Τρία ζευγάρια λέξεων αρκούν για να περιγράψουν την διαχρονική ελληνική πολιτική συμπεριφορά: “Γιατί έπρεπε”, “γιατί όφειλε”, “ως είθισται”.
Έξω γίνεται χαμός, η ανεργία έχει σπάσει το ταβάνι, ανέχεια – φόροι – χρέη έχουν διαλύσει τα σπίτια, νοσοκομεία ζητούν από τους ασθενείς να κάνουν υπομονή αν θέλουν αίμα αλλιώς να υπογράψουν ένα χαρτί που λέει ότι μπορεί και να πεθάνουν, ο πλανήτης ολόκληρος βλέπει ότι έτσι όπως πάει η ιστορία δεν πρόκειται να δει κανείς καλό για έναν αιώνα και η κυβέρνηση λέει ότι όλα πάνε καλά και τα πράγματα έχουν φτιάξει.
Γιατί έπρεπε.
Η αντιπολίτευση ουρλιάζει λέγοντας ότι την πνίγει το δίκιο. Όχι γιατί ζει κι εκείνη το δράμα της ελληνικής τραγωδίας, αλλά επειδή πρέπει να πάει σε εκλογές ενισχυμένη. Και μονοκομματική. Για τρία χρόνια