“Κανένας δεν θα με κρατήσει να μην πάω στην Κρήτη φέτος το Πάσχα”, δήλωσε με περίσσια αλαζονεία η Ντόρα Μπακογιάννη, ο οδηγός της οποίας σκότωσε ένα νέο παιδί και δεν έχει πληρώσει κανείς ακόμα.
Άλλη τάξη. Άλλος κόσμος. Γυάλινος πύργος.
Δεν έχει ιδέα πως ζει ένας απλός εργαζόμενος.
Δεν αγχώθηκαν ποτέ τους για τίποτα.
Τα βρήκαν όλα έτοιμα στο πιάτο.
Μας λέγανε ότι εμείς φταίμε για την ανεργία μας και ότι εμείς φταίμε για την εξάπλωση του ιού. Αν σε σκοτώσουν, εσύ φταις πάλι.
Δεν τους εμποδίζει τίποτα. Συμπεριφέρονται σαν ιδιοκτήτες της χώρας μας, με αποκορύφωμα το πλιάτσικο στα εμβόλια.
Εμείς με άγχη.
Κλεισμένοι ένα χρόνο σπίτι.
Βλέποντας ανθρώπους να πεθαίνουν γιατί δεν θέλουν να ενισχύσουν το ΕΣΥ.
Βλέποντας να συγκαλύπτουν Λιγνάδηδες.
Να βγαίνουμε βόλτα και να φοβόμαστε μην μας την πέσει η αστυνομία.
Και ένα χρόνο ούτε μια παραίτηση. Ούτε μια συγγνώμη. Για τους νεκρούς, για τα αποτυχημένα lockdown, για τα χρέη, για τον φόβο τι μας ξημερώνει. Μόνο κούνημα του δαχτύλου.
Δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε ποτέ με αυτούς. Είναι αδύνατον.
Γιατί υπάρχουν δύο Ελλάδες.
Η δική μας Ελλάδα, της δουλειάς, της αλληλεγγύης, της ζωής.
Και η δική τους Ελλάδα , της “αριστείας”, της ατομικής ευθύνης, του θανάτου, του φόβου.
Ή εμείς ή αυτοί.
Ως εδώ. Πρέπει να πληρώσουν.
https://eleutheriellada.wordpress.com/2021/04/01/%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%cf%8d%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b5%cf%82-2/#more-121033
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου