Δρόμοι



 Η λογοκρισία…
… ήταν πάντοτε το όπλο των ισχυρών εναντίον των αδυνάτων. Και η υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου αφορούσε πάντα την ελευθερία του λόγου του άλλου. Η σκέψη όµως, η σκέψη του άλλου, διώκεται πια ποινικά σχεδόν σε όλη την ευρώπη (εντός ολίγου και στη χώρα µας). Στις συζητήσεις…
… που είχαν αρχίσει πριν από περίπου πέντε χρόνια οι χώρες της ευρωπαϊκής ενωσης, καθεµιά είχε επιχειρήσει να αποτυπώσει στον κατάλογο µε τα αδικήµατα τις δικές της ιστορικές ενοχές, τις δικές της έµµονες ιδέες. Ωστόσο, την ίδια εκείνη ώρα η ίστορία έπαιρνε την εκδίκησή της µε τον δικό της ειρωνικό τρόπο, αφού οι χώρες που πρωτοστάτησαν στη απαγόρευση της άρνησης του ολοκαυτώµατος (αυστρία, Γερµανία, ουγγαρία και ρουµανία) ήταν µεταξύ των δραστών της ναζιστικής γενοκτονίας των εβραίων. οι απόψεις που ξεφεύγουν από το γενικότερο ρεύµα, παρουσιάζονται σήµερα σαν µια παθολογία. Και η θεραπεία που προτείνεται δεν είναι άλλες απόψεις ή αντεπιχειρήµατα, αλλά η λογοκρισία. εχθροπάθεια, εβραιοφοβία, ισλαµοφοβία, οµοφοβία, φαίνεται πως είναι οι νέες αρρώστιες του πολιτισµού µας. Και η υποδεικνυόµενη θεραπεία είναι η λογοκρισία. Πολλές χώρες έχουν ποινικοποιήσει την αναθεώρηση ιστορικών γεγονότων όπως το ολοκαύτωµα. οπως και τη διάδοση ρατσιστικού και ξενοφοβικού υλικού και ρατσιστικών και ξενοφοβικών απειλών και προσβολών µέσω του ίντερνετ, καθώς και την άρνηση γενοκτονιών που είναι αναγνωρισµένες από διεθνή δικαστήρια. Τέτοιοι νόµοι όµως που καθιστούν την ίστορία αντικείµενο ευλάβειας µάλλον παρά ερευνητικής περιέργειας, εγκυµονούν ανεπιθύµητες παρενέργειες.
Η ιεροποίηση…
… του ολοκαυτώµατος µπορεί να καταλήξει πιο πολύ κάτι σαν ιερό δόγµα παρά σαν ιστορικό γεγονός. οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν απαγορεύσει την αµφισβήτησή του. εχουν απαγορεύσει ακόµη και την αµφισβήτηση του αριθµού των θυµάτων του (έξι εκατοµµύρια εβραίοι). «είναι δυνατόν ένα τόσο αναµφισβήτητο ιστορικό γεγονός να κινδυνεύει τόσο πολύ από µερικούς ιδιόρρυθµους αντισηµίτες;» αναρωτιέται ο αµερικανός πολιτικός Πολ Κρεγκ ρόµπερτς. «εχει πράγµατι ανάγκη να προστατεύεται από µια αστυνόµευση της σκέψης;». Θα αναγκαστούµε άραγε θέλοντας και µη να συνταχθούµε, επί ποινή φυλάκισης, µε τις σιωνιστικές απόψεις που συνταυτίζουν την αντιισραηλινή κριτική µε τον αντισηµιτισµό; Θα υποχρεωθούµε, σε εφαρµογή του νόµου, ακόµη και να παραδώσουµε στην πυρά τις βιβλιοθήκες του δυτικού πολιτισµού, που από την αγία Γραφή µέχρι τον Χέγκελ, είναι γεµάτες µε βιβλία τα οποία καλούν σε φόνους, σε γενοκτονίες, σε ιερούς πολέµους, βιβλία που πολλές φορές ξεχειλίζουν από ξενοφοβίες και ρατσισµούς;
Η εχθροπάθεια…
… που βλέπουν οι διαµορφωτές του νέου νοµικού «πολιτισµού» µας, θα περιοριστεί άραγε µόνο σε αυτά; Ή µήπως πρόκειται µόνο για την αρχή ενός µεγάλου σχεδίου να προσαρµοστεί το δικαιικό σύστηµα στις ανάγκες της σοβαρής κρίσης του κρατούντος πολιτικού, κοινωνικού και οικονοµικού συστήµατος που αµφισβητείται παντού; Γιατί είναι βέβαιο πως η ποινικοποίηση του διαφορετικού λόγου οδηγεί σχεδόν αναπόφευκτα και στην ποινικοποίηση της διαφορετικής σκέψης.
politismos politis

Δημοκρατική Αριστερά: Δεν συναινούμε με τις πολιτικές της κυβέρνησης

Την αντίθεση της Δημοκρατικής Αριστεράς με τις πολιτικές της κυβέρνησης εξέφρασαν οι εκπρόσωποι του κόμματος κατά τη συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.

Ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του κόμματος, Δημήτρης Χατζησωκράτης Ο βουλευτής Αχαΐας Νίκος Τσούκαλης και ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του κόμματος Δημήτρης Χατζησωκράτης, ενημερώθηκαν από τον Γ. Παπακωνσταντίνου για το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015, στο πλαίσιο των επαφών που θα έχει ο υπουργός με τα πολιτικά κόμματα.
"Ο υπουργός μας ενημέρωσε για την εξέλιξη των μεγεθών της οικονομίας. Εμείς υπογραμμίσαμε ότι είμαστε αντίθετοι με τις ασκούμενες πολιτικές της κυβέρνησης", δήλωσε αμέσως μετά τη συνάντηση ο Δημήτρης Χατζησωκράτης.
Πρόσθεσε δε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος για τη διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση, που, σύμφωνα με τη Δημοκρατική Αριστερά, περιλαμβάνει συμφωνία για εφαρμογή αλλαγών οι οποίες θα στοχεύουν:

• - στη δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης
• - στην ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης
• - στην αναστροφή της ύφεσης

"Οι αλλαγές αυτές πρέπει να εγγυώνται ότι ο έλεγχος του ελλείμματος θα συμβαδίζει με την ανακατανομή υπέρ και όχι σε βάρος της εργασίας. Υποστηρίξαμε ότι μόνο μέσα από μια ενιαία προσπάθεια Ελλάδας -ΕΕ μπορεί να υπάρξει διέξοδος. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα πρέπει να αξιώσουν την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου, τη μείωση των επιτοκίων και την έκδοση ευρωομολόγου και να αποκρούσουν, με τη διαμόρφωση των απαραίτητων συμμαχιών, τη συνταγματική κατοχύρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας", ανέφερε ο Δ. Χατζησωκράτης.

Enet.gr

Τον έλεγχο του χρέους ζητά και ο ΣΥΡΙΖΑ

Υπό το πρίσμα ότι μέρος των οφειλών του ελληνικού κράτους είναι άδικο και παράνομο, η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει από τον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο, αξιοποιώντας το άρθρο 44 του Συντάγματος, να συστήσει κοινοβουλευτική επιτροπή η οποία θα καταγράψει και θα ελέγξει το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας στάθηκε στις συνθήκες εφαρμογής εξοπλιστικών προγραμμάτων, έκανε λόγο για «φοροασυλία των ισχυρών» και μίλησε για άνιση διανομή των εισοδημάτων.
Ο ίδιος ανέδειξε ως επιπλέον στόχους του ΣΥΡΙΖΑ την απεμπλοκή της Ελλάδας από το Μνημόνιο -την οποία θα συνοδεύσει πρόγραμμα αναδιανομής του πλούτου- και την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Αναφερόμενος στο επικείμενο διεθνές συνέδριο το οποίο διοργανώνουν στην Αθήνα (10-12 Μαρτίου) το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ο ΣΥΝ, το Transform ! Europe και το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, το χαρακτήρισε «εξαιρετική ευκαιρία να μάθουν οι πολίτες ότι υπάρχει άλλος δρόμος». Η εκδήλωση φέρει τον τίτλο: Δημόσιο Χρέος - Πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη - Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Σημειώνεται ότι αύριο, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ στις 12.00 το μεσημέρι, παρουσιάζεται η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους, στην οποία συμμετέχουν οι Νάντια Βαλαβάνη (συγγραφέας), Κατρούγκαλος Γιώργος (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου), Κώστας Λαπαβίτσας (καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας), Παναγιώτης Λαφαζάνης (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ), Παπασπύρος Σπύρος (πρόεδρος ΑΔΕΔΥ), Σοφία Σακοράφα (ανεξάρτητη βουλευτής) και Διονύσης Τσακνής (μουσικοσυνθέτης).
tvxs.gr

Σχέδιο για ελεύθερη πτώση των «ρετιρέ» του δημοσίου

 

Η ένταξη της χώρας στο Μνημόνιο ανέκοψε τον φρενήρη ρυθμό αύξησης των δαπανών του Κράτους για μισθούς στο δημόσιο, όπως αποκαλύπτει ειδική μελέτη την οποία παρουσίασαν τα υπουργεία Οικονομικών και Δημόσιας Διοίκησης, ενόψει της κατάρτισης του νέου μισθολογίου στο δημόσιο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, από 17,5 δισ. το 2006, η δαπάνη για μισθούς στο δημόσιο αυξανόταν κατακόρυφα, περίπου 5%-7% χρόνο με το χρόνο: στα 18,6 δισ. το 2007, 19,9 δισ. το 2008, 21,5 δισ. το 2009. Τότε ήταν που ξεπέρασε και το 9,1% του ΑΕΠ, δηλαδή για κάθε 100 ευρώ πλούτου που "παρήγε" η χώρα, τα 10 πήγαιναν σε μισθούς του δημοσίου. Η τάση αυτή οδηγούσε και σε ακόμα μεγαλύτερες δαπάνες, στα 22,6 δισ. το 2010 και στα 23,9 δισ. εφέτος.

«Ρετιρέ»

Ακόμα και οι οριζόντιες περικοπές του 2010 πάντως, δεν κατάφεραν να εξομαλύνουν τις χαώδεις διαφορές μισθών και επιδομάτων μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων. Η μελέτη φωτογραφίζει τα «ρετιρέ» των δημοσίων υπαλλήλων που εισπράττουν έως και 1.600 και ξεπερνούν κατά 40% - 60%τις αντίστοιχες αποδοχές των εργαζομένων σε άλλα υπουργεία. Οι κατηγορίες αυτές μπαίνουν έτσι πρώτες στο στόχαστρο για τις περικοπές του νέου μισθολογίου.

Πρώτοι στη λίστα, σύμφωνα με την έκθεση, είναι όσοι εργάζονται στο υπουργείο Οικονομικών, ενώ οι λιγότερο «ευνοημένοι» είναι οι υπάλληλοι του υπουργείου Άμυνας. Η διαφορά στις συνολικές αποδοχές ενός νεοδιοριζόμενου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στα δύο αυτά υπουργεία φτάνει στα 850 ευρώ τον μήνα. Το ποσό αυτό σχεδόν διπλασιάζεται (1.616 ευρώ τον μήνα) για όσους έχουν υπηρεσία 33 ετών.

Οι αποδοχές ενός νεοδιόριστου στο υπουργείο Οικονομικών είναι κατά 38% έως 41% υψηλότερες κατά μέσο όρο από τις αποδοχές νεοδιόριστου σε άλλο υπουργείο, ενώ οι εργαζόμενοι με πάνω από 33 χρόνια στο υπουργείο Οικονομικών ξεπερνούν κατά 55% - 64% τις αποδοχές των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων.

Για παράδειγμα, υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών με 33 χρόνια υπηρεσία και υποχρεωτική εκπαίδευση (δηλαδή με απολυτήριο δημοτικού ή γυμνασίου) έχει αποδοχές 2.779 ευρώ τον μήνα. Αντιθέτως, υπάλληλος με 33 χρόνια εργασίας στο υπουργείο Παιδείας και πανεπιστημιακή εκπαίδευση (π.χ. καθηγητής) έχει μηνιαίες αποδοχές ύψους 1.993 ευρώ. Η διαφορά φτάνει στα 786 ευρώ τον μήνα.

Στον αντίποδα, οι νεοδιόριστοι στο υπουργείο Άμυνας εισπράττουν 19% με 20% λιγότερα από το μέσο όρο των υπουργείων. Λιγότερα κατά 15%-19% "πληρώνουν" επίσης το Υπουργείο Θαλάσσιων Υποθέσεων και το Υπουργείο Παιδείας.

Στόχος της κυβέρνησης με το ενιαίο μισθολόγιο είναι η εξομοίωση των αποδοχών μεταξύ των υπαλλήλων, ασχέτως υπουργείου, εφόσον έχουν τα ίδια προσόντα (εκπαίδευση, έτη προϋπηρεσίας και θέση), έτσι ώστε να «ανοίξει» και ο δρόμος των μετατάξεων.

Για να επιτευχθεί αυτό θα περιοριστεί σημαντικά η αναλογία των επιδομάτων προς τον βασικό μισθό. Επί της ουσίας θα περικοπούν σημαντικά τα διάφορα ειδικά επιδόματα ή και θα καταργηθούν ορισμένα. Είναι ενδεικτικά τα στοχιεία της μελέτης που δείχνουν ότι ότι ο βασικός μισθός του νεοεισερχόμενου σε όλα τα υπουργεία είναι 984 ευρώ τον μήνα. Στο υπουργείο Οικονομικών, όμως, φτάνει μαζί με τα επιδόματα στα 2.076 ευρώ, ενώ στο Άμυνας στα 1.226 ευρώ.

Με το ενιαία μισθολόγιο, οι αμοιβές θα συνδεθούν και με την παραγωγικότητα των υπαλλήλων, ενώ αναμένεται να αυξηθούν και τα χρόνια που ισχύουν σήμερα για την αλλαγή μισθολογικών κλιμακίων (από 2 έτη σε 3 με 5 έτη).

Αν και στο Μνημόνιο δεν υπάρχει σαφής στόχος για το μέγεθος της εξοικονόμησης από την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, εκτιμήσεις κάνουν λόγο ακόμα για όφελος της τάξης του 1 δισ. ευρώ. Το νέο μισθολόγιο θα πρέπει να είναι έτοιμο έως τα τέλη Ιουνίου και να εφαρμοστεί από τον Ιούλιο.

proto thema online

Ραγκούσης: «Πολιτικοί καθοδηγητές» καθοδηγούν τους απεργούς πείνας

Σε νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης έχουν μεταφερθεί 81 μετανάστες που είχαν προχωρήσει σε απεργία πείνας, καθώς παρουσίασαν προβλήματα καρδιακής αρρυθμίας αλλά και συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας.
Ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης, επέρριψε ευθύνες σε άτομα που χαρακτήρισε ως «πολιτικούς καθοδηγητές» οι οποίοι και απαγόρευσαν το διάλογο με τους μετανάστες στην Υπατία.
Σημείωσε, επίσης, πως είναι τα ίδια άτομα που εμπόδισαν τους γιατρούς του ΚΕΛΠΝΟ να παράσχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους μετανάστες, που βρίσκονται στο κτήριο Υπατία και έχουν αναλάβει να υποδύονται τους εκπροσώπους Τύπου και να κάνουν δηλώσεις στα κανάλια.
Υπενθύμισε ότι η μοναδική λύση για το ζήτημα των συγκεκριμένων μεταναστών είναι να υπαχθούν στο καθεστώς εξάμηνης ανοχής.

Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας, προέτρεψε την κυβέρνηση να πάρει λύσεις και να αποτρέψει μία πιθανή ανθρωπιστική τραγωδία.
Παράλληλα, ο γιατρός Θανάσης Καραμπέλης από την ομάδα παρακολούθησης της υγείας των απεργών ανακοίνωσε ότι «αυτό που αποδεικνύεται είναι πως αυτή η κυβέρνηση θέλει τελικά νεκρούς, αφού δεν είναι οι απεργοί που εκβιάζουν την κυβέρνηση, αλλά η ίδια η κυβέρνηση που τους εκβιάζει, ωθώντας τους στον θάνατο».
to pontiki

Απλές ερωτήσεις για τον «ανθρωπισμό» του πετρελαίου

Πότε άραγε η Διεθνής Κοινότητα (με τους πανίσχυρους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης τους οποίους διαθέτει) αντιλήφθηκε ότι ο Συνταγματάρχης Καντάφι είναι ένας παρανοϊκός δικτάτορας; Μήπως όταν αποφάσισε να πως δεν είναι απαραίτητο να δίνει μερίδιο (μίζα) στο καθεστώς για την εκμετάλλευση των Λιβυκών ενεργειακών πηγών;
Είναι άραγε τυχαίο ότι η εξέγερση ξεκίνησε στα ανατολικά της χώρας, εκεί που η bp και οι άλλες πετρελαϊκές αδελφές εκμεταλλεύονται βάσει των συμβολαίων που έχουν τα κοιτάσματα της Λιβύης; Πως, άραγε θα αναδιαταχτούν αυτά τα συμβόλαια όταν το καθεστώς παραμεριστεί;
Είναι άραγε τυχαία η βιασύνη των αμερικανοβρετανών να «καθαρίσουν» τον Καντάφι και το καθεστώς του με στρατιωτικά μέσα; Είναι άραγε περισσότερο ευαίσθητοι οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Ρώσοι και Κινέζοι που διαφωνούν με την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Λιβύη την οποία οργανώνουν Ουάσιγκτον και Λονδίνο;
Μήπως δεν είναι γνωστό ότι όποιος επιβάλλει τη «λύση» θα ελέγξει και τη νέα κατάσταση, άρα θα εξασφαλίσει και τη μερίδα του λέοντος από τον πλούτο της χώρας;
Μήπως το ίδιο δεν έγινε στην περίπτωση του Ιράκ; Το ίδιο δεν έγινε με την εκδίωξη του Μιλόσεβιτς και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με τη δημιουργία κρατών- μαριονεττών (διαδρόμων για τη διέλευση πετρελαιαγωγών) και τη μεγαλύτερη αμερικανική βάση στον κόσμο σε κοινό έδαφος της ΠΓΔΜ και Κοσσόβου;
Μήπως δεν έχουμε ξαναδεί «επαναστάσεις» τύπου «Γιασεμιού» για την αποκατάσταση της δημοκρατίας οι οποίες οδήγησαν τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης στην αγκαλιά των αγορών (και των τοκογλύφων);
Δεν έχουμε ιστορική μνήμη για να αντιληφθούμε τις ομοιότητες των αμερικανικών αεροπλανοφόρων που πλέουν ανοιχτά της Λιβύης, με την πολιτική των κανονιοφόρων που ασκούσαν οι αυτοκρατορίες του παρελθόντος για να εξασφαλίσουν εμπορικά μονοπώλια- διομολογήσεις και αποικιοκρατικές συμβάσεις;
Y.Γ. 1 Οι εξεγέρσεις στη Λιβύη και σε άλλες αραβικές χώρες αναμφίβολα δεν στερούνται κοινωνικών αναφορών. Πρόκειται για εξεγέρσεις κατά αυταρχικών καθεστώτων- μαριονετών της δύσης, τα οποία λειτούργησαν— και λειτουργούν-- ως εμπορικοί (και άλλου είδους) πράκτορες των δυτικών συμφερόντων, κατακλέβοντας τον πλούτο της χώρας τους. Η φτώχεια και η απόγνωση των νέων αυτών των χωρών αποτελεί την εύφλεκτη ύλη των εξεγέρσεων. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι ποιοι τελικά θα επωφεληθούν απ τον αγώνα και το αίμα το οποίο προσφέρουν για τη «δημοκρατία» των αγορών...
to pontiki

