Νέα βάρη με το νέο πολυνομοσχέδιο

Του Γιώργου Πατέλη

Στο επίκεντρο οι πλειστηριασμοί, οι απεργίες και τα επιδόματα

Αργά το βράδυ της Τρίτης, 10/1/2018, κατατέθηκε το πολυνομοσχέδιο-μαμούθ, γνώρισμα πλέον των νομοθετημάτων της μνημονιακής εποχής. Χωρίς να συνυπολογίζονται τροπολογίες οι οποίες θα γίνουν μέχρι και τη Δευτέρα 15/1/2018, ημέρα ψήφισης του νομοθετήματος, εισηγητικές και τεχνικές εκθέσεις και υπόλοιπα συνοδευτικά κείμενα, το πολυνομοσχέδιο αριθμεί περίπου 600 σελίδες και 400 άρθρα. Η κυβέρνηση θέλει με έναν νόμο να περάσει διατάξεις που αφορούν σχεδόν όλα τα υπουργεία. Από τις απεργίες, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, το κανονιστικό πλαίσιο για τα καζίνο, μέχρι τα επιδόματα τέκνων και το «χρηματιστήριο ενέργειας». Απ’ όλα έχει το μενού. Ενώ θεωρητικά αφορά τα προαπαιτούμενα για να κλείσει η περιβόητη τρίτη

αξιολόγηση, στην πράξη κατά 90% το πολυνομοσχέδιο περιέχει άλλες διατάξεις.

