Μέρκελ και Στρος Καν βλέπουν αναδιάρθρωση για την Ελλάδα

Με την διευθέτηση του «ελληνικού προβλήματος» να είναι το κύριο θέμα στην ατζέντα των Ευρωπαίων, η επόμενη εβδομάδα φαντάζει ως η πλέον κρίσιμη των τελευταίων μηνών.
Στο Eurogroup οι Ευρωπαίοι οικονομικοί ταγοί καλούνται να δώσουν πειστικές απαντήσεις στις αγορές, που δεν «πείθονται» από την μέχρι τώρα αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην Ευρωπεριφέρεια. Η «συνταγή» των πακέτων διάσωσης δείχνει να έχει αποτύχει, η κατάσταση έχει γίνει πιεστική και το πολιτικό κόστος που τόσο φοβούνται σε Βερολίνο, Φινλανδία και Ολλανδία μοιάζει πλέον «το μικρότερο κακό» …

Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ιδωθεί και η έκτακτη συνάντηση της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άγκελας Μέρκελ, την Κυριακή, με τον επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, στο Βερολίνο, όπου το κύριο θέμα συζήτησης είναι η Ελλάδα. Με μια ειδοποιό διαφορά σε σχέση με τις αμέσως προηγούμενες ημέρες: αυτή τη φορά τόσο η «σιδηρά Καγκελάριος», όσο και ο φερόμενος ως επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν και να βάζουν … νερό στο κρασί τους!

Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία δεδομένα και πάντα με βάση πληροφορίες από τη γερμανική πρωτεύουσα που επικαλούνται τα πρακτορεία (Reuters, AFP), η γερμανική εφημερίδα Die Welt και το αμερικανικό δίκτυο CNBC, τόσο η ηγέτιδα δύναμη της ΕΕ, όσο και το ΔΝΤ είναι έτοιμοι να αποδεχθούν μια «ήπια αναδιάρθρωση» του ελληνικού χρέους. Αναγνωρίζοντας πως όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα στην Ελλάδα απέτυχαν, όχι κατ΄ανάγκη γιατί δεν «συνεργάστηκε» η ελληνική πλευρά, αλλά κυρίως γιατί η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη. Και οι ίδιες πηγές που διαρρέουν αυτά τα στοιχεία κάνουν και την παρατήρηση πως «η κατάσταση έχει αλλάξει».

Δεν θα πρέπει εξάλλου να περάσει απαρατήρητη και η ανοικτή επιστολή του διευθυντή της εφημερίδας Handelsblatt προς τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου με την οποία – αφού πρώτα αποδίδει τα εύσημα στην ελληνική κυβέρνηση για την προσπάθεια απεγκλωβισμού από την κρίση – στη συνέχεια απευθύνεται η προτροπή να «παραδεχθεί τη χρεοκοπία της χώρας και να επιταχύνει το αναπόφευκτο» …

Εκείνο που δείχνει λοιπόν να αλλάζει είναι η στάση Βερολίνου και ΔΝΤ απέναντι στο ενδεχόμενο μιας «ριζικής» λύσης. Κι αυτό γιατί τα στοιχεία δείχνουν πως το … «φάρμακο» της ΕΕ και του ΔΝΤ για την ελληνική κρίση δεν είναι αποτελεσματικό και το κόστος της αποτυχίας πέφτει στους ώμους των πρωτεργατών της «συνταγής»: Μέρκελ και Στρος Καν βλέπουν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, την απειλή της προσωπικής αποτυχίας και του δυσβάχταχτου κόστους των επιλογών τους και σπεύδουν να μειώσουν κατά το δυνατόν τη … ζημιά! Η κυρία Μέρκελ ακροβατεί εδώ κι έναν χρόνο ανάμεσα στις πιέσεις των εταίρων της στην κυβέρνηση και αυτές των εταίρων της στην Ευρωζώνη. Κινδυνεύει να χάσει κάθε στήριξη μαζί και τις εκλογές και την ηγεσία του κόμματός της σε περίπτωση εκλογικού διασυρμού. Η Ελλάδα πρέπει να σωθεί για να μην καταρρεύσει πρώτα η ίδια η κυρία Μέρκελ. Ο δε Στρος Καν είχε ποντάρει πολλά στο ρόλο του ως «σωτήρας» της Ελλάδας και γενικότερα της Ευρωζώνης από τη θέση του ηγέτη του ΔΝΤ. Την επιτυχία θα την εξαργύρωνε στο … ταμείο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Τώρα όμως αποδεικνύεται πως οι σοφοί του Ταμείου δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για την Ελλάδα. Όπως δεν έκαναν και στο παρελθόν για την Αργεντινή, το Μεξικό, την Ουρουγουάη! Μπούμερανγκ για τον μεσιέ Στρος Καν, ιδίως εάν το φαινόμενο της αποτυχίας του «ελληνικού μνημονίου» επαναληφθεί στην Ιρλανδία ή την Πορτογαλία …

Συνεπώς υπάρχει πλέον κάθε λόγος να … συναινέσουν ΔΝΤ και Γερμανία στην «ήπια αναδιάρθρωση». Όπως υπάρχει κάθε λόγος για να διαφωνούν Γαλλία και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το Παρίσι του Νικολά Σαρκοζί για προφανείς λόγους. Η ΕΚΤ γιατί έχει περί τα 50 δις ευρώ σε ομόλογα ελληνικά … Και γιατί επιμένει πως ο αντίκτυπος μιας ελληνικής αναδιάρθρωσης στις αγορές και δη στον τραπεζικό κλάδο θα ήταν τεράστιος.

Μόνο που φαίνεται πως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και οι κινήσεις πρέπει να γίνουν τώρα, άμεσα. Τη Δευτέρα ίσως στο Εurogroup. Ο πρόεδρος του οποίου, ο μεσιέ Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, δήλωσε το απόγευμα πως «είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επιστρέψει στις αγορές το 2012». Σκεφτείτε απλώς ότι το σχέδιο διάσωσης ΕΕ και ΔΝΤ προβλέπει ότι η χώρα θα βγει στις αγορές το 2012 προκειμένου να δανειστεί 27 δισ. ευρώ!

Στον αντίποδα πάντως όλων όσοι ποντάρουν σε μια αναδιάρθρωση βρίσκονται ακόμα αρκετοί που εκφράζουν τον προβληματισμό τους. Όπως ο επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, ο κύριος Γιούργκεν Σταρκ, ο οποίος δήλωσε και πάλι πως η Ελλάδα «δεν είναι αφερέγγυα και η αναδιάρθρωση του χρέους της ενδέχεται να δημιουργήσει νέα κρίση χωρίς να λύσει κανένα από προβλήματά της». Παρόμοια και η άποψη του Έβαλντ Νοβότνι, του Αυστριακού Κεντρικού τραπεζίτη.

Μόνο που οι απόψεις αυτές δεν απηχούν την διαμορφωμένη εικόνα των αγορών. Εικόνα που περιγράφει εύγλωττα ο κύριος Στέφεν Γουόλς, chief investment officer της West Asset Management και διαχειριστής κεφαλαίων άνω των 450 δις δολαρίων. Ο κύριος Γουόλς, ερωτηθείς από τους δημοσιογράφους του CNBC αποφάνθηκε πως για την Ελλάδα το ερώτημα δεν είναι εάν θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση, αλλά πότε ...
proto thema online

«Χάντελσμπλατ» προς Παπανδρέου: Παραδεχθείτε ότι δεν μπορείτε

«Μη μειώνετε άλλο τις δαπάνες, αυξήστε τις επενδύσεις, κούρεμα χρέους, ίσως και αναστολή πληρωμών» Ανοιχτή επιστολή που απευθύνεται στον Ελληνα πρωθυπουργό και, επί της ουσίας, του ζητάει να αναγνωρίσει ότι η χώρα είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπία και πως «η βοήθεια δεν βοηθά» και υπογράφεται από τον διευθυντή της εφημερίδας δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της Handelsblatt.

O διευθυντής της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας, Γκαμπόρ Στάϊνγκαρτ, λέει απευθυνόμενος στον Γ. Παπανδρέου πως "για μένα είστε ένας σύγχρονος ήρωας... Είστε αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν larger-than-life-character".
Υπενθυμίζει πως η Handeslblatt είχε πέρυσι προτείνει την αγορά ελληνικών ομολόγων προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη απέναντι στην Ελλάδα. "Ωστόσο, από τότε ο κλοιός σφίγγει ολοένα και πιο γρήγορα, όχι πιο αργά... Η πικρή αλήθεια, την οποία θα πρέπει να δεχτείτε εσείς και όλοι, όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν την Ελλάδα είναι, ότι η βοήθεια δε βοηθά. Η χώρα περιέρχεται σε ένα διαρκώς μεγαλύτερο αδιέξοδο..."

Συνεχίζοντας καλεί να "μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας... Πλησιάζει η μέρα, κατά την οποία το κουρασμένο σώμα της ελληνικής οικονομίας δε θα μπορεί να αποδώσει άλλο.... Αν η ελληνική εθνική οικονομία ήταν μάτι, θα δάκρυζε... Πλησιάζει η μέρα, η οποία θα κάνει τους επενδυτές να βλέπουν εφιάλτες τη νύχτα. Σε αυτή την ημέρα όλα τα στόματα θα ψελλίζουν τη λέξη "αφερέγγυος"."

"Αυτή ωστόσο είναι και η ημέρα, κατά την οποία γεννιέται και μια νέα αλήθεια: Μη μειώνετε τις δαπάνες, αλλά επενδύστε: αυτό θα ήταν το νέο σύνθημα. Προκειμένου η ελληνική εθνική οικονομία να αναπτυχθεί και πάλι. Όχι χρέη στα χρέη, θα ήταν τότε μια καλή συμβουλή, αλλά επιμήκυνση του χρέους, κούρεμα, ίσως και πλήρης αναστολή για ένα διάστημα..."

"Θα είναι μια μέρα υπερβολικών απαιτήσεων, κυρίως για εκείνους, οι οποίοι δάνεισαν χρήματα σε εσάς και στο λαό σας. Οι αγορές θα παγώσουν από φόβο. Και έπεται συνέχεια. Από την Αργεντινή του έτους 2001, το Μεξικό της έναρξης της δεκαετίας του ’80 και της Γερμανίας μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γνωρίζουμε ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον, τουλάχιστον για υπερχρεωμένα κράτη".

Καταλήγοντας ο Γκ. Στάϊνγκαρτ επισημαίνει, απευθυνόμενος στον Γ. Παπανδρέου. "Μέχρι σήμερα προσπαθήσατε το ακατόρθωτο. Τώρα θα πρέπει να κάνετε το εφικτό. Όπως ως ανήλικος ξεγελάσατε τους αξιωματικούς και δεν προδώσατε τον πατέρα σας, έτσι και τώρα δε θα πρέπει να προδώσετε την υπερηφάνεια των Ελλήνων – προκειμένου να σώσετε τη χώρα σας. Αντιληφθείτε τη νέα, δυσάρεστη πραγματικότητα, πριν σας χτυπήσει την πόρτα. Κινείται ήδη απειλητικά προς το μέρος σας".
Το πλήρες κείμενο της ανοικτής επιστολής έχει ως εξής:

Με μεγάλο σεβασμό παρακολουθεί ο Δυτικός κόσμος τις προσπάθειές σας να αντιμετωπίσετε την κρίση του χρέους της χώρας σας. Καμία άλλη δημοκρατική χώρα δεν έχει δοκιμάσει κάτι παρόμοιο. Συρρικνώνετε τον κρατικό μηχανισμό, πολεμάτε τη διαφθορά, μαθαίνετε τους πολίτες της χώρας σας να επιδεικνύουν φορολογική ειλικρίνεια. „Θέλω να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων“, είχατε δηλώσει το βράδυ της εκλογής σας. Αλλά στην πραγματικότητα επιθυμείτε να επιστρέψει στους Έλληνες κάτι πολύ πιο πολύτιμο: η ανεξαρτησία τους, την οποία έχασαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Οι εταίροι σας είναι οι τράπεζες. Η σύμβαση συνεργασίας έχει συναφθεί σε ένα μεγάλο χρεόγραφο.

Για μένα είστε ένα σύγχρονος ήρωας. Προσπαθείτε να επιτύχετε το ακατόρθωτο. Ως υιός ενός πολιτικού, ο οποίος κυνηγήθηκε από τη στρατιωτική χούντα, μεγαλώσατε με έναν κίνδυνο. Όταν οι αξιωματικοί αναζητούσαν τον πατέρα σας, ο οποίος κρυβόταν στη σοφίτα, σας έβαζαν ένα απασφαλισμένο πιστόλι στο μέτωπο και σας ζητούσαν να μιλήσετε. Αποφύγατε τόσο επίμονα να μαρτυρήσετε τον πατέρα σας, μέχρι που εκείνος – ο οποίος με τη σειρά του είχε αγωνία για τη ζωή του παιδιού του – αποκαλύφθηκε, αφήνοντας το σημείο που κρυβόταν και εμφανίστηκε. Τέλος φύγατε μαζί του για την Αμερική, όπου και περάσατε τα χρόνια της νεότητάς σας. Τα αγγλικά σας είναι έξοχα, η αντίληψή σας αιχμηρότατη και η θέλησή σας σιδηρά. Όλα αυτά είχα την ευκαιρία να τα διαπιστώσω, όταν την περασμένη άνοιξη στα πλαίσια μιας συζήτησης συναντηθήκαμε στο υπηρεσιακό σας γραφείο. Είστε αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν larger-than-life-character.

Οι προηγούμενες Κυβερνήσεις οδήγησαν τη χώρα σας στα πρόθυρα της καταστροφής. Ο κρατικός προϋπολογισμός της Ελλάδας είναι επιβαρυμένος με 340 δισεκατομμύρια ευρώ χρέους. Αυτό αντιστοιχεί στο 155-πλάσιο του κέρδους των 60 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας σας και το 1,5-πλάσιο εκείνου, το οποίο επιτρέπει η Συνθήκη του Maastricht.

Αυτή η εφημερίδα πριν από ένα χρόνο είχε απευθύνει κάλεσμα για αγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων, προκειμένου να δώσει στη χώρα αυτό το οποίο η Ελλάδα χρειάζεται πολύ περισσότερο από ότι τα χρήματα: εμπιστοσύνη. Επιθυμούσαμε να βοηθήσουμε στο να βρεθεί μια λύση ιδιωτικής χρηματοδότησης για τα προβλήματά σας, χωρίς να απαιτηθούν χρήματα από τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Επιθυμούσαμε να βοηθήσουμε ώστε να χαλαρώσει ο κλοιός της αυξανόμενης αμφιβολίας και των αυξανόμενων τόκων. Αυτό το ήθελαν όλοι, όσοι σας έδιναν εγγυήσεις και ενέκριναν κονδύλια: Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, οι ηγέτες των Κυβερνήσεων.

Ωστόσο, από τότε ο κλοιός σφίγγει ολοένα και πιο γρήγορα, όχι πιο αργά. Μέχρι το 2013 στα 298 δισεκατομμύρια χρέους από την ανάληψη των καθηκόντων σας μόνο από τις πιστώσεις διάσωσης θα προστεθούν και άλλα 110 δισεκατομμύρια. Και την ερχόμενη Δευτέρα θα πρέπει να εγκριθούν εκ νέου 60 δισεκατομμύρια Ευρώ. Όταν συναντηθήκαμε, το Μάιο του 2010, το επιτόκιο, με το οποίο δανειζόταν η χώρα σας για δέκα χρόνια, ήταν 8 τοις εκατό. Σήμερα το πρωί ήταν 16 τοις εκατό. Και θα μπορούσε να αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Ήδη από επιτόκιο 16 τοις εκατό δεν αποδίδει καμία επιχειρηματική επένδυση και «σκοτώνεται» η οικοδομική δραστηριότητα. Κανένα κράτος στον κόσμο δε μπορεί να πληρώνει μονίμως τόκους με επιτόκιο 16 τοις εκατό. Η πικρή αλήθεια, την οποία θα πρέπει να δεχτείτε εσείς και όλοι, όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν την Ελλάδα είναι, ότι η βοήθεια δε βοηθά. Η χώρα περιέρχεται σε ένα διαρκώς μεγαλύτερο αδιέξοδο.

Οι επενδυτές απαιτούν μια τόσο υψηλή προσαύξηση κινδύνου, διοτι δεν εμπιστευουν τον εαυτο τους. Στο 16 τοις εκατό συνυπολογίζεται και η μερική απώλεια της επένδυσης. Οι επενδυτές «μεθούν» με τα υψηλά επιτόκια.

Εσείς ως Πρωθυπουργός προσπαθείτε, να απαλλάξετε τους επενδυτές από τις ανησυχίες τους, με το να εξοικονομείτε όσο περισσότερα χρήματα μπορείτε, με το να πουλάτε κρατικές επιχειρήσεις και με το να βάζετε στο λαό σας ολοένα μεγαλύτερους φόρους. Παρόλα αυτά το ίδιο το πρόγραμμα καταπολέμησης της ανησυχίας καλλιεργεί ένα κλίμα μεγαλύτερης ανησυχίας. Ο λαός υποφέρει, τα χρέη διογκώνονται, η οικονομία συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα από μια πίτα που ολοένα μικραίνει να πρέπει να δίνετε στους επενδυτές ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια. Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν εντός του 2011 θα μειωθεί κατά τουλάχιστον τρία τοις εκατό. Θα έπρεπε ωστόσο να αυξηθεί κατά 3 τοις εκατό, αν μέχρι το 2040 θέλετε να μειώσετε το χρέος σας στα όρια που έχει θέσει η Συνθήκη του Maastricht. Αυτό καθίσταται ολοένα και λιγότερο ρεαλιστικό.

Ας μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας. Η αλήθεια είναι η δίδυμη αδερφή της πραγματικότητας. Και στην πραγματικότητα μπορεί να συμβεί, αυτό που συμβαίνει σε ένα οικοσύστημα που έχει υπερλιπανθεί. Καταρρέει. Έχει υποστηριχθεί υπέρ το δέον. Ακόμα και η πραγματικότητα, ότι η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις δαπάνες της έχει μεταβληθεί σε κάτι ανέφικτο. Η ελληνική Εθνική Οικονομία δεν αντέχει πλέον αυτή την αλήθεια, αντιδρά αλλεργικά σε αυτήν. Το ορθό πλέον είναι το λάθος. Μειώσατε ήδη τις συντάξεις, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκαν κατά 30 της εκατό, οι τιμές πετρελαίου και βενζίνης αυξήθηκαν κατά 50 τοις εκατό περίπου. Δε μπορείτε να κάνετε περισσότερη οικονομία στη χώρα σας. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση δε μπορεί να σας υποστηρίζει με νέες πιστώσεις.

Πλησιάζει η μέρα, κατά την οποία το κουρασμένο σώμα της ελληνικής οικονομίας δε θα μπορεί να αποδώσει άλλο. Η ελληνική οικοδομική δραστηριότητα έχει μειωθεί κατά 70 τοις εκατό. Ο τζίρος των εμπόρων αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά το ήμισυ. Ημερήσιες εξαγωγές ύψους ενός τρισεκατομμυρίου Ευρώ, σύμφωνα με το παράδειγμα της Γερμανίας, είναι μη ρεαλιστικό για μια μικρή χώρα. Αλλά τα 50 εκατομμύρια, τα οποία επιτυγχάνει το εξωτερικό εμπόριο της Ελλάδας σε ημερήσια βάση, είναι πολύ λίγα. Αν η ελληνική εθνική οικονομία ήταν μάτι, θα δάκρυζε. Αν η ελληνική εθνική οικονομία θα μπορούσε να πει μόνο μια λέξη, αυτή θα ήταν: σταματήστε! Πλησιάζει η μέρα, η οποία θα κάνει τους επενδυτές να βλέπουν εφιάλτες τη νύχτα. Σε αυτή την ημέρα όλα τα στόματα θα ψελλίζουν τη λέξη "αφερέγγυος".

Αυτή ωστόσο είναι και η ημέρα, κατά την οποία γεννιέται και μια νέα αλήθεια: Μη μειώνετε τις δαπάνες, αλλά επενδύστε: αυτό θα ήταν το νέο σύνθημα. Προκειμένου η ελληνική εθνική οικονομία να αναπτυχθεί και πάλι. Όχι χρέη στα χρέη, θα ήταν τότε μια καλή συμβουλή, αλλά επιμήκυνση του χρέους, κούρεμα, ίσως και πλήρης αναστολή για ένα διάστημα. Για να ατενίσετε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία.

Θα ειναι μια μέρα υπερβολικών απαιτήσεων, κυρίως για εκείνους, οι οποίοι δάνεισαν χρήματα σε εσάς και στο λαό σας. Οι αγορές θα παγώσουν από φόβο. Και έπεται συνέχεια. Από την Αργεντινή του έτους 2001, το Μεξικό της έναρξης της δεκαετίας του ’80 και της Γερμανίας μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γνωρίζουμε ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον, τουλάχιστον για υπερχρεωμένα κράτη.

Αξιότιμε Κύριε Παπανδρέου, έχετε πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό σας και το κράτος σας. Μέχρι σήμερα προσπαθήσατε το ακατόρθωτο. Τώρα θα πρέπει να κάνετε το εφικτό. Όπως ως ανήλικος ξεγελάσατε τους αξιωματικούςκαι δεν προδώσατε τον πατέρα σας, έτσι και τώρα δε θα πρέπει να προδώσετε την υπερηφάνεια των Ελλήνων – προκειμένου να σώσετε τη χώρα σας. Αντιληφθείτε τη νέα, δυσάρεστη πραγματικότητα, πριν σας χτυπήσει την πόρτα. Κινείται ήδη απειλητικά προς το μέρος σας.
Enet.gr

Δεν τους νοιάζει τίποτα

Πως καταφέρνουν αυτοί του ΔΝΤ να πλασάρονται πάντα ως οι «χαλαροί» της υπόθεσης. Αυτοί που είναι έτοιμοι να βοηθήσουν την Ελλαδίτσα, να δώσουν απλόχερα δάνεια, να χαλαρώσουν την δημοσιονομική πολιτική, να μειώσουν την φορολογία, να φέρουν αναπτυξιακό σχέδιο. Αυτό έχει περάσει στον κόσμο (με το φανατικό sponsoring του συγκροτήματος του Ν. Φαλήρου βεβαίως, βεβαίως) και με τις ευλογίες του Μαξίμου και των συμβούλων του ΓΑΠ.
Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη. Εδώ και 10 μέρες, όταν έσκασε η είδηση ότι η Ελλάδα χρειάζεται νέα βοήθεια, το ΔΝΤ δρα παρασκηνιακά και τορπιλίζει όλες τις λύσεις που εξετάζει η ευρωζώνη. Και βεβαίως έριξε την δική του μάσκα:
- Για την επιμήκυνση των τίτλων των ελληνικών ομολόγων που λήγουν την επόμενη πενταετία (πρόταση Γερμανίας), το ΔΝΤ διεμήνυσε ότι διαφωνεί. Γιατί, λέει, είναι πολιτική του Ταμείου να μην δίνουν παρατάσεις πάνω από δέκα χρόνια.
- Για την περαιτέρω μείωση του επιτοκίου του υπάρχοντος δανείου και νέα παράταση στην αποπληρωμή (πρόταση Κομισιόν και ΕΚΤ) λένε ότι δεν θα καταφέρουν να το περάσουν από το Διοικητικό τους Συμβούλιο.
- Για την αναπροσαρμογή κάποιων όρων του υπάρχοντος μνημονίου, (που θέλει η Ελλάδα) με περισσότερες διευκολύνσεις στην δημοσιονομική πολιτική, λένε ότι το υπάρχον μνημόνιο «πέθανε» και δεν σώζεται.
- Για την χορήγηση δανείου μέσω του προσωρινού ταμείου της ΕΕ, EFSF, έχουν λυσσάξει να πιέζουν την Γερμανία να μην βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη ώστε να μην υπάρξει σχετική συμφωνία.
Άρα τι κρύβεται πίσω από την πάγια ανακοίνωση τους ότι «το ΔΝΤ είναι πανέτοιμο να βοηθήσει την Ελλάδα» αφού αποκλείουν όλες τις πιθανότητες πλην μιας; Αυτής που θέλει την βοήθεια να είναι μόνο μέσω ενός νέου δανείου, αρκετού τόσο όσο να εξυπηρετούνται τα προηγούμενα χρεολύσια, με νέο μνημόνιο και επιτήρηση διαρκείας και βεβαίως ανταλλάγματα την διαχείριση όλης της δημόσιας περιουσίας. Και αν καταφέρουν να βγάλουν τελείως εκτός παιχνιδιού την ευρωζώνη, ακόμα καλύτερα. Συμμάχους στην Ελλάδα έχουν βρει πολλούς.
Το άρθρο του περιοδικού Spiegel δεν ήταν αβάσιμο. Έλληνες αξιωματούχοι (για να το πούμε κομψά) άφησαν αρκετές φορές να πλανάται η απειλή της εξόδου της χώρας από το ευρώ, σε περίπτωση που η ΕΕ δεν μας κάνει τα χατίρια.
Τι θα γίνει όμως εάν το επόμενο διάστημα αποδειχθεί ότι οι προφορικές απειλές ελλήνων αξιωματούχων ή η ατάκα που έπεσε πάνω σε μια έντονη συζήτηση έχει πιο βαθιές ρίζες; Τι θα γίνει εάν αποδειχθεί ότι όντως ο πρωθυπουργός έχει στα χέρια του έκθεση των συμβούλων του για την έξοδο της χώρας από το ευρώ; Τι θα γίνει εάν αποδειχθεί ότι εκτός από διαπραγματευτικός εκβιασμός, υπάρχει στο μυαλό κάποιων πρωθυπουργικών συμβούλων αυτή η εναλλακτική;
Στους διαδρόμους των Βρυξελλών ακούγονται διάφορα για τον τρόπο που λειτουργούν οι σύμβουλοι του κ. Παπανδρέου. Και το ζήτημα είναι εξαιρετικά περίπλοκο γιατί από την μία φαίνεται να υπάρχουν ομάδες που σπρώχνουν την Ελλάδα προς την ρήξη με την Γερμανία και από την άλλη έχουν δημιουργηθεί αντίστοιχες ομάδες γύρω από την Αγγελα Μέρκελ που σπρώχνουν την ιδέα να αφήσει το Βερολίνο την χώρα μας εκτός της ζώνης του ευρώ, γιατί είναι πλέον βαρίδι. Τα επιχειρήματα και στις δύο πλευρές είναι εκ πρώτής όψεως ρεαλιστικά, όμως ποιους εξυπηρετούν μακροπρόθεσμα; Εάν - θεωρητικά πάντα - δημιουργηθεί πλαίσιο έστω και προσωρινής εξόδου μιας χώρας από την ευρωζώνη, δεν θα αρχίσει το σφυροκόπημα των κερδοσκόπων και σε άλλες ευάλωτες χώρες ώστε να προχωρήσουν και αυτές σε έξοδο; Και τότε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Ποιοι θα επωφεληθούν;
to pontiki

Το 29% των Ελλήνων δεν πήγε διακοπές το 2010

Στην Ελλάδα θα προτιμήσει να περάσει τις διακοπές του το 68% των Ελλήνων το 2011, έναντι 38% των Ευρωπαίων που δηλώνουν ότι στις διακοπές τους θα παραμείνουν στις χώρες τους, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο που καταγράφει τις τουριστικές τάσεις των Ευρωπαίων. Η ίδια έρευνα αναφέρει πως το 2010 το 29% των Ελλήνων δεν πήγε διακοπές, εκ των οποίων το 58% δηλώνει ότι ο λόγος ήταν η οικονομική στενότητα. Στην «ΕΕ των 27 δεν πήγε διακοπές το 20,7% των Ευρωπαίων πολιτών, εκ των οποίων το 41% επικαλείται οικονομικούς λόγους.

Για τις διακοπές του 2011, το 68% των Ελλήνων δηλώνει ότι θα παραμείνει στην Ελλάδα και το 7% δηλώνει ότι θα επισκεφθεί χώρες της Ε.Ε. (έναντι 20% των Ευρωπαίων).
Σχετικά με τον τουριστικό προορισμό, το 31% των Ελλήνων και το 29% των Ευρωπαίων δηλώνουν ότι λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τις συστάσεις από φίλους, ενώ το 26% Ελλήνων και Ευρωπαίων δηλώνει ότι για την επιλογή του τουριστικού προορισμού συμβουλεύεται το Internet.
Το 65% των Ελλήνων, έναντι 58% των Ευρωπαίων, δηλώνει ότι προτιμά τους παραδοσιακούς και «γνωστούς» προορισμούς, ενώ μόλις το 25% των Ελλήνων, έναντι 28% των Ευρωπαίων, δηλώνει ότι προτιμά τους μη παραδοσιακούς και ανερχόμενους προορισμούς. Επιπλέον, σημαντικότερο πόλο έλξης σε έναν τουριστικό προορισμό αποτελούν για τους Έλληνες η πολιτιστική κληρονομιά (32%), η φύση (32%) και η διασκέδαση (17%). Τα αντίστοιχα ποσοστά για τους Ευρωπαίους είναι 27%, 32% και 14%.
Σε ό,τι αφορά το μεταφορικό μέσο, το 48,5% των Ελλήνων, έναντι 44% των Ευρωπαίων, χρησιμοποιεί Ι.Χ. για να φτάσει στον τουριστικό προορισμό του. Αεροπλάνο χρησιμοποιεί το 21% των Ελλήνων (39% στην ΕΕ), πλοίο χρησιμοποιεί το 20% (3% στην ΕΕ) και λεωφορείο το 8,2% των Ελλήνων (6% στην ΕΕ).
Εξάλλου, το 74% των Ελλήνων δηλώνει ότι οργανώνουν οι ίδιοι τις διακοπές τους (έναντι 57% στην ΕΕ), το 14% απευθύνεται σε ταξιδιωτικά γραφεία (έναντι 23% στην ΕΕ) και μόλις το 3,5% των Ελλήνων κάνει κρατήσεις μέσω Internet (έναντι 12,6% στην ΕΕ).
Οι πλέον δημοφιλείς επιλογές για τους Ευρωπαίους το 2011 είναι η Ιταλία (11,5%), η Ισπανία (8,6%) και η Γαλλία (8,2), ενώ το 23% των Ευρωπαίων δεν έχει ακόμη αποφασίσει πού θα περάσει τις διακοπές του.
Σχεδόν τα τρία τέταρτα των πολιτών της ΕΕ (73% έναντι 69% το προηγούμενο έτος) ταξίδεψαν για αναψυχή ή για επαγγελματικούς λόγους το 2010. Οι πιο πολυταξιδεμένοι είναι οι κάτοικοι της Φινλανδίας (89%), της Δανίας (87%), των Κάτω Χωρών (87%), της Σουηδίας (87%), του Λουξεμβούργου (85%) και της Νορβηγίας (84%).
tvxs.gr

Συγχωνεύονται νοσοκομεία σε Θεσσαλία-Στερεά

 

Τα 14 νοσοκομεία θα ενταχθούν σε 4 κύκλους

Τις προτάσεις του για τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων της 5ης και 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας της χώρας ανακοίνωσε σήμερα ο επικεφαλής της επιτροπής που μελετά το θέμα εδώ και καιρό, καθηγητής Οικονομικών της υγείας, Λ. Λιαρόπουλος, παρουσία του υπουργού υγείας, Α. Λοβέρδου, στο πλαίσιο των συζητήσεων που γίνονται για το νέο υγειονομικό χάρτη της χώρας.

Στην πρόταση, όσον αφορά την 5η Υγειονομική Περιφέρεια (ΥΠΕ) Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, προτείνεται τα 14 νοσοκομεία να ενταχθούν σε 4 κύκλους. Στον πρώτο κύκλο, βασικό είναι το Πανεπιστημιακό της Λάρισας και συμπληρωματικά το Γενικό Λάρισας, το 404 Στρατιωτικό Λάρισας και τα νοσοκομεία Τρικάλων και Καρδίτσας.

Το νοσοκομείο Βόλου παραμένει αυτόνομο στο δεύτερο κύκλο, ενώ στον τρίτο κύκλο, με κύριο το νοσοκομείο Λαμίας, συμμετέχουν τα νοσοκομεία Άμφισσας και Καρπενησίου. Βασικό είναι το νοσοκομείο Χαλκίδας στον τέταρτο κύκλο, στον οποίο εντάσσονται ακόμη τα νοσοκομεία Λιβαδειάς, Θηβών, Καρύστου και Κύμης, τα οποία αλλάζουν χρήση. Σύμφωνα με την πρόταση, στο νοσοκομείο Θήβας θα γίνει τραυματιολογικό κέντρο. Στην Κύμη και την Κάρυστο οι υπάρχοντες δομές θα λειτουργούν μόνο ως Κέντρα Υγείας.

Όσον αφορά την 6η ΥΠΕ Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, δημιουργείται μια ομάδα που θα καλύπτει τη Δυτική Ελλάδα, με έδρα το Πανεπιστημιακό Πατρών και τέσσερις άλλοι κύκλοι νοσοκομείων. Στον πρώτο κύριο θα είναι το Πανεπιστημιακό του Ρίου και τα νοσοκομεία Αιγίου, Καλαβρύτων - το οποίο γίνεται Κέντρο Υγείας .

Το «Καραμανδάνειο», σύμφωνα με την πρόταση καταργείται και μεταφέρεται στο Ρίο. Στον δεύτερο κύκλο, κύριο νοσοκομείο είναι το «Άγιος Ανδρέας» και συμμετέχουν τα νοσοκομεία Κεφαλληνίας, Ληξουρίου - το οποίο γίνεται κέντρο υγείας, Ζακύνθου, και το Νοσημάτων Θώρακος «Άγιος Λουκάς», το οποίο μεταφέρεται στο «Άγιος Ανδρέας».

Στον τρίτο κύκλο, βασικό είναι το νοσοκομείο Πύργου και συμμετέχουν τα νοσοκομεία Αμαλιάδας και Κρεστένων, το οποίο γίνεται Κέντρο Υγείας. Στον τέταρτο κύκλο, επικεφαλής είναι το νοσοκομείο Αγρινίου και συμμετέχει το νοσοκομείο Μεσολογγίου.

Όπως προτείνει ο κ. Λιαρόπουλος, δημιουργείται και μια δεύτερη ομάδα στην Πελοπόννησο που έχει ως έδρα το νοσοκομείο της Τρίπολης. Στον πρώτο κύκλο της ομάδας κύριο είναι το νοσοκομείο Τρίπολης και ακολουθούν τα νοσοκομεία Σπάρτης, Μολάων και το Ψυχιατρικό Τρίπολης, το οποίο καταργείται. Ο δεύτερος κύκλος περιλαμβάνει τα νοσοκομεία Καλαμάτας, ως κύριο, και Κυπαρισσίας. Ο τρίτος έχει ως κύριο το νοσοκομείο Κορίνθου και συμπληρώνεται από τα νοσηλευτικά ιδρύματα Άργους και Ναυπλίου, το οποίο αλλάζει χρήση και γίνεται νοσοκομείο Χρόνιων Παθήσεων.

Για μια ακόμη φορά ο υπουργός υγείας, Α. Λοβέρδος, είπε ότι το 2011 είναι η τελευταία ευκαιρία για να «συγκρατήσουμε τις δομές του δημόσιου συστήματος υγείας ως έχουν» και προέβλεψε ότι «από το 2012, ο οποιοσδήποτε υπουργός Υγείας δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει το 40% των νοσοκομείων της χώρας».
newsdeast.gr

Καντάφι για φήμες: «Δεν μπορείτε να με βρείτε»

Με τηλεοπτικό διάγγελμα απάντησε ο Μουαμάρ Καντάφι στις εκτιμήσεις του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών ότι τραυματίστηκε και ότι είναι πλέον μακριά από την Τρίπολη.

«Είμαι σε ένα σημείο που δεν μπορεί να με βρείτε», είπε απευθυνόμενος προς το ΝΑΤΟ, χαρακτηρίζοντας ακόμη δειλή την επιδρομή της Πέμπτης κατά του συγκροτήματος του.

Νωρίτερα ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Φράνκο Φρατίνι είχε δηλώσει στην εφημερίδα Corriere della Sera ότι ο Μουαμάρ Καντάφι έχει μάλλον εγκαταλείψει την Τρίπολη και είναι πιθανότατα τραυματισμένος από αεροπορική επιδρομή του ΝΑΤΟ. «Η διεθνής πίεση μάλλον τον έχει αναγκάσει να φύγει από την Τρίπολη, όχι όμως και από την Λιβύη», είπε ο κ.Φρατίνι.

Τις δηλώσεις έσπευσε αμέσως να διαψεύσει η κυβέρνηση της Λιβύης. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Μούσα Ιμπραήμ, τηλεφώνησε στο τηλεοπτικό δίκτυο Al-Arabiya και αρνήθηκε ότι ο Λίβυος ηγέτης είναι τραυματισμένος.

«Είναι ανοησίες», τόνισε, «(ο Καντάφι) κυβερνά τη χώρα, δεν έχει τραυματιστεί καθόλου».

Σχολιάζοντας εικόνες που μετέδωσε η κρατική τηλεόραση της Λιβύης και δείχνουν – υποτίθεται - τον Καντάφι να συναντάται την Τετάρτη με φυλάρχους σε ξενοδοχείο της Τρίπολης, ο κ.Φρατίνι τόνισε πως «έχει πολλές αμφιβολίες ότι το συγκεκριμένο οπτικό υλικό τραβήχτηκε την συγκεκριμένη ημέρα».

Την ίδια στιγμή, η κρατική τηλεόραση της Λιβύης μετέδωσε πως τουλάχιστον 16 άμαχοι πολίτες έχασαν την ζωή τους και άλλοι 40 τραυματίστηκαν μετά από βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ στην πόλη Μπρέγκα στην ανατολική Λιβύη. Ο σταθμός έδειξε εικόνες από τουλάχιστον 9 πτώματα που είχαν εμφανή σημάδια από πολλαπλά τραύματα, τα οποία ήταν τυλιγμένα σε κουβέρτες και βρίσκονταν σε άγνωστη τοποθεσία. Σύμφωνα με το καθεστωτικό κανάλι, οι πολίτες διέμεναν σε ξενώνα που βομβαρδίστηκε από τα συμμαχικά αεροσκάφη.

Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος επέκρινε με ιδιαίτερη δριμύτητα τις επιχειρήσεις του NATO στη Λιβύη, λέγοντας ότι τα αεροσκάφη της συμμαχίας πλήττουν πολιτικούς στόχους παραβιάζοντας τους κανόνες των Ηνωμένων Εθνών.

«Υπάρχουν υπερβολικά πολλές παραβιάσεις της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών», είπε ο κ.Λαβρόφ σε Ρώσους δημοσιογράφους στην διάρκεια επίσκεψής του στο Καζακστάν. «Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα», πρόσθεσε.

Ο κ. Λαβρόφ είπε ότι τα νέα κύματα των αεροπορικών επιδρομών έπληξαν νοσοκομεία και διπλωματικές αποστολές κατά λάθος, καθώς και πολιτικές εγκαταστάσεις οι οποίες σύμφωνα με την Μόσχα είναι εκτός των θεμιτών στόχων βάσει των κανόνων που έθετε η απόφαση του ΟΗΕ.

«Το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν ενέκρινε κάτι τέτοιο και οι δικαιολογίες που χρησιμοποιούν αυτοί (το NATO) για να υποστηρίξουν ότι δεν υπερέβησαν την εντολή του NATO δεν επαρκούν», πρόσθεσε ο Λαβρόφ. Την άποψη της Ρωσίας αυτή υποστηρίζουν επίσης η Ινδία, η Βραζιλία, η Κίνα και η Νότια Αφρική, συμπλήρωσε ο Ρώσος ΥΠΕΞ.

Οι αεροπορικές επιδρομές, που είχαν αρχίσει τον Μάρτιο, σχεδιαζόταν να αποτρέψουν ενδεχόμενες σφαγές αμάχων από τα κυβερνητικά στρατεύματα. Το NATO όμως πλήττει συστηματικά λιβυκά κυβερνητικά κέντρα διοίκησης και αποθήκες όπλων και πυρομαχικών.

Το χειρότερο για την συμμαχία είναι ότι παρά τους βομβαρδισμούς και την γενικότερη στήριξη στους αντάρτες, αυτοί δεν έχουν κατορθώσει να ανακτήσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και να «στριμώξουν» τις κυβερνητικές δυνάμεις. Οι περισσότεροι στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι, παρά την κατάληψη του αεροδρομίου της Μιζουράτα και κάποιες ακόμη μικρές επιτυχίες των ανταρτών, ο εμφύλιος πόλεμος μπορεί να συνεχιστεί για πολλούς μήνες, αν δεν σκοτωθεί ο ίδιος ο Καντάφι ή δεν υπάρξει κάποιο πραξικόπημα εκ των έσω.

Όπως εκτιμούν οι αναλυτές, το αεροδρόμιο της Μιζουράτα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον ανεφοδιασμό της στρατηγικής σημασίας πόλης, αφού μπορεί εύκολα να πληγεί από το πυροβολικό των «κανταφικών», που παραμένει σε απόσταση βολής. Τονίζουν επίσης ότι ο μόνος τρόπος να λήξει με στρατιωτικά μέσα η μάχη είναι να καταληφθεί η Τρίπολη – κάτι που αυτή την στιγμή μοιάζει ανέφικτο, με δεδομένες και τις ελλείψεις των ανταρτών σε οπλισμό, εκπαίδευση αλλά και αποφασιστικότητα.

Σε ανάλυση του το ινστιτούτο Stratfor εκτιμά πως ο Καντάφι «αντέχει»: «Ελέγχει ακόμη το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής Λιβύης και κανείς δσεν έχει αποδειχθεί ικανός να τον απομακρύνει από την εξουσία»,αναφέρει σε έκθεση του το γνωστό think tank.

Επίσης, ο Γάλλος αναλυτής Φρανσουά Χεϊσμπούργκ τονίζει πως, αν και το ΝΑΤΟ μοιάζει τον τελευταίο καιρό να επιδιώκει ενεργά την δολοφονία του Καντάφι, αυτό πολιτικά είναι μεγάλο ρίσκο, αφού «από πλευράς διεθνούς δικαίου ο Καντάφι δεν έχει το ίδιο στάτους με τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Η εσκεμμένη δολοφονία ενός ηγέτη κράτους δεν είναι κάτι που θα αρέσει σε άλλους ηγέτες κρατών. Όσο περισσότερο προσπαθεί το ΝΑΤΟ να τον σκοτώσει και δεν το πετυχαίνει, τόσο πιο άσχημα θα φαίνεται η όλη προσπάθεια», αναφέρει.
ΤΟ ΒΗΜΑ online

Αλληλοσφαγές

Δεν υπήρξαν μεταπολιτευτικά στην ελληνική κοινωνία χειρότερα φαινόμενα βίας από εκείνα που εντιμετωπίζουμε τις τελευταίες μέρες.
Αλλοδαποί μαχαιρώνουν θανάσιμα στο κέντρο της Αθήνας ημεδαπό, που μεταφέρει τη σύζυγό του στο μεαιυτήριο για να γεννήσει, προκειμένου να του πάρουν μια κάμερα, και ημεδαποί δολοφονούν ένα νεαρό αλλοδαπό την επομένη για αντίποινα. Κι από εκεί και πέρα ξεκινά ένα κυνηγητό αλλεξόντωσης, με την αστυνομία να παίζει το ρόλο του πυροσβέστη.

Και σε όλο αυτό το χαμό ξεπροβάλλουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, για να εκφράσουν τον κεκανονισμένο αποτροπιασμό τους και να πουν τα βαθυστόχαστα για το ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο: Οι αλλοδαποί, οι ακροδεξιοί, η αστυνομία, οι κάτοικοι των γκετοποιημένων περιοχών, οι προστάτες των αλλοδαπών;

Αναδεικνυόμενοι για άλλη μια φορά κατώτεροι των περιστάσεων και ανίκανοι να τις αντιμετωπίσουν.

Κανείς από τους παραπάνω δεν έχει δίκιο και κανείς δεν έχει άδικο. Πώς να πεις σε έναν εγκλωβισμένο από το Κράτος στη χώρα μας αλλοδαπό που πεινάει ότι έχει άδικο όταν καταλήγει στην άσκηση βίας, αλλά και πώς να πεις πως έχει άδικο ο μόνιμος κάτοικος μια περιοχής της Αθήνας που δεν τολμά να βγει στο δρόμο μετά τις 7 το βράδυ ή η συνταξιούχος που πρέπει να προσλάβει μπόντυ-γκαρντ για να πάει να εισπράξει από την τράπεζα τη πενιχρή σύνταξή της;

Όταν οι Κυβερνήσεις, όταν το Κράτος, όταν οι Υπουργοί, όταν η Αστυνομία -κι όχι οι αστυνομικοί- είναι απόντες από εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, κάποια στιγμή το πρόβλημα θα φτάσει να επιλύεται με αυτοσχεδιασμούς εκείνων που τους απασχολεί.

Δεκαετίες κραυγών απόγνωσης ανθρώπων που έχαναν τα καταστήματά τους, τις κατοικίες τους, την ησυχία τους, την ασφάλειά τους χαρακτηρίζονταν ως ακροδεξιές κορώνες. Οι ληστείες τραπεζών, καταστημάτων και οι αρπαγές τσαντών έγιναν τόσο συχνές, τόσο πολλές, που έπαψαν να αναφέρονται στο αστυνομικό δελτίο. Ολόκληρες περιοχές της Αθήνας μέχρι πρότινος σφίζουσες από κοινωνική ζωή και εμπόριο κατέληξαν να μην μπορούν να περπατηθούν. Η διακίνηση ναρκωτικών και η πορνεία κατέλαβε τις σημαντικότερες πλατείες της Αθήνας και τις μάντρες των σχολείων, γίνεται ανενδοίαστα μπροστά στα μάτια μας και έξω από την πόρτα μας. [Και την ίδια στιγμή τα κανάλια βάζουν σηματάκια στα προγράμματά τους για το αν είναι κατάλληλα για να τα παρακολουθούν παιδιά ή όχι!]

Και οι αρμόδιοι απόντες;

Γιατί άραγε; Δεν έβλεπαν, δεν βλέπουν; Τόση ανικανότητα; Δεν ήθελαν, δεν θέλουν; Τόση διαφθορά;

Ή μήπως σκοπίμως οικοδομήθηκε σιγά-σιγά ένα πρόβλημα ώστε να απασχολεί τους πολίτες για να ξεχνούν όλα όσα επρόκειτο να γίνουν, όσα γίνονται σήμερα, σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο;

Μήπως δηλαδή μας βάζουν να σφαζόμαστε μεταξύ μας ώστε να μην ασχολούμαστε και τόσο πολύ μαζί τους;
politismos politis

«Μαύρες» προβλέψεις από την Κομισιόν

Εξαιρετικά δυσοίωνες είναι οι εαρινές οικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα, καθώς προβλέπουν μικρότερη του αναμενόμενου μείωση στο δημοσιονομικό έλλειμμα αλλά και εκτίναξη του δημόσιου χρέους.

Ειδικότερα, μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος μόλις στο 9,5% του ΑΕΠ το 2011 από 10,5% το 2010 προβλέπουν οι εαρινές οικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για το 2012 το έλλειμμα προβλέπεται να μειωθεί μόλις στο 9,3%.
Αντίστοιχα, η Κομισιόν προβλέπει επιπλέον αύξηση στο δημόσιο χρέος, το οποίο –από 142,8% του ΑΕΠ το 2010 αναμένεται να διαμορφωθεί στο 157,7% του ΑΕΠ το 2011, για να φτάσει το 166,1% του ΑΕΠ το 2012.
Παράλληλα προβλέπεται συνέχεια στην ύφεση για το 2011, με το ρυθμό ανάπτυξης να είναι -3,5% το 2011 ενώ η Ελλάδα θα επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2012 με το σχετικό δείκτη να αποκτά θετικό πρόσημο, 1,1%.
Όσο για τον πληθωρισμό, προβλέπεται αποκλιμάκωση, με τον τιμάριθμο να διαμορφώνεται από 4,7% το 2010 στο 2,4% το 2011 και στο 0,5% το 2012.

Στόχος, η αύξηση των εσόδων

Ο προϋπολογισμός του 2011 προβλέπει την εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής σταθεροποίησης ύψους 5,7% του ΑΕΠ. Όπως αναφέρει η Επιτροπή, περίπου το ήμισυ από αυτά τα μέτρα που είναι κατά βάση μόνιμα, αποσκοπούν στην αύξηση των εσόδων.

Τα υπόλοιπα μέτρα αφορούν περικοπές δαπανών και περιλαμβάνουν την κατάργηση «μη παραγωγικών και άστοχων δαπανών», τη μείωση των μεσοπρόθεσμων συμβάσεων στο
δημόσιο τομέα, την καλύτερη αξιοποίηση των επιδομάτων για τα νοικοκυριά, αλλά και τη βελτίωση της διαχείρισης της κρατικής περιουσίας και την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων εισφορών.

Σύμφωνα με την Επιτροπή, το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής της Ελλάδας περιλαμβάνει μια ευρεία ατζέντα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, στόχος των οποίων είναι η ενίσχυση του ανταγωνισμού στο εσωτερικό της χώρας και της ανταγωνιστικότητας διεθνώς. Η Επιτροπή σημειώνει ότι η εφαρμογή αυτών των μεταρρυθμίσεων θα συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη, η οποία θα έχει ως κινητήρια δύναμη τις εξαγωγές, που, ήδη, ανέκαμψαν το 2010 και θα σημειώσουν περαιτέρω αύξηση το 2011 και το 2012.

Προβλέπεται αύξηση εξαγωγών
Οι εξελίξεις στο κόστος εργασίας και η ευνοϊκότερη εξωτερική ζήτηση θα είναι από τους παράγοντες που θα επηρεάσουν θετικά την αύξηση των εξαγωγών. Η Επιτροπή εκτιμά ότι οι εξαγωγές προϊόντων θα αυξηθούν κατά περίπου 6% την περίοδο 2011-2012, ενώ οι εξαγωγές υπηρεσιών, με έμφαση στην εμπορική ναυτιλία και τον τουρισμό, αναμένεται ότι θα ανακάμψουν με ταχύτερους ρυθμούς .

Στα σχόλιά της η Επιτροπή σημειώνει ότι οι αξιόπιστες προσπάθειες για δημοσιονομική προσαρμογή και η αποφασιστική εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και θα βελτιώσουν το επιχειρηματικό κλίμα, ενώ, όπως υπογραμμίζει, η σταδιακή επανάκτηση της ανάπτυξης, η ενισχυμένη εξωτερική ζήτηση και οι μεταρρυθμίσεις που ευνοούν την ανάπτυξη, αναμένονται να οδηγήσουν την οικονομία σε ανάπτυξη από το 2012, με περαιτέρω βελτίωση το 2013.

Ανάκαμψη το 2012

Σύμφωνα με την Επιτροπή, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώνεται το 2011, με την ύφεση να αναμένεται να διαμορφωθεί στο 3,5% το 2011, ενώ η ανάκαμψη αναμένεται να επανέλθει τα τελευταία τρίμηνα του 2012 και η ανάπτυξη να κερδίσει έδαφος την επόμενη χρονιά.

Όπως υποστηρίζει η Επιτροπή, η συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας αντανακλάται και στην αδύναμη ζήτηση απασχόλησης, η οποία αναμένεται να μειωθεί το 2011. Οι μειωμένες ευκαιρίες απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, μαζί με το πάγωμα των προσλήψεων και τις μειώσεις των συμβάσεων στο δημόσιο τομέα, θα ανεβάσουν την ανεργία πάνω από το 15% το 2012, αναφέρει η Επιτροπή.
ta nea online

Παπανδρέου: Βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση το ελληνικό χρέος

Αντίθετος στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εμφανίστηκε την Παρασκευή ο πρωθυπουργός.

«Το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο», τόνισε ο κ. Παπανδρέου, μιλώντας στη διεθνή διάσκεψη του Όσλο για την προοδευτική διακυβέρνηση στην Ευρώπη.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε μια σειρά μέτρων που εφάρμοσε η ελληνική κυβέρνηση, όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η αλλαγή στη φορολογία και στο ασφαλιστικό, καθώς και στα αποτελέσματα αυτών, τα οποία, όπως ανέφερε, είναι η μείωση του ελλείμματος κατά 5% σε ένα χρόνο, η άνοδος των εξαγωγών και τα θετικά σημάδια πορείας του τουρισμού, ενώ για την θέση του σχετικά με τη διαχείριση του χρέους επικαλέστηκε εκτίμηση του ΔΝΤ.

«Το ελληνικό δράμα στην πραγματικότητα έχει καταστεί ευρωπαϊκό δράμα», είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι μεσούσης της κρίσης δοκιμάζονται η ευρωπαϊκή ταυτότητα, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και η ικανότητα διαχείρισης της κρίσης.

Στη διάρκεια της συζήτησης λίγο αργότερα, ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι η νομισματική ένωση της Ευρώπης είχε ατέλειες και η κρίση ανέδειξε τα προβλήματα αυτά, ενώ αναφέρθηκε και στην αναγκαιότητα θέσπισης ευρωομολόγων, αλλά και στο νόμο για τον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

Ο κ. Παπανδρέου ανέφερε επίσης ότι το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι πλέον τεράστιο και επισημαίνοντας ότι αυτά τα προβλήματα δεν είναι εύκολα, πρόσθεσε ότι εντούτοις πρέπει να αντιμετωπιστούν συλλογικά και υπάρχει η δυνατότητα επίλυσής τους.

Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι οι συντηρητικοί πολιτικοί εφαρμόζουν πολιτικές φόβου, τις οποίες αναπαράγουν ορισμένα ΜΜΕ και πρόσθεσε ότι οι προοδευτικοί πολιτικοί εφαρμόζουν πολιτικές ελπίδας, ενώ σε ότι αφορά την ευρωπαϊκή πορεία εκτίμησε ότι η Ευρώπη δεν προχωρά αρκετά, αν και αποτελεί [η Ευρώπη] μια δυνάμει απάντηση στην κρίση, η οποία όμως εξαιτίας διαφόρων πολιτικών χάνει τον δυναμισμό της.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι η χώρα μας αποτελεί κλειδί σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων και της Μεσογείου.

Αναφερόμενος στην κρίση ο κ. Παπανδρέου είπε ότι η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία για ένα νέο μοντέλο «πράσινης» ανάπτυξης, τόνισε ότι η ανταγωνιστικότητα δεν περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση χρεών και ελλειμμάτων και υπογράμμισε ότι η πρόκληση συνίσταται στον «εξανθρωπισμό» της παγκοσμιοποίησης.
ΣΚΑΙ.GR

Παλιά -επικίνδυνα- «κόλπα»

Ο φασισμός ευδοκιμεί στο χάος (ανασφάλεια, δολοφονίες, αστυνομική τυφλή βία, ξυλοδαρμοί)... Ο φασιμός, κατά κανόνα, προκαλεί το χάος προκειμένου να αναπτυχθεί, να επικρατήσει και να επιβληθεί ως η «σωτήρια λύση» της φοβισμένης και απεγνωσμένης κοινωνίας. Το «κόλπο» είναι τόσο παλιό όσο και η εξουσία...
Ο φασισμός, μαζί με τον φόβο που προκαλεί και αναπαράγει, αποτελούν τα ύστατα «πυρηνικά» όπλα που η εξουσία βγάζει από το τσεπάκι της όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Και σήμερα στην... πρώην «ισχυρή Ελλάδα» τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Είναι δύσκολα για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους. Είναι τραγικά για τους κατοίκους στο κέντρο της Αθήνας. Είναι άθλια για τους χιλιάδες παράνομους μετανάστες...
Οι δυσκολίες ήδη έχουν μετατραπεί σε φόβο. Σε φόβο για το μεροκάματο, για την επιβίωση, για το μέλλον. Ο φόβος εξελίσσεται σε πανικό, καθώς καμία προοπτική και ελπίδα δεν εμφανίζεται στο πολιτικό προσκήνιο. Αντίθετα, το πολιτικό σκηνικό μοιάζει να αποσυντίθεται αφήνοντας πίσω του το κενό: δηλαδή τον μονόδρομο του μνημονίου.
Ως μοναδική σταθερά στη χώρα, εμφανίζονται οι δανειακές συμβάσεις και τα διαρκώς αναθεωρούμενα μνημόνια. Αυτές οι σταθερές, περιγράφουν τους όρους διακυβέρνησης της χώρας. Αφήνουν, ωστόσο, πίσω τους ένα τεράστιο κενό: Το κενό που δημιουργείται όταν ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας αίρουν την εμπιστοσύνη τους στο πολιτικό σύστημα, καθώς το θεωρούν και υπεύθυνο για την καταστροφή και μαριονέτα των μηχανισμών της Διεθνούς Εποπτείας.
Σε τέτοιες στιγμές η εξουσία μπαίνει στον πειρασμό να «παίξει» με το φόβο και το χάος. Σε τέτοιες στιγμές βγαίνουν οι φασίστες απ' τη ναφθαλίνη της ιστορίας για να ξαναπαίξουν το μόνο ρόλο που ξέρουν: Του σκιάχτρου.
...Αν αφήσουμε να νικήσει ο φόβος, θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε τι θα ακολουθήσει...
to pontiki

Πολιτικό αδιέξοδο

Είναι προφανές πως βρισκόμαστε μπροστά σε πολιτικό αδιέξοδο, το οποίο είναι μεγαλύτερο του οικονομικού αδιεξόδου.

Πρώτον, η κυβέρνηση βαρύνεται με τις σοβαρές αποκαλύψεις Στρως Καν, σύμφωνα με τις οποίες ο Γιώργος Παπανδρέου μεθόδευσε την προσφυγή στο ΔΝΤ πριν καν εξαντλήσει τις δυνατότητες δανεισμού της χώρας και πριν λάβει μεταρρυθμιστικά μέτρα, το φθινόπωρο του 2009, προκαλώντας έτσι κρίση δανεισμού και ουσιαστική χρεωκοπία.
Δεύτερον, έχει καταστεί σαφές πως ο οικονομικός σχεδιασμός της κυβέρνησης ήταν εντελώς λανθασμένος, καθώς χρησιμοποίησε μόνον εισπρακτικά μέτρα και όχι διαρθρωτικά, με σκοπό την αποφυγή του πολιτικού κόστους για το ΠΑΣΟΚ. Έτσι, μειώθηκαν οριζόντια τα εισοδήματα, γεγονός που οδήγησε στην επιδείνωση των μεγεθών που σχετίζονται με την ζήτηση και τα κρατικά έσοδα, ενώ παράλληλα δεν θίχτηκε ούτε στο ελάχιστο το καθεστώς προνομίων της κρατικής γραφειοκρατίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που παραδοσιακά στηρίζει το ΠΑΣΟΚ και έτσι δεν βελτιώθηκε το επενδυτικό περιβάλλον, που είναι μια ουσιαστική προϋπόθεση για την δημιουργία πλεονασμάτων και την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Τρίτον, η ΝΔ, δεν φαίνεται να αφήνει πολιτικά περιθώρια ελιγμών στην κυβέρνηση, καθώς αντιλαμβάνεται πως κάτι τέτοιο θα την καθιστούσε πολιτικά συνένοχη και επιλέγει μια τακτική γενικής πολιτικής σύγκρουσης με φόντο τις εκλογές.
Τέταρτον, η πολιτική ενότητα της κυβέρνησης έχει υποστεί σοβαρά ρήγματα, καθώς η πλειοψηφία της, εκφράζοντας τα συμφέροντα της κρατικής γραφειοκρατίας, δεν έχει καμία πρόθεση να εφαρμόσει τα κρίσιμα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο, φοβούμενη την πλήρη πολιτική της απαξίωση. Προτιμά λοιπόν να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές και πολιτική αλλαγή, ώστε να αποφύγει το πικρό ποτήρι της σύγκρουσης με τις κοινωνικές δυνάμεις που παραδοσιακά εκφράζουν το ΠΑΣΟΚ.
Και πέμπτον, είναι προφανές πως ΕΕ και ΔΝΤ, μετά το νέο δάνειο που θα εγκρίνουν, θα επιμείνουν απολύτως στην εφαρμογή του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και πώλησης δημοσίων επιχειρήσεων και ακινήτων.
Επομένως, αν συνυπολογισθούν όλες αυτές οι παράμετροι και αν επίσης ληφθεί υπόψη η βαθιά κοινωνική κρίση σε όλους τους τομείς, με αποκορύφωμα την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, την καταστροφή της Αθήνας από τα φαινόμενα μαζικού εποικισμού και την απώλεια του ελέγχου εκ μέρους των κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους, τότε καταλήγουμε με ασφάλεια στο εξής συμπέρασμα: η κυβέρνηση έχει χάσει πλήρως τον πολιτικό έλεγχο και αδυνατεί να υλοποιήσει το οικονομικό σχέδιο του μνημονίου και το δικό της πολιτικό σχέδιο.
Οι εκλογές είναι έτσι αναπόφευκτες και θα είχαν ήδη γίνει, εάν δεν αντιδρούσαν μέχρι πρότινος οι κύκλοι της ΕΕ και του ΔΝΤ. Όμως, με προφανή την πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης, είναι φανερό ότι οι αντιρρήσεις αυτές αργά ή γρήγορα θα καμφθούν, εφόσον θα γίνει σαφές πως οι εκλογές είναι πλέον προϋπόθεση για την υλοποίηση του μνημονίου και την αποφυγή της χρεωκοπίας του ελληνικού δημοσίου.
Η κυβέρνηση ίσως κάνει μια τελευταία προσπάθεια ανάκαμψης μέσω ενός εντυπωσιακού ανασχηματισμού, αλλά πλησιάζοντας στην κρίσιμη σύνοδο του Ιουνίου και εφόσον εκεί συμφωνηθεί έναν νέο δάνειο και έναν νέο μνημόνιο, τότε δεν μπορεί κανείς να αντιληφθεί πως θα καταστεί δυνατή η αποδοχή του, χωρίς την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έπρεπε να είχε προσφύγει σε εκλογές πολύ νωρίτερα, όταν ακόμη είχε την πολιτική πρωτοβουλία. Τελευταία του ευκαιρία ήταν οι δημοτικές εκλογές. Τώρα η πρωτοβουλία δεν είναι στα δικά του χέρια, αφού οι εξελίξεις έχουν πάρει αναπότρεπτο χαρακτήρα.

Το τι θα επακολουθήσει πολιτικά, μετά τις εκλογές, δεν είναι καθόλου σαφές. Το σίγουρο είναι πως θα προκύψει κάποια κυβέρνηση συμμαχική, ανάλογα με το ποιο κόμμα θα έχει την πρώτη θέση. Εάν το ΠΑΣΟΚ καταφέρει, παρά την κρίση, να βγει πρώτο κόμμα, θα επιδιώξει να σχηματίσει κυβέρνηση με την ΝΔ, είτε με άλλες πρόθυμες πολιτικές δυνάμεις. Το εγχείρημα θα είναι πολύ δύσκολο, αλλά ίσως αναπόφευκτο και θα φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον Α. Σαμαρά που θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να συναινέσει.
Εάν πρώτο κόμμα είναι η ΝΔ, τότε θα οδηγηθούμε είτε σε κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΛΑΟΣ- Ντόρας (εφόσον μπει στη Βουλή), είτε στο ίδιο σενάριο της συνεργασίας ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον πρόεδρο του πλειοψηφούντος κόμματος, δηλαδή τον Σαμαρά.
Τελευταία λύση είναι μια κυβέρνηση τεχνοκρατών, που θα έχει τη στήριξη των δύο μεγάλων κομμάτων, τα οποία θα επιδιώξουν να αποφύγουν το μεγάλο πολιτικό κόστος των διαρθρωτικών αλλαγών και θα προετοιμάσουν τις δυνάμεις τους για την τελική πολιτική μάχη, μετά την υλοποίηση του μνημονίου, δηλαδή μετά την κρίση.
Αυτή είναι η κατάσταση και όπως συνάγεται εκ των πραγμάτων, οι εκλογές πρέπει να γίνουν το ταχύτερο δυνατόν, αφού η παρούσα κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει άλλη δυναμική και η παρουσία της προκαλεί σοβαρές καθυστερήσεις στο ζήτημα των διαρθρωτικών αλλαγών που είναι άμεσα αναγκαίες. Από την άλλη, εάν η κυβέρνηση προχωρήσει η ίδια στην πλήρη υλοποίηση των όρων του μνημονίου, θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε πλήρη σύγκρουση με την κοινωνική του βάση και σε στρατηγική πολιτική ήττα.
Επομένως ούτε ίσως η ίδια η κυβέρνηση δεν έχει συμφέρον από την παράταση αυτής της πολιτικής εκκρεμότητας. Οι εκλογές είναι έτσι η μόνη λύση ώστε να ξεμπλοκάρει το πολιτικό σύστημα και να αποφευχθεί ο μέγιστος κίνδυνος, που είναι η ταχεία οδός προς την πλήρη οικονομική και πολιτική χρεωκοπία.
protagon.gr

Αιχμές κατά της αστυνομίας άφησε η Αλ. Παπαρήγα

 

Κινήθηκε «σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά»

Το σύστημα θέλει συναίνεση αλλά δεν είναι ικανοποιημένο από τον Γ. Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά που καλούνται να την υλοποιήσουν, επεσήμανε στον Real Fm η Αλέκα Παπαρήγα.

Σχολιάζοντας τα επεισόδια, η γραμματέας του ΚΚΕ, τόνισε ότι χρειάζονται μέτρα και τις επόμενες ημέρες θα ανακοινώσει τις προτάσεις της.

Επεσήμανε ότι έτσι όπως έχει πλέον διαμορφωθεί η κατάσταση, «φαινομενικά, η μόνη λύση είναι η καταστολή», συμπληρώνοντας ότι όλοι ζητάνε έξω από κάθε σπίτι να βρίσκεται η αστυνομία.

«Πρέπει να αποκλείσουμε τη βεντέτα ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους», τόνισε και πρότεινε τη δημιουργία κοινών επιτροπών, οι οποίες θα περάσουν το πνεύμα της αλληλεγγύης.

«Αναμφισβήτητα χρειάζεται μεγαλύτερη επιτήρηση, μετά τις 10 το βράδυ, το πρωί που πάει ο άλλος στη δουλειά του, γιατί τα φαινόμενα πολλαπλασιάζονται. Δεν μπορεί να περιφρουρεί το κέντρο της Αθήνας η Χρυσή Αυγή, δεν μπορεί να πρέπει να τραγουδήσεις τον εθνικό ύμνο για να περάσεις από μία περιοχή. (...) Χθες, σήμερα και αύριο, θα κοιτάξουμε να βελτιώσουμε και τις δικές μας προτάσεις. Το ζήτημα είναι πολιτικό, ωστόσο, όταν κινδυνεύουμε, χρειάζονται και άμεσα μέτρα», ανέφερε χαρακτηριστικά και τάχθηκε υπέρ της αύξησης των περιπολιών, οι οποίες αποθαρρύνουν τους κακοποιούς.

Αναφορικά με τα περιστατικά αστυνομικής βίας τις τελευταίες ημέρες, η Αλέκα Παπαρήγα εκτίμησε ότι στις τελευταίες κινητοποιήσεις δεν έγιναν τέτοια γεγονότα που να δικαιολογούν κάτι παραπάνω από την πλευρά της αστυνομίας, η οποία κινήθηκε «σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά», τονίζοντας ότι η στάση της αστυνομίας, αποτελεί κυβερνητική γραμμή.

Αναφερόμενη στο ενδεχόμενο συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, η Αλέκα Παπαρήγα υποστήριξε ότι ο επιχειρηματικός κόσμος επιθυμεί τη συναίνεση, γιατί τα μέτρα που θα έρθουν θα είναι τόσο σκληρά και έτσι χρειάζεται να μην είναι ένα κόμμα να παίρνει την ευθύνη και όλοι οι άλλοι να αντιπολιτεύονται.
newsdeast.gr

Η έξοδος από το ευρώ είναι λύση στην κρίση»

 

Χτυπούν Ελλάδα οι New York Times

H Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει από το ευρώ για να ανακάμψει, επισημαίνεται σε δημοσίευμα των New York Times, που υπογράφει ο Mark Weisbrot.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, όσο και αν η κίνηση της εξόδου από το ευρώ μπορεί να κοστίσει στην Ελλάδα βραχυπρόθεσμα, είναι απίθανο ότι ένα τέτοιο κόστος θα είναι μεγαλύτερο από τα πολλά χρόνια ύφεσης, στασιμότητας και υψηλής ανεργίας που οι ευρωπαϊκές αρχές προσφέρουν.

Οι εκθέσεις Τύπου προειδοποιούν επίσης για μια απότομη αύξηση του ελληνικού χρέους από υποτίμηση, αν εγκαταλείψει η Ελλάδα τη ζώνη του ευρώ. Αλλά το γεγονός είναι ότι «η Ελλάδα δεν θα πληρώσει αυτό το χρέος, όπως η Αργεντινή δεν έχει καταβάλλει τα 2/3 του εξωτερικού της χρέους μετά την υποτίμηση και την αναδιάρθρωσή του».

Όπως λέει η εφημερίδα, «αντίθετα η Πορτογαλία κατέληξε σε μια συμφωνία με το ΔΝΤ για δύο ακόμη χρόνια ύφεσης, μια τιμωρία που καμιά κυβέρνηση δεν πρέπει να δεχτεί. Ένας υπεύθυνος ηγέτης θα έπρεπε να υπενθυμίσει στις ευρωπαϊκές αρχές ότι έχουν τα χρήματα για να υποστηρίξουν την Ελλάδα με αντικυκλικές πολιτικές (όπως φορολογικά κίνητρα), αλλά επιλέγουν να μην το κάνουν».

Υπάρχει επίσης η ιδέα ότι η Ελλάδα - όπως και η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία - μπορεί να ανακάμψει μέσω μιας εσωτερικής υποτίμησης. Αυτό σημαίνει αύξηση της ανεργίας τόσο πολύ, ώστε οι μισθοί να πέσουν αρκετά, για να κάνουν τη χώρα πιο ανταγωνιστική σε διεθνές επίπεδο.

Το κοινωνικό κόστος, αναφέρεται, μιας τέτοιας κίνησης, ωστόσο, είναι ιδιαίτερα υψηλό. Η ανεργία έχει διπλασιαστεί στην Ελλάδα (σε 14,7 τοις εκατό), υπερδιπλασιάστηκε στην Ισπανία (σε 20,7 τοις εκατό) και υπερτριπλασιάστηκε στην Ιρλανδία (σε 14,7 τοις εκατό). Αλλά, η ανάκαμψη είναι ακόμη αβέβαιη.

«Μπορείτε να είστε σίγουροι» σημειώνει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος, «ότι οι ευρωπαϊκές αρχές θα πρόσφεραν στην Ελλάδα μια καλύτερη συμφωνία, αν αυτή εκφράσει μια αξιόπιστη απειλή εγκατάλειψης της ζώνης του ευρώ. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να έχουν ήδη κινηθεί σε απάντηση προς την απειλή αυτή της περασμένης εβδομάδας. Αλλά η ουσία είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να αποδεχθεί οποιαδήποτε συμφωνία δεν της επιτρέπει να αναπτυχθεί και να βρει το δρόμο για έξοδο από την ύφεση».

Για να αποδείξει τους ισχυρισμούς του ο αρθρογράφος αναφέρει το παράδειγμα της Αργεντινής, στο τέλος του 2001. Για περισσότερα από τρία έτη και έξι μήνες η Αργεντινή είχε υποστεί μία από τις πιο βαθιές υφέσεις του 20ου αιώνα.

Το πέσο της ήταν συνδεδεμένο με το δολάριο, κάτι αντίστοιχο με την κατάσταση της Ελλάδας, στην οποία Ελλάδα έχουν υιοθετήσει το ευρώ ως εθνικό της νόμισμα.

Οι Αργεντινοί πήραν δάνεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ μείωσαν και τις δαπάνες, όμως η φτώχεια και η ανεργία ανέβηκαν στα ύψη. Ήταν όλα μάταια καθώς η ύφεση βάθυνε.

Στη συνέχεια, η Αργεντινή αναδιάρθρωσε το εξωτερικό χρέος της και αποκόπηκε από το δολάριο. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι προέβλεψε ότι θα έρθει καταστροφή. Ωστόσο, η οικονομία συρρικνώθηκε για ένα ακόμη τρίμηνο μετά την υποτίμηση και την αναδιάρθρωση.

Στη συνέχεια ενισχύθηκε 63% τα επόμενα έξι χρόνια. Περισσότεροι από 11 εκατομμύρια άτομα, σε ένα έθνος 39 εκατομμυρίων, βγήκαν από τη φτώχεια. Εντός τριών ετών από την Αργεντινή ήταν πίσω στον προ-ύφεσης όγκο παραγωγής της.

Αντίθετα, στην Ελλάδα, ακόμη και αν τα πράγματα πάνε όπως τα έχει σχεδιάσει το ΔΝΤ, η οικονομία θα χρειαστεί οκτώ έτη, για να φθάσει στα επίπεδα του ΑΕΠ πριν από την κρίση

newsdeast.gr

Προτεραιότητα στο… MEGA

Κραυγή αγωνίας από την αρχηγό της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Ντόρα Μπακογιάννη, για την αντιμετώπιση του φαινομένου της τρομοκρατίας.

Η Ντόρα Μπακογιάννη, στην επερώτησή της στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή και με αφορμή την επικείμενη δίκη των φερόμενων ως μελών της οργάνωσης «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς», ζητεί να μάθει αν οι δικαστές και οι εισαγγελείς, ανεπηρέαστοι από τον φόβο για τη ζωή τους ή την ζωή των οικείων τους (αναφέρεται στις απειλές που δέχθηκαν οι δικαστές εν όψει της δίκης των συλληφθέντων μελών της οργάνωσης το 2009), θα απονείμουν δικαιοσύνη.

«Κτυπούν πλέον οι τρομοκράτες την καρδιά της Δημοκρατίας, αφού στη χώρα που η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί και δεν αποδίδεται ανεπηρέαστα υπάρχει πρόβλημα Δημοκρατίας» αναφέρει η αρχηγός της Δημοκρατικής Συμμαχίας, διαπιστώνοντας παράλληλα και υποβάθμιση της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας στην αντιμετώπιση του μεγάλου αυτού κινδύνου.

«Παραμονές των εκλογών του 2004, η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ., μετά από πολύμηνη και συντονισμένη προσπάθεια, ανακάλυψε τη γιάφκα του Χαλανδρίου, έγιναν οι πρώτες συλλήψεις μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης, εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για τα υπόλοιπα και κατασχέθηκε σημαντικό υλικό “πειστήρια”. Και ενώ αυτή η πολύ μεγάλη επιτυχία, η μοναδική που έγινε χωρίς τον παράγοντα τύχη αλλά χάριν της μεθοδικότητας, του επαγγελματισμού και της συνεργασίας των διωκτικών αρχών, με επικεφαλής την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, αναμένεται να επαινεθεί, σχεδόν σύσσωμη η αντιπολίτευση και ο αντιπολιτευόμενος τύπος μίλησαν για στημένη υπόθεση, για “πιτσιρικάδες” που έκαναν πλάκα κ.λπ.» σχολιάζει στην επερώτησή της η Ντόρα Μπακογιάννη.

Η αρχηγός της Δημοκρατικής Συμμαχίας άφησε τους βουλευτές της να αναπτύξουν τα επιχειρήματα και τα ερωτήματά τους και η ίδια αποφάσισε να πάει να τα πει στο Mega Channel. Βήμα το ένα, βήμα και το άλλο της… Βουλής!
zougla.gr

ΕΕ: Τίποτα δεν θα χαριστεί στην Ελλάδα

Ευρωπαίοι αξιωματούχοι τόνιζαν σήμερα στις Βρυξέλλες ότι σύντομα θα δοθεί νέα βοήθεια στην Ελλάδα, η οποία ωστόσο αυτή τη φορά θα συνοδεύεται από νέα μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεις που η Ελλάδα θα είναι υποχρεώμένη να υιοθετήσει.

Αξιωματούχος της Ευρωζώνης αποκάλυψε ότι στο Eurigroup της Δευτέρας ενδέχεται να γίνει ανακοίνωση της πρόθεσης να δοθεί νέα βοήθεια στην Ελλάδα. Βεβαίως, επισημαίνει στην προκειμένη περίπτωση η Ευρώπη δεν φαίνεται διατεθειμένη να δεσμευτεί αλλά ούτε και να αποκαλύψει πληροφορίες για το είδος της βοήθειας προτού ολοκληρωθεί ο έλεγχος της Τρόικας στην Αθήνα.

"Οποιαδήποτε βοήθεια θα συνοδεύεται ασφαλώς από νέους όρους και δεσμεύσεις, τίποτα δεν χαρίζεται" σημείωνε ο αξιωματούχος στο Bussinessweek. Αλλος αξιωματούχος τόνιζε σε δημοσιογραφους ότι οι κυβερνήσεις της Ευρώπης θέλουν να δουν χειροπιαστές αποδείξεις ότι τα μέτρα που δεσμεύεται η Ελλάδα να πάρει πρόκειται και να τα εφαρμόσει.

ΣΚΑΙ.GR

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ «Μας πήραν την Αθήνα...»

ΤΗ ΓΩΝΙΑ 3ης Σεπτεµβρίου και Ηπείρου έχω περάσει πολλές φορές στα εφηβικά µου χρόνια. Εκεί έζησα. Εκείµεγάλωσα. Στην Πατησίων, τηνΚυψέλης, τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, τους γύρω δρόµους. Μια περιοχή αστική,φιλήσυχη, καλοκάγαθη και ασφαλής.

ΗΤΑΝ. ∆ιότι µαζί µε τα εφηβικά µας χρόνια φαίνεται ότι έφυγε και η πόλη που τα γνώρισε. Στις γωνίες που δίναµε τα πρώτα φιλιά, σκοτώνουν πλέον ανθρώπους.

ΤΩΡΑ, το κέντρο της πόληςέχει καταληφθεί από απροσδιόριστες φυλές, οι οποίες ανεξαρτήτως προέλευσης,χρώµατος και θρησκείας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: το έγκληµα. ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ, η ζωή είναι φτηνή – ξεκινώντας από τηδική τους. Το αίµα ξοδεύεται χωρίς ενδοιασµούς. Για µια κάµερα. Για ένα τίποτα.

Ετσι, η Αθήνα που µας κανάκεψε έχει µεταβληθεί σε ένα απροσπέλαστο γκέτο βίας, ανοµίας, παραβατικότητας καιτρόµου. Ζει σε καθεστώς κατοχής. Μετανάστες και πρεζόνια, έγχρωµοι και εγχώριοι ντίλερ κάθε παρανοµίας.

Η ΠΟΛΗ έχει µεταβληθεί σε ένασκηνικό πρωτόγνωρο από αυτά που µόνο σε ταινίες γνωρίζαµε έως τώρα. Το αστικό τοπίο έχει εξαθλιωθεί ακόµη καιαισθητικά. Τα µαχαίρια και οι ενέσεις έχουν αντικαταστήσει τα ψιλικατζίδικα της γειτονιάς. Μας πήραν την Αθήνα… ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑΝ καταφέρει ποτέ, αν η Ελληνική Πολιτεία δεν είχε χρεοκοπήσει συνολικά και παταγωδώς. Ανδεν είχε αφήσει την πόλη ανυπεράσπιστη. Αν δενείχε εγκαταλείψει τους εναποµείναντες κατοίκους στη µοίρα τους, χωρίς την περιφρούρηση και τη φροντίδα που δικαιούνται.

ΜΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ που γίνεται προφανής αλλά και πιοοδυνηρή όταν ακούς ακόµη και τη µέρα του φόνου φτηνές δικαιολογίες για «δηµοσιονοµικές δυσχέρειες» ή για ένα«ευρύτερο ζήτηµα πολιτιστικό, οικιστικό, κοινωνικό».

ΜΟΝΟ ΠΟΥ Ο ΦΟΝΟΣ ενός ανθρώπου στο πεζοδρόµιο του σπιτιού του δεν ρυθµίζεται από το Μνηµόνιο, ούτε είναι ευρύτερο ζήτηµα. Ο φόνος είναι φόνος µε όσο πόνο, δάκρυ και σπαραγµό ένας φόνος µπορεί να περικλείει.

ΟΥΤΕ Η ΠΟΛΗ θα είχε ποτέ καταληφθεί, αν η κοινωνίαδεν το είχε επιτρέψει. Ανείχε εγκαίρως υπερασπιστεί τονεαυτό της. Αν είχε ξεκαθαρίσειότι η ανοχή έχειόρια, ότι η ανοµία δεν είναι τρόπος ζωής, ότι η µετανάστευση δεν αποτελεί δικαίωµα αλλά ότι η ασφάλεια είναι θεµελιώδες δηµοκρατικό δικαίωµα των πολιτών.

ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, όµως, µας πήραν την Αθήνα. Μας εξόρισαν από τους δρόµους των παιδικών µας χρόνων. Ή µας υποχρέωσαν να τους διαβαίνουµε µε κίνδυνο και χτυποκάρδι.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ειλικρινής δεν ξέρω αν και πότε θα ξαναπάρουµε αυτήν την Αθήνα πίσω. Εστω και µόνο για να τη γνωρίσουν και τα παιδιά µας.
ta nea online

Πόσο ανόητοι είμαστε;

Οι Έλληνες με την ψήφο τους το 2004 έκαναν τον Κώστα Καραμανλή πρωθυπουργό. Εκ των υστέρων, δεν ήταν και τόσο σοφή επιλογή για τη χώρα. Ωστόσο, το να τον επανεκλέξουν το 2007 ήταν σαφώς χειρότερη, καθώς ο «Κωστάκης» επιτάχυνε τον καλπασμό της οικονομίας προς τον γκρεμό. Έκανε τότε λάθος ο κυρίαρχος λαός; Έσφαλε το εκλογικό σώμα που τον ξαναεμπιστεύτηκε; Συμπεριφέρθηκε ως βλάκας ο Έλληνας ψηφοφόρος τότε, ή και το 2009; Κι αν ναι, γιατί μπορούμε να τον εμπιστευθούμε σήμερα πως στις επόμενες εκλογές θα κάνει το σωστό;

Δεν είναι ίδιον μόνο του έλληνα ψηφοφόρου η βλακεία στην κάλπη. Πολλοί αγνοούν πως το 1972, 6 στους 10 Αμερικανούς έκριναν σοφό να ψηφίσουν για Πρόεδρο για δεύτερη φορά τον διεφθαρμένο Ρίτσαρντ Νίξον, «δαγκωτό», κι ας είχε ήδη αποκαλυφθεί το σκάνδαλο του Watergate. Κι αν πάμε ακόμη πιο πίσω, το Μάρτη του 1933, το 43.9% των Γερμανών νόμιζε πως έπραττε σοφά όταν έδινε την ψήφο του στον Αδόλφο Χίτλερ, αναδεικνύοντας τους ναζί για δεύτερη φορά ως το πρώτο κόμμα.

Ο Walter Lippmann στο κλασικό έργο του Phantom Public έγραψε πως ο ψηφοφόρος δεν είναι να τον εμπιστευθείς, γιατί «δεν ξέρει ούτε τι συμβαίνει, ούτε γιατί συμβαίνει, ούτε τι πρέπει να συμβεί». Όπως έγραψε κι ο Παύλος Τσίμας στα Νέα του Σαββάτου, αυτό είναι και «το θεμελιώδες δόγμα της ελληνικής πολιτικής ζωής- πως οι άνθρωποι που ψηφίζουν είναι νήπια, ακατάλληλα προς έκθεση στη δοκιμασία της αλήθειας».

Ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται πως συμμερίζεται σε κάποιο βαθμό αυτόν τον προβληματισμό για το σοφόν των επιλογών των Ελλήνων στην κάλπη. Αλλά ήθελε να κάνει κάτι γι αυτό. Πειραματίστηκε, από την αντιπολίτευση ακόμη, με έννοιες όπως η διαβουλευτική δημοσκόπηση (deliberative polling), θέλοντας να «πλάσει» πιο σοφούς ψηφοφόρους. Το πείραμα, με επικεφαλής τον «τρελό επιστήμονα» Γιάννη Πανάρετο, ήταν να καθίσουν οι ψηφοφόροι στα θρανία, να μιλήσουν, να μελετήσουν και να εκπαιδευτούν για μέρες ολόκληρες, ώστε όταν θα ερχόταν η ώρα να ψηφίσουν, να μην φερθούν βλακωδώς ως συνήθως, αλλά να επιλέξουν με σοφία τον αντικειμενικά καλύτερο υποψήφιο. Το πείραμα πραγματοποιήθηκε στο Μαρούσι πριν τις δημοτικές εκλογές του 2006, αλλά δεν έτυχε προβολής. Όχι γιατί ήταν μυστικό, αλλά γιατί πολιτικοί συντάκτες και ΜΜΕ το αντιμετώπισαν ως άλλο ένα εξωτικό project του Παπανδρέου, το οποίο καλά καλά ούτε εκείνοι δεν καταλάβαιναν (η διαβούλευση ως ιδέα βέβαια επέζησε, και «φορέθηκε» πολύ στο opengov, αλλά επί της ουσίας δεν εφαρμόστηκε ποτέ).

Το ερώτημα λοιπόν παραμένει: είναι ο Έλληνας ψηφοφόρος σήμερα κατά βάση ηλίθιος; Είναι σαν ένα νήπιο που δεν έχει ελπίδα να καταλάβει ποια είναι η λύση σε περίπλοκα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας; Είναι ένα δύσκολο ερώτημα. Κατά τη γνώμη μου, το βλακώδες ή σοφό της επιλογής μας μπροστά στη κάλπη συναρτάται ευθέως με το πόσο καλή δουλειά κάνουν τα ΜΜΕ της κάθε χώρας, και πόσο υγιή είναι σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αν στη Γερμανία του 1933 υπήρχε η κουλτούρα του πλουραλισμού των ΜΜΕ και της ερευνητικής δημοσιογραφίας, ίσως οι Γερμανοί ψηφοφόροι να μάθαιναν όσα έπρεπε να ξέρουν για τον Χίτλερ πριν ανοίξουν τις κάλπες. Αν ο υπόλοιπος αμερικανικός Τύπος δεν «έθαβε» για χρόνια τις αποκαλύψεις της Washington Post για το σκάνδαλο Watergate, ή αν υπήρχαν τότε τα blogs, ίσως ο Νίξον να μην είχε επανεκλεγεί. Και ίσως αν τα ελληνικά ΜΜΕ και οι περισσότεροι έλληνες δημοσιογράφοι έκαναν πιο σωστά τη δουλειά τους τα τελευταία χρόνια, ίσως ο κυρίαρχος λαός να μάθαινε πριν το 2007 πόσο άσχημη ήταν στην πραγματικότητα η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και να αντιδρούσε, ψηφίζοντας διαφορετικά. Το συμπέρασμα και για το σήμερα, των «υπόγειων» διαπραγματεύσεων και των μυστικών οικονομικών συμφωνιών; Δείξε μου πόσο ελέγχουν την εξουσία τα ΜΜΕ σου, να σου πω πόσο βλάκας ψηφοφόρος είσαι…

protagon.gr

Νέα «εκστρατεία» στην Ευρώπη ετοιμάζει ο πρωθυπουργός

Περιοδεία σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, προγραμματίζει σύμφωνα με πληροφορίες ο πρωθυπουργός. Στόχος του, να συζητήσει από κοντά με τους αρχηγούς των κρατών που θα αποφασίσουν για την επόμενη μέρα της Ελλάδας, το μέλλον της. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο πρόγραμμα του είναι επίσκεψη στις Βρυξέλλες και στο Παρίσι, ενώ θα επιδιωχθεί και μια συνάντηση με την κ. Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο. Οι συναντήσεις αυτές, χρονικά, θα επιχειρηθεί να γίνουν πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής, του Ιουνίου, στη βελγική πρωτεύουσα. Κι αυτό γιατί ουσιαστικά θα έχουν χαρακτήρα προετοιμασίας, ενόψει του συγκεκριμένου event.

Άλλωστε, όπως είναι κοινό μυστικό, τότε, δηλαδή στο τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου, θα ληφθούν και οι οριστικές αποφάσεις για τη στάση που τηρήσει η Ευρωζώνη απέναντι στην χώρα μας. Όπως έχει δηλώσει και η κ. Μέρκελ, «δεν μπορούν να προκύψουν συμπεράσματα, αν προηγουμένως δεν μιλήσουμε με την τρόικα». Γι αυτό και ο πρωθυπουργός ήταν πολύ αυστηρός στις συστάσεις του προς τους υπουργούς του για τη συνεργασία τους ελεγκτές, αυτή τη φορά. Γιατί από τις εντυπώσεις που θα μεταφέρουν προς τα έξω, θα εξαρτηθούν πολλά. Το ζητούμενο, βεβαίως, είναι αν τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης.
parapolitika.gr

Μέρκελ: Πρώτα η έκθεση της τρόικας, μετά οι αποφάσεις

Κλειστά κρατάει τα χαρτιά της η Γερμανίδα καγκελάριος αναφορικά με την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα. Την ίδια στιγμή διαψεύδονται από παράγοντες του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για οριστική συμφωνία σχετικά με τη χορήγηση στη χώρα μας νέου δανείου ύψους 60 δισ. ευρώ τον Ιούνιο.

Η Ανγκελα Μέρκελ προέβλεψε πως η Ελλάδα θα ισχυροποιηθεί μετά τις μεταρρυθμίσεις, αλλά όσον αφορά την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί. Παρέπεμψε στα αποτελέσματα των ελέγχων που διεξάγουν οι εκπρόσωποι της τρόικας στην Αθήνα, απ' όπου θα εξαρτηθεί αν το Βερολίνο θα δώσει ή όχι τη συγκατάθεσή του για βελτίωση των όρων της οικονομικής βοήθειας που ήδη λαμβάνει η Ελλάδα.
Η έκθεση της τρόικας αναμένεται να είναι έτοιμη τον Ιούνιο.
Την ίδια στιγμή, βουλευτής του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών έκανε λόγο για ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την εκταμίευση της επόμενης "γραμμής" χρηματοδότησης από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ. Νωρίτερα, τηλεγράφημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Dow Jones έκανε λόγο για συμφωνία που προβλέπει από τον Ιούνιο τη διάθεση στην Ελλάδα επιπλέον 60 δισ. ευρώ, που θα συνοδεύονται από ένα νέο μνημόνιο.
Το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος έσπευσε να διαψεύσει η Αθήνα, ενώ οι αγορές δείχνουν να τηρούν στάση αναμονής. Η ισοτιμία του ευρώ με το δολάριο κυμαίνεται μεταξύ 1,43 και 1,444, ενώ το spread του ελληνικού ομολόγου 10ετούς διάρκειας δεν παρουσίαζε κάποια σημαντική διακύμανση και κινείτο στην περιοχή των 1.270 μονάδων βάσης έναντι του αντίστοιχου γερμανικού.
Enet.gr

«Tο μνημόνιο δεν δουλεύει» λέει ο Κρούγκμαν και προτείνει σαν παράδειγμα την Αργεντινή

 

Διστακτικός απέναντι στην προοπτική μιας «ηρωικής εξόδου» της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ εμφανίζεται ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν. Σε σύντομο σχόλιο του στην προσωπική ιστοσελίδα του, ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος ασκεί κριτική σε άρθρο του συναδέλφου του Μαρκ Βάισμπροτ, ο οποίος προτείνει ανοιχτά την ελληνική αποχώρηση από το ευρώ, παραθέτοντας μάλιστα το προηγούμενο της Αργεντινής ως παράδειγμα προς μίμηση για την Αθήνα.
«Συμφωνώ με πολλά από όσα λέει [ο Βάισμπροτ], αλλά δεν είμαι έτοιμος να συστήσω αυτό το βήμα, για δύο λόγους», γράφει ο Κρούγκμαν. «Πρώτον, ενώ συμφωνώ στον παραλληλισμό Ελλάδας και Αργεντινής, δεν πιστεύω ότι πρόκειται για τέλεια παράλληλο: αν και η Αργεντινή είχε «κλειδώσει» το πέσο με το δολάριο, εξακολουθούσε να συναλλάσσεται με πέσος. Αυτό σημαίνει πως το ”ξεκλείδωμα” από το δολάριο ήταν πολύ ευκολότερο, από πρακτικής άποψης, από ότι θα ήταν μια έξοδος από το ευρώ. Και η πρακτική πλευρά της εξόδου μετράει πολύ: μπορεί να κάνει την διαφορά ανάμεσα σε μια σύντομη περίοδο σοκ, και μια παρατεταμένη χρηματοπιστωτική διάλυση».
«Δεύτερον, η Ελλάδα είναι μια συγκριτικά φτωχή χώρα, με ιστορικό εύθραυστης διακυβέρνησης… Έχει λοιπόν πολλά να κερδίσει από την συνέχιση της συμμετοχής της στο ευρωπαϊκό σχέδιο –συγκεκριμένα οφέλη όπως η βοήθεια από τα ταμεία συνοχής, αλλά και λιγότερο συγκεκριμένα, όπως η γενικότερη οικονομική και πολιτική σταθερότητα που προκύπτει από την συμμετοχή σε μια μεγάλη δημοκρατική συμμαχία. Μια έξοδος από το ευρώ θα έκανε πολύ μεγαλύτερη ζημιά στην Ελλάδα, από εκείνη που υπέστη η Αργεντινή υποτιμώντας το πέσο», συμπληρώνει ο Κρούγκμαν.
Κατά τα άλλα όμως συμφωνεί πλήρως με τον συνάδελφο του: «Ο Βάισμπροτ έχει δίκιο όταν λέει πως το πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας δεν λειτουργεί, και δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει. Το λιγότερο που πρέπει να γίνει είναι μια αναδιάρθρωση του χρέους που να οδηγεί σε πραγματική συρρίκνωση του, και όχι απλά σε χρονική επιμήκυνση. Όσο περισσότερο η κατάσταση αυτή παραμένει ανεπίλυτη, τόσο λιγότερες ελπίδες έχω πως η Ελλάδα θα καταφέρει να μείνει στο ευρώ, ακόμη και αν το επιθυμεί», καταλήγει ο Κρούγκμαν.
Να σημειωθεί εδώ ότι, κατά τον Βάισμπροτ, η απειλή της ελληνικής κυβέρνησης να φύγει μονομερώς από το ευρώ (την οποία αντιμετωπίζει ως δεδομένη, με βάση το ρεπορτάζ του Spiegel) είναι «το καλύτερο για τους Έλληνες πολίτες». Κατά την γνώμη του μάλιστα η απειλή «θα έπρεπε να είχε διατυπωθεί από καιρό», και η ελληνική κυβέρνηση «πρέπει να είναι προετοιμασμένη για να την υλοποιήσει… Όσο κι αν κοστίσει μια τέτοια κίνηση βραχυπρόθεσμα στην Ελλάδα, είναι πολύ απίθανο πως το κόστος αυτό θα είναι μεγαλύτερο από τα πολλά χρόνια ύφεσης, στασιμότητας και υψηλής ανεργίας που της ”προσφέρουν” σήμερα οι Ευρωπαίοι».
Χρησιμοποιώντας το αργεντίνικο παράδειγμα, ο Βάισμπροτ επιχειρηματολογεί πως μια Ελλάδα χωρίς ευρώ θα μπορούσε να επιστρέψει στην ανάπτυξη πολύ ταχύτερα και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της, ενώ τονίζει πως το επιχείρημα της μεγάλης αύξησης του χρέους, λόγω της υποτίμησης, δεν παίζει κανένα ρόλο, αφού όπως η Αργεντινή, έτσι και η Ελλάδα δεν πρόκειται τελικά να πληρώσει παρά μόνον ένα μικρό κλάσμα των σημερινών υποχρεώσεων της: το Μπουένος Αίρες συγκεκριμένα πλήρωσε μόνον το εν τρίτον του χρέους που είχε σωρεύσει προ της στάσης πληρωμών.
Ο Βάισμπροτ, που διευθύνει το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών (CEPR), επιτίθεται με σκληρότητα στην «αντίληψη των πιστωτών, που έχουν υιοθετήσει και οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι μια χώρα που έχει σωρεύσει πάρα πολλά χρέη πρέπει να ”τιμωρηθεί”, ώστε να μην ενθαρρύνεται η ”κακή συμπεριφορά”. Όμως η συλλογική τιμωρία μιας ολόκληρης χώρας για τα παρελθόντα λάθη των ηγετών τους, μπορεί να ικανοποιεί κάποιους από ηθικής πλευράς, αλλά σίγουρα δεν είναι στέρεη βάση πολιτικής», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Εξίσου απορριπτικός είναι ο αναλυτής και με την θεωρία της διάσωσης της Ελλάδας, όπως και της Ιρλανδίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, διά της «εσωτερικής υποτίμησης» – δηλαδή την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσω των μαζικών απολύσεων και της μείωσης των μισθών. «Το κοινωνικό κόστος είναι υπερβολικά υψηλό, και η συνταγή σπάνια δουλεύει: η ανεργία διπλασιάστηκε στην Ελλάδα, υπέρ-διπλασιάστηκε στην Ισπανία και υπέρ-τριπλασιάστηκε στην Ιρλανδία, κι όμως η οικονομική ανάκαμψη παραμένει άπιαστο όνειρο», τονίζει.
Antinews