Ασπόνδυλος πόλεμος παραγόντων, με στόχο μια οποιαδήποτε παρουσία στο «αύριο» της αστικής διαχείρισης. Αυτές οι λέξεις περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στην κούρσα των 9 υποψηφίων για την ηγεσία του λεγόμενου χώρου της κεντροαριστεράς. Μια υπόθεση που από το τηλεοπτικό Ντιμπέιτ της προηγούμενης Δευτέρας που φιλοξένησε η ΕΡΤ, οδηγείται σε μια νέα τηλεοπτική αντιπαράθεση αύριο στον ίδιο χώρο. Το ότι η τηλεθέαση της περίφημης τηλεμαχίας είχε ποσοστά μικρότερα του 3% δεν καταδεικνύουν μόνον την ελάχιστη πολιτική απήχηση του ΠΑΣΟΚ και των συγγενών χώρων. Δείχνουν, επίσης, την προσπάθεια της κυβέρνησης να πατρονάρει την όλη διαδικασία προκειμένου να έχει μελλοντικούς συνοδοιπόρους, αν και όποτε χρειαστεί. Όσο για τα «αντικείμενα» και όχι «υποκείμενα» της όλης διαδικασίας, δηλαδή τους υποψηφίους, κάνουν ότι μπορούν προκειμένου να …αποπολιτικοποιούν τις τοποθετήσεις
τους. Σε συνδυασμό με την απουσία οποιασδήποτε ουσιώδους πολιτικής αντιπαράθεσης,
που ούτως ή άλλως προβλέπει η διαδικασία η οποία έχει επιλεγεί, δημιουργούν τη δυνατότητα μελλοντικών ελιγμών προς κάθε κατεύθυνση. Έτσι η διαδικασία της ψηφοφορίας, που έχει οριστεί για την Κυριακή 12 Νοεμβρίου, ουσιαστικά μεταβάλλεται σε μία κόντρα μηχανισμών, καταρχάς των ίδιων των υποψηφίων και κατά δεύτερον του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας που εμπλέκονται υπογείως στην διαδικασία προκρίνοντας τους υποψηφίους της αρεσκείας τους. Δηλαδή αυτούς με τους οποίους θεωρούν ότι μπορούν να διαπραγματευθούν με καλύτερους όρους. Φυσικά οι περισσότεροι εξ αυτών ούτως ή άλλως παίζουν σε …δύο ταμπλώ.
τους. Σε συνδυασμό με την απουσία οποιασδήποτε ουσιώδους πολιτικής αντιπαράθεσης,
που ούτως ή άλλως προβλέπει η διαδικασία η οποία έχει επιλεγεί, δημιουργούν τη δυνατότητα μελλοντικών ελιγμών προς κάθε κατεύθυνση. Έτσι η διαδικασία της ψηφοφορίας, που έχει οριστεί για την Κυριακή 12 Νοεμβρίου, ουσιαστικά μεταβάλλεται σε μία κόντρα μηχανισμών, καταρχάς των ίδιων των υποψηφίων και κατά δεύτερον του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας που εμπλέκονται υπογείως στην διαδικασία προκρίνοντας τους υποψηφίους της αρεσκείας τους. Δηλαδή αυτούς με τους οποίους θεωρούν ότι μπορούν να διαπραγματευθούν με καλύτερους όρους. Φυσικά οι περισσότεροι εξ αυτών ούτως ή άλλως παίζουν σε …δύο ταμπλώ.
Με αυτά ως δεδομένα, μόνον έκπληξη δεν προκαλεί η μόνη πολιτική είδηση που προέκυψε από το πρώτο ντιμπέϊτ των υποψηφίων. Ότι, δηλαδή, υπήρχε παρασκηνιακή συμφωνία μεταξύ της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη προκειμένου να μην διαλυθούν μετά την εκλογή οι πολιτικοί σχηματισμοί τους και οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες. Αυτά την ίδια στιγμή που στελέχη τόσο της ΔΗ.ΣΥ όσο και του Ποταμιού ειχαν ταχθεί με δημόσιες δηλώσεις τους υπέρ της αντίθετης ακριβώς επιλογής. Ειναι χαρακτηριστικό ότι ο επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος είχε χαρακτηρίσει αδιανόητο το να υπάρχει ένας αρχηγός και δύο κοινοβουλευτικές ομάδες. «Εγώ τον λόγο μου τον τηρώ», ήταν η χαρακτηρστική φράση της Φώφης Γεννηματά που παραπέμπει ευθέως σε κρυφή συμφωνία που, φυσικά, δεν αφορά μόνο το θέμα των κοινοβουλευτικών ομάδων αλλά και την διαδικασία της ψηφοφορίας, το αποτέλεσμα και φυσικά όλες τις υπόλοιπες εξελίξεις.
«Το θέμα για εμένα είναι και ηθικό. Δηλαδή, ενώ από τη μια έλεγαν ότι ο αρχηγός της παράταξης δεν μπορεί να είναι και ευρωβουλευτής, γιατί δεν θα βρίσκεται στη Βουλή, από την άλλη είχαν αποφασίσει να παραμείνουν ως έχουν οι Κ.Ο.», δήλωσε ο έτερος υποψήφιος Νίκος Ανδρουλάκης, ενώ ο Γιώρος Καμίνης υποστήριξε ότι «κάποιοι δεν θέλουν τον διάλογο, θέλουν συμφωνίες από πριν, θέλουν να φέρουν την παράταξη στα μέτρα τους». Οι δύο συγκεκριμένοι υποψήφιοι είναι αυτοί που προβάλλουν περισσότερο από τους υπόλοιπους την δυνατότητα «αναγέννησης» της παράταξης και διεκίδικησης διψήφιων ποσοστών στις επερχόμενες εκλογές, ο Γ. Μανιάτης φέρεται ώς ο πλέον «κοντινός» στη λογική των κυβερνήσεων Σαμαρά-Βενιζέλου, ενώ ο Γιάννης Ραγκούσης ο ακραιφνής εκπρόσωπος της λογικής συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικό πάντως της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου είναι το ότι μερικές μόνο μέρες πριν τις εκλογές, ο δήμαρχος Αθήνας Γιώργος Καμίνης θα βρεθεί στη Φλωρεντία και το Βατικανό σε διάσκεψη δημάρχων, με απώτερο πολιτικο στόχο να συναντηθεί και να ….φωτογραφηθεί με τον Πάπα.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιτελείων των υποψηφίων, πάντως, η υπόθεση της σύγκρουσης των μηχανισμών θα κριθεί κατά βάσιη στις περιοχές που στο παρελθόν αποτέλεσαν παραδοσιακούς χώρους εκλογικής υπερίσχυσης του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, η προσοχή τους εστιάζεται στις δύο μεγάλες περιφέρειες Β’Αθήνας και Β’Θεσσαλονίκης, καθώς και στην Κρήτη, την Αχαία, ενώ αρκετά θα κριθούν και στις περιοχές Αρκαδίας, Δωδεκανήσου, Σάμου-Λέσβου και Εύβοιας.Ασπόνδυλος πόλεμος παραγόντων, με στόχο μια οποιαδήποτε παρουσία στο «αύριο» της αστικής διαχείρισης. Αυτές οι λέξεις περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στην κούρσα των 9 υποψηφίων για την ηγεσία του λεγόμενου χώρου της κεντροαριστεράς. Μια υπόθεση που από το τηλεοπτικό Ντιμπέιτ της προηγούμενης Δευτέρας που φιλοξένησε η ΕΡΤ, οδηγείται σε μια νέα τηλεοπτική αντιπαράθεση αύριο στον ίδιο χώρο. Το ότι η τηλεθέαση της περίφημης τηλεμαχίας είχε ποσοστά μικρότερα του 3% δεν καταδεικνύουν μόνον την ελάχιστη πολιτική απήχηση του ΠΑΣΟΚ και των συγγενών χώρων. Δείχνουν, επίσης, την προσπάθεια της κυβέρνησης να πατρονάρει την όλη διαδικασία προκειμένου να έχει μελλοντικούς συνοδοιπόρους, αν και όποτε χρειαστεί.
Όσο για τα «αντικείμενα» και όχι «υποκείμενα» της όλης διαδικασίας, δηλαδή τους υποψηφίους, κάνουν ότι μπορούν προκειμένου να …αποπολιτικοποιούν τις τοποθετήσεις τους. Σε συνδυασμό με την απουσία οποιασδήποτε ουσιώδους πολιτικής αντιπαράθεσης, που ούτως ή άλλως προβλέπει η διαδικασία η οποία έχει επιλεγεί, δημιουργούν τη δυνατότητα μελλοντικών ελιγμών προς κάθε κατεύθυνση. Έτσι η διαδικασία της ψηφοφορίας, που έχει οριστεί για την Κυριακή 12 Νοεμβρίου, ουσιαστικά μεταβάλλεται σε μία κόντρα μηχανισμών, καταρχάς των ίδιων των υποψηφίων και κατά δεύτερον του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας που εμπλέκονται υπογείως στην διαδικασία προκρίνοντας τους υποψηφίους της αρεσκείας τους. Δηλαδή αυτούς με τους οποίους θεωρούν ότι μπορούν να διαπραγματευθούν με καλύτερους όρους. Φυσικά οι περισσότεροι εξ αυτών ούτως ή άλλως παίζουν σε …δύο ταμπλώ.
Με αυτά ως δεδομένα, μόνον έκπληξη δεν προκαλεί η μόνη πολιτική είδηση που προέκυψε από το πρώτο ντιμπέϊτ των υποψηφίων. Ότι, δηλαδή, υπήρχε παρασκηνιακή συμφωνία μεταξύ της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη προκειμένου να μην διαλυθούν μετά την εκλογή οι πολιτικοί σχηματισμοί τους και οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες. Αυτά την ίδια στιγμή που στελέχη τόσο της ΔΗ.ΣΥ όσο και του Ποταμιού ειχαν ταχθεί με δημόσιες δηλώσεις τους υπέρ της αντίθετης ακριβώς επιλογής. Ειναι χαρακτηριστικό ότι ο επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος είχε χαρακτηρίσει αδιανόητο το να υπάρχει ένας αρχηγός και δύο κοινοβουλευτικές ομάδες. «Εγώ τον λόγο μου τον τηρώ», ήταν η χαρακτηρστική φράση της Φώφης Γεννηματά που παραπέμπει ευθέως σε κρυφή συμφωνία που, φυσικά, δεν αφορά μόνο το θέμα των κοινοβουλευτικών ομάδων αλλά και την διαδικασία της ψηφοφορίας, το αποτέλεσμα και φυσικά όλες τις υπόλοιπες εξελίξεις.
«Το θέμα για εμένα είναι και ηθικό. Δηλαδή, ενώ από τη μια έλεγαν ότι ο αρχηγός της παράταξης δεν μπορεί να είναι και ευρωβουλευτής, γιατί δεν θα βρίσκεται στη Βουλή, από την άλλη είχαν αποφασίσει να παραμείνουν ως έχουν οι Κ.Ο.», δήλωσε ο έτερος υποψήφιος Νίκος Ανδρουλάκης, ενώ ο Γιώρος Καμίνης υποστήριξε ότι «κάποιοι δεν θέλουν τον διάλογο, θέλουν συμφωνίες από πριν, θέλουν να φέρουν την παράταξη στα μέτρα τους». Οι δύο συγκεκριμένοι υποψήφιοι είναι αυτοί που προβάλλουν περισσότερο από τους υπόλοιπους την δυνατότητα «αναγέννησης» της παράταξης και διεκίδικησης διψήφιων ποσοστών στις επερχόμενες εκλογές, ο Γ. Μανιάτης φέρεται ώς ο πλέον «κοντινός» στη λογική των κυβερνήσεων Σαμαρά-Βενιζέλου, ενώ ο Γιάννης Ραγκούσης ο ακραιφνής εκπρόσωπος της λογικής συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικό πάντως της ποιότητας του πολιτικού διαλόγου είναι το ότι μερικές μόνο μέρες πριν τις εκλογές, ο δήμαρχος Αθήνας Γιώργος Καμίνης θα βρεθεί στη Φλωρεντία και το Βατικανό σε διάσκεψη δημάρχων, με απώτερο πολιτικο στόχο να συναντηθεί και να ….φωτογραφηθεί με τον Πάπα.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιτελείων των υποψηφίων, πάντως, η υπόθεση της σύγκρουσης των μηχανισμών θα κριθεί κατά βάσιη στις περιοχές που στο παρελθόν αποτέλεσαν παραδοσιακούς χώρους εκλογικής υπερίσχυσης του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, η προσοχή τους εστιάζεται στις δύο μεγάλες περιφέρειες Β’Αθήνας και Β’Θεσσαλονίκης, καθώς και στην Κρήτη, την Αχαία, ενώ αρκετά θα κριθούν και στις περιοχές Αρκαδίας, Δωδεκανήσου, Σάμου-Λέσβου και Εύβοιας.
Ασπόνδυλος πόλεμος παραγόντων, με στόχο μια οποιαδήποτε παρουσία στο «αύριο» της αστικής διαχείρισης. Αυτές οι λέξεις περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στην κούρσα των 9 υποψηφίων για την ηγεσία του λεγόμενου χώρου της κεντροαριστεράς. Μια υπόθεση που από το τηλεοπτικό Ντιμπέιτ της προηγούμενης Δευτέρας που φιλοξένησε η ΕΡΤ, οδηγείται σε μια νέα τηλεοπτική αντιπαράθεση αύριο στον ίδιο χώρο. Το ότι η τηλεθέαση της περίφημης τηλεμαχίας είχε ποσοστά μικρότερα του 3% δεν καταδεικνύουν μόνον την ελάχιστη πολιτική απήχηση του ΠΑΣΟΚ και των συγγενών χώρων. Δείχνουν, επίσης, την προσπάθεια της κυβέρνησης να πατρονάρει την όλη διαδικασία προκειμένου να έχει μελλοντικούς συνοδοιπόρους, αν και όποτε χρειαστεί.
Όσο για τα «αντικείμενα» και όχι «υποκείμενα» της όλης διαδικασίας, δηλαδή τους υποψηφίους, κάνουν ότι μπορούν προκειμένου να …αποπολιτικοποιούν τις τοποθετήσεις τους. Σε συνδυασμό με την απουσία οποιασδήποτε ουσιώδους πολιτικής αντιπαράθεσης, που ούτως ή άλλως προβλέπει η διαδικασία η οποία έχει επιλεγεί, δημιουργούν τη δυνατότητα μελλοντικών ελιγμών προς κάθε κατεύθυνση. Έτσι η διαδικασία της ψηφοφορίας, που έχει οριστεί για την Κυριακή 12 Νοεμβρίου, ουσιαστικά μεταβάλλεται σε μία κόντρα μηχανισμών, καταρχάς των ίδιων των υποψηφίων και κατά δεύτερον του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας που εμπλέκονται υπογείως στην διαδικασία προκρίνοντας τους υποψηφίους της αρεσκείας τους. Δηλαδή αυτούς με τους οποίους θεωρούν ότι μπορούν να διαπραγματευθούν με καλύτερους όρους. Φυσικά οι περισσότεροι εξ αυτών ούτως ή άλλως παίζουν σε …δύο ταμπλώ.
Με αυτά ως δεδομένα, μόνον έκπληξη δεν προκαλεί η μόνη πολιτική είδηση που προέκυψε από το πρώτο ντιμπέϊτ των υποψηφίων. Ότι, δηλαδή, υπήρχε παρασκηνιακή συμφωνία μεταξύ της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη προκειμένου να μην διαλυθούν μετά την εκλογή οι πολιτικοί σχηματισμοί τους και οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες. Αυτά την ίδια στιγμή που στελέχη τόσο της ΔΗ.ΣΥ όσο και του Ποταμιού ειχαν ταχθεί με δημόσιες δηλώσεις τους υπέρ της αντίθετης ακριβώς επιλογής. Ειναι χαρακτηριστικό ότι ο επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος είχε χαρακτηρίσει αδιανόητο το να υπάρχει ένας αρχηγός και δύο κοινοβουλευτικές ομάδες. «Εγώ τον λόγο μου τον τηρώ», ήταν η χαρακτηρστική φράση της Φώφης Γεννηματά που παραπέμπει ευθέως σε κρυφή συμφωνία που, φυσικά, δεν αφορά μόνο το θέμα των κοινοβουλευτικών ομάδων αλλά και την διαδικασία της ψηφοφορίας, το αποτέλεσμα και φυσικά όλες τις υπόλοιπες εξελίξεις.
Ο ασπόνδυλος πόλεμος της «κεντροαριστεράς»
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιτελείων των υποψηφίων, πάντως, η υπόθεση της σύγκρουσης των μηχανισμών θα κριθεί κατά βάσιη στις περιοχές που στο παρελθόν αποτέλεσαν παραδοσιακούς χώρους εκλογικής υπερίσχυσης του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, η προσοχή τους εστιάζεται στις δύο μεγάλες περιφέρειες Β’Αθήνας και Β’Θεσσαλονίκης, καθώς και στην Κρήτη, την Αχαία, ενώ αρκετά θα κριθούν και στις περιοχές Αρκαδίας, Δωδεκανήσου, Σάμου-Λέσβου και Εύβοιας.
https://eleutheriellada.wordpress.com/2017/11/08/%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%B4%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83/#more-92295
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου