα: «Δεν πρόκειται να εκχωρήσουμε αυτή την κυριαρχία σε κανέναν». Υστερα η κυβέρνηση έπεφτε στα γόνατα μπροστά στους ξένους δανειστές της. «Αλλη μια μικρή χώρα της Ευρώπης προσαρτήθηκε από τις μεγάλες δυνάμεις των Βρυξελλών», έγραφε τότε ο ιρλανδός αρθρογράφος Μπρένταν Ο’Νιλ. «Υπόδουλη για χρόνια στη βρετανική αυτοκρατορία, η Ιρλανδία αποικείται σήμερα από τις μεγάλες δυνάμεις των Βρυξελλών και από κυρίαρχο κράτος υποβαθμίζεται σε χρεοκοπημένη επιχείρηση». Η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας με πρόσχημα την οικονομική κρίση δεν έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο το είχε πει ξεκάθαρα, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας: «Οι αγορές απαιτούν περισσότερο συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι ζήτημα ρεαλισμού και στέρεης λογικής». Με δυο λόγια, ήθελε να πει πως οι κυβερνήσεις των περιφερειακών ευρωπαϊκών χωρών πρέπει να σπεύσουν να εκχωρήσουν ακόμη περισσότερη οικονομική αυτονομία και εθνική κυριαρχία, επειδή αυτό είναι το θέλημα των αγορών.
Η οικονομική…
… κρίση είναι πια φανερό πως δεν έρχεται μόνη της. Συνοδεύεται από μια κρίση νομιμότητας των κυβερνήσεων σε όλα τα επίπεδα. Και από μια πρωτοφανή επιβολή, σύμφωνη προς το νέο πνεύμα του καπιταλισμού, όπως παρατηρεί ο κοινωνιολόγος Λικ Μπολτανσκί, που, επειδή υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς, η δημοκρατική νομιμότητα δεν θα πρέπει πια να θεωρείται καθαγιασμένη. Σε αυτόν τον νέο καπιταλισμό, η αγορά δεν λειτουργεί πια ως συμπλήρωμα, αλλά ως υποκατάστατο της δημοκρατίας. Για να επαληθευτεί έτσι ο ιστορικός Ερικ Χομπσμπάουμ που, σε ανύποπτο χρόνο, έλεγε πως η νομιμότητα του κράτους και του πολιτικού συστήματος δεν θα πρέπει πια να θεωρείται δεδομένη: «Οταν τα πάντα θα έχουν ξεπουληθεί, όποτε οι πολίτες θα ανάβουν το φως ή θα πίνουν

Τα τρία επικρατέστερα σενάρια για την Ελλάδα

Ελάχιστες ώρες πριν την τηλεδιάσκεψη μεταξύ των κυβερνητικών αξιωματούχων της ευρωζώνης και των εκπροσώπων της Κομισιόν, της ΕΚΤ και όλων γενικά των εμπλεκομένων με τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη λύσης στο θέμα του ελληνικού χρέους, έγγραφο που “διέρρευσε” προς το πρακτορείο Reuters αν μη τι άλλο καταδεικνύει πως οι Ευρωπαίοι ΔΕΝ έχουν καταλήξει, ούτε την ύστατη ώρα, σε μια πρόταση, σε μια εναλλακτική, την οποία θα στηρίξουν μέχρι τέλους!

Συγκεκριμένα, το έγγραφο που επικαλείται το Reuters και φέρεται να έχει ημερομηνία 16 Ιουλίου, περιλαμβάνει όχι μία, αλλά τρεις εναλλακτικές επιλογές για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας. Συνοπτικά, η πρώτη αφορά στην επαναγορά ελληνικού χρέους σε συνδυασμό με οικονομικές ενισχύσεις για ιδιώτες ομολογιούχους, η δεύτερη ουσιαστικά είναι αμιγώς η γαλλική πρόταση για μετακύλιση ομολόγων και η τρίτη είναι η πρόταση για επιβολή ενός ειδικού φόρου στον χρηματοπιστωτικό τομέα (τράπεζες), σε συνδυασμό με μια επιλεκτική συμφωνία “τύπου Βιέννης” με τις ιδιωτικές τράπεζες που κατέχουν το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού χρέους, ώστε να διατηρήσουν την έκθεσή τους στα ελληνικά ομόλογα και μετά τη λήξη τους.

Η πρώτη επιλογή εκτιμάται ότι μπορεί κάλλιστα να πυροδοτήσει αντιδράσεις από τους οίκους αξιολόγησης. Τουτέστιν, να αξιολογηθεί η εξέλιξη αυτή ως “επιλεκτική χρεωκοπία”. Παρόλα αυτά, αυτή η λύση είναι μακράν η πιο αποτελεσματική ως προς τη μείωση -σε απόλυτους αριθμούς- του ελληνικού χρέους.

Η δεύτερη επιλογή, δηλαδή το «roll over» ομολόγων λήξης έως και το 2014, ομοίως θα μπορούσε να προκαλέσει επιλεκτική χρεοκοπία, ενώ η τρίτη επιλογή, η οποία έχει ένα σαφές πλεονέκτημα, το γεγονός ότι επ' ουδενί δεν μπορεί να δώσει αφορμές στους οίκους αξιολόγησης να “πειράξουν” την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, προϋποθέτει ότι οι Ευρωπαίοι τάχιστα θα πρέπει να

Δραματικές διαβουλεύσεις Παπανδρέου - πολιτικών αρχηγών

Δραματική διάσταση έχουν προσλάβει οι επαφές του πρωθυπουργού με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Πέμπτης, σε μια μέρα κατά την οποία έχει επανέλθει στο προσκήνιο η συζήτηση περί επιλεκτικής χρεοκοπίας και μερικής στάσης πληρωμών.

Ο γύρος των τηλεφωνικών επαφών του πρωθυπουργού με τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 7 το βράδυ της Τρίτης.

Ο Γ. Παπανδρέου στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον κ. Αντώνη Σαμαρά, επανέλαβε τις κόκκινες γραμμές που έχει θέσει, ενώ ο πρόεδρος της ΝΔ, δεδομένου ότι έχει τοποθετηθεί δημοσίως και έχει διαφωνήσει με το ενδεχόμενο συμμετοχής ιδιωτών στην ελάφρυνση του χρέους, δεν κράτησε στο ακουστικό πολύ ώρα τον πρωθυπουργό και η τηλεφωνική επικοινωνία έλαβε τέλος στο τρίλεπτο.

Η Αλέκα Παπαρήγα εξήγησε για ακόμη μια φορά την ριζική διαφωνία του Κουμμουνιστικού Κόμματος με την πολιτική που εφαρμόζεται και φέρεται να είπε πως «ο Περισσός έχει δικαιωθεί».

Την μεγαλύτερη σε διάρκεια επικοινωνία ο πρωθυπουργός την είχε με τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, κ. Γ. Καρατζαφέρη. Ο κ. Καρατζαφέρης του εξέφρασε την άποψη πως δεν πρέπει να συμμετέχουν ιδιώτες στην σωτηρία της χώρας, ωστόσο, και οι δύο πλευρές βεβαιώνουν ότι το τηλεφώνημα ήταν σε πολύ καλό κλίμα.

Μάλιστα πληροφορίες θέλουν τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ να συστήνει στον πρωθυπουργό ότι είναι προτιμότερο να πει ένα περήφανο «όχι» παρά ένα ταπεινωμένο «ναι».

Τέλος, ο κ. Παπανδρέου κάλεσε στο τηλέφωνο τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αλέξη Τσίπρα ο οποίος επανέλαβε για μια ακόμη φορά την γνώμη περί διαγραφής μέρους του χρέους και μεταφοράς κάποιου άλλου στην ΕΚΤ.

Ως γνωστόν, η Αθήνα επιδιώκει μια λύση που θα περιλαμβάνει επιμήκυνση της λήξης ομολόγων η οποία είναι προγραμματισμένη για το 2020, βελτίωση των επιτοκίων δανεισμού και επαναγορά, από ελληνικής πλευράς, σε τρέχουσες τιμές, ομολόγων από τη διατραπεζική αγορά, μέσω βοήθειας και

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΛΕΙΣΤΟΝ

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ.
Το ιστολόγιο En Arxikos Politis και οι διαχειριστές του, ζητούν την κατανόησή σας για την
διακοπή λειτουργίας του ιστολογίου,και ευελπιστούν στην γρήγορη επαναφορά του...
Σας ευχαριστούμε πολύ

Dimitris Nikogloy

Η κρίση χρέους συγκλονίζει την Ευρωζώνη

Η κρίση χρέους μολύνει πλέον ολόκληρη την Ευρώπη, δίδοντας τη δυνατότητα στις αδηφάγες αγορές να επιτεθούν σε μεγαλύτερες χώρες.

Η Ελλάδα τείνει να ξεπερασθεί και αντικείμενο του πόθου γίνονται πλέον η Ιταλία, η Ισπανία και πιθανώς η Γαλλία.

Ηδη η διαφορά των ιταλικών και ισπανικών επιτοκίων από τα αντίστοιχα γερμανικά διευρύνεται, ανοίγοντας την όρεξη στους κερδοσκόπους να τοποθετηθούν αρνητικά στη Ρώμη, στη Μαδρίτη και το Παρίσι.

Γεγονός που επιβεβαιώνει καθημερινά την αδυναμία και την ανικανότητα της Ευρωπαικής πολιτικής και χρηματοπιστωτικής ελίτ να προσεγγίσει το βάρος και το βάθος της διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Ολοι αυτοί οι σπουδαίοι των Βρυξελλών και της Φραγκφούρτης ''πηδώντας'' ανά εβδομάδα και σε άλλη λύση για το ελληνικό πρόβλημα, άλλοτε διεκδικώντας τη συμμετοχή των ιδιωτών και άλλοτε χωρίς αυτή και τώρα μέσω της επαναγοράς τίτλων και αύριο ίσως με την έκδοση ευρωομολόγου, εμφανώς πια παρασύρουν την ευρωζώνη σε μια κρίση χωρίς τέλος και έλεος.

Οι αγορές, στις οποίες Τρυσέ, Γιούνκερ, Ρεν και τόσοι άλλοι ορκίζονται δεν αντέχουν τη μεταβλητότητα στις επιλογές και στις λύσεις, με αποτέλεσμα να νοιώθουν το ευρωπαικό περιβάλλον ανοιχτό σε πιέσεις και κερδοσκοπικές επιθέσεις.

Οπως φανερώνεται από την εξέλιξη των επιτοκίων στις μεγάλες χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, αλλά και από τις ασκούμενες πιέσεις στις μετοχές όλων των ευρωπαικών τραπεζικών μετοχών, η

Καταδίκη του τραμπουκισμού, του Θ. Μαργαρίτη

Η αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής δεν μπορεί να έχει σχέση με τυφλές πράξεις βίας, με ενέργειες εκτόνωσης που θυμίζουν τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.

Είναι κατανοητή η οργή των πολιτών για τα φαινόμενα διαφθοράς και ατιμωρησίας στον πολιτικό κόσμο. Είναι δίκαιη η αγανάκτηση για την αρνητική διαχείριση του τόπου από τους εκάστοτε ιθύνοντες. Σε καμία περίπτωση όμως δεν νομιμοποιούνται ως αντίδραση οι πρακτικές που σε τελευταία ανάλυση αποκτούν πραγματικό αντιδημοκρατικό περιεχόμενο. Άλλωστε ζούμε σε μια χώρα όπου αντίστοιχες συνθήκες βαθιάς απαξίωσης των πολιτικών καταστάσεων οδήγησαν στο πραξικόπημα και τη μαύρη επταετία με επιχειρήματα τα οποία αμφισβητούσαν την ικανότητα του κοινοβουλευτισμού. Κανείς δεν πρέπει να το ξεχνάει!
Από αυτή την άποψη όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν - χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές - να καταδικάζουν απερίφραστα τις ενέργειες που στο όνομα της «οργής» ανοίγουν την πόρτα σε νοοτροπίες τραμπουκισμού. Οταν εμποδίζουν ακόμα και τη διατύπωση της διαφορετικής άποψης. Οποια και αν είναι αυτή…
Ειδικά στην Αριστερά χρειάζεται μια πιο καθαρή ανάλυση για αυτά τα φαινόμενα. Οχι μόνο γιατί θυμίζουν τις μετεμφυλιακές αντισυγκεντρώσεις εις βάρος των αριστερών στο όνομα των «πατριωτικών αξιών». Αλλά γιατί η αριστερή εμπειρία επιβεβαιώνει ότι παραπλήσια γεγονότα διευκολύνουν στο τέλος τις πιο συντηρητικές επιλογές και εν τέλει αμφισβητούν την ίδια την αξία της πολιτικής προς όφελος σκοτεινών δυνάμεων και συμφερόντων.
Από αυτή την άποψη αποτελεί σοβαρό πρόβλημα ότι ορισμένα τμήματα της Αριστεράς επιχειρούν η αποδοκιμασία των τραμπουκισμών να συμψηφίζεται με γενικόλογες κοινωνιολογικές αναλύσεις για την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών. Αυτή η λαθεμένη συμψηφιστική προσέγγιση υποτιμά το πρόβλημα. Ακριβώς όπως συνέβη τον Δεκέμβρη του 2008, όταν ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς υποτίμησαν το σκηνικό βίας ως αυτόνομο πολιτικό δεδομένο από το οποίο συρρικνώθηκε το ξέσπασμα της νεολαίας, τραυματίστηκε η δημόσια εικόνα της χώρας και ενισχύθηκαν τα επόμενα χρόνια σκληρές εξτρεμιστικές πρακτικές.

Ακόμα πιο αρνητικό είναι το ζήτημα της «χαλαρής» ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης με τους προπηλακισμούς πολιτικών, όσο στο βάθος του υποκρύπτει μια ψηφοθηρική και πολιτικάντικη χρησιμοποίηση του κινήματος των «Αγανακτισμένων». Αυτό ίσως είναι το χειρότερο. Εκφράζει τις πιο δεξιόστροφες λογικές ποπουλισμού από τις οποίες το πολιτικό σύστημα με τις

Πολιτική προσαρμογή

Το Μεσοπρόθεσμο πέρασε από τη βουλή, ο εφαρμοστικός νόμος που το συνοδεύει υιοθετήθηκε με ευρύτερη πλειοψηφία καθώς κρίσιμα για τους πιστωτές άρθρα (π.χ. ιδιωτικοποιήσεις) ψηφίστηκαν και από το έτερο κόμμα εξουσίας (ΝΔ), οι Ευρωπαίοι κι το ΔΝΤ έδωσαν στο ελληνικό κράτος την απαραίτητη σταγόνα ρευστότητας για να τη βγάλει μέχρι το Φθινόπωρο. Υπό μια έννοια, όλα μοιάζουν να έχουν πάρει το δρόμο τους καθώς η χώρα …προσαρμόζεται. Υπάρχουν ωστόσο και οι πολιτικές συνέπειες αυτής τις προσαρμογής οι οποίες καταγράφονται ξεκάθαρα πια στις δημοσκοπήσεις.
Σύμφωνα λοιπόν με τη νέα δημοσκόπηση της Κάπα Research για το «Βήμα της Κυριακής», έχουμε ήδη μπει σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό, το οποίο δεν έχει να κάνει με την ενίσχυση του ενός κόμματος εξουσίας έναντι του άλλου, αλλά με την ταυτόχρονη υποχώρηση του βαθμού κυριαρχίας τους στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Νέο τοπίο
Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί όπως αποτυπώνονται τα ποσοστά στην πρόθεση ψήφου, όπου –όσο αυτό έχει καμιά σημασία-- η Νέα Δημοκρατία προηγείται με ποσοστό 1,3% έναντι του ΠΑΣΟΚ.
ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει 16,5%,
ΝΔ: 17,8%,
ΚΚΕ: 7,5%,
ΛΑΟΣ: 5,7%,
ΣΥΡΙΖΑ: 3,6%,
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ: 2,2%,
ΔΗΜΑΡ: 3,1%,
ΔΗΣΥ: 2,8%,
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ: 3,1%
η αδιευκρίνηστη ψήφος προσεγγίζει το 35,2%.
Μετά από αναγωγή, τα ποσοστά διαμορφώνονται ως εξής:

Απολογισμός στο Σύνταγμα

 

Ολοκληρώθηκε χθες τα μεσάνυχτα το πανελλαδικό διήμερο απολογισμού δράσεων των περισσότερων λαϊκών συνελεύσεων της χώρας. Πολίτες έφτασαν στο Σύνταγμα μέχρι και από την Κρήτη προκειμένου να μιλήσουν για τις μέχρι τώρα δράσεις των εκεί κινημάτων αλλά και για τους επόμενους στόχους.

Μόνο το περασμένο Σάββατο 34 λαϊκές συνελεύσεις παρουσίασαν το έργο τους, ενώ χθες το βράδυ το θέμα που κυριάρχησε στις τοποθετήσεις στο Σύνταγμα ήταν ένα συνολικό «τι καταφέραμε» μέχρι τώρα, «πού δεν πήγαμε καλά», καθώς και το ζήτημα του καλοκαιριού.
Στο «τι καταφέραμε» η διαβούλευση ξεκίνησε από το ότι «αποδείξαμε έμπρακτα πως ο λαός μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Χάρη στον ειρηνικό, πλουραλιστικό, ακηδεμόνευτο και ακομμάτιστο χαρακτήρα του κινήματός μας, το Σύνταγμα έγινε υπόθεση όλων και όχι κάποιων λίγων "πρωτοπόρων"».
Στο «πού δεν πήγαμε καλά» ωστόσο και την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, «αποδείχτηκε ότι το "48ωρο στους δρόμους" υπερέβαινε τις πραγματικές δυνατότητες του κινήματος».
Για όσους πάντως μιλάνε για επανεκκίνηση του κινήματος από Σεπτέμβριο, υπάρχουν άλλοι τόσοι που πιστεύουν ότι πρέπει «να μείνουμε εδώ τον Αύγουστο. Εστω και λίγοι. Με άλλη δυναμική θα ξεκινήσουμε από Σεπτέμβριο».
Συναυλία
Μετά το τέλος της συνέλευσης πραγματοποιήθηκε μεγάλη συναυλία οικονομικής ενίσχυσης των συλληφθέντων στις 28 και 29/6 με τη συμμετοχή των: Αέρα Πατέρα, Νατάσσας Μποφίλιου και Παύλου Συνοδινού, Φοίβου Δεληβοριά, Δημήτρη Πουλικάκου, Σπύρου Γραμμένου, Λεωνίδα Μπαλάφα, Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλος, Barbus και Γιώργου Χρανιώτη, Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, Ducky Boys και Γιώργος Μπίλιος quartet. *

2+1 σενάρια για το χρέος

Στο προσκήνιο επανήλθε δυναμικότερα το σενάριο επαναγοράς ελληνικών ομολόγων μέσω του Προσωρινού Μηχανισμού Σταθερότητας (EFSF), ειδικότερα μετά την απόρριψη από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ οποιασδήποτε πρότασης, η οποία μπορεί να θεωρηθεί επιλεκτική χρεοκοπία ή πιστωτικό γεγονός, αλλά και λόγω της αναζήτησης τρόπου μείωσης του ελληνικού χρέους, κατά τα λεγόμενα του Τσαρλς Νταλλάρα, επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοπιστωτικής (IIF), που διοργανώνει τις συναντήσεις μεταξύ διεθνών τραπεζών και ασφαλιστικών για το θέμα.

Παράλληλα, τις τελευταίες ημέρες το Βερολίνο επανέφερε στο τραπέζι τη δική του πρόταση, η οποία είχε απορριφθεί, καθώς είχε θεωρηθεί ότι θα οδηγήσει σε χρεοκοπία. Αν και δεν πρόκειται να ληφθούν τελικές αποφάσεις στις σημερινές συναντήσεις στις Βρυξέλλες, ωστόσο αναμένεται να οριστικοποιηθούν οι κυριότερες παράμετροι. Οι οριστικές αποφάσεις αναμένονται τον Σεπτέμβριο και ως φαίνεται θα προβλέπουν ότι το ύψος της νέας βοήθειας θα διαμορφωθεί κοντά στα 110 δισ. ευρώ (60-70 δισ. το δάνειο και 30 δισ. από τις ιδιωτικοποιήσεις), ενώ ο αρχικός στόχος για 30 δισ. ευρώ από τη συμμετοχή ιδιωτών φαίνεται ότι μειώνεται στα 15 με 20 δισ. ευρώ.

Η ελληνική κυβέρνηση πάντως θεωρεί ότι η γαλλική πρόταση για την εθελοντική μετακύλιση του ελληνικού χρέους είναι ασύμφορη για τη χώρα, ενώ αντίστοιχες θέσεις συμμερίζονται και οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών. Η κυβέρνηση ζητεί τη μείωση των επιτοκίων κάτω από 4%, ενώ βλέπει με καλό μάτι και την πρόταση για επαναγορά χρέους από τη δευτερογενή αγορά, όπου οι τιμές των ομολόγων διαπραγματεύονται με έκπτωση 50% κατά μέσο όρο σε σχέση με την ονομαστική τους αξία.

Γαλλική πρόταση

Το σχέδιο αυτό φορά την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ελληνικών κρατικών ομολόγων που λήγουν από το 2011 έως το 2014. Το γαλλικό σχέδιο αφορά εθελοντικές επαναγορές ελληνικών κρατικών ομολόγων, τα οποία λήγουν τα επόμενα χρόνια, από τις ίδιες τράπεζες με νέα διάρκεια ωρίμασης 30 χρόνια. Συγκεκριμένα, προτείνεται η επανεπένδυση του 70% των ελληνικών κρατικών ομολόγων που θα λήξουν από το 2011 έως το 2014. Το 50% θα επενδυθεί ξανά (roll over) σε νέα ομόλογα 30ετούς διάρκειας, ενώ το υπόλοιπο 20% θα διοχετευτεί σε επενδύσεις με πολύ υψηλή αξιολόγηση (ΑΑΑ) που θα χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση για την αποπληρωμή των 30ετών νέων ελληνικών κρατικών ομολόγων. Η πρόταση αυτή βρέθηκε αντιμέτωπη με την αρνητική προειδοποίηση της Standard & Poor's ότι θα οδηγήσει την Ελλάδα σε «επιλεκτική χρεοκοπία». Η γαλλική πρόταση προέβλεπε επιτόκιο περίπου στο 8%. Πάντως, η βελτιωμένη πρόταση που συζητήθηκε την περασμένη Τετάρτη στο Παρίσι προέβλεπε επιτόκιο περίπου στο 5,5%, ενώ σε ό,τι αφορά το ποσοστό των ομολόγων που θα μετακυλιστούν είχε προταθεί η αύξηση του ποσού

«Δεν θα αυτοπυροβοληθούμε»

 

Ελληνικό «όχι» στο γαλλικό σχέδιο

Τέλος στα τοκογλυφικά παιχνίδια με το ελληνικό χρέος θέτει η κυβέρνηση με την αντίθεσή της στο γαλλικό σχέδιο και σε κάθε άλλη εκδοχή λύσης που θα μπορούσε να δεσμεύσει τη χώρα με εξοντωτικά επιτόκια για πολλές δεκαετίες. «Δεν θα αυτοπυροβοληθούμε» μεταδίδουν κυβερνητικές πηγές, εξηγώντας ότι η Ελλάδα ζητεί επιτόκια κάτω του 4%. Κατά τα άλλα, ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει με βεβαιότητα αν στο αυριανό Εurogroup θα ανακοινωθεί η «συνολική λύση» που θα προσφέρουν στην Ελλάδα οι εταίροι της για να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση της χώρας για την επόμενη τριετία. Σύμφωνα με επίσημες πηγές, οι εκκρεμότητες παραμένουν και το ραντεβού της λύσης θα ανανεωθεί για τον Σεπτέμβριο. Σύμφωνα με πηγές του «Βήματος της Κυριακής», ωστόσο, η «συνολική λύση» έχει εν πολλοίς ολοκληρωθεί και το περίγραμμά της είναι πιθανόν να αποκαλυφθεί αύριο στο Εurogroup προκειμένου να σηματοδοτήσει το «τέλος της αρχής» της ελληνικής κρίσης χρέους και να αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής πίεση των αγορών σε ολόκληρη την περιφέρεια της ευρωζώνης που τα τελευταία 24ωρα δείχνει να αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις.

