Η άγνωστη αντιστασιακή δράση των Καλύμνιων κατά της ιταλικής κατοχής με ορμητήριο την Πλάκα. Ο ρόλος των φοιτητών και που έδιναν τα μυστικά ραντεβού ...

Στο κέντρο της παλιάς Αθήνας διάλεξαν οι Καλύμνιοι το συναισθηματικό καταφύγιό τους στα χρόνια της ιταλικής κατοχής στα Δωδεκάνησα. Στην πλατεία της Πλάκας, στη φτωχότερη αρχοντογειτονιά πλαισιωμένη ολόγυρα από τα παλιά αρχοντόσπιτα. Εκεί συγκεντρώθηκε όλη η ψυχή των Καλύμνιων που κατέφυγαν στην Αθήνα, μακριά από το νησί, ο καθένας για προσωπικούς ή για οικογενειακούς λόγους. Προσωπική ανάγκη ήταν οι σπουδές των παιδιών, το μέλλον των οποίων ήταν αβέβαιο μέσα στο σκλαβωμένο νησί. Η οικογένεια μετακόμιζε σιγά σιγά και δημιουργήθηκε η καλυμνιακή παροικία στην Αθήνα. Ήταν φανερό ότι η Πλάκα αποτελούσε γι΄ αυτούς τη δεύτερη πατρίδα τους. Έμοιαζε λίγο με το νησάκι τους. Χαμηλά σπίτια προς τα Αναφιώτικα, με αυλές ασπρισμένες, κληματαριές, γλάστρες
με βασιλικούς, πεζούλια και γειτόνεμα καλοσυνάτο. Η Κυριακή για τους Καλύμνιους ήταν η ψυχαγωγία τους. «Πάμε κατά την Πλάκα να δούμε κανέναν πατριώτη». Βούιζε η Πλάκα από τις φωνές τους, τα γέλια τους, τα πειράγματά τους, αλλά και τις ανησυχίες τους από τα δυσάρεστα νέα που έφταναν από το νησί. Οι Ιταλοί όλο και δυσκόλευαν τη ζωή των πολιτών στα νησιά και οι Καλύμνιοι της Αθήνας μεθόδευαν την αντίστασή τους. Ορμητήριό τους, τα δύο καφενεία της Πλάκας, το ένα αντίκρυ στο άλλο. Το ένα το προτιμούσαν οι μεγάλοι για τον καφέ τους, το ουζάκι τους, την ησυχία τους. Το άλλο ήταν το περίφημο «Καφενείο του Κουρούνη», πάντα γεμάτο από νέους Καλύμνιους, ιδιαίτερα φοιτητές, οι οποίοι έδινα σταθερά το ραντεβού τους σε αυτό το καφενείο, που λειτουργούσε και σαν μαγειρείο. Οι φοιτητές έβρισκαν ένα πιάτο φασολάδα ή μακαρονάδα «βερεσέ». Στο Καφενείο του Κουρούνη, με ομαδικές συναντήσεις αντάλλαζαν τις σκέψεις τους, μεθόδευαν την αντίσταση και ενημέρωναν τον Σκεύο Ζερβό για την εφαρμογή τους. Ο Ζερβός είχε την επιστασία του Δωδεκανησιακού αγώνα. Συσπειρώθηκαν και οργάνωσαν την επιτροπή του αγώνα με όλους του δωδεκανήσιους νέους. Ενώθηκαν οι ηγεσίες των επιτροπών από όλα τα Δωδεκάνησα και δημιούργησαν τη «Δωδεκανησιακή Νεολαία», η οποία έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην αντίσταση κατά της ιταλικής κατοχής. Με την κήρυξη του πολέμου το 1940, οι επιτροπές ανέστειλαν τις δραστηριότητές τους και αυτόματα κατετάγησαν στο στρατό για την πραγματοποίηση του μεγάλου τους πόθου: την ελευθερία και την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.... 

http://www.mixanitouxronou.gr/i-agnosti-antistasiaki-drasi-ton-kalymnion-kata-tis-italikis-katochis-me-ormitirio-tin-plaka-o-rolos-ton-foititon-kai-poy-edinan-ta-mystika-rantevoy/