Η κληρονομιά του Μπουτάρη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ

Από χθες η Θεσσαλονίκη ψάχνει τον διάδοχο του Γιάννη Μπουτάρη. Η γνωστοποίηση της οριστικής απόφασής του να μη διεκδικήσει τρίτη θητεία στη δημαρχία προκαλεί αναστάτωση. Κόμματα, οργανώσεις, αυτοδιοικητικές κινήσεις βρίσκονται σε αναζήτηση υποψηφίων με απήχηση στα ευρύτερα στρώματα της κοινωνία και προφίλ συναινετικό. Δεν είναι εύκολο. Ο Γιάννης Μπουτάρης ήταν (παραμένει) μια χαρισματική προσωπικότητα που, χωρίς να λαϊκίζει, μπήκε «στ’ αλώνια και στα σαλόνια». Αγγιξε τις ψυχές ανθρώπων και στην Τούμπα και στην Ξηροκρήνη,

αλλά και των «μπαγιάτηδων» του κέντρου και των «φραγκάτων» της παραλίας. Θυμάμαι στην πρώτη εκλογή τις περιοδείες του στις φτωχογειτονιές του σιδηροδρομικού σταθμού, όπου συνομιλούσε στις καφετέριες με τους πιτσιρικάδες που τον «γούσταραν» για το σκουλαρίκι και τα τατουάζ, αλλά και στην Τούμπα, τους ΠΑΟΚτσήδες να τον υποδέχονται στα στέκια τους (μολονότι Αρειανός ο ίδιος) με επιδοκιμασίες. Ο Μπουτάρης δεν βγήκε από κομματικό σωλήνα, ούτε ήταν παιδί της «πλουτοκρατίας», παρά την ταξική του προέλευση. Ηταν γνήσιο τέκνο της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, η οποία, πνιγμένη στον συντηρητισμό και στα φοβικά σύνδρομα, ένιωθε την ανάγκη ν’ ανασάνει και τον έστειλε δύο φορές στη δημαρχία. Εκανε λάθη; Πολλά, σε θέματα που αφορούν την καθημερινότητα της πόλης, αν και δεν υπήρχαν πολλοί που είχαν να προτείνουν πειστικές λύσεις πέραν των αφορισμών. Εβαλε όμως τη Θεσσαλονίκη στον παγκόσμιο χάρτη, όπως της αξίζει, άνοιξε τις πύλες της στους γείτονες και στο χρήμα τους, και ήταν αυτό που δεν του συγχώρεσαν οι επαγγελματίες πατριδοκάπηλοι, οι οποίοι από χθες πανηγυρίζουν. «Ξεπαστρεύτηκε ο προδότης», μου είπε πρώην υπουργός (θλίψη), «στα τσακίδια» (καμαρώστε) κραύγαζε δημοσίως δημοσιογράφος. Ολα αυτά ανήκουν από χθες στην Ιστορία. Η Θεσσαλονίκη γυρίζει σελίδα και αναζητείται ο άνθρωπος που θα κληθεί να περάσει τον πήχυ, εκεί ψηλά που τον έθεσε ο Μπουτάρης. Ποιος θα είναι αυτός; Αν και είναι νωρίς ακόμα, όλα δείχνουν ότι οι ενδιαφερόμενοι θα δυσκολευτούν πολύ να βρουν μια υποψηφιότητα που θα ενώσει κοινωνικές και κομματικές δυνάμεις του δημοκρατικού φάσματος για να πάει ακόμα ένα βήμα πιο μπροστά τον δήμο, όπως έγινε με την περίπτωση Μπουτάρη. Τα κόμματα δεν έχουν πλέον τη δύναμη να επιβάλλουν υποψηφίους. Προσωπικότητες που να συγκεντρώνουν τα χαρακτηριστικά του αποχωρούντος δημάρχου δεν φαίνεται να υπάρχουν, ενώ τίθεται σε κίνδυνο και η ίδια η παράταξη Μπουτάρη, που ορφανή πλέον θα κληθεί να πορευθεί στην κάλπη, αν φτάσει έως εκεί.

http://www.kathimerini.gr/996687/opinion/epikairothta/politikh/h-klhronomia-toy-mpoytarh