Η φτώχεια είναι κληρονομική

Από την ψυχολόγο Εύη Νικολοπούλου

5 γενιές χρειάζονται στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για να καταφέρει κάποιος από φτωχή οικογένεια να φτάσει στο μέσο όρο εισοδήματος της χώρας του, ανακοίνωσε σε έρευνα του ο οργανισμός.

«Δεν υπάρχει πλέον κοινωνική κινητικότητα στις χώρες του ΟΟΣΑ: τα εισοδήματα, το επάγγελμα, το επίπεδο εκπαίδευσης μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη», σημείωσε η Γκαμπριέλα Ράμος, ειδική σύμβουλος του γενικού γραμματέα του ΟΟΣΑ, κατά την παρουσίαση της έκθεσης του οργανισμού σε δημοσιογράφους.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν γεννηθείς φτωχός το πιο πιθανόν είναι ότι θα παραμείνεις φτωχός, όχι μόνο εσύ, αλλά και τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Τα δισέγγονα παίζεται. Ότι όλες οι παραινέσεις από την άρχουσα τάξη περί σκληρής δουλειάς που θα φέρει προκοπή, είναι αστικός μύθος και «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του».

Ή καλύτερα: το καρότο που κρύβει το μαστίγιο.
Η φτώχεια τον 21ο αιώνα είναι διαγενεακή και επιστημονικά προβλέψιμη.

.

“Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες.”
Θαλής ο Μιλήσιος

«Όπου φτωχός και η μοίρα του» λέει ο λαός.
Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα: Μπορούμε όμως να βγούμε από αυτό τον φαύλο κύκλο; Υπάρχει ελπίδα; Η έρευνα είναι σαφής: «Οι χώρες που έχουν ήδη επενδύσει πολύ στην εκπαίδευση ή την υγεία δείχνουν εν γένει πολύ μεγαλύτερη κινητικότητα».

«Μόλις το 17% των παιδιών γονέων που δεν έχουν πτυχία (12% κατά μέσον όρο στον ΟΟΣΑ) κάνουν ανώτατες σπουδές, σε σύγκριση με περισσότερο από το 60% των παιδιών γονιών που ακολούθησαν τέτοιες σπουδές»

Δηλαδή υπάρχουν προϋποθέσεις, αν και μόνο αν οι κυβερνήσεις των χωρών φροντίζουν να ενισχύουν το σύστημα υγείας και περίθαλψης, ενδιαφέρονται για την ποιότητα και την αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Δυστυχώς όμως αυτοί οι 2 τομείς είναι οι πρώτοι που υφίστανται τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας, καθώς εκεί γίνονται σχεδόν πάντα τεράστιες περικοπές.

Και αναρωτιέμαι:

1.Γιατί σύμφωνα με την ίδια έρευνα του ΟΟΣΑ την καλύτερη προοπτική να ξεφύγουν από τη φτώχεια νωρίτερα έχουν κάτοικοι των Σκανδιναβικών χωρών; Είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις χώρες έχουν από τα καλύτερα και πιο αποτελεσματικά εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου*;

2.Είναι τυχαίο το γεγονός ότι η εκπαίδευση είναι η πρώτη που πλήττεται από κρατικές περικοπές, και η τελευταία που εκσυγχρονίζεται; Είναι τυχαίο ότι το εκπαιδευτικό σύστημα παραμένει σχεδόν πανομοιότυπο επί δεκαετίες;

https://eleutheriellada.wordpress.com/2018/06/22/%CE%B7-%CF%86%CF%84%CF%8E%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE/#more-97103