Του Νίκου Μπογιόπουλου
Οι δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ πριν από λίγες ημέρες στην ιταλική εφημερίδα «Repubblica», παρότι δεν επιδέχονται παρερμηνειών, πέρασαν στα «ψιλά». Ισως γι’ αυτό πέρασαν στα «ψιλά»…
Ο κύριος Στόλτενμπεργκ, λοιπόν, έκανε ευθέως πλάτες στην επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη και τάχθηκε στο πλευρό του δοτού πρωθυπουργού Σαράτζ, ξεκαθαρίζοντας πως το εμπάργκο όπλων «δεν σημαίνει ότι η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σαράτζ και ο Χάφταρ μπορούν να μπουν στην ίδια εξίσωση. Επομένως, το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να στηρίξει την κυβέρνηση της
Τρίπολης». Προχωρώντας, μάλιστα, ακόμα παραπέρα, ο Στόλτενμπεργκ ανέφερε ότι «είμαστε 30 χώρες στο ΝΑΤΟ και μπορούμε να έχουμε διάφορες θέσεις σε διαφορετικά θέματα, ωστόσο η Αγκυρα είναι ένας σημαντικός σύμμαχος».
Υπενθυμίζουμε ότι ο δοτός Σαράτζ και η Τουρκία έχουν υπογράψει το παράνομο, αυθαίρετο και άκυρο λεγόμενο τουρκολυβικό μνημόνιο, το οποίο αμφισβητεί ευθέως την ελληνική επικράτεια. Και να θυμίσουμε, επίσης, ότι το ΝΑΤΟ είναι εκείνος ο μηχανισμός, ο «συμμαχικός», που παρουσιάζεται από τους εγχώριους υμνητές του ως «ασπίδα», υποτίθεται, των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων…
Αλήθεια, όμως: Αν τα όσα δηλώνει ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ δεν συνιστούν ένα ακόμα «ξεγύμνωμα» των ευρωατλαντικών μυθευμάτων περί «προστασίας» της Ελλάδας στο πλαίσιο της συγκεκριμένης «συμμαχίας», τότε τι είναι;
Κι αν δεν είναι στρουθοκαμηλισμός τα όσα… σκαρφίστηκε να ισχυριστεί η κυβέρνηση διά του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών, ότι, δηλαδή, ο γραμματέας του ΝΑΤΟ εξέφρασε… προσωπικές απόψεις (!) ή ότι «η Ελλάδα (…) έχει λάβει διαβεβαιώσεις ότι οι συγκεκριμένες δηλώσεις του γενικού γραμματέα δεν απεδόθησαν ορθώς», τότε τι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου