ΤΟ περιμέναμε, και θερίζουμε θύελλες. «Του Έλληνα»
άλλως τε «ο τράχηλος κλπ». Δεν είναι περίεργο το
μαντάτο-είναι αντιπροσωπευτικό. Θ’ ακολουθήσουν
παρόμοια μέχρι να…στρώσουμε-αν στρώσουμε-και
δεν ξεκινήσουμε δεύτερο κύκλο «λευτεριάς». Με
καινούρια «απελευθέρωση», μιας και πέρασαν
δεκαετίες απ’ την πρώτη. Με τον Α. Παπανδρέου που μοίρασε σε κάθε
«νήπιο» κι από ένα…ξυράφι και είδαμε πού μας έφτασε το σύνθημα «ο
λαός στην εξουσία». Να θεωρεί ο κάθε αστοιχείωτος, φαντασιόπληκτος
και απείθαρχος τον εαυτό του άξιο και ικανό (τουλάχιστον)
για…πρωθυπουργό.
ΚΑΙ πώς μεγάλωσαν οι σημερινοί ώριμοι «δημοκρατικοί» πολίτες; Με τι
παιδεία και τι να προσδοκάς; Με τις καταλήψεις(!) στα σχολεία (και όχι
μόνο), σαν αποκορύφωμα της επαναστατικής τους φλόγας στα σωθικά