Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Και τώρα...ποιόν θα ψηφίσω;


Μεγάλη στεναχώρια και προβληματισμό μου προκάλεσε το γεγονός ότι ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης αποφάσισε να μην βάλει υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές. Προσβεβλημένος και παρεξηγημένος με όλα όσα του καταμαρτυρούν αποσύρθηκε απο τον ευρωεκλογικό αγώνα μεσω Facebook. Μεγάλο πλήγμα τόσο για το ευρωκοινοβούλιο όσο και για το πολιτικό σύστημα γενικότερα που το στέλεχος αυτό της ΝΔ, με τα δημοκρατικά ιδεώδη, δεν θα συμμετάσχει στην εκλογική διαδικασία.

Σαν να μην έφτανε δηλαδή η παραίτηση του κ. Μπαλτάκου, σαν να μην έφτανε που ο πρωθυπουργός της χώρας έπεφτε από τα σύννεφα με τις αποκαλύψεις για τον εξ απορρήτων στενό συνεργάτη του – τι προδωσία θα πρέπει να ένιωσε ο προοδευτικός κ. Σαμαράς που την στιγμή του μεγάλου του θριάμβου, τη στιγμη που η πατρίδα υπο την ηγεσία του έβγαινε θριαμβευτικά στις αγορές και όλα τα δεινά του λαού τελείωναν, αυτός ο Μπαλτάκος δεν τον άφησε να ζήσει τη χαρά του ολοκληρωτικά αλλά του τα χάλασε με τις ακροδεξιές του «ατασθαλίες – ήρθε και η απόσυρση της υποψηφιότητας Κρανιδιώτη και μας αποτελείωσε.
Όλοι αυτοί οι λαμπροί στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, επιλεγμένοι από τον ίδιον και στηριζόμενοι από αυτόν, έχουν επιδείξει κατά καιρούς τόσο έλλειμμα δημοκρατικού και κοινωνικού ήθους - από τα λεγόμενα τους σχετικά με την αριστερά, τους μετανάστες, το αντι-ρατσιστικό νομοσχέδιο ή την σχέση της Χρυσής Αυγής με την κυβέρνηση, που είναι κανείς να αναρωτιέται μήπως έχει φτάσει σε τέτοιο ναδίρ η άλλοτε κραταιά Νέα Δημοκρατία ώστε πλέον να μην είναι αναγνωρίσιμη ούτε από τους ψηφοφόρους και υποστηρικτές της. Γιατί, κακά τα ψέμματα, τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία παρόλη την ανάγκη να τα διακωμωδεί κανείς καμμά φορά ορμώμενος σχεδόν από απελπισία. Είναι, αντίθετα, ακραίως τραγικά. Οι ερωτοτροπίες με την ακροδεξιά και το παρακράτος, η επέμβαση της κυβέρνησης σε θέματα δικαιοσύνης, η επικινδυνότητα του πολιτικού παρασκηνίου και των περίεργων και ανησυχητικών για την δημοκρατία παιχνιδιών εξουσίας δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό. Δεν επιτρέπει καμμία εμπιστοσύνη πλέον στην κυβέρνηση ή τα στελέχη της έστω και από αυτούς που κάποτε πιθανά να πίστεψαν σε αυτήν. Άλλωστε είναι θέμα απλής λογικής. Αν ο πρωθυπουργός γνώριζε για τον κ. Μπαλτάκο τότε πρέπει να παραιτηθεί και αυτός και η κυβέρνησή του. Αν δεν γνώριζε για τις σχέσεις του στενού του συνεργάτη με την Χρυσή Αυγή, όπως ισχυρίζεται, τότε τα πράγματα είναι πιθανά ακόμα χειρότερα. Σημαίνει ότι έχει χάσει κάθε έλεγχο της κατάστασης αλλά και όσων τον συμβουλεύουν και τον περιστοιχίζουν, δεν γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερα με λίγα λόγια, και άρα είναι επικίνδυνος για τη χώρα και ο ίδιος και η κυβέρνηση του.
Και αναρωτιέμαι πως δεν ντρέπονται, κυρίως μετά τα τελευταία γεγονότα, τα πιο κεντρώα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, αυτά που δεν ανήκουν στην ακροδεξιά συνιστώσα των φίλων του κ. Σαμαρά και κάποτε ανήκαν σε ένα κόμμα που όσο και να διαφωνούσε κανείς ιδεολογικα μαζί του είχε, παρόλα αυτά, ένα εντελώς άλλο πολιτικό ήθος από το σημερινό, να συνυπάρχουν με τον κ. Κρανιδιώτη, τον κ. Λαζαρίδη, τον κ. Γεωργιάδη ή τον κ. Βορίδη; Δεν θα αναρωτηθώ καν πως δεν ντρέπεται το πρώην ΠΑΣΟΚ της αλλαγής και του σοσιαλισμού, έστω και στην απόλυτα συρρικνωμένη και απαξιωμένη σημερινή μορφή του, να συνυπάρχει με αυτά τα άτομα παρά τω πρωθυπουργώ στην συν-κυβέρνηση της χώρας. Όλα αυτά τα ανήκουστα, όλη αυτή η ακροδεξιά παρακρατική υποκουλτούρα, αποτελεί μέρος της επίσημης διακυβέρνησης της χώρας. Η εθνικόφρων, ρατσιστική, μισαλλόδοξη και αντι-κομμουνιστική ρητορική παραπέμπει σε άλλες μαυρες εποχές που μοιάζουν να ξανασηκώνουν κεφάλι και να καταστρέφουν το παραμυθένιο success story της κυβέρνησης όσο κι αν εκείνη προσπαθεί τώρα να γκρεμίσει – προσχηματικά τουλάχιστον – τις γέφυρες που έχτιζε με την Χρυσή Αυγή μέχρι προ ολίγου μόνο καιρού.

Και όπως αυτός που πνίγεται πιάνεται από τα μαλλιά του για να σωθεί έτσι και διάφορα κυβερνητικά στελέχη, πρωτοστατούντος του πρωθυπουργού φυσικά, εξαπολυούν επιθέσεις και απειλές προς κάθε κατευθυνση ότι δεν «θα επιτρέψουν σε καμμια εγκληματική οργάνωση να γινει ρυθμστής της πολιτικής ζωής του τόπου». Της πολιτικής ζωής που εκείνοι οι ίδιοι και οι ακροδεξιές ιδεολογίες και πρακτικές τους, η ανοχή τους και η συνάφεια τους με την ναζιστική Χρυση Αυγή - όταν αυτή τους ήταν χρήσιμη - μας έφεραν σε αυτή την εντελώς αποτρόπαια πραγματικότητα ενός ολοένα αυξανόμενου δημοκρατικού ελλείματος και ενος ανύπαρκτου πλέον πολιτικού ήθους.
 http://tvxs.gr/

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Μέσω διαδικτύου ψάχνει ο Γιώργος Παπανδρέου υποψήφιους για το κόμμα του


Μετά την ανακοίνωση της δημιουργίας του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, ο Γιώργος Παπανδρέου ψάχνει κόσμο για τη στελέχωση του κόμματος, αλλά και πρόσωπα τα οποία θα θελήσουν να συμμετάσχουν στα ψηφοδέλτια.

Για να μπορέσει όμως να βρει κόσμο, απηύθυνε κάλεσμα μέσω διαδικτύου. Τόσο στο προφίλ του στο Facebook, όσο και στο site του κινήματος υπάρχει φόρμα επικοινωνίας με τίτλο «Γίνε υποψήφιος/α».
http://www.iefimerida.gr/

«Ευτυχές» το νέο φορολογικό έτος


Το καμπανάκι για το νέο έτος χτυπά φορολογικά για μισθωτούς που συμπληρώνουν το μηνιαίο τους εισόδημα με αμοιβές από «μπλοκάκι», για αγρότες αλλά και για όσους λαμβάνουν παροχές σε είδος από τις επιχειρή­σεις που εργάζονται.

Πάντως, προς το παρόν για όλους τους υπόλοιπους δεν αλλάζουν οι κλίμακες φορολογίας εισοδήμα­τος, με εξαίρεση την αύξηση του πρώτου συντελεστή φορολόγησης εισοδη­μάτων από ενοίκια, ο οποίος αυξάνεται από το 10% στο 11%.

Αναλυτικά οι αλλαγές επηρεάζουν τους φο­ρολογούμενους ως εξής:

1 Για τα φετινά εισοδήματα από «μπλοκάκια» οι εργαζόμενοι το επόμενο έτος θα φορολογηθούν υποχρεωτικά από το πρώτο ευρώ με συντελεστή 26%, ενώ παράλληλα θα κληθούν να πληρώσουν και αυξημένο τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ, από 500 ευρώ που κατέβαλαν φέτος.

Φέτος για τα εισοδήματα του 2013 φορολο­γούμενοι με «μπλοκάκια» είχαν τη δυνατότητα να φορολογηθούν είτε με την κλίμακα των μι­σθωτών υπό προϋποθέσεις (έως τρεις εργο­δότες με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή σε περισσότερους από τρεις εργοδό­τες και τουλάχιστον το 75% των αμοι­βών να προέρχεται μόνο από έναν ερ­γοδότη) είτε με την κλίμακα των ελεύ­θερων επαγγελματιών.

Η κλίμακα των μισθωτών συνοδεύε­ται από tax credit, που σημαίνει πρακτι­κά ότι δεν επιβάλλεται φόρος για εισο­δήματα έως 9.550 ευρώ, ενώ ο πρώτος συ­ντελεστής της κλίμακας είναι 22%.

Αυτή η «επιλογή» τελείωσε. Για τα εισοδήμα­τα του 2014 που θα δηλωθούν στις φορολογικές δηλώσεις του 2015, εφόσον κάποιος είναι μισθωτός και συμπληρώνει το εισόδημά του ασκώντας και ελεύθερο επάγγελμα, το εισόδη­μα από το «μπλοκάκι» θα φορολογηθεί οπωσδήποτε με συντελεστή 26% από το πρώτο ευ­ρώ και ταυτόχρονα θα επιβαρυνθεί με τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ.

Το ίδιο θα συμβεί και σε κάποιον ο οποίος δουλεύει σε έναν ερ­γοδότη με «μπλοκάκι», αλλά δεν έχει δηλώσει το σπίτι του ως επαγγελματική έδρα. Το λάθος αυτό επιφέρει την ποινή της φορολόγησης του εισοδήματος από το πρώτο ευρώ με συντελε­στή 26%.

Ειδικά για φορολογούμενους με χαμηλά ει­σοδήματα (άθροισμα από μισθό και «μπλοκά­κι» της τάξεως των 8.000 - 12.000 ευρώ) ο φό­ρος που θα φανεί στο εκκαθαριστικό του 2015 μπορεί να είναι ακόμη και πάνω από 50% υψη­λότερος σε σχέση με αυτόν του φετινού εκκαθαριστικού. Βέβαια οι φορολογούμενοι έχουν τη δυνατότητα να περιορίσουν το καθαρό φορολογητέο εισόδημα αν από τα ακαθάριστα εισοδήματά τους εκπέσουν επαγγελματικές δα­πάνες.

2 Με τη νέα χρονιά κάνει πρακτική πρεμι­έρα ο λογιστικός τρόπος προσδιορισμού του αγροτικού εισοδήματος. Το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού του καθαρού γεωργικού εισοδήματος καταργήθηκε και από τα φετινά εισοδήματα ισχύει ο λογιστικός προσ­διορισμός.

Έσοδα μείον έξοδα και στο αποτέ­λεσμα φόρος 13% χωρίς αφορολόγητο από το πρώτο ευρώ. Φέτος φορολογήθηκαν με την κλίμακα των μισθωτών, δηλαδή είχαν αφορολόγητο όριο 9.550 ευρώ και το εισόδημά τους προσδιορίστηκε με το αντικειμενικό σύστημα.

