Και τι προτείνει ο Σαμαράς;

Ας υποθέσουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει όλο το δίκαιο με το μέρος του. Κάθε λέξη του πατάει πάνω στην αλήθεια και κάθε επιχείρημά του είναι εμποτισμένο με λογική. Συμφωνούμε, λοιπόν, ότι τα λέει όλα σωστά και καλά. Λείπει κάτι. Η πρότασή του. Δεν είναι, βέβαια, μόνο ο Σαμαράς που υψώνει τους τόνους της κριτικής για τους χειρισμούς στην εξωτερική πολιτική. Είναι και άλλοι, δεξιά και αριστερά. Αλλωστε αυτά τα θέματα σού επιτρέπουν να εκστομίζεις ακρότητες χωρίς να δίνεις εξηγήσεις. Αρκεί να πιάσεις το κορδόνι και να χτυπάς την καμπάνα του συναγερμού, δείχνοντας με το άλλο χέρι τους μειοδότες. Σε αυτό συμβάλλει και ο βασικός ορισμός που δίνουμε στην έννοια του πατριωτισμού. Και έτσι μπαίνουν στην κουβέντα οι Θερμοπύλες και οι σπιθαμές του εθνικού εδάφους, ακόμα και αν αυτά δεν βρίσκονται στο τραπέζι. Ακούμε, λοιπόν, με μεγάλη προσοχή και ανησυχία τον πρώην πρωθυπουργό, τον Βελόπουλο, τον Κοτζιά. Δυσφορούν, καταγγέλλουν και

προειδοποιούν. Εξαιρετικά. Ομως τι ακριβώς προτείνουν; Προσωπικά δεν έχω καταλάβει. Εξηγούν αναλυτικά τι δεν πρέπει να κάνουμε, αλλά αποφεύγουν να αφήσουν και έναν οδικό χάρτη για τον δρόμο που οφείλουμε να ακολουθήσουμε. Ο Σαμαράς, ας πούμε, λέει ότι «δεν μιλάς με τον πειρατή». Εντάξει. Αλλά αφού δεν μιλάς, τι κάνεις; Επιδίδεσαι σε κούρσα εξοπλισμών; Μα, ούτως ή άλλως, αυτό το κονδύλι γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Και αεροπλάνα, και φρεγάτες και αντιπυραυλικός θόλος. Τι δείχνει αυτό; Οτι μπορεί να καθόμαστε στο τραπέζι, να πίνουμε καφέ και τσάι, πλην όμως δεν υπάρχει αλλαγή στο αμυντικό δόγμα της χώρας, δεν υπάρχει η παραμικρή κίνηση που να δείχνει προς μια delulu αίσθηση της πραγματικότητας – τώρα που μάθαμε το woke, ας μάθουμε και το delulu που υποδηλώνει αισιόδοξη και μη ρεαλιστική προσέγγιση των συνθηκών. Και ας είμαστε ειλικρινείς. Ο Μητσοτάκης και ο Γεραπετρίτης θα μπορούσαν να κάνουν ό,τι και οι προηγούμενοι εδώ και μισό αιώνα. Να τα αφήσουν στην άκρη. Διότι είναι εξαιρετικά βολικό να αφήνεις τα θέματα λιμνάζοντα, εν πλήρει ακινησία και όταν ανεβαίνει ένταση να ζητάς εθνική συσπείρωση γύρω από τον δικό σου άξονα. Αυτή ήταν λίγο ως πολύ η εθνική γραμμή για το Μακεδονικό, που χαράχθηκε, μη λησμονούμε, από τον Αντώνη Σαμαρά και είδαμε πού μας οδήγησε. Επίσης ο Γεραπετρίτης είναι κατηγορηματικά σαφής: υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, δεν δεχόμαστε τη λύση των δύο κρατών στην Κύπρο. Δηλαδή τι άλλο θα έπρεπε να πει; Ο διάλογος έχει διαμορφώσει ένα πλαίσιο κατευνασμού. Οσο συνεχίζεται, δεν υπάρχει ένταση στον αέρα και στα νερά του Αιγαίου. Δεν αποκλείεται, βέβαια, στο τέλος του να βρεθούμε μπροστά σε ένα αδιέξοδο που θα επαναφέρει την πρότερη συνθήκη. Ομως αυτή τη στιγμή, είναι η βέλτιστη πρακτική. Αν ο Αντώνης Σαμαράς και όσοι ενστερνίζονται τις απόψεις του έχουν να καταθέσουν κάτι ρεαλιστικό στο τραπέζι, ας το παρουσιάσουν τώρα. Ειδάλλως ας περιμένουν. 

https://www.protagon.gr/apopseis/kai-ti-proteinei-o-samaras-44343057802