Οι ένοχοι για την καταστροφή της Πάρνηθας, πιο πριν της Πεντέλης, για το αίσχος της χωματερής στη Φυλή, για τους καρκίνους από την καύση των τσιμεντοβιομηχανιών στον Βόλο, για το Μάτι και τη Μάνδρα, για την καταστροφή στα Αγραφα από τις ανεμογεννήτριες και για τα καζάνια του θανάτου στο Πέραμα, δικαιώθηκαν!
Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας. Δικαιώθηκαν είτε ψηφίζοντας προχτές το νομοσχέδιο – έκτρωμα για το περιβάλλον, όπως η ΝΔ, είτε «στρίβοντας διά της αποχής» από την ονομαστική ψηφοφορία, για να μην πάνε κόντρα σε όλα αυτά τα εγκλήματα που υπηρέτησαν ως κυβέρνηση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ! Ο νέος περιβαλλοντοκτόνος νόμος, με βάση κατευθύνσεις της ΕΕ, παραδίδει βουνά, λίμνες, δάση και θάλασσες βορά στα νύχια των
επιχειρηματικών ομίλων, προκειμένου να βρουν κερδοφόρα διέξοδο τα λιμνάζοντα κεφάλαιά τους, μπροστά και στη νέα καπιταλιστική κρίση.
Τα δέκα «εγκλήματα» του νέου νομοσχεδίου
- Καταργεί την ουσία της προστασίας των περιοχών Natura 2000, προωθώντας μεταλλευτικές δραστηριότητες και εξορύξεις υδρογονανθράκων πλην του πυρήνα τους, απαλλαγμένες της αδειοδότησης και χωρίς έγκριση σε περιοχές προστασίας της φύσης, με πιθανή φωτογραφική ρύθμιση υπέρ των μονάδων διαχείρισης αποβλήτων της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός».
- Επιτρέπει την καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα των κατά βούληση επενδυτικών σχεδίων, εκχωρώντας τον έλεγχο των μελετών (ΜΠΕ) σε ιδιώτες «αξιολογητές» και επιβάλλοντας ασφυκτικές προθεσμίες για γνωμοδοτήσεις των δημόσιων υπηρεσιών, ενώ κατά περίσταση καταργείται η υποχρεωτική γνωμοδότησή τους στην αδειοδότηση έργων.
- Εκθέτει σε κίνδυνο τις προστατευόμενες περιοχές, καταργώντας την αυτοτέλεια των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ) από τους οποίους αφαιρούνται σημαντικές αρμοδιότητες, όπως η γνωμοδότηση στο πλαίσιο της διαδικασίας αδειοδότησης.
- Προωθεί την αλόγιστη επέκταση των βιομηχανικών ΑΠΕ, κυρίως των αιολικών, που έχουν ήδη προκαλέσει υποβάθμιση του περιβάλλοντος και οικονομική επιβάρυνση των καταναλωτών για την εξασφάλιση υπερκερδών των επενδυτών.
- Νομιμοποιεί αυθαίρετα εντός δασικών εκτάσεων και, κατά περίπτωση, εντός υγροτόπων και ρεμάτων.
- Επιτρέπει το κυνήγι και την αλιεία στα καταφύγια άγριας ζωής.
- Απλοποιεί τις διαδικασίες διαχείρισης στερεών αποβλήτων και δεν λαμβάνει μέτρα κατά της υποβάθμισης των ρεμάτων από την ανεξέλεγκτη διάθεση αστικών και βιομηχανικών λυμάτων μέσα σε αυτά. Επιπλέον, ακυρώνει τον σχεδιασμό και στη χωροταξία και στη διαχείριση απορριμμάτων, μετατρέποντας όλες τις περιαστικές περιοχές σε απέραντες χωματερές, για παράδειγμα δίπλα στη «σκουπιδούπολη» της Φυλής και τον ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων που ξανανοίγει.
- Αφαιρείται από την τοπική κοινωνία και τις δημοτικές αρχές το δικαίωμα γνώμης για βαριά επικίνδυνες και ρυπογόνες εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων στις δημόσιες περιοχές ιδιοκτησίας τους.
- Παραχωρείται ως δώρο στους επίδοξους επενδυτές το εθνικό δίκτυο διανομής ενέργειας που είναι κερδοφόρο και παραχωρεί εγκεκριμένες κολοσσιαίες χρηματοδοτήσεις για μείζονα εθνικά έργα, όπως η διασύνδεση με την Κρήτη και τα νησιά.
- Αλλάζει τον χαρακτήρα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, εν αγνοία του δημοτικού συμβουλίου της πόλης, με την κατάργηση του περιορισμού των 100 κλινών στα ξενοδοχειακά καταλύματα, μετατρέποντας το ιστορικό κέντρο σε απέραντο ξενοδοχείο
Έχουν το θράσος να βαφτίζουν «περιβαλλοντική προστασία» τις εξπρές αδειοδοτήσεις κάθε είδους, που θα ανατίθενται και σε ιδιώτες, τις χιλιάδες νέες ανεμογεννήτριες σε κάθε βουνοκορφή και τα δεκάδες χιλιάδες φωτοβολταϊκά με τα οποία γεμίζει η χώρα, την κατάργηση – μέσα σε μια νύχτα – του καθεστώτος προστασίας των προστατευόμενων περιοχών, υψηλής περιβαλλοντικής αξίας.
Απ’ αυτά τα «πράσινα» έργα και τις επενδύσεις δεν βγαίνουν όλοι κερδισμένοι. Για το κεφάλαιο ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας, με κρατική στήριξη, την ώρα που το ρεύμα ακριβαίνει για το λαό, η ποιότητα ζωής υποβαθμίζεται κι άλλο για τις λαϊκές οικογένειες, οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί στο πεδίο της Ενέργειας επιδρούν σε κάθε πλευρά της ζωής τους.
Απ’ αυτήν τη σκοπιά, είναι πρόκληση να επικαλείται η κυβέρνηση την «περιβαλλοντική προστασία» και την «καθαρή Ενέργεια», όταν με τον νέο νόμο ξεμπλοκάρει καταστροφικές για το περιβάλλον επενδύσεις και ψηφίζει ρυθμίσεις που έχουν εκπέσει ακόμα και από το Συμβούλιο της Επικρατείας! Οταν και αυτός ο νόμος επιβεβαιώνει ότι η ανάπτυξη με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος είναι ασύμβατη με την προστασία του περιβάλλοντος, την αξιοποίησή του προς όφελος των λαϊκών αναγκών.
Την ίδια περιβαλλοντοκτόνα στρατηγική υπηρετεί όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν εκπλήσσει καθόλου το γεγονός ότι για άλλη μια φορά προσπαθεί να κοροϊδέψει το λαό και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, με τις οποίες μάλιστα ο Αλ. Τσίπρας έκανε τηλεδιάσκεψη.
Τι τους είπε όμως; Οτι το μεγαλύτερο οικολογικό έγκλημα στην Αττική, που είναι εδώ και δεκαετίες η χωματερή στα Λιόσια, η οποία μάλιστα επεκτάθηκε, είναι και δικό του έργο; Οτι η καρκινογόνα καύση στον Βόλο και αλλού έχει την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ; Οτι η νέα χωματερή στη Φυλή έχει και τη δική του υπογραφή και μάλιστα εν κρυπτώ, παρέα με τη ΝΔ και τον Τζήμερο; Οτι οι περίφημες «οικιστικές πυκνώσεις», που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο, ήταν εφεύρημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για να νομιμοποιηθούν αυθαίρετα κτίσματα; Είναι συνένοχοι και χωρίς ντροπή παριστάνουν τους «σωτήρες» του περιβάλλοντος.
Το νομοσχέδιο είναι κυριολεκτικά γραμμένο από τον ΣΕΒ, που για λογαριασμό όλων των εργοδοτικών ενώσεων μάζεψε τις «εκκρεμότητες» που απομένουν για να προχωρήσουν οι δουλειές τους και τις παρέδωσε «προς τακτοποίηση» στην κυβέρνηση και στα άλλα αστικά κόμματα.
Οι εκκρεμότητες αυτές αφορούν είτε περιβαλλοντικά εγκλήματα που έχουν συντελεστεί και για τα οποία απαλλάσσονται πλήρως, είτε εγκλήματα που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν, εξαιτίας της κατακραυγής και του αγώνα του λαϊκού κινήματος. Μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος των άρθρων τακτοποιεί «εκκρεμότητες» του κεφαλαίου στην Αττική, όπου ζει και εργάζεται ο μισός πληθυσμός της χώρας.
Μετά απ’ όλα αυτά, δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που επέλεξε η κυβέρνηση να ψηφίσει το νόμο, μέσα στην πανδημία, στα σκοτεινά. Ο λαός με την πάλη του δεν πρέπει να αφήσει να ολοκληρωθούν τα σχέδιά τους, γιατί οι συνέπειες θα είναι τεράστιες για τη σημερινή και τις επόμενες γενιές. Ο αγώνας σωματείων και φορέων ενάντια στα περιβαλλοντικά εγκλήματα για τα κέρδη του κεφαλαίου, οι κινητοποιήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των λαϊκών οικογενειών, αποτελούν παρακαταθήκη για πιο αποφασιστική συνέχεια.
.webp)
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου