για να προλάβει πάσα πιθανή εξέλιξη, και ο Βασίλης Λεβέντης (ξανα)προέβλεψε εκλογές μέσα στο 2018. Το σενάριο των εκλογών γίνεται το προσφιλές… εορταστικό αφήγημα της αντιπολίτευσης – ένα αφήγημα χρήσιμο μεν με όρους τακτικής, αλλά πολιτικά μάλλον ελλιπές. Στην ΝΔ, με την συσπείρωση των ψηφοφόρων της να πιάνει το 90% και να χτυπά «οροφή» στις δημοσκοπήσεις, η προοπτική της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες είναι το εργαλείο που θα κρατήσει συμπαγή και ενεργό των σκληρό πυρήνα της εκλογικής της δεξαμενής. Και παραπλεύρως μπορεί να ενισχύσει και το προφίλ του «εν αναμονή πρωθυπουργού» για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ζητά αδιαλείπτως εκλογές εδώ και δύο
χρόνια πλέον.
Στο Κίνημα Αλλαγής η εκλογική εγρήγορση είναι το όχημα που μπορεί να προσδώσει εικόνα μάχιμης πολιτικής δύναμης σε έναν φορέα ο οποίος ακόμη δεν έχει προσδιορίσει καν τα ιδεολογικά και στρατηγικά του χαρακτηριστικά. Και, παράλληλα, να αποτρέψει την σύνθλιψή του σε συνθήκες οξείας δικομματικής πόλωσης.
Για αρκετούς από τους υπόλοιπους μπορεί να είναι απλώς μια ευκαιρία υπενθύμισης της πολιτικής ύπαρξής τους, την οποία δείχνουν να αμφισβητούν όλο και πιο έντονα εσχάτως οι δημοσκοπήσεις.
Ολοι, ωστόσο, οι υποστηρικτές του εν λόγω σεναρίου παραλείπουν να απαντήσουν στο βασικό πολιτικό ερώτημα: Ποιον ακριβώς λόγο έχει ο Αλέξης Τσίπρας να πάει σε κάλπες δύο χρόνια πριν από την λήξη της θητείας της κυβέρνησής του και χωρίς ακόμη να έχει διαμορφώσει τα αναγκαία και καθαρά πολιτικά διλήμματα;
Η ΝΔ (ξανα)βλέπει ρήξη Τσίπρα – Καμμένου
Η… μη απάντηση που διακινεί ως επιχείρημα τις τελευταίες ημέρες το επιτελείο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι οι «ξεπερασμένες αντοχές» της κυβέρνησης. Η ηγεσία της ΝΔ ποντάρει ξανά σε ρήγμα στην συνοχή της κυβέρνησης, θεωρεί θέμα χρόνου την σύγκρουση Τσίπρα – Καμμένου, και προβλέπει ότι οι πρόωρες εκλογές που δεν προκηρύχθηκαν λόγω κατάρρευσης της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές μπορούν να προκηρυχθούν λόγω ενδοκυβερνητικής διάστασης σε μείζον εθνικό θέμα, δηλαδή στο Μακεδονικό.
Διανθίζοντας, δε, αυτή την ανάλυση, οι σύμβουλοι του Κυριάκου Μητσοτάκη εντάσσουν σε σχεδιασμό προεκλογικής «παροχολογίας» τις τελευταίες κινήσεις κοινωνικής ανακούφισης από την κυβέρνηση – από την διανομή του κοινωνικού μερίσματος και την έκτακτη ενίσχυση των νέων ανέργων έως τις εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας για την απλοποίηση του συστήματος μετεγγραφών των φοιτητών.
Είναι μια ανάλυση ενδεχομένως βολική για την κομματική συσπείρωση, αλλά μάλλον πολιτικά απλοϊκή ενώπιον των προκλήσεων που έχει μπροστά της και η κυβέρνηση και η χώρα. «Ουδείς κέρδισε εκλογές με… μετεγγραφές φοιτητών», λέει σκωπτικά κυβερνητικό στέλεχος, «και, βεβαίως, ουδείς σοβαρός πολιτικός θα έπαιζε την χώρα στα ζάρια στο παρά πέντε της εξόδου από το Μνημόνιο».
Ο σχεδιασμός του Μαξίμου
Ο βασικός σχεδιασμός του Μαξίμου άλλωστε – και παρά την ύπαρξη και διαφορετικών εισηγήσεων από κομματικά στελέχη – αποκλείει οποιοδήποτε ενδεχόμενο εκλογών πριν από τα τέλη του 2018. Για την ακρίβεια, το κεντρικό και επιθυμητό σενάριο παραμένει εκείνο που προβλέπει κάλπες το 2019 – είτε την άνοιξη, είτε ακόμη και το φθινόπωρο μετά την πλήρη εξάντληση της θητείας της παρούσας Βουλής. Και τούτο, διότι θεωρείται πως, ακόμη και στο θετικό σενάριο της «καθαρής εξόδου» από το Μνημόνιο τον επόμενο Αύγουστο, χρειάζονται αρκετοί μήνες για να μετακυλισθεί και να αποδοθεί απτό όφελος στην κοινωνία.
Για να αλλάξει αυτός ο σχεδιασμός και να έρθουν οι κάλπες στα τέλη έστω του 2018 θα χρειαστεί «είτε μια πολύ καλή, είτε μια πολύ κακή ανατροπή», όπως λέει χαρακτηριστικά κυβερνητικό στέλεχος. Η μεν «καλή ανατροπή» θα μπορούσε να είναι μια θεαματική, και απροσδόκητα ταχεία, αναπτυξιακή στροφή της οικονομίας τους επόμενους μήνες. Η δε «κακή ανατροπή» θα μπορούσε να είναι ένα δυσμενές μοντέλο εξόδου από το Μνημόνιο με παράταση της αυστηρής επιτροπείας και των ασφυκτικών δεσμεύσεων της λιτότητας.
Αυτή την στιγμή καμία από τις δύο εν λόγω εκδοχές δεν συγκεντρώνει ισχυρές πιθανότητες. Και, ως εκ τούτου, το μήνυμα από το κυβερνητικό στρατόπεδο είναι πως καμία σοβαρή συζήτηση για τον χρόνο των εκλογών δεν μπορεί να γίνει πριν οριστικοποιηθεί η λύση για το χρέος, το μοντέλο εξόδου από το Μνημόνιο και ο βαθμός ανάκτησης της δημοσιονομικής κυριαρχίας στην μεταμνημονιακή εποχή – όπερ πριν από το τέλος του καλοκαιριού. Εως τότε, σύμφωνα με τις ίδιες, πηγές η πλέον… θεαματική κίνηση που μπορεί να αναμένεται είναι ένας μίνι - «τεχνικού τύπου», όπως χαρακτηρίζεται – ανασχηματισμός, ενδεχομένως και στα τέλη Ιανουαρίου, με αλλαγές μόνον σε περιφερειακά υπουργεία και σε καμία περίπτωση στον κεντρικό πυρήνα της κυβέρνησης…
http://kapistri.blogspot.gr/2017/12/blog-post_687.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου