Κόμματα εμφανίζονται και καταποντίζονται και πολιτικοί έρχονται και παρέρχονται.
Δύο στοιχεία παραμένουν όμως σταθερά στην πολιτική ζωή της Ιταλίας, τουλάχιστον από τη δεκαετία του ’90: η ακυβερνησία και ο Μπερλουσκόνι. Κι αν τα προηγούμενα χρόνια ο Μπερλουσκόνι έλυνε το πρόβλημα της ακυβερνησίας, τις τελευταίες εβδομάδες αποτελεί την αιτία που δε σχηματίζεται κυβέρνηση… Το αδιέξοδο δημιουργείται από το Κόμμα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, που αναδείχθηκε σε πρώτο κόμμα των εκλογών συγκεντρώνοντας σχεδόν το ένα τρίτο των ψήφων. Οι έδρες που συγκέντρωσε ωστόσο
υπολείπονται όχι μόνο εκείνων που απαιτούνται για να σχηματίσει κυβέρνηση αλλά κι όσων συγκέντρωσε η τρικομματική συμμαχία της Δεξιάς, στην οποία συμμετέχει κι η Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι, όπου πλέον ηγείται ο Ματέο Σαλβίνι της ακροδεξιάς Λίγκας, κι η οποία συγκέντρωσε περισσότερους ψήφους. Και πάλι όμως λιγότερους από τους αναγκαίους για το σχηματισμό κυβέρνησης.
Οι ατελείωτες διαπραγματεύσεις των τελευταίων μηνών μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν σταματήσει μπροστά στην απροθυμία των Πέντε Αστέρων να συμμαχήσουν με την Φόρτσα Ιτάλια και τον Μπερλουσκόνι. Το επιχείρημα που επικαλούνται είναι πώς πρόκειται για ένα βαθιά διεφθαρμένο κόμμα, ενώ δεν αφήνουν ευκαιρία να πάει χαμένη για να μη χαρακτηρίσουν τον καβαλιέρε, μαφιόζο! Οι ίδιοι δε, αφού εγκατέλειψαν την κριτική στο ευρώ για να πάρουν τα διαπιστευτήρια, αν κάποιο στοιχείο από τη φυσιογνωμία τους κρατούν αναλλοίωτο είναι την πάλη ενάντια στη διαφθορά. Είναι χαρακτηριστικό ότι το καταστατικό τους απαγορεύει σε οποιονδήποτε εκλεγμένο με τις λίστες των Πέντε Αστέρων να παραμείνει στη θέση του για περισσότερες από δύο θητείες, έτσι ώστε να μην προσκολλάται στην εξουσία και τα οφέλη της… Σε αυτό το πλαίσιο, του πολέμου κατά της διαφθοράς, αποκλείουν κάθε συμμαχία με τον ιταλό μεγιστάνα.
Η υπόλοιπη ιταλική Δεξιά, και δη ο Ματέο Σαλβίνι, δε θα είχε κανένα πρόβλημα να εκτελέσει την πατροκτονία, αν ήταν εξασφαλισμένη η επόμενη μέρα. Κι αυτή τη στιγμή δεν είναι. Οι τοπικές εκλογές που θα διεξαχθούν στη βόρεια Ιταλία τις επόμενες εβδομάδες επιβάλλουν στον Σαλβίνι να τιμήσει τη συμμαχία του με τον Μπερλουσκόνι, απορρίπτοντας την πρόταση των Πέντε Αστέρων. Διαφορετικά, δεν είναι καθόλου σίγουρη η επικράτησή του…
Παρόλα αυτά το κενό που δεσπόζει στην ιταλική πολιτική ζωή δε θα κρατήσει πολύ. Η απόσταση που διένυσε το Κίνημα των Πέντε Αστέρων για να φτάσει να συζητάει με τον ρατσιστή Σαλβίνι (και με αρκετούς ακόμη κεντροαριστερούς βουλευτές του μεγάλου χαμένου των εκλογών, Ματέο Ρέντσι) είναι τόσο μεγάλο, ώστε η διαδρομή που μένει να καλυφθεί είναι ελάχιστη. Το δύσκολο για το κόμμα του Μπέπε Γκρίλιο, που εξελίχθηκε σε μπαλαντέρ, ήταν να εγκαταλείψει την αντικαθεστωτική ρητορική στην οποία οφείλει και το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής επιρροής του, μιας και ο Γκρίλο αναδείχθηκε από τις ρωγμές που δημιούργησε η οικονομική κρίση και η κρίση νομιμοποίησης των υπόλοιπων αριστερών και δεξιών κομμάτων… Και δεν τα πήγε καθόλου άσχημα!
https://eleutheriellada.wordpress.com/2018/04/27/%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF/#more-96003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου