Αρση μονιμότητας ανέφικτη, αξιολόγηση εφικτή

Παρακολουθώ εσχάτως μεγάλη συζήτηση για την προοπτική άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και ανησυχώ σφόδρα. Οχι διότι φοβούμαι ότι κάποιοι από τους 717.212 (στοιχεία Wikipedia) δημοσίους υπάλληλους θα βρεθούν άνεργοι, αλλά διότι το έντεχνο «φάρδεμα και πλάτεμα» της συζήτησης αυτής βολεύει υπερβολικά όσους προσπαθούν με κάθε τρόπο να αφυδατώσουν ή να ματαιώσουν εντελώς την αξιολόγηση στο Δημόσιο. Εντάξει, η δημοσκόπηση της Marc έφερε στο φως εντυπωσιακά αποτελέσματα, που κανένας δεν περίμενε. Το 76,2% των ερωτηθέντων συμφωνεί με την κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Το ποσοστό αυτό είναι ασύλληπτο, αν σκεφτεί κανείς ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, μαζί με τις οικογένειές τους (σύζυγοι, παιδιά, αδέλφια), πλησιάζουν τα δύο εκατομμύρια ανθρώπους. Και φυσικά, δεν θα εμφανιζόταν τέτοιο νούμερο στη

δημοσκόπηση, αν το 64,5% των ίδιων των δημοσίων υπαλλήλων δεν δήλωνε ότι «συμφωνεί» ή «μάλλον συμφωνεί» με την άρση της μονιμότητάς τους (!) Τρελό και αυτό, όπως θεότρελο μοιάζει το 62% των ψηφοφόρων του ΚΚΕ ή το 66,9% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που –ενάντια στις ηγεσίες των κομμάτων τους– λένε «ναι» στην άρση μονιμότητας. Είναι προφανές ότι ένα προαιώνιο ταμπού της ελληνικής κοινωνίας έχει ήδη καταπέσει, όπως επίσης ότι 3 στους 4 δημόσιους υπάλληλους δεν ανησυχούν πια για τη δουλειά τους, ούτε φοβούνται ότι θα πέσουν  θύματα πολιτικής δίωξης. Αυτά, μόλις προ δεκαετίας, τολμούσαν να τα εκστομίσουν λίγοι ονειροπόλοι ή θεωρούμενοι πολιτικά ακραίοι, σήμερα όμως αποτελούν πλειοψηφική άποψη. Ομως αυτή η πρωτόλεια ανατροπή της προαιώνιας λαϊκής υποστήριξης της μονιμότητας, κάθε άλλο παρά μόνιμη, σταθερή ή παγιωμένη πρέπει να θεωρηθεί. Αλλά ακόμη και αν έχει προχωρήσει τόσο πολύ η λαϊκή αντίληψη, πάλι η πράξη θα αποδείξει ότι οι ηγεσίες των κομμάτων της Αριστεράς και της Ακροδεξιάς έχουν παραμείνει πίσω από το κοινό αίσθημα. Δεν υπάρχει περίπτωση να υποστηρίξουν τέτοια θέση στην επικείμενη Συνταγματική Αναθεώρηση. Πλην, η αλλαγή του Συντάγματος χρειάζεται 151 και 180 (ή το αντίστροφο) ψήφους σε δύο συνόδους της Βουλής, με εκλογές ανάμεσά τους. Ακόμα και αν η ΝΔ ξεπεράσει τον φόβο του πολιτικού κόστους και το προτείνει ευθέως, είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται να περάσει. Κανένα άλλο κόμμα δεν πρόκειται να το ψηφίσει. Πού καταλήγουμε, το λοιπόν; Οτι η ιδέα της άρσης νομιμότητας μπορεί να έχει κερδίσει πόντους, πλην απέχει πολύ από την υλοποίησή της. Αυτό που είναι ευκολότερο, γρηγορότερο και δίχως ανάγκη μακρών διαδικασιών, είναι η αξιολόγηση στο Δημόσιο. Μόνο που πρέπει να αποσυνδεθεί από τη γενική συζήτηση περί άρσης της μονιμότητας. Διότι τότε, ο ευρύτερος και δυσκολότερος στόχος της άρσης θα μεταβληθεί τεχνηέντως σε τροχοπέδη για τον μικρότερο και ευκολότερο στόχο, που είναι η αξιολόγηση. Και τελικά θα μείνουμε στα ίδια εφ’ όλης της ύλης… 

https://www.protagon.gr/apopseis/arsi-monimotitas-anefikti-aksiologisi-efikti-44343149578