Με τις αλλαγές, οι αγρότες κινδυνεύουν να πιαστούν στην παγίδα των τεκμηρίων και να φορολογηθούν με συντελεστή 13% από το πρώτο ευρώ του τεκμαρτού εισοδήμα­τος εφόσον:

- Το δηλωθέν εισόδημά τους είναι μι­κρότερο από το εισόδη­μα που προκύπτει με την εφαρμογή των τεκ­μηρίων διαβίωσης (κατοικίες, αυτοκίνητα, ελάχιστο τεκ­μήριο διαβίωσης).

- Δηλώσουν ζημιά ή μηδενικά εισοδήματα.

3 Αυτοκίνητα, πιστωτικές κάρτες και λοιπές παροχές σε είδος, σύμφωνα με την πρό­σφατη εγκύκλιο Σαββαΐδου, από το επόμενο έτος θα αποτυπώνονται στις φορολογικές δη­λώσεις. Επειδή για το εισόδημα αυτό το οποίο θα εμφανιστεί για πρώτη φορά σε φορολογική δήλωση δεν έχει γίνει καμία παρακράτηση φό­ρου, ο φορολογούμενος θα κληθεί να πληρώσει φόρο επί της αξίας της παροχής σε είδος.

Ο φόρος θα υπολογιστεί με συντελεστή 22%, 32% ή 42% ανάλογα με το ύψος του εισοδήμα­τος αλλά και της παροχής σε είδος. Εκκρεμεί η έκδοση εγκυκλίου και για την ενεργοποίηση μηνιαίας παρακράτησης φόρου των παροχών σε είδος για το 2015.

4 Αλλαγές έχουν επέλθει και στο μέτρο των αποδείξεων για τα εφετινά εισοδήματα.
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, για να εξα­σφαλίσουν την έκπτωση φόρου των 2.100 ευ­ρώ, θα πρέπει να έχουν αποδείξεις που αντι­στοιχούν σε ποσοστό 10% του δηλούμενου και φορολογούμενου ατομικού εισοδήματος και μέχρι του ποσού των 10.500 ευρώ.

Οι αποδείξεις, ωστόσο, είναι απαραίτητες για τις φορολογικές δηλώσεις που θα υποβληθούν το 2015 και οι φορολογούμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι:

Η υποχρέωση της συλλογής αποδείξεων δα­πανών ισχύει μόνο για τα εισοδήματα που προ­έρχονται από μισθωτές υπηρεσίες.

Αυτό σημαίνει ότι οι μισθωτοί ή οι συνταξιού­χοι που έχουν εισοδήματα και από άλλες πηγές, για παράδειγμα εισοδήματα από ενοίκια, θα πρέπει να έχουν αποδείξεις μόνο για το τμήμα του εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτές υπηρεσίες.

Αν, για παράδειγμα, ένας συνταξιούχος έχει 6.000 ευρώ από σύνταξη και 3.600 ευρώ (300 χ12) από ενοίκια, οι αποδείξεις που θα πρέπει να δηλώσει είναι 600 ευρώ (6.000 χ 10%).
Αν συλλέξουν περισσότερες αποδείξεις, δεν έχουν κανένα όφελος. Αντίθετα, αν το ποσό των προσκομιζόμενων αποδείξεων δαπανών του φορολογουμένου είναι μικρότερο από το ποσό που απαιτείται, επιβάλλεται φόρος με συντελε­στή 22% επί της διαφοράς.

Για παράδειγμα, για εισόδημα 40.000 ευρώ απαιτούνται 4.000 αποδείξεις.

Αν ο φορολογούμενος καταθέσει 2.000 απο­δείξεις, δηλαδή 2.000 λιγότερες, τότε, πέραν από τον φόρο που θα πληρώσει, θα επιβαρυν­θεί με πρόσθετο φόρο 2.000 x 22% = 440 ευρώ επιπλέον

Οι αποδείξεις που προσκομίζονται πρέπει να αφορούν αγορές αγαθών και υπηρεσιών, και συγκεκριμένα:

- Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά.

- Αλκοολούχα ποτά και καπνός.

- Ένδυση και υπόδηση.

- Στέγαση (μόνο οι υπηρεσίες και τα είδη επι­σκευής και συντήρησης κατοικίας).

- Διαρκή αγαθά, είδη νοικοκυριού και υπηρε­σίες.

- Μεταφορές (μόνο οι μεταφορές πραγμάτων, η συντήρηση και επισκευή αυτοκινήτου/μοτοσικλέτας, τα ανταλλακτικά, τα καύσιμα, τα λιπαντικά, το αντιψυκτικό και η μίσθωση ταξί).

- Αναψυχή, πολιτιστικές δραστηριότητες (δεν λαμβάνονται υπόψη οι εισφορές στη Δημόσια Τηλεόραση και σε συνδρομητικά κανάλια).

- Εκπαίδευση (μόνο τα δίδακτρα φροντιστηρί­ων και ξένων γλωσσών).

- Ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια.

- Άλλα αγαθά και υπηρεσίες (δεν λαμβάνονται υπόψη οι δαπάνες για κάθε είδους ασφάλιση).

5 Τη δυνατότητα να απαλλαγούν από τον ΦΠΑ θα έχουν από την 1η Ιανουαρίου 2015 οι μικρές επιχειρήσεις με ακαθάριστα έσοδα έως 10.000 ευρώ.

Το μέτρο αφορά 415.000 επιχειρήσεις και επιτηδευματίες και, για να απαλλαγούν από τον ΦΠΑ, θα πρέπει να υποβάλουν αίτηση στο μη­τρώο της εφορίας.

Όσοι επιλέξουν την απαλλαγή από τον ΦΠΑ, στην περίπτωση που σε μία διαχειριστική χρήση υπερβούν το ποσό των 10.000 ευρώ, αυτομά­τως στην επόμενη χρήση εντάσσονται στο κα­νονικό καθεστώς απόδοσης του ΦΠΑ.

Επίσης, όσοι υπαχθούν στο απαλλασσόμενο καθεστώς έχουν υποχρέωση έκδοσης φορολογικών στοιχείων στα οποία θα αναγράφουν την ένδειξη «χωρίς φόρο προστιθέμενης αξίας - απαλλαγή μικρών επιχειρήσεων» και δεν υπάρ­χει το δικαίωμα να εκπέσει ο φόρος εισροών τους.

Η τρόικα τα θέλει όλα εδώ και τώρα

Η τρόικα πάντως ζητά γη και ύδωρ και έχει βάλει στο στόχαστρο τις όποιες φοροαπαλλαγές συνεχίζουν να ισχύουν, χαρακτηρίζοντάς τες αδικαιολόγητες. Συγκεκριμένα, στο μικροσκόπιο μπαίνουν «απαλλα­γές» ύψους 3,6 δισ. ευρώ, την ώρα που οι φοροαπαλλαγές για τα νοικοκυριά υπολο­γίζονται στα 264 εκατ. ευρώ.

Οι φοροαπαλλαγές που «κυνηγά» η τρό­ικα είναι οι ιατρικές και νοσοκομειακές δαπάνες, οι μειώσεις φόρων για άτομα με αναπηρία, ο ειδικός τρόπος φορολόγησης των ναυτικών και οι φοροελαφρύνσεις για δωρεές και χορηγίες. Πάνω από 790 εκατ. ευρώ είναι το κόστος από τις απαλλαγές στη φορολογία ακινήτων, με τα 412 εκατ. να αφορούν τις φοροελαφρύνσεις από τον ΕΝΦΙΑ.

Τα υπόλοιπα αφορούν την πρώτη κατοικία και τις πάσης φύσεως μεταβιβά­σεις. Υπενθυμίζεται ότι στο μικροσκόπιο των τροϊκανών έχουν μπει και οι φοροα­παλλαγές από ΦΠΑ, ύψους 970 εκατ. ευρώ, καθώς και αυτές του ειδικού φόρου κατα­νάλωσης, ύψους άνω του 1 δισ.

Τρεις στις τέσσερις μεγάλες επιχειρήσεις χρωστούν έως 5 εκατ. ευρώ

Το μισό ΑΕΠ της χώρας χρωστούν 16.000 μεγαλοοφειλέτες, σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος. Ειδικό­τερα, χρέη έως πέντε εκατομμύρια ευρώ έχουν σχεδόν τρεις στις τέσσερις μεγάλες επιχειρήσεις.

Οι οφειλέτες με μεγαλύτερο άνοιγμα εμ­φανίζουν κατά μέσο όρο χαμηλότερο δεί­κτη καθυστερήσεων συγκριτικά με εκεί­νους των οποίων το άνοιγμα κυμαίνεται μεταξύ 1 και 5 εκατ. ευρώ.

Σε ένθετο που περιλαμβάνεται στην εν­διάμεση έκθεση της ΤτΕ για τη νομισματι­κή πολιτική επιχειρείται μια συνοπτική πα­ρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών των επιχειρηματικών δανείων άνω του 1 εκατ. ευρώ, με αναφορά σε στοιχεία τέ­λους 2013.

Το δείγμα επί του οποίου έγινε η ανάλυ­ση περιλαμβάνει περίπου 16.000 οφειλέ­τες με συνολικό άνοιγμα περίπου 98,5 δισ. ευρώ (ποσό που αντιστοιχεί σε 54% του ΑΕΠ του 2013 σε τρέχουσες τιμές), εκ των οποίων περίπου 6.000 οφειλέτες εμφανίζουν καθυστέρηση στην αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους, με το ύψος των κα­θυστερήσεων να προσεγγίζει τα 28,5 δισ. ευρώ (ποσό που αντιστοιχεί σε 15,6% του ΑΕΠ του 2013).

Μάλιστα το 1/3 των δανείων σε καθυ­στέρηση αφορά περίπου 800 πιστούχους, οι οποίοι είναι κοινοί σε δύο τουλάχιστον συστημικές τράπεζες και έχουν συνολικά δάνεια σε καθυστέρηση ύψους περίπου 11 δισ. ευρώ. Από τους πιστούχους αυτούς, ορισμένοι είναι κοινοί και στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, με το ύψος των δα­νείων σε καθυστέρηση να ανέρχεται σε περίπου 3 δισ. ευρώ. Επίσης, οι οφειλέτες με ανοίγματα σε περισσότερες τράπεζες εμφανίζουν συγκριτικά χαμηλότερο δείκτη καθυστερήσεων έναντι εκείνων με οφειλές σε μία μόνο τράπεζα.

Σημαντικό χαρακτηριστικό των δανείων του δείγματος είναι ότι το ήμισυ σχεδόν των δανείων σε καθυστέρηση βρίσκεται σ' αυτή την κατάσταση για διάστημα τουλάχιστον τριών ετών.
http://www.topontiki.gr/

Πρόεδρος ΠΑΣΟΚ: Το 1920 καταψήφισαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, αλλά μετά τον έψαχναν για τη διαπραγμάτευση της Λωζάννης


Παραλληλισμούς με την μικρασιατική καταστροφή, την συνθήκη της Λωζάννης και την διαπραγμάτευση για την έξοδο από το Μνημόνιο έκανε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος σε μια προσπάθεια να προειδοποιήσει για τους κινδύνους που ελλοχεύουν.
Μιλώντας στο δημοτικό θέατρο Καλλιθέας, ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ/Δημοκρατική Παράταξη θύμισε ότι και στις εκλογές του 1920, ενώ βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη η μικρασιατική εκστρατεία, οι Ελληνες πολίτες καταψήφισαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο. «Αλλά λίγο αργότερα, μετά την καταστροφή, τον έψαχναν για να εκπροσωπήσει αυτός τη χώρα για τη συνθήκη της Λωζάννης» ανέφερε με έμφαση. Διευκρίνισε ότι δεν κάνει παράταιρους παραλληλισμούς με πρόσωπα, αλλά- όπως είπε - «η μάχη για έξοδο από την κρίση είναι απολύτως εφάμιλλη με την μάχη που δόθηκε την δεκαετία του '20».
Ο Ευ. Βενιζέλος, πιστός στην στρατηγική που ακολουθεί στις τελευταίες ομιλίες του, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην προοπτική μη επίτευξης αυτοδυναμίας και την ανάγκη να αποφευχθούν επεναληπτικές εκλογές. «Το τι θα γίνει στις 26 Ιανουαρίου θα το καθορίσει ο λαός. Δεν θα υπάρχει αυτοδυναμία, δεν μπορούμε να πάμε σε διπλές εκλογές, δεν μπορεί να υπάρχει ακυβερνησία, πρέπει να υπάρχει εθνική στρατηγική, πρέπει να υπάρχει ρυθμιστής, εγγυητής, να οδηγήσει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας και συνευθύνης και στην εφαρμογή της πολιτικής ασφαλούς εξόδου από το μνημόνιο και την κρίση. Αυτός μπορεί να είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ» είπε χαρακτηριστικά.

Υπενθύμισε ότι πρώτο κόμμα με καθαρή διαφορά στις ευρωεκλογές ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ με την ΝΔ να έρχεται δεύτερη. «Εχασε λοιπόν στο δίπολο που είναι στημένο ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα που όμως είναι μεσαία. Αυτό που διατήρησε όρθια τη χώρα και την κυβέρνηση, σε θέση να διαπραγματεύεται υπό δύσκολες συνθήκες με τους εταίρους της, ήταν το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ» σημείωσε.

Αφήνοντας αιχμές κατά του Γιώργου Παπανδρέου – χωρίς να τον κατονομάσει – είπε πως «αυτό το ποσοστό που έπεσε στην κάλπη, μέσα στο παραβάν, ήταν που κράτησε όρθια την κυβέρνηση και τη χώρα, που μας επέτρεψε να κάνουμε τη διαπραγμάτευση, να τη φέρουμε στο σημείο αυτό, να κρατήσουμε τη χώρα ακέραιη, την οικονομία, τις τράπεζες, τις προοπτικές ανάπτυξης, να μπορεί να εμφανίζει πρωτογενές πλεόνασμα και ρυθμό ανάπτυξης».
Επεσήμανε ακόμη ότι «οι εκλογές είναι εκλογές εξαιρετικά κρίσιμες για τον τόπο και γι' αυτό και για την παράταξη, γιατί η μοίρα της πατρίδας είναι ταυτισμένη ιστορικά με τη μοίρα της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης που εκφράζει το ΠΑΣΟΚ».
Οπως είπε, «το ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε ο πραγματικός εγγυητής της εθνικής σταθερότητας και στρατηγικής», όταν ψήφισε τα μέτρα και πήρε το κόστος όταν άλλοι συμφωνούσαν αλλά δεν ψήφιζαν και κράτησε τη χώρα όρθια όταν άλλοι ήθελαν να οδηγήσουν τη χώρα σε εκτροχιασμό.

Ασκώντας κριτική προς τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τον κατονομάσει, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι στην Ευρώπη κανένα κόμμα δεν διανοείται να πει ότι δεν σέβεται τη συνέχεια του κράτους και τις δεσμεύσεις. Μίλησε επίσης για δυνάμεις που λένε ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις, που μπορεί να βγουν από το καπέλο του ταχυδακτυλουργού. «Είναι δύσκολο όταν υπάρχουν τέτοιες σειρήνες να αντέξει ο Οδυσσέας δεμένος στο κατάρτι», για να προσθέσει ότι ωστόσο άντεξε ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνικής βάσης του ΠΑΣΟΚ απέναντι στις «σειρήνες».
http://www.iefimerida.gr/

Αμέσως μετά την ομιλία Σαμαρά σε ξενοδοχείο της Λάρισας απέλυσαν τον σκηνοθέτη!!


Η επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στη Λάρισα μπορεί να κράτησε λίγες μόνο ώρες ωστόσο έχει «βγάλει» τόσο παρασκήνιο όσο κι αν κρατούσε μια βδομάδα! Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά, και το οποίο δεν έχει γίνει ακόμα ευρέως γνωστό, είναι η απόλυση με συνοπτικές διαδικασίες του σκηνοθέτη των τηλεοπτικών εμφανίσεων του Πρωθυπουργού, τον οποίο μάλιστα είχαν προσλάβει πριν λίγες μέρες ως τον πλέον κατάλληλο γι’ αυτή τη δουλειά! Οι επιτελείς της Συγγρού θεώρησαν πως η τηλεοπτική κάλυψη ήταν ανάξια της συγκέντρωσης και έτσι για τον λόγο αυτό, μετά τα πρώτα σχετικά τηλέφωνα, τον… «έστειλαν αδιάβαστο». Καθοριστικό ρόλο στην απόφαση, λέγεται πως έπαιξε, ο Ανδρέας Παπαμιμίκος. Δηλαδή ο ίδιος που τον ενέκρινε! Και που είσαι ακόμα…http://papaioannou-giannis.net/

ΚΟΥΒΑ: Γιορτάζοντας 56 χρόνια Επανάστασης γεμάτη επιτεύγματα



Από το θρίαμβο της Επανάστασης 56 χρόνια πριν, η Κούβα έχει εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους να αγωνιστούν για ένα καλύτερο κόσμο μέσα από τα επιτεύγματα και τις θυσίες των ανθρώπων της.

Ο αναλφαβητισμός ήταν χρόνιο κοινωνικό πρόβλημα στο νησί πριν από το 1959. Το πρώτο και μεγαλύτερο από τα επιτεύγματα της Επαναστατικής Κούβας ήταν η εξάλειψη του. Μια μαζική εκστρατεία αλφαβητισμού, με επικεφαλής 280.000 εθελοντές που δίδαξαν περίπου 100.000 μαθητές, είχε σαν αποτέλεσμα να εξαλειφθεί ο αναλφαβητισμός σε ένα μόνο χρόνο.

Λίγο καιρό μετά, ήρθε η δωρεάν παιδεία για όλους τους Κουβανούς. Η Κούβα έχει σήμερα περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Οι επαναστάτες είχαν κατανοήσει από νωρίς την σημασία της εκπαίδευσης. Είχαν μια πραγματική ανησυχία για την ικανότητα του ατόμου να αναπτύξει όλες του τις δυνατότητες, έτσι ώστε να μπορεί να συμβάλει στη ζωή της χώρας όσο καλύτερα μπορεί. Και η εκπαίδευση οδήγησε σιγά σιγά έτσι στην αύξηση της κοινωνικής ισότητας.

Όπως και με την Παιδεία, η υγειονομική περίθαλψη στην Κούβα είναι εντελώς δωρεάν. Και δεν είναι μόνο δωρεάν, αλλά το σύστημα υγείας της Κούβας είναι από τα καλύτερα στον κόσμο. Πριν από το 1959, η συντριπτική πλειοψηφία των Κουβανών είχε πολύ περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Η καπιταλιστική ελίτ, καθώς είχε την οικονομική δυνατότητα, μπορούσε και απευθυνόταν σε ιδιώτες γιατρούς, αλλά οι φτωχοί μόνο σε μια χούφτα υποβαθμισμένα νοσοκομεία και τα φάρμακα δεν μπορούσαν να τα αγοράσουν αν χρειαζόταν. Στην ύπαιθρο τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα καθώς η υγειονομική περίθαλψη ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.

Με την Επανάσταση κατέστη σαφές ότι η υγειονομική περίθαλψη θα ήταν πλέον ένα θεμελιώδες δικαίωμα όλων των πολιτών της Κούβας. Δημιουργήθηκε, επίσης, μια νέα ηθική στην φροντίδα υγείας - τίποτα για το κέρδος.

Το προσδόκιμο ζωής στην Κούβα είναι τώρα 78 χρόνια - 76 έτη για τους άνδρες και 80 έτη για τις γυναίκες. Το 1959, το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Κούβα ήταν μόλις 58 χρόνων.

Ένα ακόμα επίτευγμα είναι το χαμηλό ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας. Το 2008, το ποσοστό ήταν 5,9 θάνατοι ανά 1.000 γεννήσεις. Το 1959 ήταν 10 φορές μεγαλύτερο.

Στην πραγματικότητα, η Κούβα έχει περισσότερους γιατρούς ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Το 1959 υπήρχαν μόνο 6.300 γιατροί και οι περισσότεροι από αυτούς σύντομα έφυγαν για τις ΗΠΑ. Σήμερα η Κούβα έχει 70.000 γιατρούς - 30.000 στο εξωτερικό και 40.000 στο νησί. Υπάρχουν περίπου 90.000 Κουβανοί και 76.000 αλλοδαποί φοιτητές που σπουδάζουν για να εργαστούν στον τομέα της υγείας.

Στην Κούβα σήμερα, επίσης, υπάρχει άνθηση στον τομέα της βιοτεχνολογίας και της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Κουβανοί επιστήμονες έχουν αναπτύξει αρκετά εμβόλια για τη πρόληψη πολλών σοβαρών ασθενειών, όπως για παράδειγμα της μηνιγγίτιδας Β, της ηπατίτιδας Β, της πνευμονίας, ακόμα και ορισμένων τύπων καρκίνου.

Η Κουβανική Επανάσταση εξάγει, επίσης, φροντίδα υγείας σε άλλες φτωχές χώρες του κόσμου. Το 2008, 36.500 Κουβανοί γιατροί εστάλησαν σε 81 χώρες του Τρίτου Κόσμου για να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπους που το είχαν ανάγκη. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η αποστολή για την καταπολέμηση του Έμπολα στην Αφρική.

Επιπλέον, η κυβέρνηση της Κούβας έχει συνάψει ένα είδος κοινοπραξίας για υγειονομική περίθαλψη με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, που ονομάζεται Αποστολή Θαύμα. Ο στόχος της αποστολής αυτής είναι η εξάλειψη της τύφλωσης. Οι ασθενείς πετούν δωρεάν στην Κούβα όπου λαμβάνουν δωρεάν οφθαλμολογική εγχείρηση.

Η Κούβα, επίσης, είναι παγκόσμιος ηγέτης στην αντιμετώπιση της μάστιγας του ρατσισμού, του σεξισμού και της ομοφοβίας. Από την άφιξη των Ισπανών το 1492, αιώνες φυλετικών προκαταλήψεων εξακολουθούσαν να υφίστανται στην Κούβα. Η ισπανική αποικιοκρατία κατέστη δυνατή μόνο με τη σφαγή των αυτοχθόνων της Κούβας. Οι Ισπανοί αποικιοκράτες χρησιμοποιούσαν τον ρατσισμό για να δικαιολογήσουν την βαρβαρότητα.

Η Κούβα ήταν η τελευταία χώρα της αμερικανικής ηπείρου που κατάργησε επισήμως τη δουλεία, μόλις το 1886. Αλλά η επίσημη κατάργησή της, καθώς και το τέλος της ισπανικής αποικιοκρατίας στο νησί, έφεραν ελάχιστη αλλαγή στο θέμα αυτό. Οι διαδοχικές μετέπειτα κυβερνήσεις - υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ - είχαν επιβάλλει νομοθεσίες που εισήγαγαν διακρίσεις, περιθωριοποιώντας τους μαύρους Κουβανούς.

Η νίκη της επανάστασης το 1959 ήταν μια μεγάλη νίκη για τις φυλετικές σχέσεις. Ανέβασε προς τα πάνω τους πιο καταπιεσμένους της Κούβας. Η ριζική ανακατανομή της γης από τον Μάιο του 1959 και η μείωση των ενοικίων των κατοικιών - κατ 'ανώτατο όριο το 10% του εισοδήματος ενός ατόμου - ήταν ανάμεσα στα πιο σημαντικά μέτρα στην υπονόμευση του ρατσισμού. Η Επανάσταση έδωσε πίσω στους Κουβανούς την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια.

Η Κουβανική Κυβέρνηση όμως δεν αυτοπεριορίστηκε σε οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Τον Μάρτιο του 1959 ξεκίνησε μια ιδεολογική εκστρατεία κατά του ρατσισμού. Ο Φιντέλ συνήθιζε να μιλάει ενάντια του ρατσισμού σε πολλές δημόσιες εκδηλώσεις.

Η Επανάσταση της Κούβας είναι πολύ γνωστή διεθνώς και για την αντι-ρατσιστική στάση της. Η Κούβα βοήθησε στον τερματισμό του καθεστώτος Απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Από τα τέλη του 1975 έως το 1988, 300.000 Κουβανοί εθελοντές συμμετείχαν στον πόλεμο στην Αγκόλα.

Ένα ακόμα επίτευγμα που η Κούβα θα πρέπει να είναι περήφανη για αυτό είναι η ισότητα των γυναικών στην κοινωνία της. Μέχρι το 2002, το 62% των αποφοίτων πανεπιστημίων ήταν γυναίκες και πολλές από αυτές σπούδασαν σε τομείς όπως οι επιστήμες και τα οικονομικά. Οι γυναίκες σήμερα αποτελούν το 65% των επαγγελματικών και τεχνικών εργαζομένων της Κούβας, ενώ το 51% των επιστημονικών ερευνητών και το 72% των γιατρών είναι γυναίκες.

Επίσης, πριν από το 1959, το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος στην Κούβα ήταν σαν να είναι κοινωνικό απόβλητο. Η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη και η αστυνομία παρενοχλούσε συνεχώς τους ομοφυλόφιλους. Ενώ η Κουβανική Επανάσταση έφερε μεγάλη βελτίωση στη ζωή των Κουβανών, δυστυχώς είχε αρχικά κληρονομήσει και μερικές από τις ομοφοβικές συμπεριφορές που συνήθιζαν να υπάρχουν κατά τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά, το 1986 με τη "διαδικασία της διόρθωσης", η Κουβανική Κυβέρνηση ξεκίνησε μια συνειδητή εκστρατεία για την καταπολέμηση της ομοφοβίας.

Η ομοφυλοφιλία νομιμοποιήθηκε και η κυβέρνηση πραγματοποίησε προσπάθειες για την εξάλειψη της ομοφοβικής σκέψης στην ευρύτερη κοινωνία της Κούβας. Επίσης, έδωσε το δικαίωμα σε δωρεάν εγχειρήσεις αλλαγής φύλου και επέτρεψε την αλλαγή φύλου ακόμα και στις ταυτότητες, με ή χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Όσον αφορά τα περιβαλλοντικά, τώρα, επιτεύγματα - η Κούβα με κάθε ευκαιρία τονίζει την εξάρτηση της ανθρώπινης κοινωνίας από τον φυσικό κόσμο. Σήμερα, η Κούβα έχει τις καλύτερες περιβαλλοντικές επιδόσεις στον κόσμο και έχει μειώσει δραστικά την ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται για τον φωτισμό, καθώς έχει πλέον στραφεί και στην βιολογική γεωργία. Επιπλέον, το πείραμα της με την δική της παραγωγή τροφίμων μέσω των αστικών λαχανόκηπων γνωρίζει 100% επιτυχία. Οι λαχανόκηποι αυτοί συνήθως συνδέονται με εργοστάσια, κολέγια και νοσοκομεία, από τους οποίους προκύπτουν τα τρόφιμα για την παραγωγή γευμάτων των εργαζομένων.

Η Κούβα, επίσης, οδηγεί τον παγκόσμιο αγώνα για την καταπολέμηση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Το Κουβανικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Εθνικών Πηγών Ενέργειας συνεχίζει να αναπτύσσει εναλλακτικές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως για παράδειγμα η υδροηλεκτρική ενέργεια, τα αιολικά πάρκα και η ηλιακή ενέργεια. Η Κούβα είναι, επίσης, γνωστή και για την ευρεία χρήση των ποδηλάτων για τις αστικές συγκοινωνίες.

Πολλά είναι αυτά που μπορούμε, λοιπόν, να αποκομίσουμε από το παράδειγμα της Κούβας. Τα επιτεύγματα της πολλά και αδιαμφησβήτητα. Και, ίσως, το μεγαλύτερο από όλα τα επιτεύγματά της είναι που αποδεικνύει σε εμάς, τον υπόλοιπο κόσμο, ότι είναι δυνατόν να οικοδομήσουμε μια κοινωνία που κίνητρο της θα έχει την ανθρώπινη αλληλεγγύη και όχι την ατομική απληστία. Ότι η πρόοδος θα έρθει μόνο μέσα από την πρόοδο όλων των ανθρώπων που θα εργαστούν για αυτή.

Είναι αλήθεια ότι όλη η ανθρωπότητα βρίσκεται σήμερα στο ίδιο σταυροδρόμι που βρισκόταν και η Κούβα την 1η Ιανουαρίου του 1959. Οι επιλογές που έχουμε είναι δύο: ή θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε στον καπιταλιστικό δρόμο, στον οποίο δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο φτώχεια (!), ανισότητα και δυστυχία ή θα αλλάξουμε πορεία και θα σώσουμε ότι έχει απομείνει από το μέλλον μας...
http://barbudosdesierramaestra.blogspot.gr/

Σημεία Συνέντευξης στο ρ/σ Real FM και το δημοσιογράφο Γιάννη Παπαδόπουλο



*για τον Γιώργο Παπανδρέου

Ν. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και των στελεχών επιδίωκαν όλο αυτό το τελευταίο διάστημα να υπάρχει ενότητα, να κατέβουμε όλοι μαζί στις εκλογές και βέβαια μετά τις εκλογές να γίνει ένα δημοκρατικό συνέδριο ώστε να συζητήσουμε για τις πολιτικές ευθύνες όλων των τελευταίων ετών και την προοπτική της παράταξης.

Αντ’ αυτού ο Γιώργος Παπανδρέου προχώρησε στη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ και έκλεισε τα αυτιά του στη βούληση της τεράστιας πλειοψηφίας των μελών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ. Προσωπικά θεωρώ ότι έκανε ένα ιστορικό λάθος απέναντι στην παράταξη. Διότι αυτή η παράταξη εκτός του ότι τον έκανε Πρόεδρο και Πρωθυπουργό της χώρας, σήμερα δίνει μια πολύ δύσκολη μάχη και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει προσχωρήσει σε μία πολιτική την οποία εισήγαγε ο ίδιος το 2010 παρουσιάζοντάς την ως μονόδρομο.

Το θέμα είναι ποιος υπηρετεί ένα κόμμα ακόμη και στα δύσκολα κι όχι μόνο στα εύκολα. Και καλείται η δική μου γενιά που δεν πήρε τις μεγάλες αποφάσεις ούτε για την παράταξη ούτε για τη χώρα να απολογείται για τις αποφάσεις που πήραν άλλοι είτε ως Υπουργοί είτε ως Βουλευτές για πολλά χρόνια και οι οποίοι σήμερα κάνουν ομίλους, κινήσεις και κόμματα, αντί να βρίσκονται εδώ και να στηρίζουν την παράταξη. Τι άλλαξε; Αυτό που άλλαξε είναι ότι τότε η παράταξη είχε δύναμη να καλύπτει τις φιλοδοξίες πολλών στελεχών και τώρα δεν έχει αυτή τη δύναμη. Τώρα λοιπόν αξίζει να αποδείξει κάποιος ότι τιμά αυτή την παράταξη στα δύσκολα, να δηλώσει παρών και να δώσει μάχη για την πολιτική της επιβίωση.



*για την επόμενη μέρα των εκλογών

Ν. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Εάν τιμήσει ο λαός τη συνεπή στάση μας όλα αυτά τα χρόνια, ότι δηλαδή εμείς δεν μιλήσαμε για Ζάππεια, δεν είπαμε πριν τις εκλογές ότι είναι εύκολος ο δρόμος, αλλά θα συνεχιστούν οι προσπάθειες, τότε θα συνεχίσουμε να είμαστε κομμάτι μιας εθνικής προσπάθειας, η οποία θα συζητήσει το χρέος και τις μεταρρυθμίσεις και θα έχει μία στρατηγική για να μείνει η χώρα εντός της Ζώνης του Ευρώ. Ακόμα κι αν φύγει η χώρα από το μνημόνιο, θα έχει σοβαρές δεσμεύσεις γιατί είμαστε στη Ζώνη του Ευρώ και οι δεσμεύσεις αυτές θα υπάρχουν, όπως υπάρχουν για όλες τις χώρες. Πάρτε για παράδειγμα τη Γαλλία και την Ιταλία οι οποίες δεν έχουν μνημόνιο αλλά η Κομισιόν επέστρεψε πίσω τους προϋπολογισμούς τους και αναγκάστηκαν να τους αναθεωρήσουν. Εάν από την άλλη, ο Έλληνας ψηφοφόρος δεν τιμήσει τη στάση μας, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να οδηγηθεί στην Αντιπολίτευση.



* για τον Αλέξη Τσίπρα

Ν. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Επειδή είναι κρίσιμο και πιθανόν να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος στις εκλογές από ότι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, πρέπει να δεσμευτεί δημοσίως ο κ. Τσίπρας ότι ο ελληνικός λαός ψηφίζει για όλα στις 25 του Γενάρη κι ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο την επόμενη μέρα να στρίψει δια δημοψηφίσματος, διότι τότε πραγματικά θα παίζει με τον τόπο. Δεν κινδυνολογώ όπως κάνουν πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όμως αν ο κ.Τσίπρας δεν δεσμευτεί δημοσίως για αυτό, θα οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτεια για να στρίψει ο ίδιος πολιτικάντικα.
Νίκος Ανδρουλάκης

Κομισιόν: Αμετάκλητη η συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ


«Η ένταξη στην ευρωζώνη είναι αμετάκλητη», δήλωσε η εκπρόσωπος της Κομισιόν, σχολιάζοντας τα δημοσιεύματα και τα σενάρια περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Το ενδεχόμενο Grexit επανήλθε στο επίκεντρο μετά από δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου, ενώ στο θέμα έχουν αναφερθεί και στελέχη της ΝΔ στο πλαίσιο της προεκλογικής κινδυνολογίας, όμως η Κομισιόν επισημαίνει πως πρόκειται για «φήμες και εικασίες».
Η εκπρόσωπος της Κομισιόν υπογράμμισε μάλιστα πως η ευρωζώνη όχι μόνο δεν κινδυνεύει αλλά διευρύνεται με την ένταξη της Λιθουανίας, το 19ο μέλος, και θα συνεχίσει να διευρύνεται στο μέλλον. Σημειώνεται πως το Spiegel σε δημοσίευμά του ανέφερε πως γερμανικές κυβερνητικές πηγές θεωρούν διαχειρίσιμο ένα Grexit.
Το Βερολίνο διαμήνυσε πως η θέση του για το αν είναι επιθυμητή ή όχι η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη παραμένει σταθερή. «Ο στόχος ήταν πάντα να σταθεροποιηθεί η Ευρωζώνη με όλα της τα μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας», δήλωσε ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ στην τακτική ενημέρωση των εκπροσώπων του Τύπου. «Δεν υπάρχει καμία αλλαγή στη στάση μας. Ελπίζω ότι το κατέστησα σαφές αυτό», πρόσθεσε.
Κατά μιας ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ τάχθηκε και ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Άνγκελα Μέρκελ. Ωστόσο ο Ραλφ Μπρινκχάους σημείωσε πως «δεν πρόκειται να υπάρξουν ειδικές εκπτώσεις για καμία μελλοντική ελληνική κυβέρνηση».
«Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι μια ανεξάρτητη απόφαση του ελληνικού λαού, την οποία πρέπει να σεβαστούμε. Είναι όμως επίσης σαφές, ότι δεν θα υπάρξει ειδική έκπτωση για καμία νέα ελληνική κυβέρνηση. Θεωρούμε ότι κάθε μελλοντική κυβέρνηση στην Ελλάδα θα τηρήσει τις συμφωνίες, όπως θα τηρήσουν και οι άλλες χώρες του ευρώ τις δικές τους αλληλέγγυες δεσμεύσεις», δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο Μπρίνκχάους και πρόσθεσε:
«Παραμένουμε δεσμευμένοι στην διατήρηση και την σταθερότητα της Ευρωζώνης ως συνόλου, το οποίο συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα. Κανείς δεν επιθυμεί μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, κανένας δεν θέλει η Ελλάδα να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Μια έξοδος δεν θα κόστιζε μόνο χρήματα - αλλά θα κατέστρεφε και τέσσερα χρόνια μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Νομίζω ότι αυτό το νιώθουν οι άνθρωποι στην Ελλάδα».
ΣΥΡΙΖΑ: Μόνο ο Σαμαράς επιμένει
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του, μετά τη διευκρίνιση από την Κομισιόν, εξαπέλυσε επίθεση στην κυβέρνηση που συντηρεί τη συζήτηση για το Grexit. «Μετά και τη σημερινή δήλωση του εκπροσώπου Tύπου της Κομισιόν ότι η “ένταξή στην ευρωζώνη είναι αμετάκλητη”, που ακολουθεί και την αντίστοιχη δήλωση Ντράγκι ότι “δεν θα γίνει διάσπαση στην ευρωζώνη”, το περίφημο grexit συντηρείται μόνο από την ανεύθυνη και επικίνδυνη κυβέρνηση Σαμαρά», τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον Αντώνη Σαμαρά «να σταματήσει άμεσα την εκστρατεία τρομοκράτησης του ελληνικού λαού, δυσφήμησης της χώρας στο εξωτερικό» και να μιλήσει για τα δικά του σχέδια «εμπέδωσης του μνημονιακού καθεστώτος στην Ελλάδα, όπως αυτά περιγράφονται στο email Χαρδούβελη». Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ παραθέτει σειρά δηλώσεων ξένων αξιωματούχων που τονίζουν πως το ζήτημα grexit δεν υφίσταται και τονίζει, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση «δεν εκβιάζει την Ευρώπη με τρομοκρατικά σενάρια».
Η αποτυχημένη πολιτική της λιτότητας καταρρέει και η νίκη του στις ελληνικές εκλογές αναγνωρίζεται πανευρωπαϊκά ως η μεγάλη ευκαιρία να επαναπροσδιοριστεί αυτή η πολιτική. «Μόνο ο κ. Σαμαράς τολμά να συνδέει την επικείμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη», σημειώνει και προσθέτει αναφερόμενος στο δημοσίευμα του Spiegel, σημειώνει, ότι το περιοδικό, δημοσίευσε άρθρο με τίτλο: «Έξοδος από την Νομισματική Ένωση: η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θεωρεί την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αντιμετωπίσιμη», με αποτέλεσμα όπως επισημαίνει, να υπάρξει θύελλα αντιδράσεων στη Γερμανία, όπως και σε άλλες χώρες και να δημιουργηθεί εμφύλιος στο εσωτερικό της Γερμανικής συγκυβέρνησης.
Σήμερα, αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, διαψεύστηκε και επίσημα, τόσο από τη γερμανική καγκελαρία, όσο και από την Κομισιόν, οποιαδήποτε αλλαγή θέσεων αναφορικά με την Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Είναι ντροπή για τον απερχόμενο πρωθυπουργό, καταλήγει στο σημείωμά του ο ΣΥΡΙΖΑ, «να ταυτίζεται με τις πλέον αντιευρωπαϊκές και ρατσιστικές προς τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου πολιτικές δυνάμεις, καθώς μόνο το γερμανικό ακροδεξιό AfD εμφανίστηκε ευχαριστημένο από το δημοσίευμα του Spiegel».
Δηλώσεις Αξιωματούχων και Δημοσιεύματα:
  1. Ανίκα Μπράιντχαρντ (εκπρόσωπος Κομισιόν): «Η συμμετοχή στο ευρώ είναι αμετάκλητη», δήλωσε υπενθυμίζοντας, ότι ο κανόνας αυτός είναι εγγεγραμμένος στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη.
  2. Στέφεν Ζάιμπερτ (εκπρόσωπος της καγκελαρίας): «Ο στόχος ήταν πάντα να σταθεροποιηθεί η ευρωζώνη με όλα της τα μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας». «Δεν υπάρχει καμία αλλαγή στη στάση μας. Ελπίζω ότι το κατέστησα σαφές αυτό».
  3. Ζίγκμαρ Γκάμπριελ (ηγέτης SPD, αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας): «Ο στόχος της γερμανικής κυβέρνησης, της ΕΕ, ακόμη και της ίδιας της κυβέρνησης της Αθήνας είναι να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη». «Δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν άλλα σχέδια για το αντίθετο».
  4. Πέτερ Μπόφινγκερ (Γερμανός οικονομολόγος, μέλος των «5 σοφών» της γερμανικής Οικονομίας): «Ένα τέτοιο βήμα θα ήταν συνδεδεμένο με πολύ υψηλά ρίσκα για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Ακόμη και αν η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι συγκρίσιμη με αυτήν άλλων κρατών-μελών, με αυτό θα βγάζαμε το "τζίνι από το μπουκάλι", το οποίο όμως θα μπορούσαμε δύσκολα να ελέγξουμε».
  5. Χένινγκ Φέπελ (συνεπικεφαλής του Ινστιτούτου του Αμβούργου για την Παγκόσμια Οικονομία): «Εάν η Ευρώπη κάνει στροφή πολιτικά και πάρει αποστάσεις από όλες τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες αυτό θα ήταν πολύ επικίνδυνο. Αυτό θα ήταν μια εντελώς νέα διάσταση. Όλη η στρατηγική διάσωσης του ευρώ της Άγγελα Μέρκελ θα κλονιστεί. Ακόμη και αγορές κρατικών ομολόγων της ΕΚΤ δεν θα είχαν επίδραση και η σταθερότητα της Ευρώπης μάλλον δεν θα μπορούσε πλέον να κρατηθεί».
  6. Γκέοργκ Στράιτερ (αναπληρωτής εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης): «Δεν υπάρχει αλλαγή πλεύσης».
  7. Κρίστιαν Μπόιμλερ (υψηλόβαθμος αξιωματούχος CDU): «Σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ, τα χρέη (της Ελλάδας) δεν θα μπορούν να αποπληρωθούν και η Γερμανία θα επιβαρυνθεί σημαντικά».
  8. Μίχαελ Ροτ (σοσιαλδημοκράτης υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων): «Η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης. Και πρέπει να παραμείνει».
  9. Κάρστεν Σνάιτερ (αρμόδιος για το ευρώ αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στην Μπούντεσταγκ):«Μια αλλαγή γραμμής της κυβέρνησης; Μάλλον ένα σοβαρό λάθος της CDU». «Εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη, θα αρχίσει η σπέκουλα για τον επόμενο υποψήφιο εξόδου, κι αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε».
  10. Μπερντ Ρίξινγκερ (πρόεδρος Ντι Λίνκε): «Με αυτού του τύπου τον δημόσιο εκβιασμό θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την Ελλάδα πριν από τις εκλογές».
  11. Barry Eichengreen (οικονομολόγος στο Berkeley): «Βραχυπρόθεσμα, θα είναι διπλάσιο το μέγεθος της κρίσης της Lehman Brothers». «Ενώ η διατήρηση ενωμένης της ευρωζώνης θα είναι κοστοβόρα και δύσκολη και επώδυνη για τους πολιτικούς, η διάσπασή της θα είναι ακόμη πιο δαπανηρή και πιο δύσκολη».
  12. Die Tageszeitung: «Πόσο η γερμανική κυβέρνηση εκτιμά τις δημοκρατικές εκλογές; Ελάχιστα». Υπάρχουν μέρες που εύχεσαι να γύρναγε πίσω ο Χέλμουτ Κολ».
  13. Die Welt: «Οι Έλληνες βρίσκονται σε θέση ισχύος». «Όποιος θεωρεί αδιάφορη την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ας έχει προειδοποιηθεί: Ένα "Grexit" δεν θα ήταν ακίνδυνο. Οι Έλληνες το γνωρίζουν και έχουν γερά νεύρα. Ένα κούρεμα χρέους γίνεται πιθανό». «Μια έξοδος της Ελλάδας θα οδηγούσε όμως με ασφάλεια στο ότι στο στόχαστρο των αγορών θα έμπαιναν, εκτός από την εύθραυστη Πορτογαλία, οι νέες πηγές ανησυχίας της Ευρωζώνης, η Γαλλία και η Ιταλία». «…οι απειλές από το Βερολίνο αποτελούν ομολογία αποτυχίας… δείχνουν ότι η πολιτική διάσωσης της ΕΕ, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, έχει αποτύχει».
  14. Rudolf Augstein (γιος του ιδρυτή του περιοδικού Spiegel): «Καταστροφική για την Ευρώπη έλλειψη οράματος». "Ο Helmut Kohl θα είχε από καιρό εκπονήσει μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο ένα δεκαετές πλάνο για μια πραγματική νομισματική ένωση».
  15. Forbes: «Germany Mistakenly Believes The Euro Could Survive Greek Exit».
  16. Υπενθυμίζουμε ότι πριν λίγες μέρες ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι διευκρίνισε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι υπάρχει οποιοδήποτε σχέδια για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη: «Διάσπαση της ευρωζώνης; Αυτό δεν θα γίνει. Γι' αυτό και δεν υπάρχει σχέδιο β΄». «Οι ψηφοφόροι στην Ελλάδα καλούνται να αποφασίσουν τώρα για τη σύνθεση του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης».
  17. Liberation (πρωτοσέλιδο): «Ένα φάντασμα πλανάται στην Ευρώπη». «Εδώ και τόσο καιρό που διάφορα λαμπρά πνεύματα και ορισμένα βραβεία Νόμπελ ανάμεσά τους, εξηγούν ότι η λιτότητα στην Ευρώπη είναι υπερβολική και οδηγεί τους λαούς στην απογοήτευση, έπρεπε να υπάρξει μια αντίδραση» «…μπορούν (Ελλάδα και Ισπανία) να είναι τα εργαστήρια όχι για μια μυθική βραδιά, αλλά για έναν νέο κοινωνικό συμβιβασμό. Μεταρρυθμιστές ή ριζοσπάστες, όλες οι αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη τους παρακολουθούν με προσοχή». «…άνοδος της ριζοσπαστικής αριστεράς, σε αντίδραση με τις πολιτικές λιτότητας, είναι μια ευκαιρία για μια εναλλακτική λύση στην Ευρώπη».
http://tvxs.gr/

Η λίστα του Χ. Ξηρού


Του Κώστα Καίσαρη
Σοκ και δέος. Ο αιμοδιψής, αιμοσταγής και αιμοβόρος, Χριστόδουλος Ξηρός, είχε καταρτίσει λίστα υποψήφιων θυμάτων. Λίστα με ανθρώπινους στόχους.
Ο αρχιτρομοκράτης ήταν έτοιμος να χτυπήσει. ¨Εχοντας βάλει στο στόχαστρο μια σειρά από επιφανείς προσωπικότητες της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής του τόπου. Πρόσωπα-σύμβολα της αστικής δημοκρατίας. Πυλώνες του δημορατικού πολιτεύματος. Αναλυτικά, ο κατάλογος με τα υποψήφια θύματα
- Τη Δέσποινα Μιραράκη. Επειδή εκμεταλλεύτεται τον ιδρώτα των σκληρά εργαζόμενων Ινδών και Πακιστανών. Αγοράζοντας τα χαλιά με το κιλό για ένα κομμάτι ψωμί για να τα πουλήσει μετά, με το κομμάτι.
- Τον Πασχάλη Αρβανιτίδη. Τον βαψομαλλιά τραγουδιστή, που αρνείται να αναγνωρίσει το εξώγαμό τέκνο του, δίνοντας κακό παράδειγμα στην κοινωνία.
- Τη Δήμητρα Λιάνη. Που όχι μόνο ξελόγιασε τον επιφανή σοσιαλιστή ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέ3ου, αλλά παρέβη τη ρητή δέσμευσή της ότι μετά απ’ αυτόν έχει κλείσει σα γυναίκα και δεν τήρησε το λόγο της.
- Το Δήμαρχο Νέας Φιλαδέλφειας-Χαλκηδώνας, Άρη Βασιλόπουλο. Αυτόν τον ψευτοαρτιστερό του Σύριζα, που αρνείται στην ΑΕΚ να γυρίσει σπίτι της και να φτιάξει γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ως γνωστόν όλα τα επιφανή στελέχη της 17Νοέμβρη (Κουφοντίνας κλπ) είναι οπαδοί της προσφυγομάνας ΑΕΚ.
- Την Μπήλιω Τσουκαλά, η οποία εκμεταλλεύτηκε τη δημόσια συχνότητα της ΕΡΤ δι΄ιδίον όφελος.
- Τους αδερφούς Γιώργο και Γιάννη Κατσάμπα. Που συνεχώς και αδιαλλείπτως διαφημίζουν τη συνεργασία τους με τον Έλβις Πρίσλεϊ προπαγανδίζοντας έτσ υπέρ της ιμπεριαλιστικής Αμερικής.- Την Ελένη Μενεγάκη, που αποχαυνώνει σε καθημερινή βάση τις ελληνίδες νοικοκυρές ενώ ταυτόχρονα πράτατησε τον άντρα της, για έναν πιο μικρό και πιο μπάνικο. Δίνοντας το χειρότερο παράδειγμα σε κάθε σκληρά εργαζόμενη σύζυγο και μητέρα.
- Τον Ανδρέα Ευαγγελόπουλο, που έχει το θράσος να αυτοχαρακτηρίζεται εθνικός σταρ. Προσβάλλοντας έτσι τη μνήμη της Αλίκης Βουγιουκλάκη, που χάριζε το γέλιο και τη χαρά στα λαϊκά στρώματα.
- Το Νίκο Αλέφαντο που παριστάνει το Νίκο Ξανθόπουλο της προπονητικής και εξυμνεί τον καπιταλιστή Σωκράτη Κόκκαλη.
- Το Λευτέρη Πανταζή, γνωστό και ως Λε-Πα, γιατί εδώ και τριάντα και πλέον χρόνια, εξωθεί τη νεολαία σε ακολασίες. Τσιφτετέλια, χορούς της κοιλιάς, αγνοώντας τους παραδοσιακούς χορούς, όπως το τσάμικο και το καλαματιανό.
- Τον Άγγελο Αναστασιάδη, που επικαλείται συνέχεια την Παναγιά, για να κρατήσει τις μάζες των οπαδών του ΠΑΟΚ στο σκοτάδι. Όπως, άλλωτε, έχει πει ο Καρλ Μαρξ η θρησκεία είναι το όπιο του λαού.
- Τον Τάκη Αγραφιώτη, υπηρέτη δυο αφεντάδων του καπιταλιστικού συστήματος: Του Γιάννη Ιωαννίδη και του Βαγγέλη Μαρινάκη
ΠΟΣΗ αληθοφάνεια μπορούν να έχουν τα παραπάνω; Όση και το ρεπορτάζ Κικίλια, για το «χτύπημα-κόλαση με τεράστιες ποσότητες εκρηκτικών, ρουκετών και βροχή από σφαίρες, που ετοίμασε ο Χριστόδουλος Ξηρός. Η ομάδα κρούσης του  Ξηρού, που θα αποτελείτο από 10 άτομα, θα τοποθετούσε ένα βαν στο μαντρότοιχο των φυλακών Κορυδαλλού. Θα πυροδοτούσε και θα γκρέμιζε τον τοίχο (στη γιάφκα της Αναβύσσου, βρέθηκε ένα βαρέλι με 100 κιλά εκρηκτικής ύλης και ατό λογικά θα βρισκόταν εντός του βαν).
Μετά την έκρηξη οι κρατούμενοι για συμμετοχή στους «Πυρήνες» θα δραπέτευαν από τις φυλακές, ενώ σε κοντική απόσταση θα βρίσκοταν ένα δεύτερο βαν το οποίο θα παραλάμβανε τους δραπέτες. Την ίδια στιγμή σε κοντινά σημεία θα βρίσκονταν οχήματα με πάνοπουλος συνεργούς (με καλάζνικοφ) οι οποίοι θα φρόντιζαν να εξουδετερώσουν τους σοφρωνιστικούς που θα προσπαθούσαν να καταδιώξουν τους δραπέτες.
Το σχέδιο διαφυγής, μάλιστα, προέβλεπε τρία κλεμένα βαν τα οποία θα χρησιμοποιούσαν οι δραπέτες για να καλύψουν τα ίχνη τους». (Σύμφωνα με τον συνήγορο του Χ.Ξηρού τίποτα από τα παραπάνω δεν συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία)
Τόσο απλά και τόσο εύκολα. Σενάρια που θα μπορούσε να ανατρέχει σε κάποια από τις ταινίες που πρωταγωνιστούσε ο Θανάσης Βέγγος, σαν φαλακρός πράκτωρ Θου-Βου. Πολύ περισσότερο βέβαια στον σύγχρονο Τζέιμς Μποντ, που υποδύεται ο Ντάνιελ Κρεγκ, όπου θα είχε στη διάθεσή του, εξοπλισμό της τελευταία τεχνολογίας.
Ο σουρεαλισμός φαίνεται ότι εμπνέει την αντιτρομοκρατική κι αυτό προκύπτει και από το ρεπορτάζ της δαιμόνιας ρεπόρτερ Μίνας Καραμήτρου. Εκεί δηλαδή στην Ανάβυσσο, που συνέλαβαν τον «αρχιτρομοκράτη» όταν έκανε ορθοπεταλιές μ η πρώτη του κουβέντα ήταν «είμαι πολιτικός κρατούμενος».Για να τον βάλει στη θέση του ο ετοιμόλογος αστυνομικός: «Δεν σκοτώνουν, κύριε, για πολιτικούς λόγους».
Διάλογος που παραπέμπει σε Κώστα Χατζηχρήστο-Θανάση Βέγγο στον Ηλία του 16ου. Προφανώς το σενάριο για την ανατίναξη των φυλακών Κορυδαλλού αλά Γοργοπόταμος, εξυπηρετεί τη σκοπιμότητα των φυλακών υψίστης ασφαλείας τύπου Γ στον Δομοκό. Που ήδη μεταφέρθηκε, σαν ύποπτος απόδρασης, στην ηλικία των 70+. Το σενάριο, πάντως, θα το ζήλευαν τόσο ο Ίαν Φλέμινγκ, όσο και ο Νίκος Φώσκολος.
https://eleutheriellada.wordpress.com

DER STANDARD: ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ EΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ


Το ότι κανείς φοβάται δημοκρατικές εκλογές, αυτό και μόνο τα λέει όλα ως προς την κατάσταση στην Ευρώπη”, συμπεραίνει σε σημερινό σχόλιο της, με τίτλο “Αφήστε τους Έλληνες απλά να ψηφίσουν”, η αυστριακή εφημερίδα Der Standard.
Το δημοσίευμα σημειώνει πως “οι πολιτικοί της Ευρώπης φοβούνται τους Έλληνες” και παραθέτοντας τις “προειδοποιήσεις” του Γερμανού πρώην υπουργού Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ για την έκβαση των εκλογών, αλλά και του Επιτρόπου της ΕΕ Πιέρ Μοσκοβισί πως μια διαγραφή χρέους, όπως τη ζητά ο προηγούμενος στις δημοσκοπήσεις ΣΥΡΙΖΑ, θα ισοδυναμούσε με “αυτοκτονία”.

Η εφημερίδα Financial Times κάνει λόγο για “φόβο προ μιας νέας κρίσης στην Ελλάδα”, αλλά “γιατί μια νέα και τι έχει γίνει με την παλιά;”, διερωτάται ο σχολιαστής, για να αναφέρει στη συνέχεια ότι το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι στην Ελλάδα κατά σχεδόν 20 μονάδες μεγαλύτερο από ό, τι πριν από την κρίση, το ΑΕΠ χαμηλότερο από ό, τι πριν από την ένταξη στο ευρώ και να υπογραμμίσει κατόπιν πως “το ό, τι οι άνθρωποι απομακρύνονται από τα κόμματα που οδήγησαν το κάρο στη βρομιά, δεν είναι κίνδυνος, αλλά λειτουργούσα δημοκρατία”.
“Το αν ο Αλέξης Τσίπρας θα πετύχει μια πλειοψηφία είναι ασαφές, όπως και το αν θα διαπραγματευτεί στο ίδιο τραπέζι με την Ανγκέλα Μέρκελ, μη έχοντας έτσι κι αλλιώς μια καλή διαπραγματευτική αφετηρία, ενώ δεν είναι μυστικό πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει πλήρως το υψηλό χρέος της”, σημειώνεται στο σχόλιο.

Σύμφωνα με την Ντερ Στάνταρντ, ένα deal με τον Τσίπρα θα μπορούσε ακόμη και να χαροποιήσει επενδυτές, καθώς αν παραιτούνταν από ένα μέρος των χρημάτων τους οι χώρες της ΕΕ, στις οποίες οι Έλληνες πληρώνουν σε δόσεις το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, θα μπορούσαν να βελτιωθούν σημαντικά οι προοπτικές της χώρας, ωστόσο, όπως και να έχει το ζήτημα τώρα είναι η σειρά των Ελλήνων ψηφοφόρων.
http://kartesios.com/

Eκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ



Από τον Πιτσιρίκο
Προβληματισμό προκάλεσε στον ΣΥΡΙΖΑ η κίνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ να επιλέξουν προεκλογικά, ως εκπροσώπους Τύπου, δυο γυναίκες -και μάλιστα ευρωβουλευτίνες-, οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να επιλέξει για την θέση του εκπροσώπου Τύπου την Γιάννα Αγγελοπούλου.
Αφού τα δυο κόμματα που είναι στην κυβέρνηση επέλεξαν γυναίκες ως εκπροσώπους Τύπου, έπρεπε και ο ΣΥΡΙΖΑ να επιλέξει γυναίκα, ώστε να ενισχυθεί το κυβερνητικό του προφίλ.
Αρχικά, στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε η σκέψη να τοποθετηθεί εκπρόσωπος Τύπου μια ευρωβουλευτής του κόμματος, όπως έκαναν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αποδείξει πως έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό και πως -σε αντίθεση με την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ- πιστεύει πως η θέση των ευρωβουλευτών είναι στο ευρωκοινοβούλιο και όχι στα γραφεία των κομμάτων στην Ελλάδα.
Η επιλογή της Γιάννας Αγγελοπούλου ήταν μονόδρομος για τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή η κυρία Αγγελλοπούλου έχει πλεονέκτημα απέναντι στην Εύα Καϊλλλή και την Μαρία Καυλοσπυράκη, αφού τις έχει για δούλες και, όταν την βλέπουν, της βαράνε προσοχή.
Οι δημοσιογράφοι μπορούν να γίνουν πολύ αγενείς με την Μαρία Καυλοσπυράκη και την Εύα Καϊλλλή αλλά στέκονται σούζα μπροστά στην Γιάννα Αγγελοπούλου γιατί την επόμενη μέρα δεν θα έχουν δουλειά.
Αρχικά, ο Πάνος Σκουρλέτης παρεξηγήθηκε με την αντικατάστασή του από την Γιάννα Αγγελοπούλου αλλά η Γιάννα του εξήγησε πως αυτό γίνεται για το καλό της ριζοσπαστικής Αριστεράς που θα φέρει την ρήξη και την ανατροπή, οπότε ο κ. Σκουρλέτης την αγκάλιασε, την φίλησε και της είπε «Ψυχή βαθιά!».
Η Γιάννα Αγγελοπούλου δήλωσε πως είναι μια απλή εργάτρια του ΣΥΡΙΖΑ και πως θα δώσει τον αγώνα μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα -και κάποιους άλλους που δεν θυμόταν τα ονόματά τους-, για να έρθει ο λαός στην εξουσία.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν οι άνδρες προτιμούν τις ξανθιές, όπως η Εύα Καϊλλλή, η Γιάννα Αγγελοπούλου απάντησε με νόημα πως οι άνδρες προτιμούν τις πλούσιες.
http://kourdistoportocali.com/

