Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Η «διευκρίνιση» του Ντάισεμπλουμ , μετά την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup, ότι η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα ρευστότητας τους επόμενους μήνες, μέχρι τον Ιούλιο που οφείλει να εξοφλήσει δανεισμό 7 δισ. ευρώ, φωτογραφίζει ένα χρονοδιάγραμμα-λάστιχο για την αξιολόγηση, που μπορεί να φτάσει στο παρά πέντε. Κι ακόμη, η έμφαση με την οποία η Λαγκάρντ, μετά τη συνάντηση με τη Μέρκελ στο Βερολίνο, μίλησε για «πολλή δουλειά που χρειάζεται για να μπορέσει να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο σχέδιο στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ», παρασύρει την αξιολόγηση προς τον Απρίλιο και τον Μάιο.
Ο χρόνος –δηλαδή, το γεγονός ότι Ευρωπαίοι δανειστές και ΔΝΤ συμφωνούν ότι δεν βιάζονται– είναι ο σημαντικότερος «εχθρός» της προσπάθειας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να κλείσει η αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό. Και δουλεύει σε βάρος της, γιατί οι υποχωρήσεις που έκανε στο Eurogroup προφανώς δεν είναι οι τελευταίες. Η επιστροφή του κουαρτέτου και οι ισορροπίες που πρέπει να βρουν οι συνιστώσες τους μετά το deal Λαγκάρντ – Μέρκελ στο Βερολίνο, είναι βέβαιο ότι θα αυξήσουν τον λογαριασμό. Τέσσερις «ειδήσεις» από το ΔΝΤ
Η συμφωνία ΔΝΤ – Βερολίνου αποσαφήνισε, τουλάχιστον από την πλευρά της Κριστίν Λαγκάρντ, τέσσερα κρίσιμα ζητήματα: Πρώτον, ότι το ΔΝΤ έχει τη συναίνεση (ή ανοχή) της νέας αμερικανικής κυβέρνησης στην τακτική του έναντι της Ελλάδας και της Ευρωζώνης συνολικά, που περιλαμβάνει