Πίσω από το πέπλο μυστικότητας που απλώνουν οι «επίσημες πηγές» ενημέρωσης μεταδίδοντας ότι οι πιστωτές δεν συμφωνούν, ότι όλες οι πιθανές λύσεις είναι ατελείς και ότι οι τελικές αποφάσεις θα μετατεθούν για τον Σεπτέμβριο επικρατεί η πεποίθηση ότι οι αγορές δεν μπορούν να περιμένουν ως

Απολύσεις στο Δημόσιο δίχως εφεδρεία

ΣΕ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, χωρίς καν να μεσολαβήσει εφεδρεία, προχωρά η κυβέρνηση με βάση σαφή δέσμευση που περιλαμβάνεται στο μνημόνιο και πρέπει να γίνει νόμος του κράτους έως τις 15 Αυγούστου.

Η τρόικα ζητά, σύμφωνα με πληροφορίες, και δήμευση περιουσιών κραταιών ονομάτων και μεγάλων εταιρειών που έχουν βεβαιωμένες οφειλές ή φοροδιαφεύγουν, δραστικές αλλαγές στο μισθολόγιο με την προσαρμογή των μισθών, του Δημοσίου (και των ΔΕΚΟ) σε αυτούς του ιδιωτικού τομέα, άμεσο λουκέτο εταιρειών και φορέων του Δημοσίου.
Στόχος είναι, μέσα στις επόμενες 30 ημέρες που απομένουν έως τη νέα αξιολόγηση από την τρόικα (τα στελέχη της καταφθάνουν στην Αθήνα μέσα στον Αύγουστο αντί για τέλη Ιουλίου), να υπάρχουν απτά αποτελέσματα με τριπλό στόχο:
1 Να διασώσουν τη χώρα από πιθανή αστοχία στην υλοποίηση δεκάδων πρωτοβουλιών (νόμοι, αποφάσεις, έλεγχοι, μεταρρυθμίσεις) που περιλαμβάνονται στο αναθεωρημένο μνημόνιο για το επόμενο διάστημα και είναι σχεδόν αδύνατον να γίνουν στην ώρα τους.
Η τρόικα φέρεται ανένδοτη: «Δεν πρέπει να καθυστερήσουν ούτε μία ημέρα οι αλλαγές και να εφαρμοσθούν πλέον οι νόμοι που ψηφίστηκαν» αναφέρει υψηλόβαθμο στέλεχος της Ε.Ε. φέροντας ως ορόσημο την 15η Αυγούστου, οπότε πρέπει να έχει ψηφιστεί ο εφαρμοστικός νόμος 2 που θα περιλαμβάνει τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, στο μισθολόγιο (εξίσωση μισθών και απολύσεις) και στις ΔΕΚΟ (λουκέτα-συγχωνεύσεις).
Ωστόσο, απέναντι στο ενδεχόμενο να καθυστερήσουν άλλες δεσμεύσεις, η κυβέρνηση επιχειρεί να προχωρήσει σε εντυπωσιακά μέτρα άμεσης απόδοσης, με βασικό τις βεβαιωμένες οφειλές, ώστε να πείσει για τις προθέσεις της.
2 Να αντιμετωπίσουν τη λαϊκή κατακραυγή που πιθανώς θα κορυφωθεί τις επόμενες εβδομάδες με την ανακοίνωση των νέων -πολύ πιο επώδυνων από αυτά του Ιουνίου- μέτρων, αλλά και της πολύ έντονης ενδοκυβερνητικής δυσφορίας. Γι' αυτόν το σκοπό, πέρα από τους φοροφυγάδες -μεγαλοοφειλέτες αναζητούνται και άλλα μέτρα που θα δίνουν το στίγμα ότι πληρώνουν και οι «έχοντες».
3 Να βρεθούν λεφτά που θα αντισταθμίσουν τον νέο κίνδυνο ο οποίος δημιουργείται στο μέτωπο των εσόδων: Το κίνημα του «Δεν πληρώνω» λέγεται ότι επεκτείνεται και στους φόρους είτε με τη διαπραγμάτευση μειωμένης τιμής χωρίς απόδειξη είτε μετην πρόθεση να μην πληρώσουν τον Σεπτέμβριο τα νέα «μπιλιέτα» που θα στείλει η εφορία.
Σε αυτή την περίπτωση η «τρύπα» στα έσοδα που, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες διαρροές στελεχών του υπουργείου Οικονομικών, υπολογιζόταν σε 2,2 -2,5 δισ. ευρώ το εξάμηνο του 2011, μπορεί να