Moody’s: Ζοφερές προβλέψεις

Σήμα κινδύνου για την ευρωζώνη από τον οίκο αξιολόγησης Moody's, που μιλά για φόβο… πολλών χρεοκοπιών!

Ο διεθνής οίκος προειδοποίησε χθες πως η ταχύτητα με την οποία επιδεινώνεται η κρίση απειλεί το αξιόχρεο όλων των ευρωπαϊκών χωρών, ενώ δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί η πιθανότητα πολλαπλών χρεοκοπιών, συμπεριλαμβανομένης και της ευρισκόμενης σε διαδικασία PSI Ελλάδα.

Το καμπανάκι χτύπησε ενόψει της σημερινής συνεδρίασης του Eurogroup ως υπογράμμιση της ανάγκης να αντιμετωπιστεί έγκαιρα η κρίση χρέους, καθώς, σύμφωνα με τον Moody's, όσο περισσότερο διαρκέσει η κρίση ρευστότητας, τόσο ταχύτερα θα συνεχίζουν να ανακύπτουν κίνδυνοι χρεοκοπίας.

Μια άλλη ζοφερή προοπτική συνίσταται στο γεγονός πως αν ξεκινήσει το ντόμινο των χρεοκοπιών θα αυξηθεί ο κίνδυνος μία ή και περισσότερες χώρες της ευρωζώνης όχι μόνο να κηρύξουν στάση πληρωμών, αλλά και να αποχωρήσουν από το ευρώ!

Η έκθεση του διεθνούς οίκου δεν είναι αστήρικτη, αλλά προφανώς αποσκοπεί και στην άσκηση πίεσης προς το Βερολίνο, προκειμένου να αλλάξει στάση όσον αφορά στην λειτουργία της ΕΚΤ.

Πολύ περισσότερο που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, προηγουμένη της ημέρας που συνεδριάζει (σήμερα) το Eurogroup.

Σύμφωνα με την έκθεση, ενώ η ζώνη του ευρώ στο σύνολό της κατέχει τεράστια οικονομική δύναμη, θεσμικές αδυναμίες εξακολουθούν να εμποδίζουν την επίλυση της κρίσης,

Θα αντέξει η Ευρώπη; (Μια άλλη ανάγνωση)

Tο κόστος καταστροφής μιας τέτοιας υπερδομής όπως είναι η ΕΕ και η Ευρωζώνη είναι πολύ μεγαλύτερο από την προσπάθεια βελτίωσης και προσαρμογής στις νέες συνθήκες

Κάθε μέρα και μια κακή είδηση. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και στην Ευρωζώνη το ερώτημα της επιβίωσης έχει τεθεί και τίθεται καθημερινά όλο και περισσότερο. Υπάρχουν κράτη μεταξύ των οποίων πρώτο το δικό μας που φαίνεται να μην αντέχουν να διαχειριστούν την μεγάλη κρίση. Η οποία επεκτείνεται και στα πλέον ισχυρά Ιταλία, Ισπανία ακόμα και Γαλλία. Και κάπου έρχεται και η Γερμανία. Αυτά συμβαίνουν ενώ η ΕΕ και η Ευρωζώνη ως σύνολο είναι το ισχυρότερο από τα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα του καιρού μας. Στο κείμενο που ακολουθεί θα επιχειρήσουμε μια κάπως διαφορετική ανάγνωση του προβλήματος.
Τα σενάρια διάλυσης
Είναι τόσο μεγάλη πλέον η πίεση που πολλοί αναλυτές θεωρούν αναπόφευκτη την πτώση του Ευρώ σε πολύ σύντομο χρόνο. Ακόμα κι αν η Γερμανία αναλάβει, λένε πολλοί, να σηκώσει το βάρος της οικονομικής επιβάρυνσης των ασθενών Νοτίων κυρίως κρατών της Ευρωζώνης. Ούτε η Γερμανική Ευρώπη είναι πλέον εφικτή ισχυρίζονται. Η διογκούμενη καθημερινά σχετική φημολογία βαραίνει την ατμόσφαιρα.
Η επιχειρηματολογία όσων θεωρούν την διάλυση ως αναπόφευκτη εξέλιξη έχει δύο σκέλη το «καθαρά» οικονομικό και το ιδεολογικό.
Στο πρώτο αναπτύσσονται τόσα πολλά σενάρια αλλά επίσης και η αντίστροφη επιχειρηματολογία που μάλιστα υποδεικνύουν και λύσεις. Δεν θα επιμείνουμε σ αυτή την συζήτηση. Ο αναγνώστης καθημερινά κρίνει και συγκρίνει τις αντιτιθέμενες απόψεις και η σύγχυση του δυστυχώς αυξάνει ενώ τα γεγονότα αποκτούν καταιγιστικό ρυθμό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όσοι σοβαροί οικονομολόγοι επιχειρηματολογούν για την «αναπόφευκτη» διάλυση της Ευρωζώνης και προέρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού (π.χ. ο Κρούγκμαν αλλά και οι νεοφιλελεύθεροι) η βασική τους άποψη είναι ότι τα εθνικά κράτη που συναπαρτίζουν την Ευρώπη δεν έχουν εκείνη την συνοχή ώστε να αποτελέσουν ομοσπονδία του επιπέδου των ΗΠΑ, που εξικνείται με όρους κλασσικού εθνικού κράτους. Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιείται και από

Βραβείο στην Bild για ανθελληνικό δημοσίευμα

Η γερμανική Bild πρέπει να νιώθει υπερήφανη! Πήρε βραβείο και συγκεκριμένα το ευρωπαϊκό "Χρυσό γαϊδουράγκαθο" για δημοσιεύματα που "δημιουργούν αντιθέσεις μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών".
Αφορμή για τη βράβευση η προτροπή της εφημερίδας προς την Ελλάδα να πουλήσει τα νησιά της για να επιστρέψει τα χρέη της.
Ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας, Νικολάους Μπλόμε, παρέλαβε με υπερηφάνεια το βραβείο- παρότι λίγοι εμφανίζονται για να το πάρουν- και μάλιστα έβγαλε λόγο δικαιολογώντας τη στάση της εφημερίδας έναντι της χώρας μας.
"Είπαμε "πουλήστε τα νησιά σας χρεοκοπημένοι Έλληνες" και τελικά αυτό συμβαίνει. Περίπου 70.000 τμήματα της κρατικής περιουσίας τώρα πωλούνται, μεταξύ αυτών και μία χερσόνησος και ένα μικρό βουνό", δήλωσε.
"Είμαστε περήφανοι για το βραβείο αυτό. Θα ήταν καλύτερα τα πράγματα στην Ελλάδα, αν εμείς είχαμε κρατήσει κλειστό το στόμα μας; Το "αγκάθι" είναι αιχμηρό και οξύ. Έτσι θέλουμε να είμαστε κι εμείς και να είστε χαρούμενοι που υπάρχουμε", κατέληξε.
Με τον τρόπο αυτό εξέθετε και τον υπόλοιπο- αρκούντως σοβαρό- γερμανικό Τύπο. Εξ αυτού του λόγου, το (πλέον σοβαρό) περιοδικό Spiegel αφιέρωσε εξώφυλλο του (με ρεπορτάζ) με αποκαλύψεις για τις τακτικές της Bild.
Ο τίτλος του Spiegel ήταν "Bild: Οι εμπρηστές". Εντός του ρεπορτάζ το περιοδικό εξαπέλυε επίθεση

Απόρρητη έκθεση προειδοποιεί για ιταλική χρεοκοπία

 

Ενώ φουντώνουν τα σενάρια για αίτημα βοήθειας από το ΔΝΤ

Απόρρητη έκθεση της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αποκαλύπτει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας, Guardian, σύμφωνα με το οποίο η Ιταλία κινδυνεύει άμεσα με χρεοκοπία.

Μάλιστα, όπως τονίζεται, η έκθεση παρουσιάστηκε στους υπουργούς Οικονομικών κατά το χθεσινό Eurogroup.

Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ αναφέρει ότι ο Ιταλός πρωθυπουργός Mario Monti θα πρέπει να προχωρήσει σε ακόμη πιο σημαντικά βήματα για να αντιμετωπίσει την κρίση, ειδικά σε ό,τι αφορά στη φοροδιαφυγή, η οποία, σύμφωνα με την έκθεση, αντιπροσωπεύει το 20% του ΑΕΠ της χώρας.

Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι χωρίς αποφασιστική πολιτική απάντηση, ο κίνδυνος για πλήρη κρίση κρατικής ρευστότητας εντείνεται, ενώ οι συνέπειες από τις αλυσιδωτές αντιδράσεις θα είναι ολέθριες.

«Η διατήρηση των επιτοκίων σε υψηλά επίπεδα αυξάνουν τον κίνδυνο μίας αυτοτροφοδοτούμενης φυγής από τους κρατικούς τίτλους της χώρας. Η συνεπακόλουθη κρίση ρευστότητας θα μετατραπεί σε κρίση φερεγγυότητας της οποίας οι επιπτώσεις για τις μεγαλύτερες χώρες της ευρωζώνης θα είναι πολύ έντονες δεδομένης της έκθεσης στην ιταλική οικονομία» αναφέρει το έγγραφο.

Η εφημερίδα περιγράφει με δραματικούς τόνους την κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, κάνοντας

Γ.Βαρουφάκης: Η Γερμανία θα φύγει από το Ευρώ πριν από την Ελλάδα

 

Η Ελλάδα δεν θα φύγει από το Ευρώ. Η χώρα που πιθανώς θα αναγκαστεί να το κάνει είναι η Γερμανία, η οποία μάλλον θα δημιουργήσει μία δική της νομισματική ένωση, αφήνοντας έξω τη Γαλλία. Οι επενδυτές έχουν αρχίσει να μην αγοράζουν γερμανικά ομόλογα που είναι σε ευρώ. Σε Βρετανία και ΗΠΑ αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο μέσος Έλληνας δεν ευθύνεται για αυτή την κρίση και πως έχει υποφέρει περισσότερο απ’ όσο έπρεπε. Ο Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ερμηνεύει στο tvxs.gr τις τελευταίες εξελίξεις και εξηγεί πού κατά τη γνώμη του βρισκόμαστε: κοντά στην κατάρρευση του Ευρώ.

Πληροφορίες οι οποίες επισήμως διαψεύδονται θέλουν τις χώρες της Ευρωζώνης με πιστοληπτική ικανότητα ΑΑΑ να προωθούν την έκδοση κοινών ομολόγων «ελίτ». Βρισκόμαστε κοντά σε ένα Ευρώ δύο ταχυτήτων;
Βρισκόμαστε κοντά στην κατάρρευση του Ευρώ. Και όσο πλησιάζουμε, οι διάφορες πιθανές μετά ευρωσυστημικές συμμαχίες αρχίζουν να προετοιμάζουν το έδαφος. Αρχίζουν να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους. Εγώ πιστεύω ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει, δηλαδή να υπάρξει μια γαλλογερμανική νομισματική ένωση στη μετά ευρώ εποχή. Θεωρώ πολύ πιο πιθανό η Γερμανία να δημιουργήσει τη δική της νομισματική ένωση μαζί με τις υπόλοιπες πλεονασματικές χώρες. Αφήνοντας τη Γαλλία απ’ έξω.
Δημοσιεύματα υποστηρίζουν ότι ξένες τράπεζες μελετούν τις επιπτώσεις από μία επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή. Σε ποια περίπτωση, πλέον, θα βγει η χώρα από το Ευρώ; Πόσο πιθανό είναι σήμερα αυτό το σενάριο;

Οι τράπεζες, προφανώς, προσπαθούν να μελετήσουν τον τρόπο με τον οποίο εκείνες θα πρέπει να αντιδράσουν σε μια διάλυση του Ευρώ. Όχι σε μια έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ. Από εκεί και πέρα, θεωρώ ότι η έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ δεν πρόκειται να συμβεί. Πολύ πιο πιθανή είναι

Γράμμα σε Ε.Ε και ΔΝΤ από τον Παπανδρέου

Δύο επιστολές απέστειλε τη Δευτέρα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου προς τους Ευρωπαίους εταίρους και τους επικεφαλής της Ε.Ε και του ΔΝΤ, μέσα από τις οποίες αναφέρεται σε μια πρωτοφανή κρίση στην ευρωζώνη που απαιτεί αποφασιστικές πρωτοβουλίες και επαναλαμβάνει την δέσμευση του ΠΑΣΟΚ στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων από την κυβέρνηση Παπαδήμου. Με αυτές τις επιστολές του τέως πρωθυπουργού ουσιαστικά κλείνει ο κύκλος των δεσμεύσεων που ζήτα η Ευρωζώνη, από τους αρχηγούς των τριών κομμάτων της μεταβατικής κυβέρνησης, για την αποδέσμευση της 6ης δόσης, αφού έστω και χωρίς κοινό υπογεγραμμένο κείμενο, εξέφρασαν την στήριξη τους στο έργο που καλείται να πραγματοποιήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου με την υλοποίηση της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου.

Η πρώτη επιστολή είχε παραλήπτες τους επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Χέρμαν βαν Ρομπάι, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, Μάριο Ντράγκι και Κριστίν Λαγκάρντ αντίστοιχα.
Η δεύτερη απευθυνόταν στους ηγέτες των 26 κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπάι, με κοινοποίηση προς τους παραλήπτες της πρώτης.
Στην πρώτη επιστολή δηλώνει τη δέσμευση του ΠΑΣΟΚ προς τη νέα κυβέρνηση, να τηρηθούν τα όσα επιβάλλει το επικαιροποιημένο μνημόνιο αλλά την πρόθεσή του για την συνακόλουθη εφαρμογή του νέου προγράμματος για τα έτη 2012-2014. Παραδέχεται καθυστερήσεις, τις οποίες όμως αποδίδει στο "μέγεθος της προσπάθειας", σε "προβλήματα ικανότητας" εφαρμογής κάποιων μέτρων αλλά και στην έλλειψη πολιτικής συναίνεσης. Επίσης κάνει λόγο για μια κρίση που δεν είναι μόνο ελληνική αλλά ευρωπαϊκή και υπογραμμίζει ότι η υλοποίηση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου δεν είναι μόνο προς ώφελος της Ελλάδας αλλά της Ευρωζώνης στο σύνολό της.
"Στηρίζουμε πλήρως την σημερινή κυβέρνηση στην υλοποίηση αυτών των καθηκόντων της. Πιστεύουμε ότι η άμεση υλοποίηση του πακέτου αυτού εξυπηρετεί τα μέγιστα το συμφέρον του Ελληνικού λαού και της Ευρωζώνης στο σύνολό της", γράφει ο κ. Παπανδρέου και συνεχίζει: "Περιττό να τονίσω ότι παραμένουμε δεσμευμένοι στην εφαρμογή των πολιτικών του οικονομικού προγράμματος, όπως αυτές έχουν επικαιροποιηθεί, και ότι προσβλέπουμε στη συνεργασία με τους θερμικούς μας εταίρους, την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, για την προετοιμασία και υλοποίηση του νέου τριετούς προγράμματος για το διάστημα 2012-2014, όπως αποφασίστηκε στις 26-27 Οκτωβρίου. Αυτό και θα γίνει με τρόπο, ώστε να τηρηθούν οι στόχοι τους οποίους συμφωνήσαμε στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματος".
Στη δεύτερη επιστολή, προς τους ηγέτες των 26 Ευρωπαίων εταίρων μας ο Γ. Παπανδρέου φρόντισε να τους ευχαριστήσει λέγοντας ότι η χώρα μας απέφυγε την χρεοκοπία και διασφάλισε την παραμονή της στην Ευρωζώνη, χάρη στην αλληλεγγύη των Ευρωπαίων πολιτών και των Ευρωπαϊκών κοινοβουλίων και κυβερνήσεων απέναντι στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων που συμμετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ, ενώ αναφέρθηκε και στις θυσίες που "έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν οι Έλληνες πολίτες".
Άσκησε όμως και σκληρή κριτική στην Ε.Ε λέγοντας ότι απέτυχε να αντιμετωπίσει τα συστημικά προβλήματα του ευρώ και έκανε λόγο για "αποτυχία των θεσμών της ΕΕ να διασφαλίσουν ότι ένα κράτος μέλος τηρεί τους κανόνες του Μάαστριχτ, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα βρισκόταν υπό

Το τέλος του κόσμου

Το τέλος του κόσμου δεν έρχεται την ίδια στιγμή για όλους. Αν είσαι άνεργος το έχεις δει. Αν είσαι δημόσιος υπάλληλος σε εφεδρεία, το βιώνεις τώρα. Αν είσαι συνεπής φοροφυγάς το βλέπεις σε blockbuster. Aυτό συμβαίνει επειδή όσο και αν μοιραζόμαστε τον ίδιο κόσμο, ο καθένας μας ζει και σε έναν δικό του.

Διαλέξτε δέκα ανθρώπους στην τύχη. Και δώστε τους να διαβάσουν το άρθρο των Financial Times για κατάρρευση της ευρωζώνης το αμέσως προσεχές διάστημα. Μετά διαβάστε μαζί και το κομμάτι της Wall Street Journal για τα σενάρια και τα τεστ εμπορικών συναλλαγών με τη χρήση δραχμής. Δεν θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο. Θα εκδηλώσουν τόσο διαφορετικά αντανακλαστικά που θα νομίζετε ότι ζουν σε άλλη χώρα. Λάθος, συμβαίνει αυτό που σας είπα παραπάνω. Ζουν σε διαφορετικό κόσμο.
Πώς αντιλαμβάνεται, λοιπόν, η Ελλάδα όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη; Εξαρτάται με ποιον μιλάς. Ξέρω ανθρώπους που τώρα ανησυχούν και προσπαθούν να μάθουν μήπως αξίζει να γυρίσουν σε δολάρια «τους κόπους μιας ζωής» ή είναι καλύτερα να ανοίξουν λογαριασμό σε γερμανική τράπεζα. Γνωρίζω συνταξιούχους και μικροεισοδηματίες που θα σου πουν πως με οποιαδήποτε εξέλιξη θα συνεχίσουν να ζουν. Ένας φίλος από τη νότια Κρήτη μου γράφει ότι εκεί δεν έχουν καν αισθανθεί αυτά που μας πληγώνουν στη πρωτεύουσα. Ο ξενοδόχος από τα Δωδεκάνησα μου λέει «να πάει στο διάολο το ευρώ, βάλτε δραχμές να ζήσουμε όλοι.» Και ο άνεργος μου φωνάζει ότι θέλει να σπάσει τράπεζες.
Διαβάζω συχνά για το περίφημο πλειοψηφικό ρεύμα που έχει αποφασίσει να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη. Ναι, πιστεύω και εγώ ότι υπάρχει. Μόνο που τώρα τελευταία αισθάνομαι ότι υποχωρεί, διακλαδώνεται σαν φλέβες σε ένα λαιμό που προσπαθεί να φωνάξει. Ίσως και να ρωτήσει: για ποια Ευρώπη; Σε ποια ταχύτητα; Δεν χρειάζεται να το δεις αμέσως στην κοινωνία, μπορείς να το

Ράιχενμπαχ: Αναγκαία η επιστροφή στην ανάπτυξη

Στην ανάγκη επίτευξης θετικών ρυθμών ανάπτυξης εστίασε ο , Επικεφαλής της «Ομάδας Δράσης» της Κομισιόν για την Ελλάδα, Χορστ Ράιχενμπαχ, κατά τη συνάντησή του με τους Έλληνες περιφερειάρχες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες.
«Όλοι όσοι εργάζονται για την υπέρβαση της κρίσης στην Ελλάδα έχουν καθήκον την επιστροφή της χώρας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης» επισήμανε ο Χορστ Ράιχενμπαχ.
Παράλληλα, παραδέχθηκε πως οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν προβλήματα στην εισροή πόρων, με αποτέλεσμα η ρευστότητα προς τις επιχειρήσεις να παραμένει εκ των πραγμάτων περιορισμένη.
"Η πραγματική οικονομία δεν έχει πλήρη πρόσβαση στη χρηματοδότηση" ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε "θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ρευστότητα για την πραγματική οικονομία".
Εντούτοις εστίασε στα δύο «εργαλεία» που θα πρέπει να χρησιμοποιήσει η χώρα μας για την άντληση πόρων, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τις υπό έγκριση θεσμικές αποφάσεις της ΕΕ.
Αναφορικά με τις θυσίες που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός επανέλαβε πως οι Έλληνες έκαναν διπλάσιες θυσίες σε σχέση με τους Πορτογάλους και τους Ιρλανδούς και σχεδόν τριπλάσιες εν συγκρίσει με τους Ισπανούς.
Σχετικά με το ρόλο της "Ομάδας Δράσης" ξεκαθάρισε πως έχει διττό χαρακτήρα: πρώτον ως συμβούλου στην εφαρμογή και επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών και δεύτερον ως παρόχου βοήθειας για την προσαρμογή της χώρας μας στις απαιτήσεις της δεύτερης δανειακής σύμβασης.
Ιδιαίτερη μνεία έκανε και στις προσπάθειες της ομάδας Δράσης για την καταπολέμησης της

Ο «κυρίαρχος λαός» και οι υπερασπιστές της νομιμότητας, του Γ. Κατασαμπέκη

 

Το τελευταίο διάστημα τείνει να κυριαρχήσει στη δημόσια σφαίρα ένας συγκεκριμένος λόγος, μια αγωνιώδης απεύθυνση προς την κοινωνία, η οποία συνήθως παίρνει τη μορφή νουθεσίας ή/και πιεστικής παράκλησης για υπευθυνότητα και σύνεση. Ποιο το κεντρικό διακύβευμα σύμφωνα με αυτή την ανάγνωση; Η αποτροπή μιας υποτιθέμενης επικείμενης αντιδημοκρατικής εκτροπής· ενός «χάους ανομίας».

Αρχιερείς σε αυτή την προσπάθεια, πέρα από ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης, έχουν αυτοχρισθεί γνωστοί αρθρογράφοι φιλοκυβερνητικών εφημερίδων και βεβαίως οι «συνήθεις ύποπτοι» τηλε-δημοσιογράφοι αντίστοιχων καναλιών, οι οποίοι συχνά παρουσιάζονται και ως βασιλικότεροι του βασιλέως. Στον κατάλογο αυτού του άτυπου «κόμματος της υπευθυνότητας» βλέπουμε να στριμώχνονται διάφορα ετερόκλητα δημόσια πρόσωπα, διάσπαρτα στο πολιτικό/κομματικό φάσμα, από την «(παρα)εκσυγχρονισμένη» ανανεωτική αριστερά ως και την «υπεύθυνα» νουθετούσα ακροδεξιά.
Ο (διόλου) νέος αυτός λόγος που εκφέρουν οι συγκεκριμένοι φορείς επικεντρώνει στο ζήτημα της εφαρμογής των νόμων ως πυρήνα των σύγχρονων δημοκρατιών. «Προσοχή, κινδυνεύει η έννομη τάξη»… Σε τούτο έγκειται λοιπόν ο σημερινός κίνδυνος εκτροπής και όχι αλλού όπως νομίζουμε αρκετοί.
Ξεχνούν ίσως, ή παραβλέπουν συνειδητά οι συγκεκριμένοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και λοιποί δημοσιολογούντες πως αν η δημοκρατία φέρει στον πυρήνα της την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή της δύναμης/βούλησης των πολλών, δε τη φέρει μόνο ως θεσμισμένη [constituted] εξουσία/δύναμη (που εκδηλώνεται τυπικά στα σύγχρονα αντιπροσωπευτικά συστήματα με την τακτική, ανά τέσσερα χρόνια, προσέλευση στην εκλογική κάλπη για την παροχή της λεγόμενης «ελεύθερης εντολής» και πιο σπάνια στην κάλπη ενός δημοψηφίσματος), αλλά και ως

Μένω ή φεύγω;

Παρά την «καταστροφική» διάσταση της συρρίκνωσης πόρων και εισοδημάτων υπάρχει η δημιουργική διάσταση των υγιών βημάτων πρός τα εμπρός – τα οποία δε συμβαίνουν τόσο επειδή κάποιος τρίτος το απαιτεί όσο επειδή αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι

Το δίλημμα φεύγω ή μένω είναι αυστηρά προσωπικό – και η απόφαση ατομική και ίσως οικογενειακή. Το πραγματικό δήλημμα δεν έχει τόσο βραχυπρόθεσμη όσο μακροπρόθεσμη διάσταση. Είναι αυτονόητα θετική η συσσώρευση προσόντων, εμπειριών και παραστάσεων σε άλλες χώρες. Το ουσιαστικό ζήτημα εστιάζεται στο κατά πόσον κάποιος θα περάσει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής του ζωής του εδώ και στο αν θα κάνει οικογένεια στην Ελλάδα.
Η απόφαση δομείται μέσα από τις συγκριτικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται σε ένα νέο επιστήμονα (όπως σκιαγραφούνται μέσα από τα προσόντα και το χαρακτήρα του), οι οποίες έπειτα εξετάζονται μέσα από ένα πρίσμα προσωπικών προτιμήσεων.
Σε ότι αφορά τις ευκαιρίες, είναι λάθος να συγκρίνουμε τη δύσκολη πραγματικότητα του «εδώ» με μια ιδεατή του «έξω». Τα πράγματα δεν είναι αυτονόητα καλύτερα σε άλλες χώρες του δυτικού κόσμου. Η Ισπανία παρουσιάζει χαμηλότερες επιδόσεις στην ανεργία νέων από την Ελλάδα, ενώ με ελάχιστες εξαιρέσεις (Γερμανία, Αυστρία) το ποσοστό είναι παντού διψήφιο. Ταυτόχρονα, στους αποφοίτους της τελευταίας πενταετίας στις ΗΠΑ, μόλις το 53% απορροφήθηκαν σε θέσεις πλήρους απασχόλησης, με μισθούς κατά 10% χαμηλότερους σε σχέση με τα προ-κρίσης επίπεδα, ενώ το 60% έκαναν χρήση προσωπικών γνωριμιών στην όλη διαδικασία αναζήτησης εργασίας.
Όλα αυτά, μαζί με την καταγραφή ότι αγορές όπως το Λονδίνο παρουσιάζονται κορεσμένες για ένα νέο απόφοιτο, συνθέτουν ένα μωσαϊκό δυσκολιών, πολύ πιο περίπλοκο από την εξιδανικευμένη του διάσταση. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι δυσκολίες εδώ είναι κατά μέσο όρο μεγαλύτερες. Παρ’ όλα αυτά, η «Δημιουργική Καταστροφή» που βιώνουμε στην Ελλάδα τα

Διεθνής ημέρα αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό

 

Με σκοπό την στήριξη της διεθνούς κοινότητας

Η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1977, με σκοπό να κάνει γνωστό στο διεθνές κοινό το παλαιστινιακό πρόβλημα.

Η 29η Νοεμβρίου επιλέχθηκε ως ημερομηνία του εορτασμού, επειδή έχει σπουδαία σημασία για τον παλαιστινιακό λαό. Στις 29 Νοεμβρίου του 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε την δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης, ενός «Ιουδαϊκού» και ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, που θα υπόκειται σε ειδικό καθεστώς. Από τα δύο κράτη που προέβλεπε, μόνο το Ισραήλ υφίσταται.

Οι Παλαιστίνιοι, που αριθμούν γύρω στα 8 εκατομμύρια ψυχές, μόλις τώρα κάνουν τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία του δικού τους κράτους. Πολλοί, όμως, Παλαιστίνιοι ζουν ακόμη σε εδάφη που κατέχουν οι Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Ρεν: Η κρίση ξεκίνησε από την Ελλάδα, αλλά απέκτησε συστημική διάσταση

Η κρίση ξεκίνησε από την Ελλάδα και επεκτάθηκε στις υπόλοιπες χώρες, δήλωσε τη Δευτέρα ο Επίτροπος της Ε.Ε. για την Οικονομία Όλι Ρεν. Παράλληλα, ανέφερε ότι η Ελλάδα για αρκετά χρόνια ζούσε πέραν των δυνατοτήτων της και χαρακτήρισε σημαντική την αποκατάσταση των δημοσιονομικών μεγεθών και της ανταγωνιστικότητάς της. Ο κ. Ρεν πρόσθεσε ότι η κρίση έχει συστημική διάσταση και έκανε λόγο για μεταδοτικό φαινόμενο.

Ο Επίτροπος της Ε.Ε. μίλησε με έλληνες δημοσιογράφους έπειτα από συνάντηση που είχε στις Βρυξέλλες με έλληνες περιφερειάρχες.

Η συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία των ευρωβουλευτών Γιώργου Σταυρακάκη και Γιώργου Χατζημαρκάκη, είχε ως αντικείμενο τις ευκαιρίες που προσφέρονται στις Περιφέρειες μέσω άντλησης κοινοτικών κονδυλίων.

Για τον σκοπό αυτό είπε ότι είναι απαραίτητη, όχι όμως και επαρκής, η συμμόρφωση της Ελλάδας με τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου και η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη μείωση του ελληνικού χρέους.

Σχετικά με το Eurogroup της Τρίτης, ο κ. Ρεν ανέφερε ότι αποτελεί σημαντικό βήμα στην προσπάθεια αποκατάστασης της δημοσιονομικής σταθερότητας και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

Μιλώντας για την κρίση στην ευρωζώνη συνολικότερα, είπε ότι αυτή έχει δύο διαστάσεις: αυτή που πλήττει μεμονωμένες χώρες και αυτή που έχει ευρύτερες διαστάσεις, ενώ τόνισε την ανάγκη λήψης

Μεγαλώνει η κινητικότητα στις «πτέρυγες» του ΠΑΣΟΚ- Επανεμφάνιση Σημίτη...

Μόνο απαρατήρητη δεν θα μπορούσε να περάσει σε κλίμα έντονης εσωκομματικής αναζήτησης στο ΠΑΣΟΚ, η συμμετοχή –ενώ σπάνια εμφανίζεται- του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, σε εκδήλωση με ομιλητές τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτη Κουβέλη και των πρώην «εκσυγχρονιστών» υπουργών του, Νίκου Χριστοδουλάκη και ο Παρασκευά Αυγερινού. Την εκδήλωση οργάνωσε το περιοδικό «Μεταρρύθμιση» του επίσης πρώην υπουργού του Ν. Μπίστη, ο οποίος όμως ως προερχόμενος από το πρώην ΚΚΕ εσωτ., διατηρεί «δεσμούς» με την ηγεσία της νυν ΔΗ.ΜΑΡ. Το ρεπορτάζ κάνει λόγο για ανασύνταξη των δυνάμεων της «εκσυγχρονιστικής πτέρυγας» του ΠΑΣΟΚ, ώστε να διαδραματίσει ρόλο στην επόμενη ημέρα και στις επερχόμενες εκλογές.

Επίσης σήμερα, ο επικεφαλής της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παναγιωτακόπουλος, αποκλείει από την επόμενη ημέρα στο Κίνημα τον νυν πρόεδρο αλλά και τους «διαδόχους» σχολιάζοντας καυστικά ότι «οι εκκολαπτόμενοι αρχηγίσκοι, οι συνοδοιπόροι τους και η πολιτική ηγεσία του κινήματος, στην παρούσα κατάσταση όλα τα πρόσωπα, έχουν κοντινή ημερομηνία λήξης». Χαρακτηρίζει τους ενδιαφερόμενους για τη διαδοχή «ανεπαρκείς πολιτικούς» και «κατ' επάγγελμα τιμητές των πάντων» κατηγορώντας τους ότι «επιδιώκουν τώρα και τη διάλυση της δημοκρατικής παράταξης».

Στο μεταξύ, σύμφωνα με το «Βήμα» της Κυριακής , τη σύγκλιση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ ζητεί με επιστολή της προς τον πρόεδρο του κόμματος η ευρωβουλευτής και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Συλβάνα Ράπτη.

Παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος του κόμματος Γιώργος Παπανδρέου, όχι μόνο κρατά κλειστά τα χαρτιά του αλλά εμμένει σθεναρά στην ίδια πολιτική, υπεραμυνόμενος ακόμη και σήμερα για την ορθότητα της επιλογής του περί δημοψηφίσματος (όπως έπραξε με την επιστολή του προς την ηγεσία της τρόικας), η συζήτηση για την επόμενη ημέρα στο ΠΑΣΟΚ έχει ανοίξει. Κορυφαία στελέχη του, παίρνουν θέση με δηλώσεις τους χωρίς πάντα να λένε κάτι ουσιαστικό αλλά για να δείχνουν ότι

Μόνο η προδοσία σώζει

Την πρώτη φορά που ταξίδεψα στο εξωτερικό, είχα κρυμμένα τα δολάρια στην γραβιέρα. Ήταν τέλη της δεκαετίας του ’70 και ελπίζω το αδίκημα να έχει παραγραφεί. Ο πατέρας μου ήταν αυτός που επέμενε να βάλουμε τα λεφτά στο τυρί και όχι στην οδοντόκρεμα. Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Γιουγκοσλαβία – Ιταλία - Σιένα. Δυο μέρες ταρακούνημα με το μυαλό στους τελωνειακούς και στα δολάρια. Οι Γιουγκοσλάβοι βέβαια ήξεραν ότι ήμασταν φορτωμένοι συνάλλαγμα. Άλλος 500 άλλος 1000, τα έξοδα δηλαδή για 3-4 μήνες φοιτητική ζωή. Αλλά γι' αυτούς υπήρχαν τα τσιγάρα. Τα αγοράζαμε από τα αφορολόγητα στα σύνορα, τα δίναμε στον οδηγό και αυτός όποτε πέφταμε σε μπλόκο μοίραζε από ένα πακέτο σε κάθε αστυνομικό. Μια φορά δεν δώσαμε και μας κατέβασαν ξημερώματα στον δρόμο και έκαναν φύλλο και φτερό το λεωφορείο. Δύο-τρεις που είχαν κρύψει τα 100δόλαρα στα τασάκια των καθισμάτων τους τα έχασαν. Φτερά κάνανε και μερικά μπουκάλια ούζου. Ο καθένας μπορούσε να μεταφέρει μέχρι δύο μπουκάλια αλκοόλ, ε! οι πλεονέκτες που είχαν πάρει και τρίτο μπουκάλι το χαιρέτησαν. Έγιναν τρόπαια σε γιουγκοσλάβικο τραπέζι.

Από εκείνο το ξημέρωμα πρέπει να έχουν περάσει 30 χρόνια. Τώρα στην Ομόνοια τα περίπτερα αντί για εφημερίδες έχουν κρεμασμένα πορνό περιοδικά. Έπεσε και η ποιότητα των ξενύχτηδων. Και στην Αθηνάς δεν έχει ανθόγαλο με μέλι αλλά κατεψυγμένα σάντουιτς που μπαίνουν στο φούρνο μικροκυμάτων. Στους πάγκους αποκαθηλωμένες οι κυριακάτικες εφημερίδες προειδοποιούν για τον κίνδυνο της δραχμής. Έλα; Πριν λίγους μήνες όταν το πρωτοείπε η Δαμανάκη την πήρανε στο κυνήγι.

Όπως συμβαίνει σε πολλές τραγωδίες, οι αγγελιοφόροι φταίνε. Και τώρα όλοι φωνάζουν «τρέξε, Λουκά, τρέξε, μήπως και προλάβεις και δεν μας διώξουν από το ευρώ». Αν εξαιρέσεις πέντε ακραίους (από τα δεξιά και από τα αριστερά) και μια ντουζίνα επιχειρηματίες που έχουν μεταφέρει όλα τα χρήματα τους στο εξωτερικό και περιμένουν να επιστρέψουν πλούσιοι, όλοι οι άλλοι παρακαλάνε να παραμείνουμε στο ευρώ. Τώρα όμως, δεν είναι πια στο χέρι μας.

Αν σωθούμε πάντως, σωθεί και το ευρώ και δεν γυρίσουμε στη δραχμή, καλό θα είναι να έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση. Να θέσουμε στο περιθώριο τους πολιτικούς που μας έφεραν ως εδώ – αυτό είναι εύκολο- αλλά ταυτόχρονα να αλλάξουμε και τις συνήθειες μας – αυτό είναι δύσκολο. Κριτική δηλαδή αλλά και αυτοκριτική μήπως και οδηγηθούμε σε έναν άλλο πολιτισμό. Όχι εκθέσεις ζωγραφικής και θέατρα. Όχι, από αυτά έχουμε πολλά. Έναν νέο πολιτισμό ανάπτυξης. Τουρισμός, πράσινη οικονομία, κοινωνικό κράτος, δικαιοσύνη, χωρίς μίζες, γραφειοκρατίες, κομματάρχες και ολιγάρχες. Δεν ξέρω γιατί αλλά εμένα μου φαίνεται εύκολο. Με μια προϋπόθεση όμως. Όλοι –

Ο Γιώργος μένει και το ΠΑΣΟΚ… ψάχνεται

 

Κάθε μέρα που περνάει, όλο και περισσότεροι στην Ιπποκράτους αντιλαμβάνονται ότι ο Γιώργος Παπανδρέου πόρρω απέχει από την παραίτηση που θα δρομολογήσει τις διαδικασίες αλλαγής στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Το γεγονός, κρατάει προς το παρόν κλειστά τα στόματα των κορυφαίων, οι οποίοι γνωρίζουν ότι οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ θα κριθούν εν πολλοίς και από τα αποτελέσματα της κυβέρνησης Παπαδήμου. Αυτό ωστόσο δεν είναι αρκετό για να μην μιλάνε, έστω και χωρίς να αμφισβητούνε δημοσίως τον Γ. Παπανδρέου.

Με δυο λόγια, η συζήτηση έχει ανοίξει ανεπισήμως, αλλά ουδείς γνωρίζει για πόσο χρονικό διάστημα θα διαρκέσει. Ενδεικτική είναι η δήλωση του Κώστα Σκανδαλίδη. «Χωρίς νέο κόμμα δεν υπάρχει προοπτική», είπε εκφράζοντας τους φόβους όσων πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει διανύσει τον κύκλο του και αν συνεχίσει όπως είναι σήμερα, δεν αποκλείεται ακόμα και να διασπαστεί.

Η διάσπαση εκτιμάται ότι δεν θα αποφευχθεί αν υπάρξει προσπάθεια ανατροπής του Γ. Παπανδρέου παρά την θέλησή του και με διαδικασίες που δεν προβλέπονται στο καταστατικό. Ουδείς μπορεί να παραβλέψει ότι ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης, δήλωσε- στο Newpost.gr- ότι ο Γ. Παπανδρέου είναι αυτός που πρέπει να ηγηθεί του κόμματος και στη νέα εκλογική αναμέτρηση, προσθέτοντας ότι έχει εκλεγεί δύο φορές από τη βάση.

Ίσως γι αυτό, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος πιστεύει ότι ο Παπανδρέου οφείλει να δρομολογήσει ο ίδιος τις διαδικασίες μετά τη λήψη της 6ης δόσης, τάχθηκε υπέρ της εκλογής του Προέδρου από τη

Παπαρήγα: Αναπόφευκτη η έξοδος της Ελλάδας από την ΕΕ

Μετά τη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου, η Αλέκα...

Παπαρήγα τόνισε ότι «οι εξελίξεις είναι τέτοιες που η μόνη λύση είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ και η λαϊκή εξουσία». Η ίδια θεώρησε «αναπόφευκτη την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ», συμπληρώνοντας ότι όποια απόφαση και να ληφθεί, οι συνέπειες για το λαό θα είναι τραγικές. Ο κ. Παπαδήμος ξεκίνησε τη Δευτέρα σειρά επαφών με τους επικεφαλής των κομμάτων που δεν συμμετέχουν στην κυβέρνησή του. Την Τρίτη ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα και την Τετάρτη με τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη και την πρόεδρο της

«Η προοδευτική απάντηση στην κρίση»

 

Στην εκδήλωση-συζήτηση θα συμμετάσχει μεταξύ άλλων ο Φώτης Κουβέλης

Κινητικότητα με χαρακτηριστικά συγκρότησης ενός νέου φορέα στην κεντροαριστερά παρατηρείται το τελευταίο διάστημα. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση της κίνησης είναι η εκδήλωση που διοργανώνει σήμερα στις 7 μ.μ στο θέατρο Γκλόρια (Ιπποκράτους 7) το περιοδικό «Μεταρρύθμιση» με θέμα «Η προοδευτική απάντηση στην κρίση».

Στην συζήτηση θα πάρουν μέρος ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, και οι πρώην υπουργοί των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης και Νίκος Μπίστης. Επίσης χαιρετισμό θα απευθύνει το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Παρασκευάς Αυγερινός κίνηση με ιδιαίτερη σημασία. Ας σημειωθεί ότι στη Δημοκρατική Αριστερά εντάχθηκε ο πρώην υφυπουργός Περιβάλλοντος Ηλίας Ευθυμιόπουλος.

Οι Δημοκρατίες της μίζας

H ευρεία «χαμηλή διαφθορά» έχει τεράστιο κοινωνικό κόστος και επιπλέον νομιμοποιεί και τη μεγάλη διαφθορά

Χρόνια τώρα, πολλοί κάτοικοι αυτής της χώρας, ακούγοντας τη συζήτηση περί διαφθοράς, αναρωτιούνται αν μόνο η Ελλάδα από όλες τις ανεπτυγμένες δυτικές δημοκρατίες μαστίζεται από αυτό το πρόβλημα. Στους υπόλοιπους, η διαφθορά είναι μια άγνωστη λέξη; Πρόκειται, δηλαδή, για ένα ακόμη γνώρισμα του ελληνικού παράδοξου; 

Όσοι έχουν κάποιας μορφής επαφή με το εξωτερικό ξέρουν καλά, πως κανένα εμβόλιο δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί εναντίον των άνομων πρακτικών μεταξύ ιδιωτών και φορέων του κράτους ή ιδιωτών μεταξύ τους που έχουν στόχο την εξυπηρέτηση εγωιστικών συμφερόντων και στο τέλος αποβαίνουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου· αυτό είναι που συνηθίζουμε να αποκαλούμε διαφθορά. 

Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, το πρόβλημα της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος, της υπερβολικής εξάρτησης των πολιτικών από συμφέροντα, των συναλλαγών κάτω από το τραπέζι, είναι τόσο γνωστό που περιγράφεται θαυμάσια ακόμη και σε εγχειρίδια πολιτικής επιστήμης για πρωτοετείς φοιτητές. Ιδιαίτερα η εξάρτηση των πολιτικών από μεγάλους χρηματοδότες είναι τόσο προφανής ώστε σε μερικές περιπτώσεις οι αντιπρόσωποι του λαού να μοιάζουν περισσότερο με εμπορικούς αντιπροσώπους. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι αναμφίβολα η εξάρτηση από τη ΝRΑ, την αμερικανική ομοσπονδία όπλων, που κατηγορείται πως με τα χρήματα των βιομηχανιών όπλων μπορεί να επηρεάζει τη συνείδηση πολλών πολιτικών ιδιαίτερα στις νότιες Πολιτείες. 

Ούτε και η Ευρώπη αποτελεί terra incognita για τέτοιου είδους πρακτικές. Στη Βρετανία, αρκετοί βουλευτές έκαναν για χρόνια ψευδείς δηλώσεις κατοικίας προκειμένου να εισπράττουν παράνομα μερικές στερλίνες παραπάνω αποζημίωση. Η έξη πολλών γάλλων πολιτικών για πλούτη και έκλυτη ζωή υπήρξε για χρόνια κοινό μυστικό και εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο δημόσιο σκάνδαλο. Η παράνομη

Νόμος –κολυμβύθρα του Σιλωάμ ακόμη και για μίζες από προμήθειες σε νοσοκομεία

Νόμος –κολυμβύθρα του Σιλωάμ ακόμη και για μίζες από προμήθειες σε νοσοκομεία, μετά από απευθείας αναθέσεις, είναι ο νόμος 3867 3/8/2010. Σύμφωνα με το άρθρο 27 του εν λόγω νόμου, δίνεται «άφεση αμαρτιών» σε όσους προμήθευσαν ιατρικό και φαρμακευτικό εξοπλισμό σε νοσοκομεία, χωρίς να έχει προηγηθεί σχετικός διαγωνισμός, ενώ θεωρούνται νόμιμες όλες οι δαπάνες που απαιτούνται για την εξόφλησή των προμηθευτών μέχρι και την κατάθεση του νόμου στη Βουλή, δηλαδή το 2010.
Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος προσφύγει νομικά για να καταγγείλει απευθείας ανάθεση σε προμηθευτή υγειονομικού υλικού, για τα έτη πριν από το 2010, θα βρεθεί μπροστά σε τοίχο νομοθετικά «περιφρουρημένο». Έτσι, κατηγορούμενοι που οδηγούνται στα δικαστήρια για μίζες και για προμήθειες με απευθείας αναθέσεις, αθωώνονται απλώς επιδεικνύοντας το νόμο.
«Τα νοσοκομεία βρέθηκαν χωρίς γάζες και το υπουργείο Υγείας τότε, προέβη σε ρύθμιση πιστοποιημένων χρεών προς τους προμηθευτές, για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Η κ. Ξενογιαννακοπούλου δεν νομοθέτησε για χρέη που αφορούσαν στη θητεία της και στο κράτος του ΠΑΣΟΚ. Νομοθέτησε για χρέη που απορρέουν από το κράτος της ΝΔ. Θα έκλειναν τα νοσοκομεία. Αυτός ο νόμος είναι ανάσα για τη λειτουργία των νοσοκομείων. Έγινε μια σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών τότε, επί υπουργίας Παπακωνσταντίνου και κρίθηκε πως ήταν απαραίτητο να προχωρήσουμε σ΄ αυτή τη ρύθμιση», εξήγησε μιλώντας στο www.koutipandoras.gr ο συνεργάτης της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, Λάζαρος Λασκαρίδης.
Σύμφωνα, λοιπόν με το νόμο και όπως αναφέρεται στην παράγραφο 9, «για λόγους διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος και προστασίας της δημόσιας υγείας, θεωρούνται νόμιμες οι δαπάνες που απαιτούνται για την εξόφληση υποχρεώσεων που απορρέουν από προμήθειες των νοσοκομείων, οι οποίες προμήθειες διενεργήθηκαν μέχρι την κατάθεση του νόμου στη Βουλή», ακόμη και αν αυτές οι προμήθειες έγιναν με απευθείας ανάθεση «λόγω επειγουσών αναγκών».
Απορία προκαλεί ωστόσο και το γεγονός ότι κατά τη σύνταξη του νόμου δεν έγινε καμία διευκρίνιση για τις περιπτώσεις που πράγματι αποτελούν «επείγουσα ανάγκη», αλλά γίνεται σαφής αναφορά στην

Ο… κακός (ευρωπαικός) λύκος

Οι… αφελείς κοκκινοσκουφίτσες του ευρωπαικού νότου έχουν ήδη αντιληφθεί πως τα… φρου- φρου και αρώματά τους, των τελευταίων δεκαετιών χρυσοπληρώθηκαν με δανεικά. Με αυτή την οικονομική συμπεριφορά ο ευρωπαϊκός νότος «έστελνε» χρήμα στο ευρωπαϊκό κέντρο, δημιουργώντας τα γερμανικά και άλλα βορειο-ευρωπαικά πλεονάσματα. Καθώς, η ροή χρήματος στέρεψε, το μόνο που φαίνεται να συνδέει τον νότο με το ευρωπαικό κέντρο είναι η πολιτική κρίση. Κρίση, η οποία απειλεί να τινάξει στον αέρα –κυριολεκτικά- ολόκληρη την ευρωπαική ήπειρο.
Προς μια γερμανική Ευρώπη
Είναι προφανές από την ειδησεογραφία ότι η κρίση στην ευρωζώνη έχει επεκταθεί πέρα από τη σφαίρα της οικονομίας. Οι επιβεβλημένες --απ έξω και στο όριο της νομημότητας-- κυβερνητικές αλλαγές, σε Ελλάδα και Ιταλία, περιγράφουν την απροκάλυπτη ωμή δύναμη που ασκούν οι γερμανοί προκειμένου να επιβάλλουν τον πολιτικό τους έλεγχο στην Ευρωζώνη. Έναν έλεγχο ο οποίος θα διαφυλάξει τα κέρδη που εξασφάλισαν από την αφαίμαξη του νότου και θα διευρύνει- διαιωνίσει την κατάσταση υποτέλειας της ευρωπαικής περιφέρειας προς το γερμανικό κέντρο.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο έχει ξεκινήσει μια ταχύτατη διαδικασία αλλαγής των ευρωπαικών Συνθηκών. Αφορμή για την προσπάθεια της δημιουργίας μιας γερμανικής ευρώπης, είναι ο κίνδυνος που απειλεί την ύπαρξη του ευρώ. Επί της ουσίας, ωστόσο, η δημιουργία, μέσα από την αλλαγή των συνθηκών, μιας γερμανικής ευώπης, αντανακλά και περιγράφει τον βαθύτερο στόχο του Βερολίνου, ο οποίος ελάχιστα διαφέρει από τον στόχο που έθεσε το τρίτο ράιχ και επεχείρησε να τον πετύχει με κάθε τρόπο και μέσο, συμπεριλαμβανομένου και του πολέμου.
Αυτές τις μέρες διαβάζουμε για τον μέγιστο κίνδυνο που διατρέχει το ευρώ και τη ν ετοιμότητα Μέρκελ και Σαρκοζί να προτείνουν αλλαγές-εξπρες στις συνθήκες ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Δημοσίευμα της Bild επικαλούμενο διπλωματικές πηγές στο Βερολίνο αναφέρει ότι οι ηγέτες του γαλλογερμανικού άξονα θα παρουσιάσουν τα σχέδια τους στην σύνοδο κορυφής στις 8-9 Δεκεμβρίου, επιδιώκοντας οι αλλαγές να συμφωνηθούν και να ισχύσουν το αργότερο ως τον ερχόμενο