FAZ: Δεν ευθύνεται μόνο η Ελλάδα για την πτώση του ευρώ


Το ευρώ δεν είναι αδύναμο μόνο λόγω της Ελλάδας, αναφέρει η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) η οποία σε ανάλυσή της εκτιμά ότι η τάση υποχώρησης του κοινού νομίσματος έναντι του δολαρίου οφείλεται στην οικονομική ανάπτυξη των ΗΠΑ, αλλά και στο ενδεχόμενο αγοράς κρατικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της γερμανικής εφημερίδας ο φόβος για το τέλος της πολιτικής λιτότητας στην Ελλάδα και το ενδεχόμενο μιας εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ασκούν πίεση στο ευρώ.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι ακόμη ένας λόγος για την υποχώρηση της αξίας του ευρώ είναι η ισχυρή ανάπτυξη στην Αμερική.

«Επειδή η οικονομία στις ΗΠΑ πηγαίνει καλύτερα, η FED βγαίνει σιγά-σιγά από τη χαλαρή νομισματική της πολιτική. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η FED θα προχωρήσει την άνοιξη στην πρώτη αύξηση επιτοκίων εδώ και χρόνια», σχολιάζει η ίδια πηγή.

Πίεση στο κοινό νόμισμα ασκείται, όμως, σύμφωνα με την FAZ, και από τις εικασίες για μια επικείμενη αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, ενώ πρόσφατες δηλώσεις τού Μάριο Ντράγκι ερμηνεύθηκαν σε αυτή την κατεύθυνση. Ειδικοί από την Φρανκφούρτη προβλέπουν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί ήδη εντός του Ιανουαρίου.

«Έτσι διοχετεύει η ΕΚΤ ακόμη μεγαλύτερη ρευστότητα στην οικονομία, με την ελπίδα να την οδηγήσει και πάλι στην ανάπτυξη» αναφέρει η FAZ και σχολιάζει πως όσο περισσότερο χρήμα κυκλοφορεί τόσο το ευρώ θα χάνει την αξία του.

Η FAZ καταλήγει λέγοντας πως το ευρώ μπορεί να συνεχίσει να υποχωρεί, φθάνοντας στα 1,15 δολάρια, καθώς σημειώνονται εκροές κεφαλαίων από την Ευρώπη προς την Αμερική, ενώ η Bundesbank έχει προβλέψει ότι το 2017 τα δύο νομίσματα θα φθάσουν στο απόλυτο ένα προς ένα.
http://www.voria.gr/

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Γιώργο, μας χρωστάς μία συγγνώμη...


"Έχω υπάρξει κι εγώ ένας ανάμεσα σε εκείνους τους πολλούς που κατά τα φοιτητικά τους χρόνια υπήρξαμε ΠΑΣΟΚ κι αγωνιστήκαμε για το ΠΑΣΟΚ, ανεξαρτήτως των διαφορετικών πολιτικών προσεγγίσεων που καθένας μας είχε και όπως τις εκφράζαμε σε αναρίθμητες και πολύωρες συζητήσεις εντός κι εκτός του Πανεπιστημίου. Προερχόμενος από μια οικογένεια που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, πολλές από τις παιδικές μου αναμνήσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με αυτό το κόμμα. Το βράδυ των εκλογών του 1993, θυμάμαι τον εαυτό μου, σε ηλικία μόλις 9 ετών, να κουνάω μέσα από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου μας στο κέντρο της Βέροιας τη σημαία του ΠΑΣΟΚ, πανηγυρίζοντας για την επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία, χωρίς αναγκαστικά να ξέρω τι σήμαινε αυτό. Από την άλλη πλευρά των πίσω καθισμάτων του αυτοκινήτου, ο συμμαθητής μου Χριστόφορος να ανεμίζει με το ίδιο πάθος έξω από το παράθυρο την δική του σημαία με τον «πράσινο ήλιο». Στη θέση οδηγού και συνοδηγού οι μητέρες μας, με τα παράθυρα ανοιχτά μπροστά από την τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ, να κορνάρουν στο συγκεντρωμένο πλήθος που είχε στήσει μια πραγματική γιορτή στο κέντρο της πόλης. Μέχρι τα ξημερώματα από τα μεγάφωνα ακουγόταν στην διαπασών το «θα τον μεθύσουμε τον ήλιο σίγουρα ναι...», βλέποντας γύρω μου ανθρώπους όλων των ηλικιών να χορεύουν και να αγκαλιάζονται εκστασιασμένοι, υπό τις αστραπές των βεγγαλικών που έπεφταν βροχή όλη τη νύχτα. Συνεπαρμένοι όλοι από την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία...
Στις εκλογές του 2004, είχα μόλις σχεδόν κλείσει το 20ο έτος της ηλικίας μου. Η εκλογική συντριβή του ΠΑΣΟΚ σε εκείνες τις εκλογές της 7ης Μαρτίου ήταν αναμενόμενη και ίσως λυτρωτική, θα μπορούσε να πει κανείς. Μετά από μία και πλέον δεκαετία διακυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ -όπως σωστά έλεγε η αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ τότε- είχε μετατραπεί σε «καθεστώς». Οι άλλοτε σοσιαλιστές με τα ζιβάγκο είχαν μετατραπεί σε πλουτοκράτες διαχειριστές της εξουσίας προς όφελος ίδιου πλουτισμού και η μπόχα που αναδυόταν στον δημόσιο βίο από μια σειρά σκανδάλων -σημείωση: το ότι αυτά τα σκάνδαλα έσκασαν μετά από χρόνια λέει πολλά για τη δουλειά και την ευθυξία της δικαστικής και δημοσιογραφικής εξουσίας εκείνης της εποχής- έκανε το ΠΑΣΟΚ να έχει καταλήξει ένα φθαρμένο μαγαζί, απαρτιζόμενο από κομματικές φατρίες και μικροκομματικά συμφέροντα που αντιμάχονταν όχι για ιδεολογικούς λόγους αλλά για την νομή του δημόσιου χρήματος και μόνο. Είναι ακριβώς η εποχή που παίρνεις από τον Κώστα Σημίτη το δαχτυλίδι της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Ενός ΠΑΣΟΚ ηθικά καταρρακωμένου, πολιτικά εκμαυλισμένου και κοινωνικά απαξιωμένου στα μάτια των περισσοτέρων. Και, κυρίως, όλων όσων εξ ημών είχαμε μεγαλώσει με ένα ακμαίο ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '90, και όταν είχε έρθει η στιγμή να υπερασπιστούμε τα οράματα με τα οποία -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- είχαμε γαλουχηθεί, η ενηλικίωση των φοιτητικών μας χρόνων -με το αίμα μας να βράζει κι έτοιμοι να υπερασπιστούμε μία ιδεολογία στην οποία τότε πιστεύαμε- συνέπεσε με την απαρχή της εποχής ξεπεσμού του ΠΑΣΟΚ, για το οποίο ως παιδιά κουνούσαμε γεμάτα αθωότητα και υπερηφάνεια τη σημαία.
Η έλευσή σου ήταν μια κάποια ελπίδα, όπως πολλοί είχαμε θεωρήσει τότε. Στην πραγματικότητα βαυκαλιζόμασταν με την ιδέα της νεκρανάστασης του ΠΑΣΟΚ από τον γιο του ιδρυτή του. Στο δικό μου μυαλό, με την εμπειρία που μπορεί να έχει ένας 20χρονος, πίστευα ότι θα ήσουν αυτός που με τον προοδευτισμό σου, τον ανανεωτικό αέρα που έφερνες από το εξωτερικό, τον ευρωπαϊσμό σου, την ικανότητά σου να αντιλαμβάνεται τα ρεύματα της νέας εποχής -όπως τουλάχιστον έδειχνες- θα μπορούσες να επανιδρύσεις το κόμμα που -κακά τα ψέματα- από την αρχή της πολιτικής του πορείας θεωρούνταν νομοτελειακή εξέλιξη ότι θα κληρονομούσες από τον πατέρα σου. Κι επειδή ακριβώς ήταν το κόμμα του πατέρα σου, διαμορφώθηκε η αντίληψη ότι θα ήσουν ο μόνος που θα μπορούσες τότε -όταν έπρεπε και υπήρχε ακόμα χρόνος- να το αλλάξεις πραγματικά: είτε μεταμορφώνοντάς το, είτε διαλύοντάς το και ιδρύοντάς το από την αρχή. Ήδη από εκείνη την εποχή η δική μου άποψη -όπως στην είχα εκφράσει όσες φορές είχα την ευκαιρία να βρεθώ απέναντί σου- ήταν πως η διάλυση και επανίδρυσή του αποτελούσε μονόδρομο. Το σύνθημα «Γιώργο προχώρα, άλλαξέ τα όλα» από αυτήν ακριβώς την προσδοκία προήλθε.
Δυστυχώς, Γιώργο Παπανδρέου, διέψευσες κι εμένα και μεγάλο μέρος της δικής μου γενιάς.
Υποσχόσουν ότι θα απάλλασσες το ΠΑΣΟΚ από «μπαμπάδες, μαγαζάτορες και παραγοντίσκους, από δοβλέτια, ομαδούλες και μικροπαρέες για την εξουσία» -για να χρησιμοποιήσω επακριβώς τα δικά σου λόγια. Όχι μόνο δεν το έκανες, αλλά αντιθέτως ενέτεινες όλες αυτές τις παθογένειες, δημιουργώντας μέσα στο κόμμα το δικό σου καθεστώς «νεοφώτιστων εκλεκτών», τους οποίους με μια ιδιοκτησιακή αντίληψη περί κόμματος «φύτευες», χωρίς λογοδοσία, σε καίριες θέσεις ευθύνης, μοντέλο που εφάρμοσες αργότερα και ως πρωθυπουργός με επιλογές ανθρώπων που το μόνο που προσέφεραν στο κόμμα και στη χώρα είναι η αλαζονεία του αυτοκρατορικού τους ύφους. Διακήρυττες την ανάγκη διάρρηξης με το παρελθόν της πελατοκρατίας -κάτι που επαναλαμβάνεις και σήμερα- αλλά επί της ουσίας αναπαρήγαγες στην πράξη την ίδια νοσηρή αντίληψη που κατήγγειλες δημοσίως, παρέχοντας απλόχερα την εύνοιά σου σε πρόσωπα που δημιουργούσαν γύρω σου τη δική σου αυλή της εξουσίας. Ζητούσες δομικές αλλαγές στο κόμμα με στόχο αυτό να γίνει ανοιχτό με διαφανείς εσωκομματικές διαδικασίες, αλλά δυστυχώς μόνο στα χαρτιά, αφού το περιβάλλον σου έπαιζε με σκληρά σταλινικές «γραμμές» στα διάφορα συνέδρια του κόμματος, με το δικό σου προσωπικό γραφείο -ως Προέδρου του ΠΑΣΟΚ- να αδιαφορεί παντελώς για όσους από εμάς καταγγείλαμε τότε δημόσια πραξικοπηματικές αποφάσεις που παραβίαζαν οφθαλμοφανώς την πολυδιαφημισμένη εσωκομματική Δημοκρατία στο ΠΑΣΟΚ. Δεσμευόσουν για τις ευκαιρίες που ήθελες να δώσει σε νέα πρόσωπα για να μπουν στην πολιτική, εννοώντας -όπως αποδείχτηκε- ως «νέα πρόσωπα» τους διάφορους γόνους από πολιτικά τζάκια, που συχνά οι βιοποριστικές καταβολές τους περιορίζονταν στα ένσημα που είχαν κολλήσει δουλεύοντας για το γραφείο του μπαμπά ή της μαμάς τους. Και μέσα σε όλα αυτά, εγκλώβισες το ΠΑΣΟΚ από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα έτη 2004-2009, σε μία ακτιβίστικη και λαϊκίστικη ρητορική -αντίστοιχη με τη σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ- αποδομώντας πλήρως το προφίλ της κυβερνητικής δύναμης ευθύνης που το ΠΑΣΟΚ προσπαθούσε σταδιακά να χτίσει από το 1993 και μετέπειτα, σε αντιδιαστολή με το παρελθόν του τη δεκαετία του '80. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η εκλογική συντριβή του κόμματος στις εκλογές του 2007 και η ραγδαία αποσάθρωση του ΠΑΣΟΚ από το 2009 και μετά, με εσένα τον ίδιο να επιχειρείς αυτήν τη φορά την «αλλαγή» της χώρας -με τις γνωστές συνέπειες- ακολουθώντας το ίδιο μοντέλο με το οποίο υποτίθεται ότι θα άλλαζες και το ΠΑΣΟΚ όταν ανέλαβες την ηγεσία του.
Σήμερα είμαι τριάντα ετών, και σχεδόν δέκα χρόνια μετά την ανεκπλήρωτη υπόσχεσή σου ότι «θα τα άλλαζες όλα στο ΠΑΣΟΚ», επανέρχεσαι από διαφορετικό πολιτικό μετερίζι αυτήν τη φορά, υποσχόμενος και πάλι την ίδια αλλαγή που υποσχόσουν και τότε -όταν είχες όλα τα εχέγγυα να την πραγματοποιήσεις σε ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο για τους γνωστούς λόγους σου δόθηκε ως μία λευκή επιταγή- αλλά δεν την πραγματοποίησες, συμβιβαζόμενος με την ισορροπίες ενός κόμματος που όλοι έβλεπαν, αλλά αρνούνταν να παραδεχθούν δημόσια, ότι αργοπεθαίνει. Γιώργο, άργησες 10 ολόκληρα χρόνια να κάνεις αυτό που έπρεπε να είχες κάνει το 2004. Δυστυχώς, όμως, είναι πλέον πολύ αργά και για σένα, και για όλους εμάς, εκείνους τους εικοσάρηδες, που τότε πιστέψαμε στο όραμά σου χωρίς ποτέ να ζητήσουμε το παραμικρό αντάλλαγμα, χωρίς να καταδεχτούμε να ευνοηθούμε στο παραμικρό από το λεγόμενο σύστημα ΠΑΣΟΚ που εσύ συντήρησες και συνέχισες να εκθρέφεις τα χρόνια της ηγεσίας σου. Ακούγοντας τη σημερινή γενιά των εικοσάρηδων να φωνάζουν στο ιδρυτικό συνέδριο του κόμματός σου το ίδιο σύνθημα με το οποίο εμείς σε καλούσαμε μία δεκαετία πριν «να τα αλλάξεις όλα», μπορώ να τους δώσω μία μόνο δικαιολογία: την άγνοια και το έλλειμμα εμπειρίας που είχαμε κι εμείς όταν βρισκόμασταν τότε στη δική τους θέση.
Για την απογοήτευση που μας προσέφερες, μας χρωστάς αν μη τι άλλο μία ειλικρινή συγνώμη."
Του Θάνου Δημάδη

Ας κινηθεί κάτι! Αξίζει τον κόπο!


Του Διονύση Τσακνή
“Αριστερή συμπόρευση”, άλλο ένα σχήμα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ή μια κίνηση αγωνίας κάποιων διανοουμένων και μη ενταγμένων σε κομματικούς σχηματισμούς, για την υπάρχουσα πολυδιάσπαση του χώρου; Μέτωπο όπου χωρούν οι πάντες άνευ κομματικής ταυτότητας αγωνιστές, ιδεολόγοι, ή άθροισμα επιμέρους μικρών πολιτικών σχηματισμών, όπου ο καθένας κρατάει την αυτοτέλειά του και συμμετέχει με τη θεμιτή κατά τα άλλα προοπτική, να πείσει τους εταίρους του για την ορθότητα των θέσεών του;
Μέτωπο τελικά, ή ανάγκη δημιουργίας μετώπου;
Ακούω ήδη στ’ αυτιά μου το καλόπιστο ερώτημα: “Και ποια η διαφορά;” Μήπως το πρώτο τάχα, δεν έχει ως προϋπόθεσή του, το δεύτερο;
Προφανώς! Η διαπίστωση, πως δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει μία ελάχιστη βάση συνεννόησης και κοινής δράσης, του μη παραδομένου σε διαχειριστικές προσεγγίσεις και πρακτικές, πολιτικού χώρου, είναι και λογική και αυταπόδεικτη. Μένει λοιπόν τι; Αυτή η αυταπόδεικτη αλήθεια, να βρει ανοικτά αυτιά και μυαλά! Ως εδώ, καλά.
…Παρά τις όποιες επιφυλάξεις που θα μπορούσαν κάποιοι να εγείρουν για το παρελθόν, η σύσταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, φάνηκε πως, κάλυπτε ένα κενό. Ποια είναι η σημερινή της φάση;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Δε θα τη ζήλευε κανείς. Απ’ τη μια οι θιασώτες της “καθαρής” λεγόμενης γραμμής, απ’ την άλλη κάποιες συνιστώσες που τονίζουν την ανάγκη συνεργασιών και απ’ την πίσω πόρτα, κάποιοι άλλοι που δε θα έλεγαν όχι σ’ ένα μεγαλύτερο συνασπισμό, που θα συμπεριλάμβανε ακόμα και το ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι δεν είναι; Δεν κρίνω ούτε παίρνω θέση. Απλώς, καταγράφω.
Γιατί γράφονται όλ’ αυτά; Μα φυσικά από αγωνία μήπως, το υπό διαμόρφωση Μέτωπο, αργά ή γρήγορα θα έχει μια αντίστοιχη κατάληξη. Και εξηγούμαι:
Οι εκλογές έρχονται! Ο καθείς, εξ ημών (πολιτικοί σχηματισμοί ή πρόσωπα) οφείλει να έχει άποψη για τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφερθεί εκλογικά.
Υπόθεση εργασίας: Κατέρχεται το Μέτωπο, ως πολιτική δύναμη και διεκδικεί την ψήφο του λαού.
Ως τι, ρωτάει κάποιος; Ως μια επί πλέον αντισυστημική συνιστώσα, πλάι ή και απέναντι στο ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα διάφορα ΜΛ έμπροσθεν ή όπισθεν των αρχικών του κομουνιστικού κόμματος; Ή μήπως συμμετέχοντας σε αμφιβόλου μετεκλογικής συνεργασίας, σχηματισμούς;
Και έστω, κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Και μετά τι; Εκ νέου συζητήσεις (άρα εκ νέου διασπάσεις) περί του τι μέλει γενέσθαι περί καταψήφισης, ή ανοχής ή και εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση με κορμό Ελιάς, που φύεται ΣΥΡΙΖΑ του ποταμιού;
Ξέρω πως οι παραπάνω παράγραφοι, δυναμιτίζονται εύκολα, μια λαϊκή έκφραση “ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε” και μ’ ένα κλασικό ανέκδοτο, αυτό με το γρύλο -αν θυμάστε, που χαρακτηρίζει τους απαισιόδοξους ή διστακτικούς. Δεν παύουν όμως να είναι κάποιες σκέψεις, ποτισμένες ίσως από κακές εμπειρίες του παρελθόντος, εν όψει παρόμοιων εγχειρημάτων.
Και ο κόσμος; Ο κόσμος σύντροφοι, αυτός που εξ ονόματός του μιλάμε, επιχειρηματολογούμε και διαφωνούμε, πού βρίσκεται; Χαμένος ίσως και αλλοτριωμένος, φοβισμένος άρα και εγκλωβισμένος, ανέτοιμος και ταυτόχρονα υποψιασμένος, να παρακολουθεί την αναμέτρηση των μονομάχων, καταγράφοντας εκ παραλλήλου, την πορεία των “γραφικών”;
Μήπως εν τέλει είμαστε “γραφικοί” στα μάτια των άλλων; Μήπως μιλάμε εξ ονόματος μιας εργατικής τάξης, που τελικά, οι περισσότεροι εξ ημών, δεν ανήκουμε σ’ αυτήν; Α! Αυτό δεν είναι πάντα κακό! Η ιστορία, έχει πολλά παραδείγματα προς επίρρωση του ισχυρισμού μου. Αρκεί στην άκρη του μυαλού μας, να υπάρχει η σκέψη, πως μπορεί να μη βρίσκεται πάντα σε αντιστοιχία η διάθεση του κόσμου με τη δική μας απόπειρα να την ερμηνεύσουμε.
Και η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, που χειμάζει; Ή μήπως δεν υπάρχει; Ποια είναι η δυναμική της πολιτικής της εκπροσώπησης; Γιατί δεν είναι η ραχοκοκαλιά αυτού του μετώπου, όπως στην κατοχή;
Ακούω τις ενστάσεις και τη ρητορική σας καλοί μου σύντροφοι του κομουνιστικού κόμματος, αλλά επί του προκειμένου, τι; Σε τέτοιες συνθήκες κρίσης, καλοδεχούμενη θα ήταν μια απάντηση εκ μέρους σας, γιατί δεν καταφέρατε να μας εντάξετε όλους , κάτω απ΄ τις γραμμές σας, ή έστω να μας λογαριάζετε συνοδοιπόρους σας; Γνωρίζω εκατοντάδες και ακούω για χιλιάδες ίσως, που θα ήταν -υπό άλλες συνθήκες- “έτοιμοι από καιρό…”
Και δε μιλάω για τη στρατηγική σας. Σ’ αυτήν, ούτε σταγόνα νερό στο κρασί σας. Σε τακτικούς και επί μέρους στόχους αναφέρομαι και απ’ αυτούς, λείπετε απ’ … την παρέα!
Μένει κάτι; Προφανώς! Παρά τους ορατούς κινδύνους, τις πιθανές διαψεύσεις προσδοκιών, τις δυσκολίες, ο δρόμος -δε μπορεί, παρά να είναι ενωτικός. Χωρίς να πλέω σε πελάγη αισιοδοξίας, (αυτές τις σκέψεις, τις κατέθεσα και προφορικά σε μια πρόσφατη συνάντηση συντρόφων του Σχεδίου Β) κρατάω τη ρήση εκείνου του απίστευτου τύπου με το υπογένειο, που τόνιζε:
“ Μαζί χτυπάμε, χώρια βαδίζουμε”!!!
Και το επιμύθιο; “Η ζωή θα δείξει. Οι νύχτες -ξέρετε- είναι γκαστρωμένες!” που θα ‘λεγε κι ο καπετάν Γιώτης!!
https://eleutheriellada.wordpress.com

Ακρίβεια: Εντός της ημέρας η επιστολή Μητσοτάκη στην Κομισιόν για τις διαφορετικές τιμές τιμολόγησης των πολυεθνικών

Επιστολή στην Κομισιόν με την οποία ζητά ευρωπαϊκή παρέμβαση, για τις διαφορετικές πολιτικές τιμολόγησης των πολυεθνικών, θα στείλει ο Κυριά...