Μια καταστροφική αυταπάτη
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέμενε ότι μπορούσε να ανατρέψει τη λιτότητα μέσα από τις γραμμές της ίδιας της ΕΕ και παραμένοντας στο ευρώ. Έδειξε, έτσι, ότι ζούσε σε μια καταστροφική αυταπάτη. Ότι δεν καταλάβαινε τον ταξικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ότι ταύτιζε την ΕΕ με τη «δημοκρατία» τον «ανθρωπισμό» την «αλληλεγγύη» και την «πρόοδο». Η πραγματικότητα όμως είναι πως η ίδια η ΕΕ δημιουργήθηκε όχι για να προάγει κάποια πανανθρώπινα ιδεώδη και αξίες αλλά για να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό των Αμερικανικών και Ασιατικών κεφαλαίων – στα πλαίσια του παγκόσμιου ανταγωνισμού για κυριαρχία στον πλανήτη.
Η εμμονή σ’ αυτή την αφελή αντίληψη οδήγησε στην καταστροφική επιλογή ενός 3ου Μνημονίου.
Η ηγεσία: «δεν είχαμε εντολή για ρήξη»
Η προσπάθεια της ηγεσίας να δικαιολογήσει τη στάση της αποκτά ιλαροτραγικές διαστάσεις. Το χειρότερο «επιχείρημα» που ακούσαμε σε βαθμό υπερβολής είναι ότι «ο λαός δεν μας έδωσε εντολή για ρήξη».
Ποτέ όμως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ρώτησε τον ελληνικό λαό αν ήταν διατεθειμένος για ρήξη.
Ποτέ δεν εξήγησε τι σημαίνει «ρήξη» και ποιες είναι οι συνέπειες, ποτέ δεν έθεσε τα διλήμματα όπως πραγματικά είναι μπροστά στον ελληνικό λαό και να τον καλέσει να πάρει θέση. Το αν δεν ήξερε, δεν καταλάβαινε ποια ήταν τα πραγματικά διλήμματα, ή τα ήξερε αλλά φοβόταν την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, ας τα απαντήσει το ίδιο το «επιτελείο» του πρωθυπουργού.
Το συλλαλητήριο στο σύνταγμα και το δημοψήφισμα
Στο δημοψήφισμα ο ελληνικός λαός απέρριψε ένα τελεσίγραφο της ΕΕ, όταν σχεδόν όλες οι άρχουσες τάξεις του πλανήτη ήταν εναντίον του ΟΧΙ (με πρώτη την ελληνική) και με την δαμόκλεια σπάθη: αν ψηφίσετε ΟΧΙ θα βρεθείτε εκτός ευρώ.
Απέναντι σ’ αυτό τον ωμό, κυνικό, τρομοκρατικό εκβιασμό, με τα ελληνικά ΜΜΕ να ξεπερνούν κάθε όριο στυγνής προπαγάνδας παραβιάζοντας όχι απλά στοιχειώδεις κανόνες της δημοκρατίας αλλά και τους νόμους περί δημοσιογραφίας, πώς απάντησε ο ελληνικός λαός
Με ένα συλλαλητήριο σεισμό στο Σύνταγμα στις 3 Ιούλη και με ένα δημοψήφισμα επίσης σεισμό στις 5 Ιούλη, στο οποίο η διαφορά του ΟΧΙ από το ΝΑΙ ήταν 23 ποσοστιαίες μονάδες!
Αν αυτό δεν σημαίνει ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι και φτωχοί δεν ήταν έτοιμοι για ρήξη τότε τι σημαίνει;
«Έξω από το ευρώ είναι η καταστροφή»
Η πλέον συνηθισμένη πιπίλα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος έξω από το ευρώ! Πρόκειται για μια ακόμη γελοία, ανιστόρητη και εξωφρενική τοποθέτηση.
Το «Ξ» ποτέ δεν καλλιέργησε αυταπάτες στη δραχμή καθ’ εαυτή, ποτέ δεν ήταν υπέρ της «δραχμολαγνείας» που χαρακτήριζε άλλα τμήματα της Αριστεράς (σταλινικό και μαοϊκό χώρο και τμήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Εξηγούσε πάντα ότι στη ρίζα του προβλήματος ήταν το καπιταλιστικό σύστημα και η κρίση του κι όχι το νόμισμα. Έχοντας πει αυτό όμως δεν μπορούμε να μην καταγγείλουμε την εκκωφαντική υποκρισία της θέσης ότι έξω από το ευρώ υπάρχει κόλαση, ακόμα και πάνω σε καπιταλιστική βάση. Ενδεικτικά, μια σειρά χώρες της ΕΕ δεν είναι στην ευρωζώνη, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τη Βρετανία, τη Σουηδία και την Ελβετία. Ακόμα, η Αργεντινή κατάργησε, το 2001, τη δολαριοποίηση του νομίσματός της (κάτι αντίστοιχο με τη συμμετοχή στο ευρώ) παράλληλα με άρνηση πληρωμής του χρέους της και αφού πέρασε 1-2 δύσκολα χρόνια μπήκε σε ανάπτυξη με ρυθμούς 7% το χρόνο! Τέλος, πολλοί επιφανείς οικονομολόγοι συμπεριλαμβανομένων κατόχων του βραβείου Νόμπελ στην οικονομία (Κρούγκμαν, Στίνγκλιτς κλπ) έχουν πάρει επανειλημμένα θέση ενάντια στο ευρώ.
Δεν είναι λοιπόν καταστροφή. Απλά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμά να έρθει σε σύγκρουση με την ελληνική άρχουσα τάξη η οποία, όπως εξηγήσαμε σε πολλά άρθρα μας θέλει πάση θυσία να μείνει στο ευρώ.
«Δεν υπήρχε άλλος δρόμος ούτε άλλη πρόταση»
Αυτό και αν είναι ψέμα! Πολλές οργανώσεις της Αριστεράς αλλά και η αριστερά στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταθέσει προτάσεις που συνδέουν την έξοδο από το ευρώ με την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας κοκ.
«Η άλλη επιλογή ήταν η άτακτη χρεοκοπία»
Το θέμα, κατ’ αρχήν, είναι ποιος έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της «άτακτης χρεοκοπίας». Επί 5 μήνες, από τις 25 Γενάρη μέχρι τα τέλη Ιούνη η θλιβερή ηγετική ομάδα του Α. Τσίπρα αρνήθηκε να επιβάλει από μόνη της ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και όρια στις αναλήψεις, αρνήθηκε να επεξεργαστεί ένα σχέδιο για παράλληλο νόμισμα, ένα σχέδιο β’ για την περίπτωση που το δικό της σχέδιο α’ δεν έφερνε αποτέλεσμα. Αφού μας έφεραν λοιπόν σε πλήρες αδιέξοδο μας είπαν πως μπροστά στην πλήρη καταστροφή ή ένα δυσάρεστο Μνημόνιο διάλεξαν το Μνημόνιο.
Και πάλι όμως έκαναν λάθος. Η ολοκληρωτική καταστροφή είναι το Μνημόνιο. Όχι μόνο οικονομικά αλλά, πάνω απ’ όλα πολιτικά: Γιατί στερεί από τα εργατικά και λαϊκά στρώματα την ελπίδα. Την ελπίδα που ζωντάνεψε για ένα διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στη συνέχεια έσβησε η ανάξια των αγώνων και των παραδόσεων του λαού μας ηγεσία του.
Υπάρχει όμως προοπτική
Προοπτική όμως υπάρχει. Όπως αναφέρουμε και αλλού[1] χιλιάδες αγωνιστές βρίσκονται σε μια διαδικασία εξαγωγής συμπερασμάτων.
Υπάρχουν δυνάμεις και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, κ.α.) και στην υπόλοιπη εξωκοινοβουλευτική Αριστερά (Ξεκίνημα, Κομμουνιστική Ανασύνταξη, Κομμουνιστική Ανανέωση κ.α.) και στις αριστερές τάσεις και τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πολλοί ανένταχτοι αγωνιστές που συμφωνούν και σε ένα μεταβατικό-επαναστατικό-σοσιαλιστικό πρόγραμμα και στην ανάγκη της κοινής δράσης και του ενιαίου μετώπου της Αριστεράς.
Μέσα στους επόμενους μήνες αυτές οι δυνάμεις μπορούν να συναντηθούν. Αν το κάνουν αυτό τότε θα δημιουργήσουν ένα μεγάλο πολιτικό γεγονός. Έχουν τους αριθμούς που απαιτούνται για να θέσουν τις βάσεις για μια νέα Αριστερά όπως αυτή που περιγράφουμε.
_________________________
[1] http://www.xekinima.org/arthra/view/article/pali-gia-mia-nea-aristera/
Πηγή – ξεκίνημα
" data-medium-file="" data-large-file="" class="wp-image-73375 " src="https://i0.wp.com/www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/2-3_%CE%A3%CE%9A%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%9F-798x1024.jpg" alt="" width="333" height="428" style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; max-width: 98%; height: auto;">

Σκίτσο του Στάθη από το Ποντίκι

Επιγραμματικά μεταξύ των άρθρων που κατατέθηκαν υπάρχουν τα εξής:

• Προβλέπεται ότι όλοι οι πλειστηριασμοί θα γίνονται στο εξής ηλεκτρονικά, ξεκινώντας από τις 21 Φεβρουαρίου.
• Για τη συζήτηση και λήψη απόφασης κήρυξης απεργίας σε ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, απαιτείται η συμμετοχή του 50% των οικονομικά τακτοποιημένων μελών στη διαδικασία για τη λήψη της απόφασης. Υπενθυμίζεται ότι μέχρι απαιτούνταν το 1/3 των τακτοποιημένων οικονομικά μελών στην πρώτη συνέλευση μέχρι το 1/5 στην τρίτη. Συνεπώς, στην πράξη «απαγορεύεται» πλέον το δικαίωμα στην απεργία σε ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, αφού η νέα διάταξη δεν διευκρινίζει τις αρμοδιότητες του διοικητικού συμβουλίου σχετικά με το ζήτημα.
• Περιλαμβάνονται οι διατάξεις για το νέο επίδομα τέκνων το οποίο ισχύει ήδη από την 1^η Ιανουαρίου.
• Αλλάζει το πλαίσιο χορήγησης των προνοιακών επιδομάτων από την περίοδο Φεβρουαρίου-Ιουνίου 2018, για τα άτομα με αναπηρία που υποβάλλουν για πρώτη φορά αίτηση ένταξής τους στις προνοιακές παροχές.
• Συστήνεται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ελληνικό Κτηματολόγιο», το οποίο και απορροφά την «Κτηματολόγιο Α.Ε.», ενώ καταργούνται τα έμμισθα και άμισθα υποθηκοφυλακεία σε ολόκληρη τη χώρα.
• Προχωρά παραπέρα τις ιδιωτικοποιήσεις, εντάσσοντας επιχειρήσεις στο υπερ-ταμείο για ξεπούλημα, μεταφέροντας τα μερίσματα που προέρχονται από τον ΟΤΕ στο υπερ-ταμείο για να δοθούν στους δανειστές και θεσπίζει το «ενεργειακό χρηματιστήριο» για να ενισχυθεί ο ρόλος των ιδιωτών παραγωγών ενέργειας και να παίξουν καθοριστικό σε βάρος στη σχετική αγορά.
• Τροποποιείται ξανά ο κώδικας πολιτικής δικονομίας όσον αφορά στις οφειλές πτωχευμένων επιχειρήσεων. Επανέρχονται στην πρώτη θέση οι εργαζόμενοι, αλλά μόνο για οφειλές έως 6 μηνών με ανώτατο όριο τα 9.669 ευρώ καθώς και οι οφειλές από ΕΝΦΙΑ. Στη συνέχεια ακολουθούν οι τράπεζες για το σύνολο των οφειλών που είναι ενυπόθηκες, ισχυροποιώντας τη θέση τους, ακολουθούν το Δημόσιο, οι εργαζόμενοι για λοιπές οφειλές και τέλος οι μη ενέγγυοι πιστωτές. Να σημειωθεί εδώ ότι η σχετική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αναφέρει ότι η διάταξη αυτή θα είναι επιζήμια για το Δημόσιο.
• Μπαίνει πλαφόν στον μέσο όρο του έκτακτου προσωπικού με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου που απασχολείται στους φορείς της γενικής κυβέρνησης. Εξαιρούνται μόνο οι προσλήψεις για την κάλυψη έκτακτων αναγκών.
• Δίδεται η δυνατότητα σε εισηγμένες και μη επιχειρήσεις να κεφαλαιοποιήσουν αφορολόγητα αποθεματικά, πληρώνοντας φόρο ο οποίος υπολογίζεται με συντελεστή που ξεκινά από το 5% και φτάνει έως και το 20%. Η συγκεκριμένη διάταξη έχει μεταβατικό χαρακτήρα και ισχύει μέχρι το 2020.
• Αλλάζει το πλαίσιο λειτουργίας των καζίνο δίνοντας νέα προνόμια σε αυτή την «αναπτυξιακή» δραστηριότητα.
• Γίνεται υποχρεωτική η μεσολάβηση για επίλυση μικροδιαφορών, με ταυτόχρονη θέσπιση του ιδιώτη μεσολαβητή και μεγάλη διεύρυνση θεμάτων που υπάγονται στη δικαιοδοσία του. Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά επιβαρύνονται περισσότερο οι πολίτες και ιδιαίτερα αυτοί που τελικώς θα ακολουθήσουν προσφυγές στα δικαστήρια.

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, είναι μία μικρή εικόνα σε σχέση με το ογκωδέστατο κείμενο που κατατέθηκε. Ενδεικτικά χρειάστηκαν έξι υπουργοί για να ενημερώσουν την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθεια να μην υπάρξουν διαρροές κατά τη διαδικασία της υπερψήφισής του πολυνομοσχεδίου.

https://eleutheriellada.wordpress.com/2018/01/19/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B2%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF/#more-93821