Στην προηγούμενη ανακοίνωσή μας τονίζαμε πόσο επικίνδυνη είναι η πανδημία του κορωνοϊού, ιδιαίτερα όσον αφορά την ταχύτητα διασποράς και μετάδοσης, που την καθιστά στην ουσία την πρώτη πανδημία στην εποχή της Νέας Διεθνούς Τάξης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αλλά και τη μεγαλύτερη πανδημία στην ανθρωπινή Ιστορία. Και αυτό τόσο λόγω του επιθετικού είδους του ιού που προέκυψε στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποιητικής «ανάπτυξης» όσο και της ταχύτητας επέκτασής του, που οφείλεται βασικά στους θεσμούς των «ανοιχτών και ελεύθερων αγορών» της Παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι συνετέλεσαν αποφασιστικά στην ταχύτητα διάδοσής του πρωτίστως βέβαια στα δυτικά μητροπολιτικά κέντρα –που έχουν ήδη
καθιερώσει πολύ πυκνούς οικονομικούς δεσμούς με όλα τα υπόλοιπα κράτη για τη μαζική μετακίνηση εμπορευμάτων, εργασίας και κεφαλαίου, συνιστώντας τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης– και εν συνεχεία στην περιφέρεια της ΝΔΤ (Βραζιλία, Ινδία κ.λπ.), όπου σήμερα ο κορωνοϊός θερίζει…
Έτσι, σημειώναμε ότι η αυστηρή καραντίνα αποτελεί για τις χώρες μονόδρομο, αφού ούτε ήταν δυνατόν να γίνουν άμεσα μαζικά τεστ σε όλους τους πληθυσμούς λόγω του τεράστιου κόστους (κάτι που μόνο η Γερμανία έκανε εν μέρει, μην αποτρέποντας ούτε και αυτή όμως την καραντίνα), αλλά ούτε φυσικά η πανδημία μπορούσε να αντιμετωπιστεί με διάφορες παραλλαγές της θεωρίας για την «ανοσία της αγέλης», όπως αποδείχτηκε από το αρχικό «πείραμα» της Βρετανίας (που στοίχισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές όπως γίνεται σήμερα παραδεκτό) αλλά και της Σουηδίας, και αμέσως μετά των ΗΠΑ, της Βραζιλίας και άλλων χωρών με ανάλογα αποτελέσματα. Έτσι, τελικά, κατέληξαν όλοι στη «μέθοδο της καραντίνας» για να περιορίσουν όσο ήταν δυνατό την ταχύτητα στην παραπέρα μετάδοση της ασθένειας, που, παρά τις ανοησίες των συνωμοσιολόγων, οι οποίοι έχουν πια εντελώς γελοιοποιηθεί, εξακολουθεί να εξαπλώνεται παντού, πέρα από τα μητροπολιτικά κέντρα.
Σε τελική ανάλυση, όλες οι ελπίδες έχουν εναποτεθεί τώρα στα εμβόλια που προσπαθούν να σχεδιάσουν επιστημονικά συνεργεία (που σπεύδουν βέβαια να χρηματοδοτήσουν μέλη της Υπερεθνικής Ελίτ, εκτός βέβαια από χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα), όχι βέβαια μόνο για να ανακηρυχτούν «σωτήρες της ανθρωπότητας», αλλά με βασικό στόχο τα δισεκατομμύρια κερδών που θα προκύψουν από την εμπορική εκμετάλλευση του εμβολίου όταν θα αρχίσουν να το μοσχοπουλούν σε αλλόφρονες κυβερνήσεις… Αυτό βέβαια δεν δικαιώνει άλλες δήθεν «επιστημονικές» έρευνες που, αρνούμενες τη μοναδική σημασία του ιού, τον εξομοίωναν με τη γρίπη, για ν’ αποκαλυφθεί αργότερα ότι…αφιλοκερδείς χρηματοδότες των ερευνών τους ήταν αμερικάνικες αεροπορικές εταιρείες που κινδυνεύουν με εξαφάνιση εξαιτίας του ιού, όπως θα δείξουν σύντομα οι δραματικές συνέπειες της παγκόσμιας πτώσης του τουρισμού!
Η χώρα μας ακολούθησε και αυτή, σχετικά έγκαιρα, αυστηρά μέτρα καραντίνας, αλλά βέβαια η σχετική «επιτυχία» της δεν οφείλεται στην «σωφροσύνη» της ευρωκατοχικής κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά στην περιφερειακή θέση της χώρας μας, όπως συνέβη και στις περισσότερες χώρες με χαμηλό βαθμό διεθνοποίησης, όπως οι γειτονικές βαλκανικές χώρες, αυτές στην ανατολική Ευρώπη, στην Αφρική κ.λπ., που είχαν αρχικά περιορισμένη διάδοση και αριθμό κρουσμάτων, σε αντίθεση με τις χώρες-κέντρα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας που αναφέρουμε παραπάνω, οι οποίες αποτελέσαν και «κέντρα» της πανδημίας. Αυτό φυσικά δεν αποκλείει στη συνέχεια την επέκταση της επιδημίας από τα μητροπολιτικά κέντρα στην περιφέρεια, όπως ήδη γίνεται σήμερα με τη Λατινική Αμερική, την Ινδία κ.λπ.
Και ενώ τα αυστηρά μέτρα στη χώρα μας αποσύρονται σταδιακά και όχι εντελώς, (και αφού εφαρμόστηκαν σε κάποιες περιπτώσεις με «υπερβάλλοντα ζήλο», όπως π.χ. με την ουσιαστική απαγόρευση του εορτασμού του Πάσχα), έρχεται τώρα η κυβέρνηση να ανακοινώσει το πλήρες άνοιγμα του Τουρισμού και ότι θα εφαρμόζονται μόνο ημίμετρα (π.χ. σποραδικοί έλεγχοι) στην είσοδο χιλιάδων τουριστών στα αεροδρόμια, στα σύνορα και στα κρουαζιερόπλοια, ακόμη και αν προέρχονται από χώρες όπου η επιδημία είναι ακόμα σε επικίνδυνα επίπεδα (Ισπανία, Ιταλία, Βρετανία κλπ). Και αυτό ενώ σε πολλές χώρες δεν έχει παρέλθει η πανδημία, ενώ ταυτόχρονα εκφράζονται φόβοι για την πιθανότητα ενός δεύτερου κύματος, το Φθινόπωρο, ακόμα και στη χώρα μας.
Πού πάει λοιπόν η δήλωση της κυβέρνησης όταν με κομπασμό έλεγε «υπεράνω και της οικονομίας είναι η υγεία των πολιτών»; Απλώς μετατρέπεται σήμερα στο συμπέρασμα ότι «υπεράνω όλων (άρα και της υγείας) είναι η “εθνική μας παραγωγή’’, δηλαδή ο Τουρισμός!». Πράγμα βέβαια που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται παράλογο αφού, πράγματι, χωρίς παράγωγη και εισόδημα, ούτε υγεία μπορεί να υπάρξει. Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι μεγαλύτερες απώλειες από τον ιό σημειώνονται ανάμεσα στα φτωχά εισοδηματικά στρώματα στην Αμερική, τη Βρετανία κ.λπ.[1] Αυτό λοιπόν που επιμελώς υποκρύπτει η κυβέρνηση είναι η κατάντια μιας χώρας που έχει μετατραπεί σε απόλυτο προτεκτοράτο της ΕΕ και της υπερεθνικής ελίτ. [2] Μιας χώρας τής οποίας κυριολεκτικά καταστράφηκε η γεωργία μέσα στις «ανοικτές αγορές» της ΕΕ, όπως άλλωστε συνέβη και συνολικά με την παραγωγική μας δομή (μεταποίηση κ.λπ.), και σήμερα έχει πάρει τη θέση της τουριστικής αποικίας στον καταμερισμό εργασίας της ΕΕ. Εκεί μας έχουν κατατάξει η Γερμανία και οι άλλοι «φίλοι» μας, για να ξεκουράζονται εδώ και να απολαμβάνουν την Ελλάδα κυρίως οι Ευρωπαίοι αστοί και τα εύπορα στρώματα, την ώρα που ο ελληνικός λαός στη μεγάλη πλειοψηφία του βλέπει τις διακοπές με το κιάλι.
Γι’ αυτό έσπευσε περιχαρής ο Γερμανός υπουργός να διαφημίσει την Ελλάδα σαν ελκυστικό και ασφαλή προορισμό. Γι’ αυτό η κυβέρνηση του ελληνικού προτεκτοράτου έσπευσε, επίσης, μετά την ψήφιση της κατάπτυστης συμφωνίας για τον αγωγό East Med με το Ισραήλ, που στρέφεται ευθέως κατά των Παλαιστινίων, να κάνει νέα συμφωνία για τον Τουρισμό με το κατοχικό Ισραήλ και να ψηφίσει και τους νέους νόμους για την άρση των περιβαλλοντικών κριτηρίων στην αγορά γης. Σήμερα άλλωστε υπάρχει ένας οργασμός ισραηλινού κεφαλαίου για την αγορά Ελληνικής γης, προς εκμετάλλευση βέβαια της ίδιας τουριστικής αγοράς.
Η ιδεολογία των «ανοιχτών αγορών», βέβαια, της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης λέει ότι κάθε χώρα πρέπει να εκμεταλλεύεται τα «συγκριτικά της πλεονεκτήματα» στην οικονομία. Όμως ποια εκμετάλλευση κάνει σήμερα η Ελλάδα όταν ουσιαστικά οι ανοικτές αγορές τής έχουν καταστρέψει κάθε άλλο τομέα στην οικονομία; Από εκεί που παλιότερα είχαμε σημαντική αυτοδυναμία έως αυτάρκεια στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα, σήμερα αναγκαζόμαστε να εισάγουμε σχεδόν τα πάντα και αντί να τρώμε τις εύγευστες από τον μεσογειακό ήλιο ντομάτες μας, αναγκαζόμαστε να εισάγουμε και να καταναλώνουμε ολλανδικές άγευστες ντομάτες που αναπτύσσονται με ηλεκτρική ενέργεια! Η ποιοτική και διαφοροποιημένη κτηνοτροφία και γεωργία μας είναι στα τάρταρα: ζώα, γαλακτοκομικά, στάρι, ελαιόλαδο, σταφύλι, κρασί, εξαγωγές φρούτων, βότανα κ.λπ. Παράλληλα, οι κλάδοι στη μεταποίηση διαλύθηκαν ένας προς έναν ή δόθηκαν στο ξένο κεφάλαιο (π.χ. ναυπηγεία στην Ελευσίνα και τη Σύρο), αλλά και βιοτεχνίες που θα μπορούσαν με εθνική στήριξη να αναπτυχτούν, τώρα καταποντίστηκαν από τον ξένο συναγωνισμό ή απλώς απορροφήθηκαν από ξένες εταιρίες (π.χ. η μπύρα κ.λπ.).
Για ποια λοιπόν «συγκριτικά πλεονεκτήματα» μιλάμε όταν μια χώρα τοποθετείται, σε έναν δήθεν δίκαιο διεθνή καταμερισμό εργασίας (όσο δίκαιη βέβαια μπορεί να είναι η «αγορά»!), να αποτελεί τουριστική αποικία και γηροκομείο των αστικών τάξεων άλλων χωρών και όταν εξαναγκάζεται σήμερα, χωρίς άλλες ουσιαστικές πηγές εσόδων, να θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία του λαού της, για να μη βλάψει τη βασική πηγή εσόδων της από το εξωτερικό: τον Τουρισμό; Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι η Βρετανία επιβάλλει καραντίνα σε όλους όσους έρχονται από την Ελλάδα, αλλά το αντίστροφο δεν φαίνεται να ισχύει, ενώ ως γνωστόν τη στιγμή αυτή τα θύματα του κορωνοϊού είναι πολλαπλάσια στη Βρετανία από ότι στην Ελλάδα!
Ο μόνος δρόμος σήμερα για να έχουμε μέλλον σαν λαός και σαν χώρα είναι να πάψουμε να είμαστε έρμαια του τουρισμού, που βλέπουμε σήμερα σε τι κίνδυνο μας βάζει (και ελπίζουμε να αποφύγουμε μια νέα έξαρση του ιού). Γενικότερα, ο μόνος δρόμος για την Ελλάδα αλλά και για κάθε χώρα που θέλει ο λαός της να ελέγχει την οικονομία του, είναι η εθνική και οικονομική κυριαρχία, που επιβάλλει την οικονομική αυτοδυναμία σαν αναγκαία προϋπόθεση γι’ αυτήν. Και γι’ αυτή οφείλει να παλέψει, αντί για την «κοινοτική κυριαρχία» του Μητσοτάκη και του Τσιόδρα, που υποτίθεται προσφέρει η ΕΕ, η οποία ουσιαστικά λειτουργεί προς όφελος της «κοινότητας» των πολυεθνικών και των ελίτ που επάξια η ένωση εκπροσωπεί! Για την κυριαρχία τους αγωνιστήκαν και αγωνίζονται άλλοι λαοί (όπως ο βρετανικός, ο γαλλικός, ο ιταλικός κ.α.). Γι’ αυτό σήμερα ο Βρετανικός λαός, κατόπιν μακρών αγώνων κατά της Υπερεθνικής Ελίτ αλλά και της δικής του ελίτ (που με επικεφαλής το πάλαι ποτέ «αριστερό» Εργατικό κόμμα πάλεψε ενάντια στην εθνική κυριαρχία την οποία προϋπέθετε το Brexit!), με τον σκληρό αγώνα του τελικά την πέτυχε. Έτσι, σήμερα η Βρετανία είναι σε θέση να δηλώνει σαν βασικό στόχο της την αυτάρκεια σαν απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνο για την κάλυψη των βασικών αναγκών του λαού της, αλλά και της ίδιας της εθνικής του ασφάλειας.[3] Φυσικά, το Brexit ή αντίστοιχα ένα Grexit για εμάς δεν σημαίνει αυτόματα την επίλυση του κοινωνικού προβλήματος σε χώρες σαν την Βρετανία ή την Ελλάδα. Αποτελεί όμως την ANAΓΚΑΙΑ προϋπόθεση για τον αυτοκαθορισμό των λαών τους, που σε επόμενο στάδιο θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια Συνομοσπονδία Εθνικά Κυριάρχων Λαών ώστε να μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν την (αναμενόμενη) λυσσαλέα επίθεση της Υπερεθνικής Ελίτ και των οργάνων της (ΕΕ, NAFTA κ.λπ.) [4]
Η πατρίδα μας αλλά και η κάθε χώρα δεν πρέπει να εξαρτιέται από τον τουρισμό (και γενικότερα από τις «αγορές»), αλλά να έχει ισχυρή και ολοκληρωμένη παραγωγική βάση σε όλους τους τομείς για να είναι αυτοδύναμη οικονομικά, πράγμα που σημαίνει να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις για να τραφεί ο λαός της, αλλά και να μπορεί να ανταποκριθεί σε δύσκολες και έκτακτες συνθήκες όπως οι σημερινές, με την επερχόμενη πρωτόγνωρη οικονομική κρίση. Ειδάλλως θα «παρακαλάμε» με κάθε κόστος για το λαό μας, τον τουρισμό να μας «σώσει». Γι’ αυτό παλεύουμε για την εθνική και οικονομική κυριαρχία μας μέσα από ένα παλλαϊκό ΓΚΡΕΞΙΤ, όπως αντίστοιχα έπραξε κάνοντας την αρχή ο βρετανικός λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου