Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024

Κυρία Σοφία Ζαχαράκη, είστε εδώ;

«Λύκε, λύκε είσαι εδώ; Βάζω τα παπούτσια μου και σε κυνηγώ». Ναι. Ο λύκος, οι λύκοι ήταν και είναι εδώ. Από γεννήσεως κόσμου. Και ετούτος. Είναι υπάνθρωπος. Κτήνος. Και αστυνομικός. Κτήνος μασκαρεμένος αστυνομικός. Πόσοι και πόσοι μαρτύρησαν στην εξουσία του! Και έχει μεταμορφώσει και τη γυναίκα του σε άδειο ον. Και γεννοβολούσαν και παιδιά. Και τώρα ακόμα είναι έγκυος, μια ακόμα φορά. Να υπάρχει στοκ. Ζούσαν σε μαύρα, αιμοσταγή σκοτάδια, εν φως ημέρας. Δεν ανήκω σε αυτούς που αναρωτιούνται «Γιατί κανένας δεν μιλούσε;». Σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Αυτό που θέλω όμως να μάθω… Αυτά τα στερνά που ξεμπροστιάζουν και τα πρώτα… Τώρα! Τώρα, γαμώτο, που μάθαμε, που το κράτος έμαθε… Και μάλιστα από την μάνα την ίδια, το άδειο ον, πώς χειρίζεται, πώς χειριζόμαστε την ιστορία; Τα αντανακλαστικά του κράτους και κάθε είδους

αρμόδιου, στο «εδώ και τώρα», θέλω να δω. Κυρία Σοφία Ζαχαράκη είστε εδώ; Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας της Ελλάδας, ο τίτλος σας. Ακούω σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ και δυσκολεύομαι να τιθασεύσω τον θυμό σε γραφή ώστε να σας μεταφέρω. Ακούστε: Στην Αστυνομία καταθέτει η μάνα με τα κορίτσια. Ο γιος στο σπίτι. Δεκατεσσάρων ετών, μόνος του. Η μια εκ των κοριτσιών τηλεφωνεί σε θείο για να παραλάβει τον αδελφό της να μην είναι μόνος στο σπίτι. Πάμε καλά; Είναι αυτό Πρόνοια; Ο θείος σπεύδει. Εχει περάσει από κοινωνική έρευνα; Είναι κατάλληλος; Πώς παραλαμβάνει τον μικρό, ο οποίος, καθοδηγούμενος από τον πατέρα, που όσο βρίσκεται στο ψυχιατρείο (και πριν μεταφερθεί στη φυλακή της Τρίπολης) μπορεί να κάνει «δημόσιες σχέσεις», και να τηλεφωνεί και να κάνει αναρτήσεις και να εύχεται και να ευχαριστεί… Πάμε καλά; Ακούει κανείς; Ο γιός, λοιπόν, καθοδηγούμενος από τον πατέρα του παίρνει μαζί του τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, που προφανώς περιέχει ενοχοποιητικά στοιχεία. Ολα αυτά τα θεωρείτε φυσιολογικά; Μπορεί να είναι, τόσο ανοργάνωτα, τόσο ερήμην κράτους όλα; Παιδιά «από εδώ και από εκεί»… Και έχει ο Θεός; Τα παιδιά στην συνέχεια βρίσκονται όλα μαζί στο Νοσοκομείο Παίδων προς φύλαξη. Από το Νοσοκομείο διαμαρτύρονται ότι δεν είναι και το πιο κατάλληλο περιβάλλον, και σίγουρα δεν μπορούν να έχουν την ευθύνη τους με υπευθυνότητα. Κυρία Ζαχαράκη είστε εδώ; Τα επισκεφτήκατε; Πότε; Πόσες μέρες χρειάζεται η Πολιτεία, το Υπουργείο σας ώστε να βρει τον τόπο φιλοξενίας για αυτά τα παιδιά; Ποια κοινωνική λειτουργός, ποια ψυχολόγος ανέλαβε απευθείας και έχει ενωθεί μαζί τους; Πότε; Γίνεται έρευνα στο οικογενειακό περιβάλλον για φιλοξενία; Υπάρχει κινητοποίηση ή γιαβάς γιαβάς; Τα μεγάλα παιδιά δοκιμάζουν να το σκάσουν. Τα εντοπίζει ο φύλακας. Το μικρό περιφέρεται. Ετσι είναι; Οι «τηλεοράσεις» έχουν αναλάβει με απόλυτο αυτοματισμό! Η δική σας Υπηρεσία πότε αναλαμβάνει; Συγχωρείστε με, αλλά επί Δόμνας Μιχαηλίδου, είδαμε υπουργείο, εκεί που δεν υφίστατο υπουργείο, και μάχες και αντανακλαστικά για κάθε θέμα. Συνεχίζουμε; Θυμάμαι αγώνα για να καταγραφούν παιδιά ιδρυμάτων, που δεν υπήρχε καταγραφή τους. Ενα τσεκάρισμα στο paidi.gov,gr δείχνει ότι, όχι μόνο τα στοιχεία παιδιών έχουν σταματήσει να καταγράφονται από τον Ιούλιο του ’23, αλλά έχει πέσει όλο το website. Θα μπορούσα πολλά να αναφέρω. Λύκε, λύκε είσαι εδώ; Εδώ, εδώ είσαι. Πάντα υπήρχαν και λύκοι. Που αδικούν ακόμα και τους λύκους. Κτήνη. Αυτή τη φορά και υπάνθρωπος μασκαρεμένος αστυνόμος. Μην ρωτάτε για τα πριν. Τώρα! Τώρα δείτε πώς ενεργούμε ως κράτος. Συγχρονισμός υπηρεσιών, συντονισμός, αυτοματισμός; Τα πιο δύσκολα κείμενα είναι αυτά που πρέπει να τιθασεύσεις θυμό σε λέξεις να βγάζουν νόημα. Επιτέλους οργανώστε υπηρεσίες ολοκληρωμένες! Κυρία Ζαχαράκη είστε εδώ; Ο,τι αφορά παιδιά δεν σηκώνει ημίμετρα. 

https://www.protagon.gr/apopseis/kyria-sofia-zaxaraki-eiste-edw-44343054384

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μερικές αλήθειες για την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ

Ενα κλασικό στοιχείο των επιτυχημένων μεταγραφών στο ποδόσφαιρο είναι ο παίκτης που έρχεται στην Ελλάδα να νιώθει ότι έκανε ένα βήμα μπροστά...