«Η Ν.Δ. ανήκει πλέον στο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ»

«Δε βγαίνει η εφαρμογή του Μνημονίου γιατί γίνεται με ημίμετρα»

Στο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και στα κόμματα που λένε όχι στο Μνημόνιο, χωρίς όμως δίνουν μια ξεκάθαρη πρόταση για τη λύση στο θέμα της οικονομίας συμπεριέλαβε σήμερα η Ντόρα Μπακογιάννη τη Νέα Δημοκρατία, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Flash.
«Η ΝΔ έχει μεταβληθεί σε ένα κόμμα το οποίο το έχω ξαναπεί, σας το λέω κι εσάς ανήκει πλέον στο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ του Κομουνιστικού Κόμματος και η ΝΔ.
Δηλαδή είναι 3 κόμματα τα οποία έχουν σηκώσει τη δήθεν αντιμνημονιακή πολιτική, θέλουν λέει να βγούμε από το μνημόνιο, μα δεν υπάρχει κανένας ο οποίος να μη θέλει να βγει από το μνημόνιο.
Το ερώτημα το οποίο καλείται να πει η ΝΔ είναι: υπάρχει άλλος σήμερα παγκοσμίως φορέας ο οποίος θα μας δάνειζε χρήματα;
Λοιπόν θα πρέπει να τα πούμε κι αντί να καθόμαστε να λέμε όχι σε όλα να σπρώξουμε την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση που θα ωφελήσει τη χώρα. Δηλαδή όπου θα μπορέσει μια πολιτική να έχει αποτέλεσμα.
Εμένα με ανησυχεί πάρα πολύ ότι αυτή τη στιγμή δε μιλάμε για ένα μνημόνιο αν βγαίνει, μιλάμε για την εφαρμογή του μνημονίου που δε βγαίνει. Και δε βγαίνει η εφαρμογή γιατί γίνεται με ημίμετρα.»
parapolitika.gr

Οι φάσεις της κατασκευής του έθνους, του Erich Hobsbawm

«Τα εθνη ως φυσικος, ελεω θεου τροπος ταξινομησης των ανθρωπων, ως κληρονομικο… πολιτικο πεπρωμενο, ειναι μυθος. Ο εθνικισμος… μερικες φορες παιρνει προϋπαρχοντες πολιτισμους και τους μετατρεπει σε εθνη, αλλες φορες τους επινοει, και συχνα εξαλειφει τους προϋπαρχοντες πολιτισμους: αυτο ειναι μια πραγματικοτητα. (Gellner, Nations and Nationalism)»

«...Συνοπτικα, για τους σκοπους της αναλυσης, ο εθνικισμος ερχεται πριν απο τα εθνη. Δεν ειναι τα εθνη που δημιουργουν κρατη και εθνικισμους, αλλα το αντιθετο.(…)
Δυο σημεια της εξοχης αναλυσης του Miroslav Hroch ενσωματωνονται στη δικη μου. Πρωτον, η εθνικη συνειδηση αναπτυσσεται ανισα αναμεσα στις κοινωνικες ομαδες και περιοχες μιας χωρας (…) Οποιαδηποτε κι αν ειναι η φυση των κοινωνικων ομαδων που κατεληφθησαν πρωτες απο την ‘‘εθνικη συνειδηση’’, οι λαϊκες μαζες ―εργατες, υπηρετες, χωρικοι― ειναι οι τελευταιες που επηρεαζονται απ’αυτη.
Δευτερον ακολουθω τη χρησιμη διαιρεση της ιστοριας των εθνικων κινηματων σε τρεις φασεις, οπως προτεινει ο Hroch. Στην Ευρωπη του 19ου αιωνα… η φαση Α ηταν καθαρα πολιτιστικη, λογοτεχνικη και λαογραφικη· δεν περιειχε ιδιαιτερα πολιτικες ή ακομη εθνικες νυξεις.(…)
Στη φαση Β διακρινουμε ενα σωμα πρωτοπορων και υπερμαχων της ‘‘εθνικης ιδεας’’ καθως και τις απαρχες αναπτυξης της πολιτικης προπαγανδας για την προωθηση της [Κατα τη φαση Γ] τα εθνικιστικα προγραμματα αποκτουν μαζικη υποστηριξη, ή τουλαχιστον καποιο μερος απο τη μαζικη υποστηριξη που οι εθνικιστες ισχυριζονται οτι εκπροσωπουν.
Η μεταβαση απο τη φαση Β στη φαση Γ ειναι προφανως μια καθοριστικη στιγμη στην πορεια αναπτυξης των εθνικων κινηματων. Μερικες φορες, οπως στην Ιρλανδια, αυτο συμβαινει πριν απο τη δημιουργια ενος εθνικου κρατους. Πολυ συχνοτερα δε, [η μαζικη υποστηριξη εμφανιζεται] κατοπιν, ως συνεπεια της δημιουργιας του. Μερικες φορες, οπως στην περιπτωση του αποκαλουμενου Τριτου Κοσμου, δεν συμβαινει ουτε και τοτε...»
tvxs.gr

Οι τράπεζες κρατούν στη ζωή ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ.

Ο κρατικός προϋπολογισμός και τα δάνεια που τους παρέχονται αφειδώς από τις τράπεζες κρατούν στη ζωή τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας, τα οικονομικά των οποίων βυθίζονται στην αδιαφάνεια και μαρτυρούν κατασπατάληση δημόσιου χρήματος στη δυσκολότερη οικονομική περίοδο για τη χώρα.

Αν ήταν εταιρείες, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία θα είχαν κηρύξει φαλιμέντο, καθώς από τα ελάχιστα στοιχεία που μπορεί κανείς να διακρίνει από τους ισολογισμούς-μνημεία αδιαφάνειας του 2010, προκύπτει ότι το μεν κυβερνών κόμμα «μπήκε μέσα» πάνω από 42 εκατ. ευρώ, το δε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περίπου κατά 25 εκατ. ευρώ, ενώ τα δύο κόμματα έχουν προεισπράξει την κρατική επιχορήγηση μέχρι το 2016.
Αμφότερα τα κόμματα χρειάστηκε να πάρουν νέα δάνεια για να κλείσουν τις τρύπες τους, ουσιαστικά δηλαδή να αποπληρώσουν τα υφιστάμενα δάνειά τους που, σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, ξεπερνούν συνολικά τα 232 εκατ. ευρώ. Οι τράπεζες, που έχουν κλείσει τις στρόφιγγες των χορηγήσεων για επιχειρήσεις και ιδιώτες, δάνεισαν αφειδώς 40 εκατ. ευρώ στο ΠΑΣΟΚ και άλλα 25 εκατ. ευρώ στη Νέα Δημοκρατία.
Οι ισολογισμοί των κομμάτων είναι κυριολεκτικά γραμμένοι στο χέρι και δεν αναδεικνύουν ούτε κατά προσέγγιση την πραγματική οικονομική τους κατάσταση. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ισολογισμό, αλλά για γενική καταγραφή εσόδων-εξόδων. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει διπλογραφικό σύστημα με αναλυτική καταγραφή των επιμέρους οικονομικών στοιχείων (υποχρεώσεις, ταμειακές ροές κ.ά.) και έκθεση ορκωτού ελεγκτή τούς καθιστά αναξιόπιστους.
ΠΑΣΟΚ: 87% επιδότηση
Το ΠΑΣΟΚ είχε πέρυσι συνολικά έσοδα 22,775 εκατ. ευρώ και δαπάνες 65,068 εκατ. ευρώ. Το 87% των εσόδων του προήλθαν από τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς στο ταμείο του κόμματος μπήκαν 18,04 εκατ. ευρώ από την κρατική χρηματοδότηση και άλλα 1,768 εκατ. ευρώ από την «επιμορφωτική χρηματοδότηση». Από τις εισφορές βουλευτών και ευρωβουλευτών εισέπραξε μόλις 1,6 εκατ. ευρώ, από τις οικονομικές εξορμήσεις (άγνωστοι χρηματοδότες) περίπου 753 χιλ. ευρώ και από τις εισφορές μελών και φίλων άλλα 873,7 χιλιάδες ευρώ.
Για να καλύψει τα έξοδά του, συνολικού ύψους 65 εκατ. ευρώ, δανείστηκε από τις τράπεζες Αγροτική (17,3 εκατ. ευρώ), Eurobank (5,1 εκατ.ευρώ), Πειραιώς (6 εκατ. ευρώ), Marfin (7,15 εκατ. ευρώ), Αττικής (5 εκατ. ευρώ) και Εθνική (25 χιλιάδες).
Δαπάνησε 6,1 εκατ. ευρώ σε αμοιβές προσωπικού και επιμόρφωση στελεχών (!), άλλα 2,6 εκατ. ευρώ σε λογαριασμούς ΔΕΚΟ και ενοίκια, και 10,9 εκατ. ευρώ για μετακινήσεις στελεχών, προβολή θέσεων και αδιευκρίνιστα «γενικά έξοδα». Πλήρωσε σε τόκους 6,49 εκατ. ευρώ, κατέβαλε άλλα 5,6 εκατ. ευρώ σε άγνωστες «ενισχύσεις» και δαπάνησε 33 εκατ. ευρώ για την εξυπηρέτηση (σ.σ. αναχρηματοδότηση) δανείων.
Ν.Δ: χρέος 127,6 εκατ.
Μια από τα ίδια και η Νέα Δημοκρατία, η οποία πέρυσι είχε έσοδα 18,7 εκατ. ευρώ και λειτουργικές δαπάνες 40 εκατ. ευρώ, τις οποίες για να καλύψει δανείστηκε 25 εκατ. ευρώ. Στο τέλος του 2010 χρωστούσε 127,6 εκατ. ευρώ και είχε στο ταμείο της 2,3 εκατ. ευρώ.
Ελαβε επιχορήγηση 15,05 εκατ. ευρώ, οι βουλευτές της συνεισέφεραν 1,2 εκατ. ευρώ και οι φίλοι του κόμματος άλλα 1,5 εκατ. ευρώ. Στον τομέα των εξόδων, πλήρωσε 7,29 εκατ. ευρώ σε δαπάνες προσωπικού, 3,378 εκατ. ευρώ σε ΔΕΚΟ και ενοίκια, 8,2 εκατ. ευρώ σε αδιευκρίνιστα «γενικά έξοδα», 4,5 εκατ. ευρώ σε εκδηλώσεις, άλλα 6,4 εκατ. ευρώ σε τόκους και έξοδα δανείων, και πάνω από 7 εκατ. ευρώ σε «ενισχύσεις».
Enet.gr

Αισιόδοξη η Κομισιόν για ευρω-ανάκαμψη το 2011

Η Κομισιόν αναθεώρησε προς τα πάνω τις προβλέψεις της για τον ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρωζώνη το 2011, χάρη στην ευρωστία της παγκόσμιας οικονομίας και το θετικό κλίμα που επικρατεί στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τους επενδυτές.

Στις ενδιάμεσες οικονομικές προβλέψεις που δημοσιεύει κάθε εξάμηνο, η Κομισιόν ανέφερε ότι αναμένει ρυθμό ανάπτυξης 1,6% φέτος στην Ευρωζώνη, έναντι 1,5% που είχε προβλέψει τον περασμένο Νοέμβριο.

Στην ΕΕ, ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται ότι θα ανέλθει στο 1,8%.

«Ενώ οι εξαγωγές θα συνεχίσουν να στηρίζουν την ανάκαμψη, για το 2011 αναμένεται μια πιο ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη προς την κατεύθυνση της εγχώριας ζήτησης, κάτι που θα οδηγήσει και σε πιο βιώσιμη ανάπτυξη», δήλωσε ο επίτροπος Όλι Ρεν, αποκλείοντας το ενδεχόμενο διπλής ύφεσης (double-dip recession) στην Ευρωζώνη.

«Ωστόσο, η ανάκαμψη παραμένει ανομοιογενής και πολλά κράτη μέλη περνούν μια δύσκολη περίοδο προσαρμογής. Επιπλέον, παρά τη σχετική ηρεμία στις χρηματαγορές, η κατάσταση δεν έχει εξομαλυνθεί πλήρως», συμπλήρωσε.

«Η διασφάλιση ισχυρότερης ανάκαμψης απαιτεί την επίτευξη συμφωνίας πάνω σε μία φιλόδοξη ατζέντα δημοσιονομικής εξυγίανσης και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπως επισημάνθηκε στην Ετήσια Έρευνα για την Ανάπτυξη της Κομισιόν», σημείωσε ο κ. Ρεν.

Όσον αφορά τον πληθωρισμό, η Κομισιόν προέβλεψε ότι θα διαμορφωθεί στο 2,2% φέτος, έναντι 1,8% που είχε προβλέψει το Νοέμβριο. Η αναθεώρηση οφείλεται στην άνοδο των τιμών της ενέργειας και των εμπορευμάτων.

Για την ΕΕ, προβλέπεται πληθωρισμός 2,5%.

Ο κ. Ρεν διευκρίνισε ότι οι προβλέψεις της Κομισιόν έχουν ως παραδοχή μία μέση τιμή βαρελιού πετρελαίου στα 102 δολάρια το βαρέλι και επισήμανε πως δεν αναμένεται σημαντική επίπτωση στην ανάπτυξη από τις -υψηλές- τιμές του πετρελαίου.

Ακόμα, είπε ότι πως είναι «λογικό» να αναμένεται πτώση των spreads στα κρατικά ομόλογα των χωρών της Ευρωζώνης μέσα στο 2011, ενώ άφησε να εννοηθεί, ερωτηθείς για την Ιρλανδία, ότι το θέμα (της μείωσης) των επιτοκίων δανεισμού από την ΕΕ και το ΔΝΤ είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπισθεί στο πλαίσιο των αποφάσεων για τη δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού αντιμετώπισης των κρίσεων.

ta nea online

Λαοί που πεθαίνουν για την δημοκρατία είναι έτοιμοι για αυτήν, του Νicholas D. Κristof

Είναι ο αραβικός κόσμος ανέτοιμος για την ελευθερία; Ένα στερεότυπο λέει ότι κάποιοι λαοί - Άραβες, Κινέζοι και Αφρικανοί - είναι «ασύμβατοι» με την δημοκρατία. Πολλοί φοβούνται ότι το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα είναι το χάος όπως στη Σομαλία, ο εμφύλιος όπως στο Ιράκ ή η καταπίεση όπως στο Ιράν.

Ετσι, με ένα μεγάλο τμήμα της Μέσης Ανατολής σε εξέγερση, ας θέσουμε κατευθείαν ένα μη πολιτικώς ορθό ερώτημα: είναι οι Άραβες πολιτικώς ανώριμοι για να χειριστούν την δημοκρατία;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι κίνδυνοι είναι πολλοί: η ανατροπή του σάχη στο Ιράν, του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, του Τίτο στην Γιουγκοσλαβία, οδήγησαν σε νέα καταπίεση και νέα αιματοχυσία. Οι Κογκολέζοι γιόρτασαν την πτώση του δικτάτορά τους το 1997, αλλά ο εμφύλιος πόλεμος που μαίνεται από τότε είναι η πιο φονική σύγκρουση που διεξάγεται στον πλανήτη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αν η Λιβύη γίνει ένα δεύτερο Κογκό, αν το Μπαχρέιν γίνει δορυφόρος του Ιράν, αν η Αίγυπτος περάσει στον έλεγχο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, οι απλοί πολίτες μπορεί να νοσταλγήσουν τους πρώην δικτάτορες.
«Πριν από την επανάσταση, ήμασταν σκλάβοι, και τώρα είμαστε οι σκλάβοι των πρώην σκλάβων», είπε ο Λου Ξουν, ο μεγάλος κινέζος συγγραφέας, μετά των πτώση της δυναστείας Κινγκ. Είναι άραγε αυτό το μέλλον της Μέσης Ανατολής;
Προσωπικά, δεν το νομίζω. Επιπλέον, αυτή η λογική μου φαίνεται ότι προσβάλλει τον ανελεύθερο κόσμο. Στην Αίγυπτο και το Μπαχρέιν, τις τελευταίες εβδομάδες, γενναίοι άνδρες και γυναίκες αψηφούν τα δακρυγόνα και τις σφαίρες για την ελευθερία, την οποία εμείς θεωρούμε δεδομένη. Πώς λοιπόν μπορούμε να λέμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι για μια δημοκρατία για την οποία είναι πρόθυμοι να πεθάνουν;
Οι αγωνιστές της δημοκρατία στη Μέση Ανατολή έχουν υποφέρει αφάνταστα στα χέρια δικτατόρων που είναι σύμμαχοί μας - και όμως επιμένουν.
Στο Μπαχρέιν, πρώην πολιτικοί κρατούμενοι λένε ότι τους έφεραν στη φυλακή τις γυναίκες τους και τους απείλησαν ότι αν δεν ομολογήσουν θα τις βιάσουν μπροστά στα μάτια τους. Αυτό, ή πιο συμβατικά βασανιστήρια, οδήγησαν σε προσωρινές ομολογίες, και όμως επί χρόνια ή δεκαετίες αυτοί οι άνθρωποι επέμειναν στον αγώνα για δημοκρατία. Και εμείς αναρωτιόμαστε αν είναι αρκετά ώριμοι για να την διαχειριστούν;
Το κοινό στοιχείο του εφετινού κινήματος για την δημοκρατία, από την Τυνησία μέχρι το Ιράν και από την Υεμένη μέχρι την Λιβύη, είναι αυτό το φοβερό κουράγιο. Μου φαίνεται λοιπόν πολύ ανόητο να λέμε ότι λαοί που πεθαίνουν για την δημοκρατία δεν είναι έτοιμοι για αυτήν.
tvxs.gr

Χαοτικό το μισθολογικό καθεστώς στο δημόσιο

 

Πρωταθλητές στους μισθούς οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών

Δεκάδες ειδικά επιδόματα παίρνουν το δρόμο του... ιστορικού αρχείου για δεκάδες χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους, σύμφωνα με την έκθεση της ειδικής ανεξάρτητης επιτροπής που συνέστησαν τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών, για το νέο ενιαίο μισθολόγιο και από την οποία προκύπτουν τεράστιες ανισότητες και... χάος στο μισθολογικό καθεστώς στο δημόσιο.

Η έκθεση εστάλη ήδη στην ΑΔΕΔΥ, καθώς θα αποτελέσει τη βάση για τις διαπραγματεύσεις για το νέο ενιαίο μισθολόγιο, το οποίο θα πρέπει να ενεργοποιηθεί μέχρι τον Ιούνιο, προκειμένου να μισθοδοτηθούν 768.000 δημόσιοι υπάλληλοι από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών.

Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, οι μεγαλύτερες αμοιβές - από πλευράς τακτικών προβλεπόμενων αμοιβών, δηλαδή βασικός μισθός, κίνητρο απόδοσης και επιδόματα- δίνονται στο υπουργείο Οικονομικών και ακολουθούν το υπουργείο Εσωτερικών και Δικαιοσύνης. Η αμοιβή ενός νεοδιόριστου στο υπουργείο Οικονομικών βρίσκεται γύρω στο 40% πάνω από τα μέσο όρο των υπουργείων και για έναν με 33 χρόνια υπηρεσίας στο 55-64% πάνω από το μέσο όρο.

Στα άλλα δύο υπουργεία, δηλαδή το Εσωτερικών και Δικαιοσύνης οι αμοιβές υπερβαίνουν το 8-12% και 7-14% αντίστοιχα από την κατηγορία ΠΕ (Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης) μέχρι την κατηγορία ΥΕ (Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης) για τους νεοδιορισμένους.

Οι χαμηλότερες αμοιβές, σε σχέση με τα υπόλοιπα υπουργεία, δίνονται στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για το πολιτικό προσωπικό, κατά 20%, στο υπουργείο Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας κατά 15% και στο υπουργείο Παιδείας κατά 19%, από το μέσο όρο.

Επίσης, όπως σημειώνεται το 50% των υπαλλήλων λαμβάνει το ποσό των 1.639 ευρώ, ενώ μόλις το 0,4% πληρώνεται με ποσό 5.856 ευρώ.

Τονίζεται δε ότι η μισθολογική δαπάνη του τακτικού προϋπολογισμού το 2010 μειώθηκε κατά 11% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο και πως η μεταβολή αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στη σημαντική μείωση των επιδομάτων στο δημόσιο και δευτερευόντως στη μείωση της απασχόλησης, δηλαδή της αποχώρησης 53.000 υπαλλήλων.

Στην έκθεση, επιπλέον, γίνεται αναλυτική αποτύπωση του αριθμού εργαζομένων ανά τομέα του δημοσίου, θα αναλύονται οι μισθολογικές διαφορές και θα προτείνεται η ανακατανομή του προσωπικού στο σύνολο της δημόσιας διοίκησης, προκειμένου να γίνουν οι μετατάξεις και οι μετακινήσεις που θα ενισχύσουν τις υποστελεχομένες υπηρεσίες.

Όπως αναφέρουν, σε κοινή τους ανακοίνωση τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών, αντικείμενο της μελέτης είναι η ανάλυση των υφιστάμενων στοιχείων αναφορικά με τη δυναμική της απασχόλησης στο Δημόσιο Τομέα, τη διάρθρωση των αμοιβών, καθώς και η παρουσίαση πρακτικών άλλων χωρών ως προς το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα, ενώ σημειώνεται ότι η έκθεση αποτελεί προσχέδιο και πως θα ολοκληρωθεί με την ενσωμάτωση της επεξεργασίας δεδομένων της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών από τη μισθοδοσία του Μαρτίου 2011, τα οποία θα καλύπτουν το σύνολο σχεδόν της Κεντρικής Διοίκησης.

Η έρευνα παρουσιάζει το θεσμικό πλαίσιο αμοιβών στο Δημόσιο, επικεντρώνεται στην μακροοικονομική ανάλυση της απασχόλησης και των αποδοχών στο δημόσιο τομέα χρησιμοποιώντας πραγματικά δεδομένα μισθοδοσίας από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών και κάνει σύγκριση με τις δαπάνες και τα μισθολογικά συστήματα άλλων χωρών. Επιπλέον, γίνεται παρουσίαση της δυναμικής της απασχόλησης στο Δημόσιο, καθώς και των εκτιμήσεων της μισθολογικής δαπάνης για την περίοδο 2011 - 2013.
newsdeast.gr

Επίθεση Πεταλωτή σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

«Καμία κρίση δεν ξεπερνιέται αν δεν υπάρχει υψηλός βαθμός σύμπνοιας και συμπόρευσης» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, αφήνοντας παράλληλα και αιχμές για τη στάση που τηρεί τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της ανυπακοής.

Στη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, ο κ.Πεταλωτής υπογράμμισε ότι «ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ επενδύουν τις διαφορετικές απόψεις που μπορεί να υπάρχουν απέναντι σε εκείνες της κυβέρνησης με βίαιους τρόπους και με μια διάθεση στρατηγικής αποσύνθεσης και κατάστασης μπάχαλου».

Σχετικά με τον ΛΑΟΣ υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση δεν χρειάζεται «δεξί δεκανίκι» ξεκαθαρίζοντας ότι δεν ασχολείται με το «φλερτ» ΛΑΟΣ-ΝΔ.

«Αυτό που μας αφορά είναι η πρόσκληση προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις από τη δεξιά μέχρι την αριστερά, να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε σε συγκεκριμένα ζητήματα για να βγούμε από την κρίση, κρατώντας φυσικά ο καθένας τις ιδεολογικές και πολιτικές του προσεγγίσεις» είπε χαρακτηριστικά.

Ερωτηθείς σχετικά με τις αποδοκιμασίες που καταγράφηκαν απέναντι σε κυβερνητικά στελέχη, αλλά ακόμα και στον πρωθυπουργό στο Βερολίνο, ο κ. Πεταλωτής τόνισε ότι «την όποια αποδοκιμασία και την όποια διαφορετική άποψη απέναντι σε απόψεις του πρωθυπουργού, υπουργών, πολιτικών ή οποιουδήποτε πολίτη από οποιοδήποτε πολιτικό χώρο, δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν ούτε να τις υποδαυλίζει, ούτε να τις επενδύει με βίαιους τρόπους και με μια διάθεση στρατηγικής αποσύνθεσης και κατάστασης μπάχαλου».

Κάλεσε μάλιστα τη ΝΔ να πάρει θέση απέναντι σε τέτοιες προτάσεις, «διότι επίλεκτα στελέχη της και μάλιστα με ανώτερες θέσεις μέσα στον κομματικό μηχανισμό, πολλές φορές και δημοσίως παροτρύνουν και προτρέπουν τους πολίτες να οδεύουν προς την αυτοδικία και σε άκρατο λαϊκισμό με διάφορες και συγκεκριμένες κινήσεις».

Ερωτηθείς σχετικά με διαμαρτυρία που προετοιμάζεται μέσω Διαδικτύου έξω από το σπίτι του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, την Πέμπτη, τόνισε ότι τέτοιου είδους ενέργειες έχουν στόχο τον εκμαυλισμό της πολιτικής ζωής.

Τέλος σχολιάζοντας την περίπτωση της Ιρλανδίας και της τύχης που είχε η κυβέρνηση του μνημονίου, ο κ. Πεταλωτής τόνισε ότι και εμείς επαναδιαπραγματευόμαστε κάποια ζητήματα, όπως είναι η επιμήκυνση ή η μείωση των επιτοκίων.
to pontiki

Καμία περίπτωση συνεργασίας με Βορίδη ή ΛΑΟΣ

 

Γ. Μιχελάκης: «Καλοδεχούμενες οι εκλογές, τις περιμένουμε...»

Ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γιάννης Μιχελάκης τόνισε πως δεν υπάρχει καμία συζήτηση με στελέχη του ΛΑΟΣ για συνεργασία. Σε ερώτηση ευρύτερης συνεργασίας με το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη και με τον Μάκη Βορίδι, ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας τόνισε χαρακτηριστικά πως για τον Αντώνη Σαμαρά η ενότητα της κεντροδεξιάς είναι θέμα βάσης. Σημειώνεται, πάντως, η σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσε η Ν.Δ. πριν λίγες μέρες στο Γιωργο Καρατζαφέρη υπενθυμίζοντας τη στάση που κράτησε ο ίδιος απέναντι στο μνημόνιο.

Για τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και τα σενάρια πρόωρων εκλογών ο Γ. Μιχαλέκης χαρακτήρισε τις δημοσκοπήσεις εργαλεία της στιγμής. Στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα των αναποφάσιστων αλλά και στο κλείσιμο της ψαλίδας με το ΠΑΣΟΚ. Επεσήμανε το γεγονός πως αυτή η περίοδος δεν είναι προεκλογική , κάτι που ανεβάζει τα ποσοστά όσων δηλώνουν αναποφάσιστοι ενώ τόνισε πως σε όλες τις δημοσκοπήσεις υπάρχει το περιθώριο του στατιστικού λάθους και είναι νωρίς ακόμα να εξαχθούν συμπεράσματα.

«Καλοδεχούμενες» χαρακτήρισε για μια ακόμα φορά τις πρόωρες εκλογές ο Γιάννης Μιχελάκης εξαπολύοντας επίθεση στην κυβέρνηση την οποία και κατηγόρησε πως η ίδια επαναφέρει τα σενάρια αυτά κάθε φορά που αντιμετωπίζει προβλήματα από την αδιέξοδη πολιτική που ακολουθεί. «Το ΠΑΣΟΚ παίζει με τους θεσμούς και το θέμα των πρόωρων εκλογών», τόνισε ο κ. Μιχελάκης επισημαίνοντας πάντως πως «δεν τις φοβόμαστε , είμαστε έτοιμοι , τις περιμένουμε και είναι και καλοδεχούμενες».
Τέλος, καταδίκασε τα επεισόδια που έχουν καταγραφεί κατά πολιτικών το τελευταίο διάστημα.
newsdeast.gr

Οι αδιάφοροι, του Αντόνιο Γκράμσι

«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.
Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.
Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους.
tvxs.gr

Χρυσές μπίζνες

Κάποιους ο χρυσός τους έφερε κοντά… κατά 15 εκατομμύρια ευρώ, αφού το ελληνικό δημόσιο πούλησε κοψοχρονιά την περιουσία του και οι επενδυτές ανταμείφθηκαν και με κοινοτική επιδότηση!
Και αυτό το λέει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία αποφάσισε ότι η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, παρανόμως έλαβε κοινοτική επιδότηση για την αγορά από το ελληνικό δημόσιο των Μεταλλείων Κασσάνδρας και οφείλει να τα επιστρέψει και μάλιστα με τόκο!
Η ιστορία είναι άκρως διδακτική και οικτρά επαναλαμβανόμενη στη χώρα μας…
Το 2003 το ελληνικό δημόσιο πούλησε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην ιδιωτική εταιρεία Ελληνικός Χρυσός έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ και η εταιρεία έλαβε παράλληλα και κοινοτική επιδότηση 14 εκατομμυρίων ευρώ! Συν τοις άλλοις, η ιδιωτική εταιρεία δεν επιβαρύνθηκε ούτε με φόρους επί των συναλλαγών!
Το 2007 έγινε καταγγελία στην Κομισιόν για χορήγηση παράνομων ενισχύσεων και το 2008 ξεκίνησε έρευνα το θέμα.
Τρία χρόνια μετά, η Κομισιόν αποφάσισε ότι πρόκειται για σκαστή παρανομία αφού « η τιμή πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, αντί 11 εκατ. ευρώ ήταν κατώτερη της πραγματικής αγοραίας αξίας τους, και ως εκ τούτου, η εταιρεία έλαβε επιδοτήσεις κατά παράβαση των κοινοτικών κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων».
Η Επιτροπή ζητά τώρα την επιστροφή του ποσού της επιδότησης που υπολογίζεται σε 14 εκατ. ευρώ, συν 1,3 εκατ. ευρώ για τους φόρους που δεν πλήρωσε η εταιρεία, συν τους τόκους.
Και τώρα θαυμάστε την απάντηση της εταιρείας και του προέδρου της Δημήτρη Κούτρα… «Το ποσό των 15 εκατ. ευρώ είναι αστείο μπροστά στην επένδυση του 1 δισ. ευρώ που σχεδιάζουμε. Σε κάθε περίπτωση όμως η απόφαση είναι αστήρικτη και θα προσφύγουμε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια».
Αφού λοιπόν το ποσό είναι αστείο παρακαλούμε να επιστραφεί πάραυτα στο δημόσιο ταμείο. Και όταν πάτε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και εάν δικαιωθείτε θα σας επιστραφεί και με τόκο…
Υ.Γ
Η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ανήκει κατά 95% στην εταιρεία EUROPEAN GOLDFIELDS LTD η οποία είναι θυγατρική της ΑΚΤΩΡ – μέλος του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ
to pontiki

Ντ. Μπακογιάννη: Πρέπει να στείλουμε μήνυμα συνολικής αξιοπιστίας

 

Οι ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται ότι ο κίνδυνος διάλυσης της ευρωζώνης είναι υπαρκτός σημείωσε στο ΣΚΑΪ 100,3 η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη.

Τόνισε παράλληλα ότι η συζήτηση για την Ελλάδα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν εξελίσσεται όπως περιμέναμε, λέγοντας ότι για την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δε φτάνει μόνο η παρουσία του κ. Παπανδρέου, χρειάζεται η κινητοποίηση όλων των ελληνικών δυνάμεων, χρειάζεται ένα μήνυμα συνολικής αξιοπιστίας της Ελλάδας.

Μάλιστα, η κα. Μπακογιάννη υπογράμμισε ότι η εικόνα που στέλνουμε στους εταίρους μας είναι η εικόνα μιας πολιτικής ηγεσίας που παραπαίει, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η Νέα Δημοκρατία έχει γίνει ουραγός του ΣΥΡΙΖΑ.

Η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμμαχίας σημείωσε μάλιστα, ότι αν δεν πάει κάτι καλά στη διαπραγμάτευση με την Ευρώπη, θα έχει ευθύνες όλο το πολιτικό σύστημα.

Η κα. Μπακογιάννη είπε ακόμα ότι η επιχειρηματολογία μας πρέπει να είναι πιο πειστική και η κυβέρνηση πρέπει να κάνει ξεκάθαρο στη γερμανική κοινή γνώμη ότι οι χώρες του νότου είναι οι καλύτεροι πελάτες της Γερμανίας σε όλα τα καταναλωτικά είδη που παράγει. «Η επιχειρηματολογία μας πρέπει να είναι πειστική. Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να γίνει με ημίμετρα» σημείωσε.

Αναφερόμενη στις πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση, είπε ότι έχει κάποια νομοσχέδια στη σωστή κατεύθυνση, αλλά είναι ημιτελή, με αποτέλεσμα να γίνονται θυσίες χωρίς να υπάρχει ελπίδα.

Ανέφερε ως παράδειγμα την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, η οποία θα οδηγήσει σε αύξηση του ΑΕΠ, λέγοντας όμως ότι όταν αυτό που γίνεται είναι ημιτελές, ούτε αποτέλεσμα φέρνει, ενώ εντείνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η κα. Μπακογιάννη ζήτησε όλες οι πολιτικές να γίνονται με θάρρος και η κυβέρνηση να χτυπήσει τη γροθιά στο μαχαίρι, γιατί τα πράγματα θα πάνε χειρότερα.

Επίσης, εκτίμησε ότι την κατάσταση δε θα τη βοηθήσει ούτε ο ανασχηματισμός, ούτε οι πρόωρες εκλογές, αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία.

«Δικαίως υπάρχει διάχυτη οργή και η αξιοπιστία της πολιτικής είναι χαμένη, δε θα κερδηθεί με προσθετές δημαγωγίες».

Τόνισε παράλληλα, ότι η Ελλάδα θα σωθεί από τον εαυτό της, δε θα τη σώσει κανείς από το εξωτερικό.

Ακόμα η κα. Μπακογιάννη πρότεινε την άμεση αξιοποίηση των ακινήτων του δημόσιου.

Σχετικά με τις φήμες περί επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή, είπε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι λογικό να αφήσουμε να γίνει κάτι τέτοιο.

Μάλιστα, ανέφερε και την προειδοποίηση Ομπάμα στην ευρωζώνη να μην αφήσει την κρίση να μεταφερθεί στις ΗΠΑ, κάτι που δείχνει ότι η κρίση στη ζώνη του ευρώ είναι παγκόσμιας σημασίας.

ΣΚΑΙ.GR

Σε κατάσταση ΔΝΤ τα οικονομικά των κομμάτων!

 

«Κραχ» για τα οικονομικά των κομμάτων τα οποία με περικοπές δαπανών, μη ανανεώσεις συμβάσεων και «έξυπνες ιδέες» προσπαθούν να βγουν από την κρίση.

Διακόπτει το ΠΑΣΟΚ τις συμβάσεις όσων δεν έχουν σχέση αορίστου χρόνου και δεν έχει χρήματα ούτε για τις καθαρίστριες, η ΝΔ προχώρησε στην έκδοση κουπονιών και προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, το ΚΚΕ ετοιμάζει εξόρμηση, ενώ το ΛΑΟΣ παίρνει επιχορήγηση για το ίδρυμα ΙΩΝ Δραγούμης για να καλύψει άλλες πάγιες ανάγκες.

Υποφέρουν από το «κραχ»
Ποιος είπε πως ακόμα και οι κατεξοχήν υπεύθυνοι για τη σημερινή οικονομική κατάσταση, τα κοινοβουλευτικά κόμματα, δεν υποφέρουν από το «κραχ»; Έγκυρες πηγές αναφέρονται σε δραματική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα οικονομικά σε Ιπποκράτους και Συγγρού, με αποτέλεσμα ελάχιστα κομματικά στελέχη να επιθυμούν πραγματικά την τέλεση πρόωρων εκλογών. Οι ισολογισμοί που μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες θα παρουσιαστούν για τα μεγέθη των μεγάλων κομμάτων θα είναι ενδεικτικοί της δυσπραγίας αλλά και του αδιεξόδου στο οποίο περιήλθε το πολιτικό σύστημα της χώρας. Κι αυτό διότι τα δάνεια πνίγουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Δάνεια πολλών εκατομμυρίων ευρώ
Δάνεια που συνολικά για το κυβερνών κόμμα αγγίζουν τα 150 εκατ. ευρώ (μόνο σε τρεις τράπεζες οφείλει περί τα 112 εκατ. ευρώ) και για τη ΝΔ τα 130 εκατ. ευρώ (στις τράπεζες οφείλει 110 εκατ. ευρώ). Μεγάλο θέμα προκύπτει καθώς ο κύριος όγκος των δανείων αφορά μια τράπεζα, την Αγροτική, η οποία ήδη από την τρόικα έχει στοχοποιηθεί για πώληση, με αποτέλεσμα στα οικονομικά επιτελεία των δύο μονομάχων για τη διακυβέρνηση της χώρας να επικρατεί αναστάτωση.

Περικοπές και μειώσεις στο ΠΑΣΟΚ
Χαρακτηριστική της κατάστασης που επικρατεί είναι η διάθεση του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ κ. Μιχάλη Καρχιμάκη να μειώσει περαιτέρω – μετά από κάποιες πρώτες ήδη απομακρύνσεις – το προσωπικό της Ιπποκράτους με τη μη ανανέωση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου στο κόμμα. Παράλληλα, περικοπές έχουν αποφασιστεί σε μια σειρά διοικητικές δαπάνες (καθαρισμός, χρήση κινητών τηλεφώνων, δαπάνες δημοσιότητας κ.ά). Μέχρι στιγμής ο Γενικός Διευθυντής του κόμματος κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος έχει αναγκαστεί να διώξει περί τα 100 και πλέον άτομα και έπεται συνέχεια. Πρόκειται φυσικά για ενέργεια που προκαλεί κόστος στο κόμμα καθώς τα επαγγελματικά στελέχη ανέκαθεν αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά του Κινήματος.

Η ΝΔ, τα εξαφανισμένα στελέχη και η μάχη των κουπονιών
Την ίδια στιγμή στη ΝΔ συνεχίζεται ο εξορθολογισμός των δαπανών, με τον Γενικό Διευθυντή του κόμματος κ. Θανάση Σκορδά να σπαζοκεφαλιάζει για το πώς θα εισρεύσει χρήμα στο κομματικά ταμεία και πως θα διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας. Και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν υπάρξει περικοπές θέσεων εργασίας αν και η βασική μέριμνα του κ. Σκορδά ήταν να επαναφέρει «εξαφανισμένα» στελέχη στη δουλειά.

Τραπεζικές πηγές αναφέρουν πως η ΝΔ πρόσφατα έλαβε δάνειο για να καταβάλλει μισθούς και εισφορές, όμως στόχος της διοικητικής ομάδας του κόμματος είναι να υπάρξουν άλλου τύπου ενέργειες για να καλυφθούν οι «τρύπες». Για παράδειγμα ήδη έχουν δοθεί κουπόνια αξίας 10 χιλ. ευρώ ανά βουλευτή με σκοπό να συγκεντρωθεί ένα σημαντικό ποσό. Η μέχρι στιγμής κινητικότητα όμως δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Για το λόγο αυτό σκέψεις υπάρχουν και για ενεργοποίηση των δυνάμεων του κόμματος στον απόδημο Ελληνισμό. Σε κάθε περίπτωση, τα δύσκολα οικονομικά του κόμματος, συν το γεγονός πως η μετακόμιση στη Συγγρού (ενώ τρέχει το ενοίκιο και για τη Ρηγίλλης) κόστισε αρκετά χρήματα είναι οι παράγοντες που πονοκεφαλιάζουν τον Αντώνη Σαμαρά.

Το ΚΚΕ κρατά, ανοιχτές πληγές έχει ο ΣΥΡΙΖΑ
To KKE ως τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη, ήδη ξεκινά καμπάνια, όμως σε καμία περίπτωση δεν έχει εναποθέσει τις ελπίδες του σε δάνεια (αν και χρωστά περί τα 5 εκατ. ευρώ στην Εθνική) αλλά στην πάγια καλή οικονομική του κατάσταση. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ όπου οι απανωτές διασπάσεις τόσο σε επίπεδο Ανανεωτών όσο και σε αυτό του Αλέκου Αλαβάνου έχουν αφήσει οικονομικές πληγές.

Σφιχτή διαχείριση από τον ΛΑΟΣ
Τέλος ο ΛΑΟΣ έχει επιλέξει να ακολουθήσει σφιχτή διαχείριση, με όλους τους πόρους να συγκεντρώνονται στα κεντρικά γραφεία του κόμματος στην Καλλιρόης ακόμα κι αν αυτοί οι πόροι αφορούν τη χρηματοδότηση του Κέντρου Πολιτικού Στοχασμού «Ιών Δραγούμης» το οποίο επιχορηγήθηκε με 400 χιλ. ευρώ εκ των οποίων μόνο 90 χιλ. ευρώ πήγαν σε μισθοδοσίες.

Μεγάλο επίσης πρόβλημα σε τυχόν διεξαγωγή πρόωρων εκλογών είναι και η αρνητική διάθεση πολλών μεγάλων διαφημιστικών να προβάλλουν τα κόμματα και τις θέσεις τους, λόγω χρεών των τελευταίων προς αυτές.

proto thema online

Διμέτωπος αγώνας υπό την αίρεση του …πυρετού

 

Στον αέρα εξακολουθεί  να βρίσκεται το πρόγραμμα του  πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο  οποίος ταλαιπωρείται από πυρετό – πιθανόν απόρροια του πρόσφατου  ταξιδιού του στο Ελσίνκι.

Εντός της εβδομάδας  ο κ. Παπανδρέου έχει αποφασίσει να στείλει συγκεκριμένα μηνύματα για  τα μείζονα θέματα της επικαιρότητας  και της κυβερνητικής προσπάθειας, αλλά είναι άγνωστο ακόμη εάν  θα προλάβει να συγκαλέσει το υπουργικό  συμβούλιο.

Πάντως για τις 2 μετά το μεσημέρι της Τετάρτης έχει οριστεί συνεδρίαση του πολιτικού  συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και για  τις 10 το πρωί της Παρασκευής συνεδρίαση του εθνικού συμβουλίου.

Πιθανόν στις 10 Μαρτίου, μία ημέρα πριν την κρίσιμη  έκτακτη συνεδρίαση των ηγετών των χωρών της Ευρωζώνης, ο πρωθυπουργός θα επισκεφθεί στο Παρίσι τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, στην προσπάθειά του να προετοιμάσει το έδαφος για μία θετική απόφαση των ευρωπαίων στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα.

Ο πρωθυπουργός επιδιώκει  πάντως να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες  της κυβέρνησης, ώστε να μην υπάρχει  η παραμικρή εντύπωση στο εξωτερικό  ότι καθυστερεί η υλοποίηση των  δεσμεύσεων. Θέλει επίσης να δώσει  την αίσθηση ότι ελέγχει απολύτως το εσωτερικό παιχνίδι, τόσο στο  πολιτικό, όσο και στο κοινωνικό  πεδίο.

Παράλληλα, βλέποντας  ότι χρειάζεται διμέτωπος αγώνας, θέλει να αξιοποιήσει την ανησυχία των Ευρωπαίων μήπως η μη αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος προκαλέσει περαιτέρω τριγμούς στο ευρώ. Γι’ αυτό και εκτιμά ότι θα εκδηλωθούν δυνάμεις υπέρ της χώρας μας μέχρι τις 25 Μαρτίου και θα προκύψουν θετικά μηνύματα, αφού πολλοί στους κόλπους ακόμη και της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας και κοινής γνώμης βλέπουν με συμπάθεια το ελληνικό θέμα.

proto thema online

Το εκδοτικό δάνειο



 Μια φορά πριν από χρόνια, για να µην πάω έτσι να χτυπήσω την πόρτα, είχα ζητήσει από ένα φίλο να µε στείλει σε µια τράπεζα, κρατική ήταν τότε. Στο γραφείο του υπεύθυνου δανείων αυτός µου εξηγούσε τα πρακτικά, εγώ ρωτούσα ποιο είναι το επιτόκιο. Με αγνοούσε, συνέχιζε να εξηγεί, ξανά εγώ επανέφερα τη συζήτηση στο επιτόκιο που µ’ έκαιγε. Τίποτα, καµία σηµασία, άρχισα ν’ ανησυχώ. Την τρίτη φορά που ρώτησα, γυρνάει δυσανασχετώντας και µου απαντάει: Καλά, αυτό τι σας απασχολεί, εκδοτικό δεν είναι το δάνειο; Μόνο τότε κατάλαβα πως ο άνθρωπος, υπολογίζοντας το γραφείο απ’ όπου είχα φτάσει συστηµένος, ήταν σίγουρος πως έχει να κάνει µε ένα ακόµα απ’ αυτά τα «εξυπηρετικά» δάνεια προς το «ιερό λειτούργηµα της ενηµέρωσης». Κατέβαινα τα µαρµάρινα σκαλοπάτια προς την είσοδο και µε είχε πιάσει νευρικό γέλιο. Σκεφτόµουν συνεχώς το παλιό ανέκδοτο µε την πουτάνα, που αυτοκτόνησε όταν έµαθε ότι οι άλλες πληρώνονται.
Η κατάσταση στο χώρο των µέσων ενηµέρωσης γίνεται όλο και χειρότερη. Τους τελευταίους µήνες έχουν κλείσει περισσότερα έντυπα απ’ όσα τα τελευταία χρόνια. Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα Μέσα διατηρούνται στη ζωή µε δυσκολία και κάποια µε τεχνική υποστήριξη. Τι κάνουν οι δηµοσιογράφοι µπροστά σ’ αυτή την κατάσταση; Αγώνες. Έχουν κρεµάσει ένα πανό που λέει «∆ιεκδικούµε – ∆εν Παραχωρούµε» και κάνουν απεργίες. Εναντίον ποιου δεν είναι καθαρό. ∆εν θέλουµε να κλείνουν τα µέσα ενηµέρωσης, δεν θέλουµε απολύσεις, δεν θέλουµε µειώσεις µισθών, δεν θέλουµε αλλαγές στις συνθήκες εργασίας. Αγωνιστικά είµαστε «ενάντια» σε όλα. Έχουµε, όµως, ένα µικρό πρόβληµα. Εµείς είµαστε ενάντια, αλλά αυτά τα έρηµα συνεχίζουν να ψοφάνε. Και οι άνθρωποι µένουν άνεργοι. Το µικρό πρόβληµα που έχουµε, που δεν κολλάει µε την αγωνιστική µας θεωρία, είναι ότι τα ΜΜΕ είναι πράγµατι παθητικά. Έχουν ζηµιές, πάνε για φούντο.
Οι δηµοσιογράφοι θα µπορούσαν να κάνουν άλλα πράγµατα αντί να λένε µόνο αγωνιστικά «ενάντια». Θα µπορούσαν να διαπραγµατευτούν, να προτείνουν άλλες λύσεις διάσωσης, να ανταλλάξουν χρήµα µε χρόνο, να κάνουν συµβιβαστικές συµφωνίες που διασφαλίζουν θέσεις εργασίας. Θα µπορούσαν ακόµα, αν ήταν σίγουροι για το περιεχόµενο της δουλειάς τους, να αναλάβουν οι ίδιοι τα Μέσα που κλείνουν και να τα εκδίδουν οι εργαζόµενοι. Για να αποδείξουν στην πράξη ότι έχουν δίκιο. Αλλά δεν το κάνουν.
Το θέµα δεν είναι µόνο ότι δεν κάνουν αυτά. Είναι και ότι, παραδόξως, δεν θέτουν κανένα ζήτηµα «θεσµικό», δεν ζητάνε καµία αλλαγή στο διαπλεκόµενο ελληνικό µοντέλο ενηµέρωσης. ∆εν λένε τίποτα για τη διανοµή της κρατικής διαφήµισης στα Μέσα του Εκβιασµού. Για τα έντυπα που κυκλοφορούν στο όνοµα µιας ταχυδροµικής θυρίδας, χωρίς υπογραφές αλλά µε 2-3 καταχωρήσεις ∆ΕΚΟ µέσα. Για τις εφηµερίδες που υπάρχουν µόνο για να κρεµάνε στο περίπτερο έναν τίτλο, χωρίς αναγνώστες. Τίποτα για τα περίεργα δάνεια δανεικά κι αγύριστα, τις επιδοτήσεις που καταλήγουν στις τσέπες αντί στον εκσυγχρονισµό των Μέσων. ∆εν αποκαλύπτουν τις εκδοτικές οφειλές από φόρους και ΦΠΑ, τη µη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στα ταµεία. ∆εν λένε τίποτα που µια δεκαετία δεν προκηρύσσονται οι ραδιοτηλεοπτικές άδειες και έχουν γίνει τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις «κλειστό επάγγελµα» όπου κάποιοι πλουτίζουν πουλώντας και αγοράζοντας τις «άδειες», την περιουσία δηλαδή του δηµοσίου. Απορούν κιόλας γιατί µ’ αυτό το καθεστώς οι δηµοσιογράφοι δεν χρειάζονται, τα ραδιόφωνα παίζουν µ’ ένα κοµπιούτερ. ∆εν βλέπουν κανένα πρόβληµα αν πληρώνει η κοινωνία µε φόρους υπέρ τρίτων τις εργοδοτικές εισφορές. ∆εν έχουν κανένα πρόβληµα αν ο πλούτος της κοινωνίας αντί σε κοινωνικές δαπάνες πηγαίνει στη συντήρηση δεκάδων τηλεοράσεων και ραδιοφώνων, κρατικών, της Βουλής, δηµοτικών, εκκλησιαστικών, κοµµατικών, δηµιουργώντας πολιτικό χρήµα. Όµως αν δεν τελειώσει αυτό το χρεοκοπηµένο µοντέλο που ζει από την αφαίµαξη της δηµόσιας περιουσίας, πώς θα επιζήσουν τα υγιή, βιώσιµα µέσα ενηµέρωσης; Πώς θα δηµιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας πραγµατικές και όχι επιδοτούµενες από την κρατική διαπλοκή;
Οι δηµοσιογράφοι αποφεύγουν να τα πουν αυτά. Κάποιοι µάλιστα, δηµοσίως, εκβιάζουν την πολιτική εξουσία, να «σώσει» τα χρεοκοπηµένα Μέσα, να «ρυθµίσει» τις οφειλές στις εφορίες, τα ταµεία και τις τράπεζες. Κάποιοι άλλοι κατηγορούν τους νέους δηµάρχους γιατί δεν είναι διατεθειµένοι να πληρώνουν για δηµοτικά µέσα ενηµέρωσης τα διπλάσια ποσά απ’ ό,τι για κοινωνικές δαπάνες, για βρεφονηπιακούς σταθµούς, για υπηρεσίες προς όλους τους πολίτες. Καλό για το δηµοσιογραφικό κλάδο είναι να παρέχει δουλειές και µισθούς. Από πού προέρχονται αυτά τα λεφτά, δεν φαίνεται να µας ενδιαφέρει. Η δηµοσιογραφική απάντηση είναι, να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τόσα χρόνια µε τη δουλειά µας έπαιρναν δηµόσια έργα, προµήθειες, αµυντικές συµβάσεις και έφτιαχναν βίλες και σκάφη. Έχουν ένα δίκιο. Όσοι χρησιµοποίησαν τα ΜΜΕ ως µοχλούς πίεσης, διαπλοκής µε την πολιτική εξουσία για την επίτευξη των άλλων επιχειρηµατικών τους δραστηριοτήτων, τώρα, την εποχή της κρίσης, ούτε διανοούνται να τα συντηρήσουν από την υπόλοιπη περιουσία τους, τους είναι πια σχεδόν άχρηστα. Είµαστε όµως σίγουροι ότι αυτό είναι ένα επιχείρηµα που θέλουµε να το χρησιµοποιήσουµε, είναι µια απαίτηση που ως εργαζόµενους δηµοσιογράφους µάς τιµά; ∆εν είναι µια κυνική παραδοχή ότι ξέραµε πολύ καλά τη θέση µας ως πιόνια στη σκακιέρα της διαπλοκής και τώρα που το πράγµα στράβωσε, κακοµαθηµένοι ζητάµε τη διατήρηση του pay roll ακόµα κι αν ο ρόλος µας τους είναι άχρηστος; Τι άλλο σηµαίνει η επικολυρική διατύπωση «προσπαθούν να καταστήσουν ένα δηµόσιο αγαθό σε εµπόρευµα που υπακούει στους όρους της αγοράς» εκτός από την απαίτηση να πληρωνόµαστε ακόµα και εάν το προϊόν της εργασίας µας δεν αγοράζεται;
Οι δηµοσιογράφοι µοιάζουν µε εκείνες τις συντεχνίες του δηµόσιου τοµέα που αµέριµνα απόλαυσαν τόσα χρόνια το πάρτι και τώρα που το πάρτι έληξε, µε «δίκαιη οργή» κατηγορούν τους πολιτικούς όχι για το πάρτι, αλλά γιατί δεν φρόντισαν ώστε να διαρκέσει κι άλλο.
politismos politis