ΟΙ…νικητές του Εμφυλίου παρέλαβαν, σαν λάφυρο, το
Κράτος. Μοιράστηκαν την εξουσία, στήθηκαν τζάκια
πολιτικών, διόρισαν τα παιδιά τους και, για πολλές
δεκαετίες δεν έβλεπες π.χ. καθηγητή πανεπιστημίου
«μίασμα» είτε «συνοδοιπόρο».
ΗΡΘΕ η Χούντα και δεν το συζητάμε για αξιοκρατία.
Στο βιογραφικό σου, μόνο ο φάκελος μετρούσε. Φιλοτεχνημένος απ’
τους ασφαλίτες και με την κατάθεση του χαφιέ αποτυπωμένη στον
οδηγό για «χρήση» του θύματος. Στη ζωή και στον στρατό.
ΕΦΥΓΕ η Χούντα και πλάκωσε η (λεγομένη) αριστερά. Με την
πολυχρωμία και τις ποικιλώνυμες ταμπέλες της. Έπεσαν τείχη, αλώθηκε
το κάστρο, πλάκωσε και η «δημοκρατία». Οι πραγματικοί αριστεροί παρέμειναν πιστοί στις αρχές και την ιδεολογία τους. Έμπειροι από
εξορίες και φυλακές, αδιαφόρησαν για την καλοπέραση, αγνόησαν την Κίρκη.
ΓΙΑ τους «άλλους» μιλάμε. Αριστερούς με τα γεμάτα θυλάκια, «με αριστερή τσέπη» που λέει ο