Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Μετά την Καταλονία τι – Ποιές περιοχές της ΕΕ «φλερτάρουν» με ανεξαρτησία

Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Ακόμα και αν σταδιακά όλα από πλευράς Ισπανίας δείχνουν πως έχουν πάρει την ρότα τους προς την τελική επίλυση του ζητήματος της Καταλονίας, αυτό δεν παύει να σημαίνει πως υπάρχουν άλλες 18 περιοχές ανά την Ευρώπη που βλέπουν με εξαιρετικά καλό μάτι την πιθανότητα της ανεξαρτησίας.
Οι περιοχές αυτές είναι: Επαρχία Ίστρια Το Κόμμα Δημοκρατικής Συνέλευσης της Ίστρια (IDS) επιθυμεί μεγαλύτερη περιφερειακή αυτονομία και αποκέντρωση σε όλη τη χώρα, αλλά κυρίως στην Ίστρια, μια περιοχή που διασχίζει την Κροατία και τη Σλοβενία και των οποίων τα σύνορα δεν έχουν καθοριστεί σαφώς μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας το 1991.

Μοράβια, Τσεχική Δημοκρατία
Η Μοράβια ήταν μια ιστορική τσεχική περιοχή μαζί με τη Σιλεσία και τη Βοημία και παρόλο που τυπικά καταργήθηκε το 1949, εξακολουθεί να θεωρείται ως μια συγκεκριμένη περιοχή με τη δική της ταυτότητα. Ένα μικρό μη κοινοβουλευτικό κόμμα, το Moravané υποστηρίζει την ανεξαρτησία μέσω της αποκατάστασης μιας μοραβικής νομοθεσίας από το 2005.
Άνω Σιλεσία, Πολωνία
Η Σιλεσία είναι μια περιοχή κυρίως στη νοτιοδυτική Πολωνία με μικρές περιοχές στη Γερμανία και την Τσεχία. Περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι δήλωσαν την ταυτότητα της Σιλεσίας στην πολωνική απογραφή του 2011 και το Κίνημα Αυτονομίας της Σιλεσίας (RAS), με επικεφαλής τον Τζέρζι Γκορτζέλικ, κέρδισε το 8,5% των ψήφων στις τοπικές εκλογές του 2010.
Η περιοχή Székely, Ρουμανία
Το Székely Land είναι μία περιοχή της κεντρικής Ρουμανίας, με κάποιους από τους Ούγγρους κατοίκους της να αναζητούν μεγαλύτερη αυτονομία. Σύμφωνα με μια απογραφή του 2011, περίπου 1,2 εκατομμύρια Ούγγροι ζουν στη Ρουμανία, με τους μισούς εξ αυτών στο Székely Land.
ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΡΩΠΗ
Μπόρνχολμ, Δανία
Το Μπόρνχολμ, ένα μικρό νησί στη Βαλτική Θάλασσα με πληθυσμό περίπου 40.000 κατοίκους, είχε ένα ενεργό κόμμα αυτοκυβέρνησης που επιδιώκει ανεξαρτησία ή μεγαλύτερη αυτονομία από τη δεκαετία του 1990.
Νησιά Φερόες, Δανία
Αφότου ψήφισαν για ανεξαρτησία το 1946, τα νησιά Φερόε υπήρξαν αυτόνομη, αυτοδιοικούμενη χώρα στο βασίλειο της Δανίας από το 1948. Αναφέροντας γλωσσικές και πολιτιστικές διαφορές καθώς και τα 900 χιλιόμετρα που τους χωρίζουν γεωγραφικά από τη Δανία, τέσσερα τοπικά κόμματα -που αντιπροσωπεύουν τις 17 από τις 33 έδρες στο κοινοβούλιο – επιδιώκουν πλήρη ανεξαρτησία ως κυρίαρχο κράτος.
ΝΟΤΙΑ ΕΥΡΩΠΗ
Σικελία, Ιταλία
Προωθώντας μια ξεχωριστή τοπική κληρονομιά, πολιτισμό και γλώσσα, διάφορα κινήματα στην αυτόνομη περιοχή της Σικελίας της Ιταλίας επιδιώκουν μεγαλύτερη αυτονομία ή πλήρη ανεξαρτησία. Ένα κόμμα αυτονομιστών διοικεί το νησί από το 2008 έως το 2012.
Νότιο Τιρόλο, Ιταλία
Το κυριότερο γερμανόφωνο νότιο Τιρόλο βρίσκεται υπό την ιταλική κυβέρνηση από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η περιοχή κέρδισε σημαντικη΄αυτονομία από τη Ρώμη στη δεκαετία του 1970, αλλά ένα αποσχιστικό κίνημα – συμπεριλαμβανομένης της ομάδας απελευθέρωσης που διεξήγαγε εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων κατά τη διάρεκια της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60, έχει ζητήσει την επανένωση με την Αυστρία.
Κορσική, Γαλλία
Το εθνικιστικό κίνημα της Κορσικής επιδιώκει μεγαλύτερη αυτονομία για το νησί από τη δεκαετία του 1960. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Κορσικής απαιτεί ανεξαρτησία από το 1976 με μια εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων και δολοφονιών – ο νομάρχης του νησιού σκοτώθηκε το 1998 – αλλά ανακοίνωσε πρόσφατα το «τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων».
ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
Φλάνδρα, Βέλγιο
Η πιο ευημερούσα και κυρίως ολλανδόφωνη περιοχή στο βορρά έχει από καιρό αναζητήσει αποχώρηση. Η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο. Έχει μετριάσει τα αιτήματά της ως μέρος του σημερινού συνασπισμού, αλλά αποσκοπεί να πιέσει για περαιτέρω σταδιακή αποκέντρωση μετά τις εκλογές του 2019.
Βαλονία, Βέλγιο
Οι βελγικές περιφέρειες έχουν ήδη μεγάλη αυτονομία και οι περισσότεροι κάτοικοι της Βαλονίας θέλουν να παραμείνουν στο Βέλγιο, ενώ υπερασπίζονται και προάγουν τη γαλλική γλώσσα και την πολιτιστικής τους ταυτότητα. Τα κινήματα ανεξαρτησίας, καθώς και οι ομάδες που ζητούν να ενσωματωθεί στη Γαλλία το γαλλόφωνο Βέλγιο, έχουν συγκεντρώσει ιστορικά λίγη υποστήριξη.
Βρετάνη, Γαλλία
Η Βρετάνη έχει μια ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα και η περιοχή θεωρείται ένα από τα έξι Κελτικά έθνη μαζί με την Κορνουάλη, την Ιρλανδία, τη Νήσου του Μαν, τη Σκωτία και την Ουαλία. Οι εθνικιστές αναζητούν την αυτονομία, εντός ή εκτός της Γαλλίας, της υπεράσπισης και προώθησης της μουσικη, των παραδόσεων και των συμβόλων της Βρετάνης, συμπεριλαμβανομένης της Βρετονικής γλώσσας, την οποία μιλούν περίπου 200.000 άνθρωποι. Δημοσκόπηση του 2013 διαπίστωσε πως το 18% των Βρετόνων υποστηρίζει την ανεξαρτησία, ενώ το 37% δήλωσε ότι περιγράφουν πρώτα τους εαυτούς τους ως Βρετόνοι.
Βαυαρία, Γερμανία
Ο βαυαρικός εθνικισμός υπήρξε ισχυρός από την ενσωμάτωση του κράτους στη Γερμανία το 1871. Ενώ το αποσχιστικό κόμμα της Βαυαρίας υπήρξε σημαντικός παράγοντας τη δεκαετία του 1950, το εκλογικό του μερίδιο έπεσε στις επόμενες δεκαετίες. Ωστόσο, μια δημοσκόπηση του 2017 υποδηλώνει πως ένας στους τρεις Βαυαρούς τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας.
Βόρεια Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο
Ο εθνικισμός του Ulster, που επιδιώκει την ανεξαρτησία της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο , υπήρξε ένα μειονοτικό κίνημα από τη δεκαετία του 1920, αλλά δεν υποστηρίζεται από κανένα από τα κυριότερα πολιτικά κόμματα της περιοχής. Παρόλο που απολαμβάνει μια αναβίωση μετά την αγγλοιρλανδική συμφωνία του 1985, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την υποστήριξη μεγάλου τμήματος της περιοχής. 
Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο
Η Σκωτία άρχισε να επιδιώκει κυριαρχία στα μέσα του 19ου αιώνα και το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας διεξάγει εκστρατεία για πλήρη ανεξαρτησία από τότε που ιδρύθηκε το 1934. Περισσότεροι από το 845 των ψηφοφόρων της Σκωτίας ψήφισαν σε δημοψήφισμα ανεξαρτησίας το 2014, με το 44,7% να τάσσεται υπέρ και το 55,3% κατά. Η Νικολά Στέρτζον, ηγέτης του SNP και πρώτη υπουργός της Σκωτίας, δήλωσε ότι ένα ακόμη δημοψήφισμα είναι πολύ πιθανόν μετά την απόφαση για έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ουαλία, Ηνωμένο Βασίλειο
Η Ουαλία είχε ένα κίνημα ανεξαρτησίας από τα μέσα του 19ου αιώνα, και το εθνικιστικό κόμμα Plaid Cymru, έχει κάνει διαορες εκστρατείες για κυριαρχία από την ίδρυσή του το 1925. Όπως η Σκωτία, η Ουαλία ψήφισε υπέρ της αποκέντρωσης στο δημοψήφισμα του 1997. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, πάνω από το 40% των ψηφοφόρων της Ουαλίας ζητούν περισσότερες εξουσίες για τη συνέλευση, ενώ περίπου το 255 τάσσεται υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας.
http://www.rizopoulospost.com/meta-tin-katalonia-ti-poies-perioxes-tis-ee-flertaroun-me-anexartisia/?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=daily-newsletter

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Πολιτική θεολογία και Συνταγματική ηθική»

Η «πολιτική θεολογία» είναι μια διαδεδομένη αλλά αμφίσημη έννοια που χρησιμοποιείται με διαφορετικό περιεχόμενο αφενός σε θύραθεν συμφραζόμε...