Αυτή τη φορά, το περίστροφο δε σημαδεύει τις πλάτες μας!

Σκεφτόμουνα διάφορα προχθές, διαβάζοντας την είδηση ​​της ημέρας: « Είναι σημαντικό να σταθεί στα πόδια της η Ελλάδα, διεμήνυσε ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάϊσελμπλουμ ο οποίος τόνισε ότι έρχεται στην Αθήνα την Παρασκευή για μια πρώτη συνάντηση- και όχι για να διαπραγματευθεί- με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη. »

Λαμπρά, είχα σκεφτεί έμπλεος αισιοδοξίας. Ο φίλος μας ο Γερούν το θεωρεί σημαντικό, και το παραδέχεται επιτέλους, ότι η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στα πόδια της. Σέβεται την ετυμηγορία του Ελληνικού λαού κι άλλωστε το καταλαβαίνει κι από μόνος του ότι δεν θα μπορούσε πια να συνεχίζεται αυτή η τρέλα του αέναου χρέους.  

Διότι, έως και οι πέτρες το ξέρουν ότι δεν μπορούν να εξοφληθούν αυτά τα λεφτά που συνιστούν το ελληνικό δημόσιο χρέος. Εκτός κι αν πρόκειται, όπως μας ζητούσαν μέχρι τώρα, να δανειζόμαστε ακόμα περισσότερα για να πληρώνουμε τα παλιότερα -και να δημιουργούμε έτσι, ένα για πάντα αυξανόμενο χρέος που δεν θα μπορούσε ποτέ να αποπληρωθεί. Αποικία χρέους! Ε, όχι, αυτό το πράγμα, στη βάση του ευρωπαϊκού κεκτημένου, δεν επιτρέπεται ...

Επιπλέον βέβαια, σκεφτόμουν,  Ο φίλτατος Γερούν  ΘΑ ΕΧΕΙ υπόψη ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΑ αυτά περίφημα ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ πλεονάσματα, που είτε είναι φτιαγμένα με τεχνάσματα της δημιουργικής λογιστικής είτε είναι φτιαγμένα από τα δάκρυα και το αίμα των ασθενέστερων εξ ημών, δεν θα μπορούσαν πια να επιτευχθούν στα δυσθεώρητα ύψη που τα είχε ορίσει το παράλογο και αποτυχημένο πρόγραμμα «διάσωσης». 

Όχι, με αντάλλαγμα την εξόντωση των γερόντων, όπως είχε ήδη δεσμευθεί ο απερχόμενος κ.Χαρβούβελης, δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί αυτό το χρεοκοπημένο πρόγραμμα.  

Οπότε τι αξιολόγηση μου λες; Τέλειωσε η αξιολόγηση του προγράμματος!  

Τέλειωσε το πρόγραμμα κι αξιολογήθηκε ως αποτυχημένο, εκ του αποτελέσματός του -τόσο άδικα χυμένο αίμα.  

Ήθελα να πιστεύω -και ήμουν σίγουρος γι 'αυτό, ότι ο καλός Ολλανδός, δε θα ήθελε να συμβεί στους γονείς τους, αυτό που συνέβαινε και , αν τίποτα δεν άλλαζε,  θα συνεχιζόταν να συμβαίνει επί τα χείρω, στους δικούς μας γέρους και τις δικές μας γριές!     

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, σου ξαναλέω για να το χωνέψεις, ότι ο αείμνηστος κ. Χαρδούβελης είχε δεσμευτεί να μειώσει κι άλλο τις συντάξεις των γερόντων, αλλά έως που θα μπορούσε πια, να πηγαίνει αυτό το βιολί, σ 'αυτήν την ανηφόρα, από το πουθενά προς το τίποτα;  

Ευτυχώς που ο ελληνικός λαός, με την ψήφο του, τον έστειλε στον έξω από δω, που λέει ο λόγος, τον κ.Χαρδούβελη και η εντολή του ελληνικού λαού είναι τόσο νωπή ...

Αυτές οι συλλογιστικές,  έλεγα με το νου μου,  το καταλαβαίνει μια χαρά κι ο καλός μας φίλος ο κ.Ντάισελμπλουμ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ λυσιτελείς ∙  ΚΑΙ ΤΟ χειρότερο ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ τέτοιες Επιλογές, συγχρόνως ξεζουμίζουν τον φορολογούμενο υπερβολικά άδικα και στο διηνεκές, μέχρι δηλαδή να τον στείλουν στον τάφο πριν της ώρας του, τον καημένο. Ούτε αυτό, επιτρέπεται στη βάση του ευρωπαϊκού κεκτημένου ... 

Θα τον φιλοξενούσαν, λοιπόν, στο προεδρικό μέγαρο, φανταζόμουν, τον αξιότιμο Γερούν κι αφού θα τον κερνούσαν μια πορτοκαλάδα από φρέσκο ​​πορτοκάλι ή κανένα ουζάκι ή ό, τι άλλο του έκανε τέλος πάντων του ανθρώπου κέφι , θα του εξηγούσαν αυτό που καταλάβαινε πολύ καλά κι από μόνος του, ότι, δηλαδή, η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της με αξιοθρήνητα νοσοκομεία, με ρημαγμένα σχολεία και με κατεστραμμένες προνοιακές δομές. Ήλπιζα ότι θα το καταλάβαινε, χωρίς να συζητηθούν μεγαλύτερες λεπτομέρειες.

Κι όμως! Με τον εκνευρισμό του, αυτός ο Γερούν με απογοήτευσε. Σίγουρα θα απογοήτευσε κι άλλους πολλούς, γιατί έδειξε ότι όχι μόνο εθελοτυφλεί και αρνείται να καταλάβει τα προφανή προτάγματα που θέτει το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά επιπρόσθετα, επειδή δε δείχνει να σέβεται ούτε καν την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.

Και τώρα τι θα κάνει ο κ. Βαρουφάκης;  

Τώρα, μάλλον είναι υποχρεωμένος, αφού έφυγε τόσο βιαστικά χωρίς να πει καλά-καλά ούτε αντίο ο αγενής Γερούν, να συντάξει μια επιστολή και να του υπενθυμίσει την πρόσφατη έκθεση της JP Morgan, η οποία,σύμφωνα με τα δημοσιεύματα , υπολογίζει σε 4 τρισεκατομμύρια ευρώ, το κόστος εξόδου της Ελλάδας από την Ευρώπη. 

Αν η πρόβλεψη της JP Morgan είναι λιγότερο ή περισσότερο σωστή, αυτό δεν μπορεί να φανεί παρά μόνο στην πράξη, όταν κι αν δηλαδή υποχρεωθεί η Ελλάδα να φύγει από τη νομισματική ένωση του ευρώ. 

Είναι και θέμα πιθανοτήτων το τελικό ύψος αυτού του κόστους, αν ποτέ συμβεί αυτή η έξοδος, που δεν μπορεί εξάλλου να συμβεί, όσο δεν το θέλουμε εμείς οι Έλληνες, έτσι δεν είναι; Έτσι είναι, αφού από πουθενά δεν προβλέπεται αποβολή της Ελλάδας από την ευρωζώνη. 

Θέμα κατανομής πιθανοτήτων, είναι όλα αυτά ... Και βέβαια, ο κ. Βαρουφάκης, ως ειδικός που είναι στη θεωρία των παιγνίων, με τον απλό και κατανοητό τρόπο που μόνο ο ίδιος ξέρει να τα λέει, θα μπορούσε να εξηγήσει στον παλιόφιλο τον Γερούν, ότι δεν συμφέρουν κανέναν οι αγριάδες, αλλά πολύ περισσότερο, δεν συμφέρουν το ευρωιερατείο που έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη, αφού με την αδιάλλακτη στάση του, βοηθούντων και των ολετήρων που μας κυβερνούσαν έως προχθές, οδήγησε τα πράγματα, εδώ που τα οδήγησε ...

Αλήθεια, θα ήταν μια καλή ιδέα, να την γράψει αυτήν την επιστολή ο κ. Βαρουφάκης, προς στον κ.Ντάϊσελμπλουμ: να του περιγράψει το σενάριο του χάους που θα προκαλείτο από την αποκοπή της Ελλάδας, με το ελληνικό Grexit ∙ ίσως ΝΑ ΗΤΑΝ Καλή ΚΑΙ το η τού ιδέα ΝΑ ΤΗΝ ανέβαζε αυτήν ΤΗΝ Επιστολή ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ blog του, προς τέρψιν των αναγνωστών του. 

Να σκιαγραφούσε και να πιθανολογούσε τις τρύπες που θα άνοιγαν στα λογιστικά βιβλία της ευροζώνης -και να προσπαθούσαμε όλοι μαζί να καταλάβουμε, με τι λογιστικά τερτίπια και κυρίως με ποιο πραγματικό κόστος θα έκλειναν αυτές οι τρύπες. 

Να εξηγούσε ότι, παρόλο που η μεσοσταθμική μεταβολή του ευρώ θα ήταν εν τέλει μικρή -δεν έχει η συμμετοχή της μισοκατεστραμμένης Ελλάδας, στο κάτω-κάτω της γραφής, κανένα σπουδαίο βάρος στην ευρωπαϊκή οικονομία- οι ενδιάμεσες διακυμάνσεις θα ήταν τόσο ακραίες, που θα δημιουργούσαν τεράστιες κερδοσκοπικές ευκαιρίες. 

Μα την αλήθεια,  σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο,  θα έκαναν ένα μεγάλο πάρτι οι ύαινες και τα κοράκια των αγορών -που δε χαρίζονται σε κάτι τέτοια. Μόνο που τέτοιες καταπληκτικές ευκαιρίες, θα δημιουργούσαν αλλού, ισόποσες αστρονομικές ζημιές. Ζημιές που κάποιοι άλλοι θα έπρεπε να τις υποστούν. 

Δεν μπορεί, ασφαλώς, να πει κανείς με καμία βεβαιότητα, ότι όλα αυτά θα συμβούν, ούτε πόσο θα κοστίσουν αν συμβούν, γιατί πρόκειται για  terra incognita . Θέμα κατανομής πιθανοτήτων και μαθηματικής ελπίδας, είναι όλα αυτά ...

Όμως, ποιος είναι διατεθειμένος να αναλάβει έναν τέτοιο κίνδυνο, όταν είναι φτηνότερο και δικαιότερο, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους να θαφτεί στο διηνεκές με μια απειροελάχιστη, ίσως, απόδοση;

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι κι αυτή τη φορά, όπως και την προηγούμενη, το περίστροφο είναι οπλισμένο κι έτοιμο να εκπυρσοκροτήσει -έστω κι αν αυτή τη φορά είναι φορτωμένο με λιγότερες σφαίρες. 

Όμως εγώ συνεχίζω να χαμογελώ, γιατί αισθάνομαι ότι στα χέρια της σημερινής κυβέρνησης, το περίστροφο δε σημαδεύει πια στην πλάτη τον ελληνικό λαό -κι έτσι, ευλόγως παραμένω αισιόδοξος. 

http://my-pillow-book.blogspot.gr/

Η τύχη του πρωτάρη

Σε εξαιρετικό κλίμα πραγματοποιήθηκε πριν από λίγο η κοινή συνέντευξη Τύπου μεταξύ του Υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και του Προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, ενώ δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα από ποιον από τους δύο ακούστηκε η φράση “Θα φτύσετε το γάλα που βυζάξατε!”

Οι διαφορές μεταξύ των δύο αντρών φάνηκαν από την αρχή, αφού ο φλώρος Γερούν Ντάισελμπλουμ εμφανίστηκε με γραβάτα και πουκάμισο μέσα από το παντελόνι, ενώ ο καραφλός εκδικητής Γιάνης Βαρουφάκης έσκασε με ριχτό πουκάμισο – χωρίς γραβάτα φυσικά – και με τα χέρια στις τσέπες.

Η συνέντευξη Τύπου κράτησε μερικά βαρετά λεπτά αλλά τα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν αληθινό διαμάντι.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε στον Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί την Τρόικα μια σαθρά δομημένη επιτροπή και δεν πρόκειται να συνεργαστεί μαζί της.

Ακούστηκε σαν “ΟΧΙ” αυτό ή είναι η ιδέα μου;

Κρίνοντας από την αντίδραση του Ολλανδού και την ψυχρή χειραψία που έδωσε στον Βαρουφάκη, μάλλον δεν είναι η ιδέα μου. Η γλώσσα του σώματος δε λέει ποτέ ψέματα.

Από σήμερα μπορούμε να πούμε κι επισήμως ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει με την τωρινή κυβέρνηση να παρουσιάζεται φρέσκια και ορεξάτη, σε αντίθεση με τις προηγούμενες που μύριζαν μούχλα και προκαλούσαν χασμουρητό από χιλιόμετρα.

Καταλαβαίνω τις αντιδράσεις ορισμένων οι οποίοι έχουν βγει στα διαδικτυακά κάγκελα προειδοποιώντας για το τέλος του κόσμου και τον πυρηνικό πόλεμο που θα κηρύξει η υπόλοιπη Ευρώπη εναντίον μας αλλά θα πω το εξής απλό:

Πέντε χρόνια εκλέγαμε κυβερνήσεις που ακολουθούσαν κατά γράμμα τις επιταγές των Ευρωπαίων εταίρων και δανειστών, εφάρμοσαν μνημόνια και μέτρα λιτότητας κι έλεγαν ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ. Κάποιοι διαφωνούσαμε με αυτήν την πολιτική και βγαίναμε στους δρόμους και φωνάζαμε και τρώγαμε ξύλο και χημικά αλλά αυτό ελάχιστη σημασία είχε. Οι δανειακές συμβάσεις υπογράφηκαν και τα μέτρα πέρασαν.

Τώρα επιλέξαμε έναν άλλον δρόμο. Να κάνουμε κυβέρνηση αυτούς που, όπως όλα δείχνουν, είναι διατεθειμένοι να μη σκύψουν το κεφάλι, να μιλήσουν με διαφορετική γλώσσα και να πουν μερικά ΟΧΙ. Το πρώτο το είπαν ήδη. Η διαφωνία ορισμένων απέναντι σε αυτήν την πολιτική είναι σεβαστή αλλά ελάχιστη σημασία έχει. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει.

Το πολίτευμα παραμένει το ίδιο. Δημοκρατία. Και η Δημοκρατία που έχουμε και υπερασπιζόμαστε, έτσι λειτουργεί.

Μπορούνε πάντα να βγουν στους δρόμους και να εκφράσουν όσες διαφωνίες θέλουν. Όπως κάναμε εμείς όταν αυτοί μας ειρωνεύονταν και μας έλεγαν ότι δε θα καταφέρουμε τίποτα γιατί “όλα αυτά τα έχουμε υπογράψει”.

Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και τους περιμένουν. Χωρίς κάγκελα και χωρίς χημικά.

Ας βγουν λοιπόν στους δρόμους.

Ας βγουν, έστω κι αν είναι η πρώτη τους φορά.

Και ποιος ξέρει; Μπορεί να σταθούν πιο τυχεροί από εμάς.

Νικόλα, αυτή είναι η αλήθεια. Πες το και στον πατέρα σου.

(Ανήθικο δίδαγμα: Τις τελευταίες μέρες δυσκολεύομαι εξαιρετικά να παρακολουθήσω την επικαιρότητα. Επικρατεί μια τεράστια σύγχυση στη μετάδοση των πληροφοριών και στον τρόπο με τον οποίο μεταδίδονται. Επίσης παρατηρώ ότι παραδοσιακά μέσα δεν έχουν ιδέα πώς να παρουσιάσουν τις ειδήσεις. Βρίσκονται σε αμηχανία. Τα ρεπορτάζ αργούν χαρακτηριστικά να ανέβουν στο διαδίκτυο και συνήθως είναι μόλις λίγων γραμμών. Τόσα χρόνια παντελούς έλλειψης αντικειμενικότητας έχουν ευνουχίσει πλήρως δημοσιογράφους και συντάκτες. Πιάστηκαν στον ύπνο. Δε μπορώ να πω ότι δεν το απολαμβάνω.)

(Ανήθικος δίδαγμα no. 2: Πάντως έχει δίκιο ο Γιάνης Βαρουφάκης για την Τρόικα. Αντί να μας στείλουν 3 οικονομοτεχνοκράτες, έπρεπε να μας στείλουν 11.000.000 ψυχαναλυτές.)

https://eleutheriellada.wordpress.com/

Cuba en el corazón de una bloguera griega

Amante y defensora de los valores y conquistas del pueblo cubano y su Revolución, en todos los órdenes,MyrsiniTsakiri es una joven bloguera griega de 28 años,autora del blog Barbudos de Sierra Maestra, dedicado adifundir la realidad de Cuba y América Latina.

Ella reside en la ciudad de Tesalónica, segunda ciudad en importancia de ese país europeo y capital de la región de Macedonia Central, donde actualiza desde su hogar la citada publicación digital, de amplia difusión en Internet, pues tiene más de 4 mil seguidores en las redes socialesTwitter y Facebook, sitio último a través del cual concedió una entrevista a Venceremos.

Tu blog es leído por muchas personas en Grecia y otras partes del mundo ¿Cuándo surge la idea de su creación?

La idea surgió a principios del año 2011. Al principio,algunas personas se sorprendieron debido a que, por su nombre Barbudos de Sierra Maestra, esperabanconocer a un hombre con barba como el autor del blog, y en realidad encontraron a una joven menuda.

Los principales temas que publico son, en su mayoría, noticias y artículos sobre hechos sociales y políticos especialmente sobre Cuba y América Latina. También divulgo eventos sobre cultura, música y viajes. Las publicaciones aparecen en tres idiomas: español, griego e inglés.

¿Algún motivo especial para escribir sobre Cuba?

Yo visité la Isla por vez primera a finales del año 2010. Antes de eso, yo leía mucho sobre la historia reciente de Cuba y su Revolución, un asunto que siempre me intrigó. Fue entonces cuando empecé a admirar la valentía de su pueblo, lo que sin dudas significó una inspiración para mí.

Los cubanos nunca se rinden, siguen intentando lo mejor, porque por encima de todo cultivan la vida, la plena dignidad de los seres humanos, y lo más importante que es la solidaridad entre los pueblos. Esa es la verdad y yo quería que la gente, especialmente los griegos, aprendiesen de ese ejemplo, porque ya estaba harta de la propaganda negativa de los grandes medios de comunicación difunden sobre la realidad cubana.

¿Qué experiencia atesoras en la labor de mantener este proyecto comunicativo?

Debido a la publicación de mi blog, a través de estos años conocí a muchas personas que comparten mis ideas y valores. Hice nuevos amigos y me puse en contacto con muchos hombres y mujeres que reconocen mis esfuerzos y me animan a continuar.

También tuve la oportunidad de escuchar diferentes opiniones a las mías que, según mis experiencias, se formaron debido a la propaganda anticubana y eso me hizo trabajar aún más duro, con mucha más pasión para entregar en mi blog la imagen más exacta de la Isla.

Considero a Cuba como mi segunda Patria y cuando escucho a mis amigos cubanos llamándome “hermanita”, esa es la experiencia más valiosa que guardo en mi mente y en mi corazón.

¿De dónde viene esa facilidad de escribir en varios idiomas?

Soy graduada en la especialidad de Turismo, trabajé durante un tiempo como azafata en una compañía de jets privados.El griego es mi lengua materna y yo estudio el inglés desde que tenía seis años de edad.

En general, me gusta aprender lenguas extranjeras como el francés y el alemán. Hace unos años empecé con el español y portugués, pero esta vez por mí misma, porque yo quería compartir mis ideas en Internet con tantas personas fuera posible. Espero en el futuro incluir noticias y artículos en otros idiomas.

Imagen que identifica el blog griego Barbudos de Sierra Maestra. Fotos: Cortesía de la entrevistada

¿Cómo se aborda en Grecia la realidad social y económica de la Isla?

En Grecia hay mucha gente que conoce muy bien sobre la realidad de todos los aspectos de Cuba y la apoyan. Pero también existen algunos que tienen la imagen equivocada en la mente.

Lo triste es que reproducen las mentiras que escuchan de los grandes medios de comunicación sin pensarlo dos veces, sin dudarlas. Esas redes informativas trabajan para aquellos que creen en la explotación de un hombre por otro, por ello mantienen la propaganda con imágenes distorsionadas sobre la realidad cubana.

Cuba es un ejemplo de que un mundo mejor es posible, porque su Gobierno trabaja para el beneficio de la gente humilde y algunas personas tienen miedo de eso, por temor a perder sus privilegios.

¿Cómo valoras las actividades de solidaridad en tu país respecto a Cuba?

Por tantos años de propaganda maligna en contra de Cuba, no existe una participación masiva de la gente de mi país en ese tipo de actividades, pero creo que día a día las cosas van mejorando.

Las personas que aman y apoyan a Cuba y su Revolución hacen todo lo posible en el mundo y en mi país también, para crear conciencia y fortalecer la solidaridad.

Tenemos que restablecer la verdad y seguir luchando con más fuerza por las causas justas. Todo el mundo debe contribuir como sea posible, y esa es una de las principales razones por la que he creado el blog Barbudos…, porque siento es mi deber y un gran honor luchar por un país que aprecia la vida y la dignidad humana más que cualquier otra cosa.

Cuba tiene muchos valores y principios, es realmente libre y no se ha vendido a los intereses imperiales.

Con tu blog contribuiste a difundir la verdad sobre las enormes injusticias el caso de los Cinco Héroes ¿Qué opinas sobre la liberación el pasado 17 de diciembre de Gerardo, Antonio y Ramón?

El pueblo cubano y gente de todo el mundo siempre lucharon por la liberación de los Héroes por largo tiempo. Se unieron fuerzas, levantaron sus voces y finalmente lograron liberarlos.

Me sentí muy feliz cuando escuché la noticia ese día. Fue increíble. La liberación de Antonio, Gerardo y Ramón es un buen ejemplo de lo que puede lograr la solidaridad si todos estamos unidos. Debemos continuar así porque seguiremos luchando por muchas otras causas.

A mi entender, este fue un buen comienzo para el restablecimiento y normalización de las relaciones entre Cuba y EE.UU., pero no debemos ser complacientes, ni confiar ciegamente en las supuestas buenas intenciones del Gobierno de Barack Obama, porque públicamente mantiene sus intenciones de destruir el ejemplo de la Revolución Cubana, pero esta vez por vías diferentes.

¿Por qué en la embajada cubana en Grecia te llaman “barbuda”?

Me llaman así –dice sonriendo- porque conocen muy bien el nombre de mi blog y lo que publico, más lo hacen de forma cariñosa, porque son personas buenas y se comportan de forma amable y servicial respecto a mi persona.

¿Cual es tu mayor sueño respecto a Cuba?

Conocer personalmente a Fidel Castro, porque bajo su conducción certera Cuba logró sistemas de alta calidad en salud, educación, cultura, deportes y asistencia social, entre otros. Deseo todo lo mejor para el Comandante en Jefe y su pueblo talentoso, de alta formación humanista.

Ojalá que las actuales condiciones económicas mejoren con los cambios que se avecinan con la reanudación de las relaciones diplomáticas con EE.UU, país que debe levantar totalmente el criminal bloqueo contra el pueblo cubano.

Por último, espero volver a visitar muy pronto la Isla de mi corazón.

http://www.venceremos.cu/

Οι Γερμανοί θα είναι σκληροί, αλλά έτσι ήταν και στον Β Παγκόσμιο

Του Κώστα Βαξεβάνη

 Η διαπραγμάτευση ξεκίνησε την ώρα που ανακοινώθηκαν τα πρώτα ασφαλή εκλογικά αποτελέσματα. Είναι προφανές πως διαπραγμάτευση δεν είναι η συνεύρεση γύρω από ένα τραπέζι όπου συζητούν επιτελεία, αλλά το σύνολο των κινήσεων που γίνονται σε όλα τα πεδία και κυρίως το επικοινωνιακό.

Η Μέρκελ δήλωσε την πρόθεσή της, με την καθυστέρηση αποστολής συγχαρητήριου τηλεγραφήματος στον Αλέξη Τσίπρα. Ακόμη και αν η Αποικία έχει επαναστατήσει για τον βασιλιά παραμένει αποικία. Δεν ήταν μόνο θέμα δυσαρέσκειας αλλά και συμβολισμών.

Τα φιλοκυβερνητικά γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης, ξαναζεσταίνουν το επιχείρημα της αγανάκτησης της καγκελαρίου επειδή οι Γερμανοί και οι άλλοι Ευρωπαίοι καλούνται να πληρώσουν την άτακτη Αθήνα. Η Γερμανοί είναι αλήθεια πως περνάνε άσχημα αλλά όχι εξαιτίας της Ελλάδας. Η Μέρκελ έχει πριονίσει τις κοινωνικές δαπάνες, έχει προωθήσει την υποαπασχόληση και δεν συζητά για αυξήσεις μισθών. Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να πει πως φταίει η Ελλάδα.

Η νίκη του Σύριζα στην Αθήνα απειλεί ολόκληρο το οικοδόμημα της Μέρκελ. Ο οικονομικός προτεσταντισμός της λιτότητας καταρρέει μαζί με τη Μέρκελ, αν ο Σύριζα επιμείνει σε βαθμό που να απειληθεί η δική της Ευρωπαϊκή προοπτική της λιτότητας. Για δύο λόγους κυρίως:

1.Η επιτυχία κουρέματος και η εξασφάλιση άλλων μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης, δημιουργεί ένα προηγούμενο κυρίως για τον τσαλαπατημένο Νότο και απειλεί τον αρχιτέκτονα της λιτότητας.

2. Όπως σωστά αναφέρουν ήδη αγγλοσάξωνες οικονομολόγοι, αποτυχία να εξασφαλιστούν όσα θα ζητήσει η Ελλάδα θα οδηγήσει σε μια συγκρουσιακή κατάσταση από την οποία θα χάσουν όλοι. Ακόμη και αν η Ελλάδα φύγει από την Ευρώπη, τι θα γίνει αν πετύχει, αναρωτιούνται.

Με αυτά τα δεδομένα, η Μέρκελ δεν μπορεί να υποχωρήσει. Έτσι παίζει το χαρτί των εκβιασμών και απειλών προκειμένου για μία ακόμη φορά να φοβηθεί η Ελλάδα και όσοι σκέφτονται όπως η Ελλάδα. Γερμανοί αξιωματούχοι διαρρέουν ανησυχία την οποία αναλαμβάνουν να πολλαπλασιάσουν τα συστημικά ΜΜΕ όπως έκαναν στο παρελθόν. Υπάρχουν όμως μερικές διαφορές

1.Ως σήμερα βασικός φορέας αυτού του φόβου ήταν η ίδια η ελληνική κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά. Τώρα πλέον δεν υπάρχει αυτή η συμμαχία τρόμου. Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να ενημερώσει τους Έλληνες πολίτες αλλά και τους εταίρους

2.Μέσα στην Ευρώπη δημιουργούνται νέες συμμαχίες οι οποίες δεν αναπαράγουν τα επιχειρήματα της κακομαθημένης Ελλάδας, αλλά προβληματίζονται για τα αποτελέσματα της λιτότητας. Οι Βρετανοί αξιωματούχοι τα τελευταία 24ωρα μετά τη νίκη του Σύριζα παίρνουν σαφή θέση κατά της λιτότητας με κύριο τον επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας

3. Η τραπεζική ενοποίηση δημιουργεί νέα δεδομένα. Ο ίδιος ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι προωθεί το σενάριο της ποσοτικής χαλάρωσης και του χαλαρώματος της λιτότητας.

4. Παράγοντες έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, δεν παρουσιάζουν καμιά εχθρική συμπεριφορά απέναντι στο Σύριζα.
Η Μέρκελ παίζει τα τελευταία της χαρτιά. Όμηρος ενός γερμανικού συνδρόμου που επιχειρεί να κυριαρχήσει σε μια ενιαία Ευρώπη, για λόγους που είναι πολιτικοί, οικονομικοί αλλά και ψυχολογικοί η Μέρκελ αντιλαμβάνεται τον Τσίπρα ως εχθρό. Οι ψυχολογικοί λόγοι παρουσιάζουν ενδεχομένως μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο Τσίπρας ήδη έχει αφαιρέσει το δικαίωμα από τη Μέρκελ να συμπεριφέρεται ως καγκελάριος της Ευρώπης και την αντιμετωπίζει ως έναν από τους ευρωπαίους ηγέτες.

Η ισχύς της Μέρκελ δεν εκπορεύεται από την ισχύ της Γερμανίας τόσο, όσο από την αυθαίρετη πρακτική της να εμφανίζεται και να διαπραγματεύεται ως ο άρχων της Ευρώπης. Η δημόσια αμφισβήτηση αυτής της πρακτικής, την κάνει ανίσχυρη. Μοιάζει με τον λοχία του χωριού τον οποίο όλοι αποκαλούν στρατηγό νομίζοντας πως είναι, έως τη στιγμή που κάποιος θα τολμήσει να τους θυμίσει πως είναι λοχίας.

Πιστεύω πως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα θα δημιουργήσει μια νέα κατάσταση και στην Ευρώπη. Δεν απαιτούνται πολιτικά και οικονομικά επιχειρήματα γι’ αυτό. Απλώς έχει δημιουργηθεί μια άδικη οριακή κατάσταση η οποία εκ των πραγμάτων θα δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως θα ζήσουμε πρωτοφανείς καταστάσεις. Η Ελλάδα θα περικυκλωθεί από σενάρια τρόμου. Αυτή τη φορά όμως η ελληνική κυβέρνηση είναι από την από δω πλευρά και όχι με την από εκεί. Οι Γερμανοί θα είναι σκληροί. Αλλά έτσι ήταν και στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

https://eleutheriellada.wordpress.com/

Φώφη Γεννηματά: Πρώτα εκλογή νέου προέδρου και μετά συνέδριο

Την εκλογή νέου προέδρου πριν τη διεξαγωγή του συνεδρίου, που προσδιορίστηκε για τον Μάιο, ζήτησε η Φώφη Γεννηματά -ένα από τα πρόσωπα που αναμένεται να διεκδικήσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ- κατά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος. 

«Αυτή είναι η διαδικασία που θα εξασφαλίσει την αξιοπρέπεια και τη συλλογικότητα. Να ακολουθήσουμε τις καταστατικές διαδικασίες, πρώτα ηγεσία, μετά συνέδριο» είπε, απευθυνόμενη στον Ευ. Βενιζέλο.
http://www.tovima.gr/

Καθησυχάζει το Πεκίνο για την Ελλάδα ο Μανουέλ Βαλς

Τις ανησυχίες του Πεκίνου σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη επιχείρησε να κατευνάσει ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς, ο οποίος ερωτήθηκε ευθέως για το θέμα από τον Κινέζο ομόλογό του χθες.

Ο κ. Βαλς διαβεβαίωσε πως «δεν υπάρχει ανησυχία» για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. «Η Ελλάδα θα παραμείνει, πρέπει να παραμείνει, ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας το είπε, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς», απάντησε ο Γάλλος πρωθυπουργός σε Κινέζα δημοσιογράφο έπειτα από την ομιλία του στο Πεκίνο για τις σινο-γαλλικές σχέσεις.

«Πρέπει να βοηθήσουμε την Ελλάδα να βγει από την κρίση που περνά. Αλλά ταυτόχρονα η Ελλάδα, έτσι λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της», πρόσθεσε.

Χθες, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών του Μανουέλ Βαλς με τον Kινέζο ομόλογό του, ο Λι Κετσιάνγκ ρώτησε ευθέως τον Μανουέλ Βαλς εάν η Ελλάδα θα βγει από την Ευρωζώνη, σύμφωνα με το περιβάλλον του πρωθυπουργού.

http://www.naftemporiki.gr/

Αντίθετος σε εύκολη παράταση του ελληνικού προγράμματος ο Σόιμπλε

Αντίθετος στο ενδεχόμενο μιας γρήγορης συμφωνίας για περαιτέρω παράταση του ελληνικού προγράμματος στήριξης, πέραν της 28ης Φεβρουαρίου, είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όπως μεταδίδουν οι «Financial Times».

Σύμφωνα με τους FT, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέτει ως προϋπόθεση για νέα επέκταση της ευρωπαϊκής βοήθειας τη δέσμευση της νέας ελληνικής κυβέρνησης πως θα συνεχίσει τη διαπραγμάτευση για να ολοκληρωθεί η τρέχουσα αξιολόγηση από την τρόικα, διαπραγμάτευση που έχει «παγώσει» από τον Σεπτέμβριο.

«Χρειάζεσαι μια δομή για να διαπραγματευτείς. Έως τώρα [οι Έλληνες] δεν έχουν υπάρξει ξεκάθαροι σε αυτό», δήλωσε στους FT αξιωματούχος που έχει γνώση των απόψεων του κ. Σόιμπλε.

Η στάση Σόιμπλε θα μπορούσε να φέρει σε δύσκολη θέση την Αθήνα, με δεδομένο ότι ουσιαστικά περιορίζει το χρονικό περιθώριο της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και υποχρεώνει την Αθήνα να επιταχύνει τις επαφές πριν εκπνεύσει η ευρωπαϊκή βοήθεια.

Σε αναζήτηση κοινής γραμμής οι πιστωτές

Η θέση του Γερμανού ΥΠΟΙΚ φαίνεται να εκφράστηκε στο περιθώριο της συνεδρίασης του Eurogroup της Δευτέρας, όταν εκπρόσωποι της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ (τρόικα) συναντήθηκαν με τους υπουργούς Οικονομικών της Γερμανίας και της Γαλλίας, σε μια προσπάθεια να διαμορφωθεί κοινή γραμμή ενόψει των επαφών με τη νέα ελληνική κυβέρνηση.

Σύμφωνα πάντα με πηγές των «Financial Times», οι περισσότεροι συμμετέχοντες στη συνάντηση δήλωσαν ανοιχτοί στο ενδεχόμενο ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους – πιθανώς με επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων στήριξης ή και με μείωση των δημοσιονομικών στόχων – εφόσον όμως η Ελλάδα τηρήσει τα συμφωνηθέντα.

Η πρώτη επαφή μεταξύ του Eurogroup και της νέας ελληνικής κυβέρνησης θα γίνει σήμερα Παρασκευή, με την επίσκεψη του προέδρου της ευρω-ομάδας, Γερούν Ντάισελμπλούμ, στην Αθήνα.
http://www.skai.gr/

Οσμή εξελίξεων στη ΝΔ μετά τη συνάντηση Μπακογιάννη-Καραμανλή

Περίπου μία ώρα διήρκεσε η συνάντηση της Ντόρας Μπακογιάννη με τον Κώστα Καραμανλή, στο γραφείο του πρώην προέδρου της ΝΔ, το πρωί της Παρασκευής.

Η κ. Μπακογιάννη αρνήθηκε ότι αντικείμενο της συζήτησης ήταν η εσωκομματική αναταραχή που επικρατεί στη ΝΔ μετά την εκλογική ήττα, ωστόσο θεωρείται βέβαιο ότι το ζήτημα απασχόλησε τους δύο, καθώς ο κ. Καραμανλής αναμένεται να διαδραματίσει τον κρισιμότερο ρόλο τις εσωκομματικές διεργασίες.

http://tvxs.gr/

Αριστερός εκσυγχρονισμός ή «αριστερή παρένθεση»;

Γράφει ο Ζαχαρίας Λουδάρος

Τι είναι αυτό που ζούμε; Είναι μια Νέα Εποχή ή πρόκειται απλά για το «κύκνειο άσμα» της Μεταπολίτευσης του 1974; Όσο παρακολουθούμε την ακατάσχετη φλυαρία των νέων υπουργών στα «πρωϊνάδικα» του Παπαδάκη και του Καμπουράκη, δύσκολα μπορεί να υποθέσει κανείς πως πρόκειται για κάτι άλλο από το κλείσιμο του κύκλου της Μεταπολίτευσης και μάλιστα με τρόπο που δεν θα το λες “happy end”. Αξίζει ωστόσο να επιδείξουμε, όλοι οι υπόλοιποι, την αναγκαία υπομονή που δεν επιδεικνύουν οι λαλίστατοι νέοι υπουργοί. Να περιμένουμε λίγο ακόμη δηλαδή, προκειμένου να δούμε τη «μεγάλη εικόνα» όπως θα την παρουσιάσει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης.

Ο εκλογικός σεισμός που ανέδειξε κυβέρνηση την Αριστερά συνέβη εξαιτίας του γεγονότος ότι οι μετριότητες και ανθυπομετριότητες του αστικού πολιτικού συστήματος, βυθισμένες μέχρι το λαιμό στην ανυποληψία, την παραπολιτική και τη διαφθορά, απέτυχαν να αναγνωρίσουν και πολύ περισσότερο να επιλύσουν προβλήματα στρατηγικού βάθους της χώρας. Οι όποιες τιμητικές εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ο ευρωπαϊκός «αυτόματος πιλότος» αποδείχθηκε πως είχε ως μόνο «σχέδιο πτήσης» τη βίαιη πρόσκρουση στο σκληρό έδαφος της μνημονιακής εξάρτησης σε πρώτο χρόνο και μεσομακροπρόθεσμα στη de facto μετατροπή της Ελλάδας σε δορυφόρο της Τουρκίας. Οι καναλάρχες, άλλωστε, δεν το’ ριξαν τυχαία στα …τούρκικα.

Το πολιτικό σύστημα ασφαλώς υπήρξε αντανάκλαση ενός βαθύτερου και ουσιαστικότερου ιστορικού προβλήματος. Η Ελλάδα πορεύτηκε μέσα στο χρόνο χωρίς ηγέτιδα τάξη. H ελληνική «αστική τάξη» δεν συγκέντρωνε ποτέ τα χαρακτηριστικά μιας ηγέτιδας τάξης με τη δυτική έννοια του όρου και ανά τις εποχές, διαφορετικά τμήματά της, περισσότερο «πιθήκιζαν» με τα εξ Εσπερίας δάνεια (υλικά και άυλα) παρά κατάφερναν να δημιουργήσουν έναν εθνικό και αυτοτελή αστικό πολιτισμό. Όραμα υπήρξε μόνον η «αρπαχτή» και ως μοντέλο «ανάπτυξης» προκρίθηκε η συστηματοποίηση της κοινωνική αδικίας από τη μια και της παρασιτικής κατανάλωσης από την άλλη. Μεταπράτες και βουλιμικοί «αεριτζήδες» (από τα «θαλασσοδάνεια» της χούντας στις «προβληματικές» της μεταπολίτευσης και από τους «εθνικούς προμηθευτές» του Σημίτη στις offshore του χρηματοτραπεζικού «πάρτι») υποστήριξαν το πολιτικό σύστημα που εξυπηρετούσε τον «λούμπεν» χαρακτήρα τους, κι αυτό με τη σειρά του οργάνωνε την κοινωνική συναίνεση στη βάση των πελατειακών σχέσεων και της εθνικής παρακμής. Το «ψάρι» βρωμάει πάντα από το «κεφάλι» κι όσο αυτό έμενε άθικτο, περίσσευε η υποκρισία της ενασχόλησης με την «εξυγίανση» της «ουράς».

Το αστικό πολιτικό σύστημα κατέρρευσε οριστικά και αμετάκλητα το 2010 και η λούμπεν «αστική τάξη» το’ χει σκάσει ήδη. Αυτό που μένει πλέον να αποδειχθεί είναι αν η σημερινή κυβέρνηση της Αριστεράς είναι απλά η τελευταία λέξη του «επικήδειου» στο δράμα της Μεταπολίτευσης ή αν πρόκειται για τη ληξιαρχική πράξη γέννησης μιας Νέας Εποχής που δεν έχει την παραμικρή σχέση με το «τουμπανιασμένο πτώμα». Όσο παράξενο κι αν ακουστεί, είναι πλέον ο λαός που οφείλει να αρθεί στο ύψος των ιστορικών ευθυνών της ανύπαρκτης ηγέτιδας τάξης. Μοιάζει σαν να πρωταγωνιστούμε συλλογικά στο «Μόνος στο σπίτι». Γι αυτό και είναι πελώρια ιστορική ευθύνη της Αριστεράς να βάλει μπροστά μια συγκροτημένη συλλογική προσπάθεια αριστερού εκσυγχρονισμού της χώρας και όχι ένα απονενοημένο διάβημα «κευνσιανισμού σε μια μόνο χώρα», μέσα σε συνθήκες περικύκλωσης από τον παγκοσμιοποιημένο ανταγωνισμό. Στην πρώτη περίπτωση, η ελπίδα πράγματι θα έχει έρθει. Στη δεύτερη … «έχετε γεια βρυσούλες».

Ο αριστερός εκσυγχρονισμός δεν είναι άλλη μια απόπειρα να «γίνουμε Ευρώπη». Ούτε υπάρχει ως προσυσκευασμένη συνταγή στο ράφι κάποιου ιδεολογικού σούπερ μάρκετ. Είναι αγώνας κι αγωνία εκπροσώπησης κι υπηρεσίας του κοινού καλού. Είναι διακύβευμα εθνικής βιωσιμότητας, στοίχημα του κατά πόσο μπορούμε να υπάρχουμε ως διακριτή ταυτότητα ανάμεσα σε Δύση κι Ανατολή, με αξιοπρέπεια κι αυτοπεποίθηση. Ο αριστερός εκσυγχρονισμός είναι το πραγματικό περιεχόμενο που παίρνει η προτεραιότητα της πολιτικής σήμερα, στο βαθμό που θέλει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και όχι να διαφύγει στις ψευδαισθήσεις. Γι αυτό και πρέπει να νοείται σαν μια διαρκής πορεία μετασχηματισμού μέσα από βαθιές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, την οικονομία, τους κοινωνικούς θεσμούς και τις μεταξύ τους σχέσεις. Ο αριστερός εκσυγχρονισμός θα πρέπει να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εθνική επιβίωση μέσα σε έναν ανοιχτό κόσμο με όρους υπεροχής και όχι σαν παρίας με μονίμως απλωμένο το χέρι. Αυτό σημαίνει αναστροφή της φθίνουσας πορείας της χώρας μέσα στον διεθνή καταμερισμό, απαιτεί γενναία παραγωγική προσπάθεια, προηγμένη τεχνογνωσία και τεχνολογία, ριζική θεσμική εξυγίανση και ένα εκπαιδευτικό σύστημα προσανατολισμένο σε ουσιαστικές δεξιότητες και όχι σε τυπικά προσόντα.

Θα περιμένω λοιπόν να δω τη «μεγάλη εικόνα» από τον Αλέξη Τσίπρα στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης που υποσχέθηκε να φέρει την ελπίδα. Θα περιμένω να ακούσω το σχέδιο ανατροπής της κραυγαλέας ανισότητας ανάμεσα σ’ ό,τι παράγεται και σ’ ό,τι καταναλώνεται, που έχει ως αποτέλεσμα την οικονομική καταχρέωση και την πολιτική εξάρτηση της Ελλάδας. Θα περιμένω να δω πως θα οργανωθεί πολιτικά η σύγκρουση με κατεστημένα συμφέροντα, γραφειοκρατικές δομές και «αόρατα» κέντρα αποφάσεων που επιδιώκουν την αναπαραγωγή του υπάρχοντος και πολεμούν λυσσαλέα τη στροφή στο μέλλον. Θα περιμένω να δω πρωτοβουλίες για την άνθηση της ελεύθερης δημιουργικότητας και της καινοτομίας, όπως και για τη διάχυση μιας νέας ανθρωπιστικής κουλτούρας, που θα συνυφαίνει ό,τι καλύτερο από την παράδοσή μας με ό,τι πιο δημιουργικό από τις νέες αξίες της εποχής μας.

Περιμένω πολλά; Ίσως. Αυτή τη σημασία όμως δεν έχει μια νίκη που θέλει να λέγεται ιστορική, μια νίκη – ορόσημο που θέλει να σηματοδοτεί την αλλαγή σελίδας; Τολμώ να περιμένω λοιπόν.

http://www.rizopoulospost.com/

Δεν λέω ακόμα τίποτα για αύριο, αλλά, σήμερα χαμογελώ!

Καημό το είχα να ξεκινήσω να γράφω ένα κείμενο με καλή διάθεση.

Ένα κείμενο που να μην προδίδει την απέραντη αγανάκτηση που με είχε ζώσει από παντού όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια, με αυτούς τους άθλιους υπάλληλους των υπαλλήλων της Τρόικας, που μας κυβερνούσαν ως προχθές. Ευτυχώς Παναγία μου, που μας φώτισες και που με την ψήφο μας τους απολύσαμε τις προάλλες, τους θεομπαίχτες και τους σταυρωτήδες μας .

Πρώτα απ’ όλα όμως να πω μια κουβέντα για τις διακυμάνσεις στο χρηματιστήριο που πολύ έχουν ανησυχήσει μερικούς. Μου πέφτει λόγος, μιας και κάποτε ήταν ανάμεσα στις ασχολίες μου να το παρακολουθώ στενά, το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Όχι πια, δεν αξίζει σήμερα ούτε προσοχής ούτε παρακολούθησης. Είναι κι αυτό ένα πτώμα, που αναδίδει πτωμαΐνη, όπως και ολόκληρη η ελληνική οικονομία. Οι πέντε ύαινες και τα δέκα κοράκια που έχουν απομείνει και παίζουν εκεί μέσα τον τελευταίο καιρό, μπορούν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν το γενικό δείκτη, κατά το δοκούν, αλλά κανέναν σοβαρό επενδυτή δεν αφορά αυτός ο βούρκος του τζόγου. Προφανώς, οι τζίροι είναι πολύ χαμηλοί κι αν λάβει υπόψη του κανείς και τις ανακυκλώσεις των κερδοσκοπικών κεφαλαίων, η εικόνα γίνεται ακόμα πιο αστεία. Τόσο αστεία, ώστε το Χ.Α.Α. -όπως είναι σήμερα, να μην μπορεί να ενδιαφέρει ούτε να απασχολεί, παρά μόνο την ειδησεογραφία του ΜEGAλου καναλιού βοθρολυμάτων –πάντως όχι όλους εμάς τους υπόλοιπους. 

Τα ίδια και τα αυτά θα μπορούσε να πει κανείς και για την ανυπόστατη και εξαιρετική ρηχή αγορά ομολόγων, αφού το ελληνικό χρέος είναι στο μεγαλύτερο μέρος του κλειδαμπαρωμένο στα σεντούκια των δανειστών. Αυτές οι ειδήσεις για τα περίφημα “spreads” και τις διακυμάνσεις τους, δεν μπορούν να μας αφορούν περισσότερο απ’ όσο είναι ήδη γνωστό. Απλώς, δηλαδή, να μας υπενθυμίζουν ότι η Ελλάδα είναι μια πτωχευμένη χώρα, που  δεν μπορεί να βγει στις διεθνείς αγορές για να ζητήσει δανεικά. Αλλά αυτό δεν είναι ούτε χθεσινή ούτε προχθεσινή εξέλιξη. Αυτή η κατάσταση, ισχύει στην Ελλάδα παλαιόθεν –κι ας όψονται οι αίτιοι. 

Ψυχραιμία λοιπόν χρειάζεται σε όλους μας και καμία ανησυχία δε συνιστώ σ’ εκείνους που ανησυχούν για τους δείκτες, όταν χαμογελάνε οι άνθρωποι.

Γιατί, πραγματικά, βλέπεις χαμόγελα παντού, αναμεταξύ των σκεπτόμενων ανθρώπων. 

Σήμερα, ακόμα  χαμογελάμε για το χθεσινό ξήλωμα της καγκελαρίας γύρω από το Σύνταγμα. Επιτέλους, δεν θα κάνει πια κουμάντο η καγκελαρία, ούτε η ξηλωμένη ούτε η γερμανική. Ένας υπέροχος συμβολισμός, ότι η Βουλή θα λειτουργήσει στο μέλλον, χωρίς να φοβάται τις εκρήξεις της οργής του ελληνικού λαού κι ότι το Σύνταγμα θα σταματήσει πια να παραβιάζεται, με «εντολή Σαμαρά», για να συνεχίσει να εκτελείται χωρίς λόγο, ένα αποτυχημένο σχέδιο "διάσωσης".

Σήμερα χαμογελάμε με ικανοποίηση, επειδή ελπίζουμε ότι η Ελλάδα θα πάψει πια να είναι μια αποικία χρέους∙ ούτε θα στέκεται πια, ονειρευόμαστε, άκριτα και επιπόλαια να υποστηρίζει φιάσκα, όπως αυτό της Ουκρανίας. 

Θα μου πεις, πώς θα πάψει η Ελλάδα να είναι αποικία χρέους; Μα θα ανατρέξουμε στις ευρωπαϊκές συνθήκες. Περίμενε και θα δεις, από καιρό στο λέω ότι έτσι θα γίνει.

-Κι όλα αυτά που κάνουνε και ακυρώνουν μία προς μία τις αναίσχυντες πράξεις των ολετήρων, δεν θα προκαλέσουν την οργή των δανειστών; 
-Μα τι μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων; Μήπως έτσι δεν έπρεπε να γίνει; Επιλεκτική αποκατάσταση της νομιμότητας δεν μπορεί να νοηθεί.

-Που θα βρούνε όμως τα λεφτά για να διορίσουν ξανά τους σχολικούς φύλακες; 
-Μα οι φύλακες θα πληρωθούν από την οικονομία που θα γίνει στις τόσες και τόσες ζημιές που γίνονται στα αφύλαχτα σχολεία και που με την επαναπρόσληψη των φυλάκων, θα σταματήσουν κι αυτές.

-Που θα βρούνε τα λεφτά για να δώσουν την δέκατη τρίτη σύνταξη στους αναξιοπαθούντες; 
-Και το ρωτάς; Λίστες να δούνε τα μάτια σου. Λίστες τραπεζικών καταθέσεων και άλλες, να φάνε κι οι κότες. Τόσα χρόνια έτρεμαν οι λήσταρχοι τους λίσταρχους και τούμπαλιν κι έτσι μέσα στην συνένοχη σιωπή των πολιτικών προϊσταμένων και με την απραξία των ελεγκτικών μηχανισμών πορευόμασταν. Αλλά σήμερα ελπίζομε ότι κι αυτό θα σταματήσει, πια. 

Ξέρει κανείς σήμερα, πόσοι επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί μπορούν να βρεθούν μέσα σε αυτές τις λίστες, προκειμένου να τους πάρει πίσω τα κλεμμένα και να τους στείλει στα σπίτια τους; Μέτρα ισοδύναμα, δεν ήθελες; Αλλά έχεις δίκιο να το λες και συμφωνώ: κανείς δεν ξέρει. Κι όταν δεν ξέρεις ποιοι και πόσοι είναι οι επίορκοι υπάλληλοι και πόσα είναι τα κλεμμένα, πώς να κάνεις σωστό προγραμματισμό του κράτους σου; Υπομονή, θέλουν κι αυτά τα πράγματα το χρόνο τους.

Πόσοι φοροφυγάδες, πόσοι απατεώνες και πόσοι αετονύχηδες κρύβονται στις αναρίθμητες λίστες; Ας όψονται εκείνοι που δεν τις αξιοποίησαν όλες αυτές τις λίστες και φτύνουν κι από πάνω σήμερα τη χολή τους για την πολιτική ορθότητα (sic) του σχήματος της ελληνικής κυβέρνησης, οι ξεδιάντροποι!

Πόσες κερδισμένες περιουσίες για τις οποίες δεν έχει πληρωθεί ούτε καπίκι φόρος βρίσκονται στο απυρόβλητο; Άγνωστο κι αυτό προς το παρόν, αλλά ελπίζομε ότι σύντομα να μάθομε! 

Για πότε να δεις, άμα έχεις την πολιτική βούληση, μαζεύονται τα ισοδύναμα για να στηρίξεις τον ανθρώπινο πόνο και να υποστηρίξεις τις δεσμεύσεις σου, χωρίς να έρθεις σε σύγκρουση με τους εταίρους σου, δε λέγεται!

Δεν λέω ακόμα τίποτα για αύριο, αλλά, σήμερα χαμογελώ. 

Σήμερα, όλοι  οι σώφρονες κι όσοι δεν είμαστε ποτισμένοι και φαρμακωμένοι από οπαδικό κομματισμό, χαμογελάμε. 

Χαμογελάμε, επειδή ελπίζομε ότι μπαίνει σιγά-σιγά, το νερό στο αυλάκι κι ότι οι λίστες που είναι εκεί και περιμένουν, θα ελεγχθούν επιτέλους. Είναι μόνο θέμα πολιτικής βούλησης και, να ξέρεις, δεν είναι δα και σπουδαίο πράγμα να τις ελέγξει και να τις διασταυρώσει κανείς αυτές τις λίστες για να χωρίσει στα σβέλτα την ήρα από το στάρι, και να κάνει έπειτα το λογαριασμό του. Άμα διοικεί κανείς αυτό το θηρίο, το κράτος, κι έχει και την πολιτική βούληση, όλα μπορεί να τα καταφέρει.

Σήμερα, λοιπόν, όλοι μπορούμε να χαμογελάμε, κι άσε τις Κασσάνδρες της «Σοβαρής» Χρυσής Αυγής να ελπίζουν στη συντομία της «αριστερής παρένθεσης». Αν γίνουν τα πράγματα όπως πρέπει να γίνουν, δηλαδή με όρους κοινής λογικής και δημοσίου συμφέροντος, αυτοί που ελπίζουν στην τάχιστη αποτυχία αυτής της κυβέρνησης θα χρειαστούν εκτός από ψυχραιμία, να εξοπλιστούν και με ιώβειο υπομονή, διότι, εφόσον οι συγκάτοικοι της κυβέρνησης κάνουν αυτό που χρειάζεται να γίνει, δηλαδή μια έντιμη και χωρίς ιδεοληψίες διακυβέρνηση της χώρας, και με τους επικυρίαρχους ως χθες, δανειστές, θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε κι όλα θα γίνουν. 
Αρκεί να αποδείξει τη σοβαρότητά της και το σθένος αυτή η κυβέρνηση στην ίδρυση, επιτέλους, ενός κράτους δικαίου. Τότε, θα υπάρχουν οι προϋποθέσεις, ώστε κι ένα σημαντικό μέρος του χρέους να θαφτεί στο διηνεκές αλλά και να βρεθούν οι αναγκαίοι πόροι για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας.  

Σου ξαναλέω: Σήμερα χαμογελώ. Για αύριο, έχει ο Γιαραμπής... 

http://www.toportal.gr/