Ο “εορτασμός” της ιδιωτικοποίησης ΟΛΘ (του λιμανιού της Θεσσαλονίκης) ως δείγμα πολιτικής και αναλυτικής χρεοκοπίας των κυβερνώντων

 Του Γιάνη Βαρουφάκη

Κάθε διαχειριστής περιουσίας άλλων έχει ιερή υποχρέωση να εξηγεί ενδελεχώς τα οφέλη και τις απώλειες μιας πώλησης περιουσιακών στοιχείων. Πόσο μάλιστα όταν το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο είναι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ή του Πειραιά.
Με πρόσφατο άρθρο ο Υφυπουργός «Οικονομίας-Ανάπτυξης» κ. Στέργιος Πιτσιώρλας εκθειάζει την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένα Θεσσαλονίκης. Δεδομένου ότι δεν αναφέρει ούτε ένα στοιχείο της σύμβασης που να την υποστηρίζει ως επωφελή για τον τόπο, το μήνυμα του κ. Υφυπουργού είναι το γνωστό παραμύθι των πλασιέ των αγοραστών δημόσιας περιουσίας: Η ιδιωτικοποίηση ωφελεί τον τόπο παντού και πάντα! Δώστε τα όλα, όσο-όσο, κι όλα θα πάνε καλά! Ναι, είναι αλήθεια ότι το Δημόσιο δεν έχει την δυνατότητα να επενδύσει στον ΟΛΘ
(όπως δεν είχε και στην περίπτωση του ΟΛΠ, του ΟΣΕ κλπ). Ναι, η εμπλοκή ξένων κεφαλαίων για να εκμεταλλευτούμε σωστά τις αναπτυξιακές δυνατότητες των βαρέων υποδομών μας είναι απαραίτητη. Όμως το «όλα στο σφυρί όσο-όσο» δόγμα της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού δεν πρόκειται να βοηθήσει. Το αντίθετο: Θα παγιώσει την υποανάπτυξη της χώρας, π.χ. η πώληση του ΟΣΕ σε ιταλική εταιρεία η οποία ούτε έχει την δυνατότητα ούτε την θέληση να προβεί στις επενδύσεις στους σιδηροδρόμους μας που απαιτούνται για τον πραγματικό εκσυγχρονισμό τους.
Όσο για τον κ. Πιτσιώρλα, έχει ενδιαφέρον ότι στο εορταστικό του άρθρο για την πώληση του ΟΛΘ δεν ανέφερε τίποτα για τα βασικά ζητούμενα που θα καθιστούσαν την πώληση επωφελή: Τί ελάχιστο ποσό επενδύσεων αναλαμβάνει να κάνει εντός 24 μηνών ο αγοραστής; Τί είδους εργασιακές σχέσεις δεσμεύεται να προσφέρει στους εργαζόμενους; Τί συνέργιες εξασφαλίστηκαν με τον ιδιωτικοποιημένο ΟΣΕ και με την Cosco στην οποία επωλήθη ο Πειραιάς;
Η σιγή του κ. Υφυπουργού επ’ αυτών έχει λόγο και αιτία: Ο αγοραστής δεν έχει αναλάβει καμία από τις δεσμεύσεις που θα καθιστούσαν την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ επωφελή για την Θεσσαλονίκη ειδικά και για την Ελλάδα γενικότερα. Σαφέστατη ένδειξη για το πόσο κακή είναι η εν λόγω σύμβαση είναι η θετική αναφορά του κ. Πιτσιώρλα στην αντίστοιχη ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, την πώλησή του στην Cosco. Μόνο και μόνο που ισχυρίζεστε κ. Πιτσιώρλα ότι τα καταφέρατε τόσο καλά με τον ΟΛΘ όσο και με τον ΟΛΠ μας οδηγείτε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι κι αυτή η ιδιωτικοποίηση δεν είναι παρά μια αποικιοκρατική παραχώρηση που σας επέβαλε η τρόικα. Το ότι την διατυμπανίζετε κιόλας είναι, απλά, θλιβερό.
Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού, ας ρίξουμε μια ματιά στο τι είχε γίνει το 2015 με τον ΟΛΠ. Η τρόικα τότε επέμενε να δώσουμε το λιμάνι του Πειραιά στην Cosco με παραχώρηση του 67%, χωρίς κανένα ελάχιστο ποσό επενδύσεων, χωρίς δέσμευση για τις εργασιακές σχέσεις, χωρίς καμία προσπάθεια να εξασφαλίσουμε από το Πεκίνο κι άλλες επενδύσεις. Μετά όμως από σύντομη, έντιμη διαπραγμάτευση, Cosco και Πεκίνο δέχθηκαν τα εξής:
– Η Cosco δεν θα απαιτούσε το 67% των μετοχών του ΟΛΠ αλλά θα έμενε στο 51%, με τη διαφορά του 16% να πηγαίνει στο κράτος με την προοπτική να περάσει στα χειμαζόμενα ταμεία των ναυτικών, ναυτεργατών και δημοτικών υπαλλήλων
– Η Cosco θα δεσμευόταν να επενδύσει 300 εκατομμύρια στους επόμενους 18 μήνες στο λιμάνι
– Όλοι οι εργαζόμενοι θα ήταν ενταγμένοι σε σωματείο, θα ίσχυαν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και δεν θα προσλαμβάνονταν εργαζόμενοι μέσω υπεργολάβων.·
– Ο Δήμος Πειραιά, οι όμοροι Δήμοι και οι Δήμοι των νησιών που εξυπηρετούνταν από τον Πειραιά θα έπαιρναν την διαχείριση της ακτοπλοΐας συμμετέχοντας στη διοίκησή της και στα κέρδη.
Τέλος, σαν ένδειξη καλής θέλησης απέναντι στην δοκιμαζόμενη χώρα μας, η κινέζικη κυβέρνηση δέχθηκε να αγοράσει αμέσως έντοκα γραμμάτια ύψους 1,5 δις. Επί πλέον, το Πεκίνο δεσμευόταν να αγοράσει εντός έτους 10 δις ευρώ νέων αναπτυξιακών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου.
Αυτή θα ήταν μια πραγματικά επωφελής ιδιωτικοποίηση. Δεν προχώρησε ποτέ, λόγω παρέμβασης του Βερολίνου. Μάλιστα ένας από τους όρους της τρόικας, στο πλαίσιο του 3ου Μνημονίου, ήταν η επαναφορά των πρότερων όρων ιδιωτικοποίησης υπέρ της Cosco και εναντίον του Δημοσίου – όπως τους είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση Σαμαρά με τρόικα και Cosco. Έτσι, μετά την συνθηκολόγηση του καλοκαιριού του 20125, ο κ. Πιτσιώρλας και η κυβέρνηση έδωσαν τον ΟΛΠ στους Κινέζους με χαριστικούς όρους. Με τους ίδιους χαριστικούς όρους που τώρα δίνουν τον ΟΛΘ.
Πρόκειται για μια ιδιωτικοποίηση που καταδεικνύει, άλλη μια φορά, την πολιτική και αναλυτική χρεοκοπία μιας κυβέρνησης που εκλέχτηκε για να προασπίσει την δημόσια περιουσία, αλλά κατέληξε εντολοδόχος και προπαγανδιστής των εκποιητών της.
 https://eleutheriellada.wordpress.com/2018/01/02/%ce%bf-%ce%b5%ce%bf%cf%81%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b9%ce%b4%ce%b9%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%bf/#more-93462